ৱিকিউদ্ধৃতি aswikiquote https://as.wikiquote.org/wiki/%E0%A6%AC%E0%A7%87%E0%A6%9F%E0%A7%81%E0%A6%AA%E0%A6%BE%E0%A6%A4 MediaWiki 1.44.0-wmf.6 first-letter মাধ্যম বিশেষ বাৰ্তা সদস্য সদস্য বাৰ্তা ৱিকিউদ্ধৃতি ৱিকিউদ্ধৃতি বাৰ্তা চিত্ৰ চিত্ৰ বাৰ্তা মিডিয়াৱিকি মিডিয়াৱিকি আলোচনা সাঁচ সাঁচ বাৰ্তা সহায় সহায় বাৰ্তা শ্ৰেণী শ্ৰেণী বাৰ্তা TimedText TimedText talk Module Module talk 0 671 20326 19855 2024-12-09T10:45:02Z নিপন নিয়ৰ শেনছোৱা 670 /* জ */ 20326 wikitext text/x-wiki [[File:Attic red-figure pelike, Oedipus solves the riddle of the Sphinx and frees Thebes, by the Achilleus painter, 450-440 BC, Altes Museum Berlin (13718779634).jpg|thumb|স্ফিংছৰ সাঁথৰ ভাঙি থকা অৱস্থাত ইডিপাছ, ৪৫০-৪৪০ খ্ৰীষ্টপূৰ্বৰ মৃন্ময় মূৰ্তি।]] '''সাঁথৰ''' ({{Lang-en|Riddle}})ৰ হৈছে দ্বৈত অৰ্থ বা অস্পষ্ট অৰ্থ থকা এক বাক্য, প্ৰশ্ন বা খণ্ড-বাক্য, যাক প্ৰহেলিকাৰ ৰূপত সমাধান কৰিবৰ বাবে আগবঢ়োৱা হয়। সাঁথৰবোৰ ছন্দোৱদ্ধভাৱে ৰচনা কৰা৷ ইয়াৰ মাজেৰে ৰচকৰ কবিত্ব শক্তিৰো উমান পোৱা যায়৷ অসমীয়া সাঁথৰবোৰৰ মাজত অসমীয়া লোক-সংস্কৃতিৰ আভাস পাব পৰি৷ কোনো এটা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ পোনপটিয়াভাৱে নিবিচাৰি ইয়াত আওপকীয়াকৈ উত্তৰ বিচৰা হয় আৰু প্ৰশ্নবোধক সামৰণিৰে প্ৰশ্নটো এৰি দিয়া হয়। সাধাৰণতে প্ৰশ্নটোৰ মাজতে ইয়াৰ উত্তৰ সোমাই থাকে যদিও সেই কথা অলপ চিন্তা কৰিলেহে বিচাৰি পোৱা যায়। সাঁথৰ হৈছে মানুহৰ খেয়ালি মনৰ পৰিচায়ক। অসমীয়া অভিধানত সাঁথৰ শব্দৰ ব্যুৎপত্তিগত অৰ্থ দিবলৈ গৈ কৈছে, “প্ৰশ্ন শুনি য’ত সাঁতুৰি অৰ্থ বিচাৰিব লাগে, সেয়ে সাঁথৰ৷’’ <ref name=লোক/>সাঁথৰসমূহ মানুহৰ মুখেমুখে প্ৰচলিত হৈ থাকে আৰু সাধাৰণতে মনোৰঞ্জনৰ কাৰণে ব্যৱহাৰ কৰা হয় যদিও শিশু বা প্ৰাপ্তবয়স্ক সকলোৰে মানসিক চিন্তাশক্তিৰ বিকাশত সহায়ক হয়৷ সাঁথৰসমূহৰ বৈশিষ্টলৈ চাই বিভিন্ন শ্ৰেণীত ভাগ কৰিব পাৰি৷ বৰ্ণনাত্মক, টেটকুঁটিমূলক, জ্ঞানমূলক, সমস্যা প্ৰধান, ছল সাঁথৰ আদি৷ ==বৰ্ণানুক্ৰম অনুসৰি অসমীয়া সাঁথৰ== __NOTOC__ {{TOCalpha}} ===অ=== {{div col|3}} #অকণমান পানীত বগলীটো চৰে,<br>পানীখিনি শুকাই গ’লে বগলীটো মৰে (চাকি)<ref name="সাহিত্য ডট অৰ্গ">{{Cite web | url=https://www.xahitya.org/%E0%A6%B8%E0%A6%BE%E0%A6%81%E0%A6%A5%E0%A7%B0-%E0%A6%A6%E0%A7%80%E0%A6%AA%E0%A6%BE%E0%A6%82%E0%A6%95%E0%A7%B0-%E0%A6%AD%E0%A6%BE%E0%A6%97%E0%A7%B1%E0%A6%A4%E0%A7%80/ | title=সাঁথৰ | publisher=সাহিত্য ডট অৰ্গ | accessdate=18 মাৰ্চ 2022}}</ref> # অ’ প্ৰভু, ৰঙাচৰণ, </br>তুমি ওলালেই মোৰ মৰণ (কলডিল) # অহাযোৱা চাৰি, </br>দেখাশুনা চাৰি, </br>অমতে চাৰি, </br>লিংলিঙীয়া দুই, </br>লৰ বৰুৱা গোট, </br>পোন্ধৰ কথা বুজাই দিয়া মোক৷ (গাইজনী)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> # অসু অসু অসু<br>গটে(গোটেই) গাতে চকু৷ (আনাৰস)<ref>লোকসংস্কৃতিৰ লেছেৰি বোটলা, ডিম্বেশ্বৰ মেধি</ref> # অৰু অৰু অৰু</br>গটেৰে(সকলোৰে) একেটা চৰু৷ (সূৰ্য)<ref>লোকসংস্কৃতিৰ লেছেৰি বোটলা, ডিম্বেশ্বৰ মেধি</ref> # অৰুণং তৰুণং হিয়া মাজে মেৰুণং</br>তাৰ মাজে ব্ৰহ্ম বিন্ধা৷</br>অকাই-পকাই সুমুৱাই দিয়া</br>মৰি যাওক পোকৰৰ বিন্ধা৷ (বৰতাল, সৰুতাল) # অলনিৰ কুকুৰা দলনিত চৰে</br>নেজত ধৰিলেই কোঁচ খাই পৰে। (কেৰেলুৱা) # অসম দেশৰ বিষম কথা<br>কি গছৰ পাত গোটা৷ (পিঁয়াজৰ পাত) # অ’ বাখৰ বেঙেনা<br> তুমি ক’লৈ যোৱা <br>য’লৈ যোৱা, যোৱা <br>যোৱাৰ আগতে মোক <br>মাৰি থৈ যোৱা৷(দুৱাৰ বা জপনা) # অ চিত পখিলা <br> তিনিমুৰ দহ ঠেং কত দেখিলা?(হালবোৱা) # অমুকীৰ অমুকী নাম,<br> খুঁচি খুঁচি মঙহ খাম ৷ (চূণৰ টেমী) # অলি অলি অলি,<br> ছয় ভায়েকৰ একোখন তলি ৷ (শিকিয়া) # অহু অহু অহু ওপৰলৈ পোকৰ কৰি হাগে,<br> কি পহু ? (কেচুঁ) # অ’ত গুম্ গুম্ ত’ত গুম্ গুম্, হাতী গুম্ গুম্ কৰে ৷ <br>ব্ৰক্ষ্মপুত্ৰত জুই লাগিছে আনে কোৱা-কুই কৰে ৷ (মেঘৰ গাজনী) # অ’তো মাৰিলোঁ খুঁটি, ত’তো মাৰিলো খুঁটি <br> কোনোবা ধুবুৰীত ওলালগৈ ফুটি ৷ (ডাকত দিয়া চিঠি) # অসম দেশৰ বিষম ঠাই,<br> কি গছৰ পাতে মানুহ খায় ? (চোৰাত পাত) # অ’ কৰি সি গোটে গোটে গিলে, <br>কেনেবাকৈ তাৰ জগৰ লাগিলে ৷ (অজগৰ) # অ’ আই অ’ আই, <br>ঘৰ আছে দুৱাৰ নাই ৷(আঠুঁৱা) # অসজৰ সজ কাটি ৷ মিঠাইৰ ঠাই কাটি ৷ <br>তামোলৰ মোল কাটি, নাচি নাচি খা কাটি ৷ (অমিতা) # অ’ আই সৰৱজান, <br>কি জীৱন পিঠিত কাণ ? (কুমজেলেকুৱা) {{div col end}} ===আ=== {{div col | 3 }} #আগ তিতা গুৰি মৌ,</br> কি কৰিছা ভাবলী বৌ (কুহিঁয়াৰ)<ref name=লোক/> #আমাৰ ঘৰত এজনী বুঢ়ী আছে,</br> যাওঁতে এগোৰ, আহোঁতে এগোৰ৷ (দুৱাৰডলি) #আহিছ আহ, যাৱ কেলেই,</br> গৈছ যা, আহ কেলেই (কেচুঁৱাৰ দাঁত) #আই বুলিলে নালাগে, </br>বোপাই বুলিলে লাগে, </br>মনুষ্যৰ শৰীৰতে থাকে৷ (ওঁঠ)<ref name="মৌচাক ফেব্ৰুৱাৰী ২০১৮">{{Cite book | title=মৌচাক | publisher=মৌচাক প্ৰকাশন | year=ফেব্ৰুৱাৰী, ২০১৮}}</ref> # আমলতা চামলতা</br> সাতখন কুঠাৰেৰে কাটিব নোৱাৰি</br> সিনো কি বড়গছৰ লতা৷ (ছাঁ)<ref name=লোক>{{Cite book | title=অসমীয়া লোকসাহিত্যৰ ৰূপৰেখা | publisher=বনলতা | author= ড° লীলা গগৈ | year= ২০০৭}}</ref> # আছে গুটি দেশত নাই,</br>খায় কিন্তু বাকলি নাই৷ (বৰষুণৰ শিলগুটি)<ref>প্ৰতিভা, চকলাঘাট উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়, সম্পা: ৰাজশ্ৰী শৰ্মা, ২০১১-১২</ref> # আই ঐ দেহী জহৰ-মহৰ</br>কোন ভকতৰ টিকাত পোহৰ? (জোনাকী পৰুৱা) # আহোঁতে খুলিহে তৃপ্তি পায়<br>যাওঁতে মাৰি বাৰে বাৰে চায়৷ (তলা) # আটিম লাটিম</br>মানহু আইহলি কাটিম৷(তামোল) # আগত কটি পাছোত কটি</br>আঁঠুত কটি, মাটিত কটি৷ </br>(গাই খীৰোৱা কাৰ্য৷ ডামুৰীৰ টিকা গাইৰ আগফালে, গাইৰ টিকা পিছফালে, কৰীয়াৰ তলিখন দুই আঁঠুত লৈ খীৰাওঁতাই মটিত টিকা পাৰি বহে৷) #আলিয়ে আলিয়ে যায় মূৰ ডাঙি চায়৷(বেজী) # আগ খঁৰা, গুৰি খঁৰা। যায় গুম্গুম্ নাহৰ বৰা। (ফৰ্ম্মুটি)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya">{{Cite book | title= ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জনকাব্য | publisher= শুৱনী প্ৰকাশ | author= ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | year= ২০০৫ খ্ৰীষ্টাব্দ}}</ref> # আমতলৰ পানীখিনি চাম্তলে যায়।</br>ধোবাই ধোৱা কাপোৰখনি খম্খমাই যায়। ( তালযোৰ)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # আইৰ ভায়েক মোৰ হয় মোমাই।</br>মোমাইৰ ভিনিহীয়েক, মোৰ হয় কি। (বোপাই) <ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # আঁটি আঁটি আঁটি।</br> সাতখন কাপোৰৰ গাঁঠি।(কলডিল)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # আন্ধাৰত দেখা পায়, পোহৰত নাই,</br>সেইটো কি বস্তু কোৱাচোন ভাই? (জোনাকী পৰুৱা) # আলিৰ মূৰত ৰৈ যায়, </br>নেজেৰে সি পানী খায়। (চাকি) # আকাশ পাতাল,</br> চাৰি নাককাটিৰ একেখন চোতাল। (তাঁতশাল) # আহোঁতে নাহিল, পাছত আহিল,</br> আকৌ গ’ল আকৌ আহিল,</br> পিছৰবাৰ মুঠেই নাহিল ৷(দাঁত) # আকাশত ঘৰ, পাতালত দুৱাৰ,</br> ওলায় চায় ৰজাৰ কোঁৱৰ ৷ (টোকোৰা চৰাইৰ বাহ) # আকাশত জুই পাতালত পানী,</br> মনুষ্যে কৰে টনাটনি ৷ (হোকা) # আমাৰ এজন ভাইটি আছে, </br>হেণ্ড চেক দিলে বমি কৰে ৷ (দমকল) # আছিল চেপত ওলাল পাকত,</br> আনত নিবিন্ধি বিন্ধিলে নাকত ৷ ( পাদ) # আইৰ ডিঙিত বায়ে ধৰে খাজে খাপে খাই পৰে,</br> চেলেপ চেলেপ পৰে পানী মেখেলাতে থয় সানি ৷ (কলহত পানী অনা<ref name="Sathar Rahaghara">{{cite book | title=সাঁথৰৰ ৰহঘৰা | publisher=Assam Book Trust | author=Nitul Neog (সংগ্ৰাহক) | year=2017 | pages=5}}</ref>) {{div col end }} ===ই=== {{div col | 3}} #ইয়াতে খালোঁ ভাত,<br> গড়গাৱঁত দিলোঁ পাত,<br> ছকুৰি ছয়গণ্ডা দাঁত। (ৰাচখন)<ref>দৈনিক অসম।দেওবৰীয়া চৰা।দেওবাৰ।৯জুলাই।২০২৩</ref> #ইলিলিৎ চৰাইটোৱে বিলিলিৎ কৰে,<br> সাগৰ দেখিলে পাংখা মেলে (জাল) #ইয়াতে মাৰিলোঁ টিপা,<br> গড়গাঁও পালেগৈ শিপা (ভূঁইকপ/ অনাতাঁৰ) # নৈ-বিল শুকাই গ’ল, <br> গছৰ আগত পানী ৰ’ল৷ উ: নাৰিকল৷ # ইহে সিহে, পিঠিৰে দৌৰে কিহে? (নাও) # ইফালেও ঢাপ, সিফালেও ঢাপ।<br> মাজত কাৰ্শলা সাপ।(মাকো)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya">{{Cite book | title= ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জনকাব্য | publisher= শুৱনী প্ৰকাশ | author= ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | year= ২০০৫ খ্ৰীষ্টাব্দ}}</ref> {{div col end}} ===ঈ=== {{div col |3}} # ঈশ্বৰে সৰজা হ’লে দোষ-গুণ চায়</br>মনিছে সৰজা বুলি</br>বিনাদোষত মাৰবোৰ খায়৷ (ঢেঁকী)<ref name=সাঁথৰ>{{Cite book | title=সাঁথৰৰ বৰপেৰা| publisher= | author= দুগ্ধচন্দ্ৰ গোস্বামী}}</ref> # ঈগল পখী দীঘল ঠোঁট</br>শুকান কঠুৱা শৰীৰ গোট</br>মুখত ভৰদি থাকে শুই</br>পেটৰ ভোকত জ্বলে জুই</br>গৰজি গৰজি আহাৰ খায়</br>পেটত হ’লে একো নাই৷( ঢেঁকী, খুবলি) <ref name=সাঁথৰ/> {{div col end }} ===উ=== {{div col | 3}} # উপি উপি উপি<br>বাটত আছে চুপি (জোক) <ref name=সাঁথৰ/> # উলুৱনিৰ বাম, <br>তাৰে চাৰিজুপি আম, <br>পকিলেও নসৰে৷৷(ওহাৰ) # উৰি যায় কুৰুৱা, ৰাখি যায় চিন</br>সোণৰ ছত্ৰ, ৰূপৰ ডিল। (কলডিল) #উপৰৰ পৰা পৰিল টেকেলী,</br>টেকেলীৰ ভিতৰত এশএটা ভেকুলী (কঠাঁল) {{div col end }} ===ঋ=== {{div col | 3}} # ঋষিও নহয় কিন্তু বাকলি বসন</br>সদাশিৱ নহয় কিন্তু তিনিটি নয়ন</br>বৰুণ পুত্ৰ নহয় কিন্তু জল থাকে ভৰি</br>পক্ষীও নহয় কিন্তু বৃক্ষে থাকে চৰি৷ ( নাৰিকল)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> {{div col end }} ===এ=== {{div col | 3}} #একে মাতৃৰ গৰ্ভে বহু পুত্ৰগণ,</br>তেজো নাই, মাংসও নাই, শিৰে হুতাশন। (জুইশলাৰ বাহ) #এজনী কলী গাই</br> ঘাটে ঘাটে পানী খায়? (বৰশী)<ref name="সাঁ‌থৰৰ বৰপেৰা">{{Cite book | title=সাঁ‌থৰৰ বৰপেৰা | publisher=পৰাগ-প্ৰতীম গ্ৰন্থ যাত্ৰা | author=সংগ্ৰাহক, সম্পাদক: দুগ্ধচন্দ্ৰ গোস্বামী | year=২০ ডিচেম্বৰ ২০১৩}}</ref> #এনেয়ে দীঘল,</br> টানি দিলে চুটি৷ খালে ওলায় ধোঁৱা৷ </br>এইটোনো কি কোৱা (চুৰট)<ref name="মৌচাক ফেব্ৰুৱাৰী ২০১৮" /> #এদিন খালেই পেট ভৰে</br>নিতৌ মানুহে সেৱা কৰে৷ (গাৰু)<ref name="মৌচাক ফেব্ৰুৱাৰী ২০১৮" /> #একেখনি বস্ত্ৰ ঘন ঘন গাঁঠি৷ </br>বহল পানীত পৰি আছে যেন ম’ৰাৰ পাখি৷ (জাল)<ref name="মৌচাক ফেব্ৰুৱাৰী ২০১৮" /> #এক মাৰলী দুই ছাল<br>নাচে বাপু জয় নাল। (কলপাত)<ref name="asombartamajuli"/> #এইজন কোন ৰজা<br>পেটত পানী মূৰত মূৰা। (হোকা বা ধঁপাত)<ref name="asombartamajuli"/> #এটা নিগনি এশ ধান কুটে,</br> নেগুৰত ধৰিলে জাপমাৰি উঠে। (ঢেঁ‌কী)<ref name="asombartamajuli">{{Cite web | url=https://asombartamajuli.com/%E0%A6%B8%E0%A6%BE%E0%A6%81%E0%A6%A5%E0%A7%B0/ | title=অসমীয়া সাঁথৰ | publisher=অসম বাৰ্তা | accessdate=18 মাৰ্চ 2022}}</ref> # এটোপা পানীত বগলীটো চৰে৷</br> পানীটোপা শুকালেই বগলীটো মৰে৷ (চাকি-বন্তি)<ref name="লোকসংস্কৃতি">{{Cite book | title=অসমৰ লোকসংস্কৃতি | author=চাও লোকেশ্বৰ গগৈ}}</ref> # এঠেঙীয়া বগলী,</br> নিতৌ নাচে গধূলি৷ (বিচনী)<ref name="লোকসংস্কৃতি"/> # এটা আছিল বোগলা(বগলী)</br>নিতে নাচে গোধলা(গধুলি), (বিচনী)<ref>লোকসংস্কৃতিৰ লেছেৰি বোটলা, ডিম্বেশ্বৰ মেধি</ref> # একদেল খেৰে ঘৰটু বেৰে৷ (দিয়াচলাইৰ কাঠি)<ref>লোকসংস্কৃতিৰ লেছেৰি বোটলা, ডিম্বেশ্বৰ মেধি</ref> # এঙ্গেনাতে বেঙ্গেনা; </br>একেজোপা গছতে মাহ, কপাহ, বেঙ্গেনা৷ (শিমলু গছ)<ref name=লোক/> # এফালে ন-ঘৰ, </br>এফালে ছঘৰ৷ পহু মাৰে সাতোটা,</br> গাইপতি একোটা৷ ( ন-ঘৰ মানে নতুন ঘৰ৷ ছয়ঘৰ আৰু এঘৰ নতুন=মুঠ সাত)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> # এডাল মাৰলি দুখন চাল</br> নবন্ধা নকৰাকৈ থাকে সৰ্বতিকাল৷ (কলপাত)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> # এপাততে তিনিপাত গাত আছে জোং, তাৰ পৰা ধুমসৰে, পিঠিখনত শুং৷ (বেল)<ref>সাদিন, সাদিনৰ চোতাল, ১৯ জানুৱাৰী, ২০২৩</ref> # এঙনিতে জেঙনি, </br>তাইৰ নাম ৰতি। </br>গধূলিতে একুৰি এটা লৰা ফুকায়, </br>পুৱা হলে গৰ্ভাৱতী। (যঁতৰ) # এদঁতীয়া হাতী</br>ধান খায় পাচি পাচি৷( ঢেঁকী) # এটা ফল দিনত পকে এটা পকে ৰাতি<br>কোৱাচোন কি ফল অলপ ভাবিচিতি৷ (বেলি আৰু জোন) # এক মন(মোণ) চুপাৰি</br>গণবা নৰা বেপাৰী৷ (তৰা) # এল এল ডুম্বৰু বেল বেল পাত</br>মাণিক ডুম্বৰু সতৰ(সোতৰ) হাত৷ (নাদ বা কুঁৱা) # একডেল হাড়া</br>শডেল নাৰা৷ (খেৰৰ পুঁজি) # একভাই জলত,</br> একভাই থলত</br> দুইভাই আকাশত।(চূণ, ধপাত, তামোল, পাণ)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya">{{Cite book | title= ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জনকাব্য | publisher= শুৱনী প্ৰকাশ | author= ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | year= ২০০৫ খ্ৰীষ্টাব্দ}}</ref> # একেজনী চেৰেলী গাই।</br> সাতখন পথাৰৰ ধান খায়।(কাঁচি)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # এফালে ন ঘৰ, এফালে ছঘৰ। </br>পহু পৰিল সাতোটা। ঘৰে পতি একোটা।(ন নতুন)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # এনু এনু এনু </br>ধৰিবৰ নাই ঠেনু৷ (কণী) #একাঠু পানীতে ফুলজোপা ৰুলোঁ,</br> ফুলে কি নুফুলে কালিলৈ হে জানো।(চেপা) # এক ভাই জলত, এক ভাই স্থলত, এক ভাই আকাশ মণ্ডলত।(তৰা=তৰা-মাছ, তৰা-গছ, আৰু আকাশৰ-তৰা) {{div col end }} ===ঐ=== {{div col | 2}} # ঐ ভাই ভোলা, <br>উপজিয়ে কোনে পিন্ধে চোলা৷</br>( বাঁহৰ গজালি) # ঐ দেহী জহৰ-মহৰ</br>কোন ভকতৰ টিকা পোহৰ? </br>(জোনাকী পৰুৱা) {{div col end }} ===ও=== {{div col | 3}} # ওপৰৰ পৰা পৰিল লাটিম৷</br> পালেই তাৰ টিকা কাটিম৷ (তামোল)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> # ওপৰৰ পৰা পৰিল টেকেলী</br>টেকেলীৰ পেটত এশ ভেকুলী (কঠাল)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> # ওপৰত জুই তলত পানী</br>বুঢ়াই থাকে টানি টানি৷ (হোকা-চিলিম) # ওপৰত ছাতি, তলত গুটি</br>তাকে খায় আহিন কাতি৷ (কচু) # ওপৰৰ পৰা পৰিল চিলা</br>গোটে গোটে মানুহ গিলা। (চোলা) # ওপৰত দিয়ে তললৈ যায়</br>তাকে উলিয়াই মানুহে খায়৷ (পানীৰ ফিল্টাৰ) # ওপৰে হাঁড় তলে হাঁড়</br>মাজত কোমল পাখি</br>খাব নোৱাৰি, থৈছোঁ ৰাখি৷ (জাপি) # ওপৰেদি উৰি যায়, নহয় শৰালি</br> থাপ মাৰি মাছ নহয় বগলী৷ (খেৱালি জাল) # ওপৰত ঘৰ তলেদি দুৱাৰ</br>জুমি সোমায় ৰজাৰ কুমাৰ৷( টোকোৰা চৰাইৰ বাহ) # ওপৰছোৱা পিলপিলিয়া</br> মাজত জাবৰ</br> ভিতৰত খাল </br>সেই বস্তুটো খাবলৈ ভাল৷ (নাৰিকল) {{div col end }} ===ঔ=== {{div col | 2}} # ঔফুল ফুলি আছে পিন্ধোতা নাই৷</br>সু-বিছনা পৰা আছে শোওতা নাই৷ (তৰা, নদী)<ref name=সাঁথৰ/> # ঔৰ তললৈ গৈছিলোঁ, </br>ঔ ফুল খাইছিলোঁ,</br> কেঁচা পাতত বান্ধিলোঁ লোণ, </br>কাণেৰে বাট বুলে কোন? উ: কাৱৈ মাছ৷ {{div col end }} ===ক=== {{div col | 3}} #কেঁচাতে লুথুপথুপ পকিলে টান,</br> দিকচৌ দূৰলৈ তোক লৈ যাম। (পকী বাট) #কেঁ‌চাতে লুপথুপ পকিলে টান,</br>আউনীআটীৰ ভকতে বোলে আৰু এটা আন (পকামিঠৈ) # ক’লৈ যোৱা মোক মাৰি থৈ যোৱা (দুৱাৰ) # ক আইটী তপৰাই</br> কাটি নিলে বাঢ়ি যায়৷ (সূতা)<ref name=লোক/> # কিঙ্কৰৰ কেশ,</br> হুল যেন চকু দুটা, <br>নাঙলৰ বেশ। (মিছা মাছ) # কলিংগৰ লিংগ কাটি </br>পাঠাৰ কাটি পা </br>লবংগৰ বংগ কাটি </br>মজা কৰি খা৷ (কঁঠাল) # কোনে বাৰু নাকত বহি,</br> তিলিকতে কাণত ধৰেহি? (বিতচকু) # কৈ মৰিল জটায়ু, </br>নকৈ মৰিল কোন? (জয়মতী) # কন্ধাৰ ওপৰে কন্ধা,<br> যি ক’ব নোৱাৰে,</br> তাৰ বাপেক বুঢ়া বন্ধা৷ (কেঁচু মটা) # কাচাতে নৰম, পোক্লি গৰম</br>যাএ কবা নৰা, দুগালত চৰম(চৰিয়াম)৷ (কুমাৰৰ মাটি) # কলোৰ জাহি(জাবৰ) জহৰ-মহৰ</br>কুন ভকতোৰ কতি(টিকা) পোহৰ৷ (জোনাকী পৰুৱা) #কেঁচাতে ঢিলা পকিলে টান, </br>বছৰি বছৰি কাটে কাণ৷ (পথাৰৰ আলি) # কমাৰৰ ঘৰৰ ভাটি</br>বতাহ খায় উজান ভাটি৷ (নাক) # কাটিলেও নাকাটে, খেদিলেও নাযায়</br>যেনি যাওঁ তেনি যায়</br>আন্ধাৰ নামিলে থিতাতে লুকায়৷ (ছাঁ) {{div col end }} ===খ=== {{div col | 3}} # খাল বিল শুকাই গ’ল,</br> গছৰ আগত পানী ৰ’ল (নাৰিকল) # খায় গুটি, বাকলি নাই৷</br> আছে গুটি, দেশত নাই৷ </br>এইটোনো কি বস্তু, কোৱাচোন ভাই৷(শিলাবৃষ্টিৰ শিল)<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, ১৩ মাৰ্চ, দেওবাৰ</ref> # খায় মূঢ়া মূঢ়ি,<br> হাগে চূণ গুড়ি। (জুই) # খালে থাকে থিয় হৈ<br>খালী পেটে থাকে শুই৷ (বস্তা) {{div col end }} ===গ=== {{div col | 3}} # গুণ গুণ কৰে কিন্তু ভোমোৰা নহয়,</br> লগুণ আছে কিন্তু বামুণ নহয়? (যঁতৰ) # [[গৰু]] নহয় ঘাঁহ খায়৷ <br>পখী নহয় উৰি যায়৷ (ফৰিং)<ref name=সাঁথৰ/> # গোপিনীয়ে গৰু চৰায়</br>মুখে বাঁহী বায়</br>ৰঙা গাই চৰি যায়</br>ক’লী গাই বহি যায় (জুহাল)<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, ৫জুন, ২০২২</ref> # গছৰ ওপৰত গুটি<br>গুটিৰ ওপৰত গছ<br>ইনো কি নিলাজৰ সঁচ? (আনাৰস) # গাছৰ পৰা পৰিল লাটিম</br>লাটিমে বলে কিয়ো ফাটিম৷ (সৰিয়হ) # গৰজি গৰজি আহাৰ খায়</br>পেটত হ’লে একো নাই (ঢেঁকী) # গছত লাগে, আনোতাই আনে<br>ৰান্ধোঁতাই ৰান্ধে<br>খাওঁতাই পেলাই দিয়ে৷ (তেজপাত) # গোটেই ঘৰ ভৰি থাকে</br>ৰ’বলৈ অকণো ঠাই নালাগে৷( আন্ধাৰ বা পোহৰ) # গছত বগাই লতি</br>থোপা-থোপে গুটি</br>লতিৰ নাই উৱাহ্</br>খান্দিলে পায় বিয়াগোম মূৰা৷ (কাঠআলু) # গছ কাটিবলৈ গ’লোঁ </br>হাতত কুঠাৰ লৈ৷ </br>গছো আছে মৰি</br> ফলো আছে ধৰি৷ (কোমোৰা) # গাৰ লগৰ সখা</br>যি বৰণৰ মানুহ নহওক</br>সখাৰ বৰণ ক’লা৷ (ছাঁ)<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, ২জুন, ২০২৪</ref> {{div col end}} ===ঘ=== {{div col | 3}} # ঘৰ আছে, দুৱাৰ নাই</br> মাত আছে মানুহ নাই৷ (ৰেডিঅ’)<ref name=সাঁথৰ/> # ঘূৰালেই গোঁ গোঁ ভোমোৰাৰ গুণ</br> লগুণ পিন্ধে গাত নহয় বামুণ৷ (যঁতৰ)<ref name=সাঁথৰ/> # ঘৰৰ তলত ঘৰ,</br>তাতে পৰি মৰ? (আঁঠুৱা) # ঘন ঘন গাঁঠিৰে ডিঙিত পিন্ধি মণি</br>আকাশলৈ চাই থাকে কোনে চুলি মেলি৷ (তামোল গছ) # ঘৰ আছে দুৱাৰ নাই,</br> মানুহ আছে মাত নাই। (কবৰ) {{div col end}} ===চ=== {{div col | 3}} # চৰাই নহয় কিন্তু আকাশত থাকে,</br> ডাৱৰ নহয় কিন্ত পানী ধৰি ৰাখে </br>ওপৰলৈ চোৱা যদি কাঠৰ আকাৰ</br> ভিতৰলৈ চোৱা যদি ৰূপৰ ভাণ্ডাৰ৷ (নাৰিকল)<ref name=সাঁথৰ/> # চূণ চাধা তামোল পাণ </br>কোন পতি-পত্নীৰ বাইছখন কাণ৷ (ৰাৱণ, মন্দোদৰী)<ref name=সাঁথৰ/> # চাৰি ভাইৰ কাণ কটা</br>দুই ভাইৰ পেটো কটা৷ (তাঁতশালৰ খুটা) # চুই চা চুই চা,</br>চুই দিলে পইছা। (কেৰেলুৱা) #চকু মুদিলে দেখা পায়, মেলিলে নেদেখে</br>কোৱা এনে কি বস্তু আছে ভূমণ্ডলে? (সপোন) # চাৰিওফালে ঘুগুলা ছাল</br>গোন্ধায় গেলা গেলা</br>খাবলৈ কিন্তু ভাল৷(বুঢ়া তামোল) # চুচৰি ফুৰে অজলা</br> গাৰ বৰণ কজলা </br>খেদিলে নাযায় </br>যেনি তেনি বগায়</br> গচকত ঘৰ ভাঙি তাৰ</br> প্ৰাণ বায়ু যায়৷ (শামুক)<ref name="স"/> {{div col end}} ===ছ=== {{div col | 3}} # ছালখন শুদ্ধ বগা, পেটটো ক’লা</br> এইটোনো কি মোহনভোগ খাবলৈ দিলা৷ (তিলপিঠা)<ref name=সাঁথৰ/> # ছিৰলা-ছিৰলী পাত,<br> তাতো নাখায় ভাত</br> সূৰুয মুখে যাব লাগে <br>ডেৰ পৰৰ বাট৷ (তামোল গছ)<ref name=সাঁথৰ/> # ছয়াময়া ঘনঘোৰ-দলদোপ হেন্দোলদোপ</br>গগণ পকাই তোলে আন্দোলদোপ৷</br>অতৰ্কিতে প্ৰাণ হৰে, জীৱই বেঢ়িকুৰি কান্দে৷ (বজ্ৰপাত)<ref name=সাঁথৰ/> # ছয় চৰণ, কৃষ্ণ বৰণ,</br>আধা চিঙিলেও নাই মৰণ। (পৰুৱা) # ছয়খন মুখ কিন্তু প্ৰসাধন নাই</br>একৈশটি চকু কিন্তু দেখা নাপায়৷ (লুডুৰ গুটি) {{div col end}} ===জ=== {{div col | 3}} # জলত জন্ম স্থলত বাস </br>মাকে চুলে সৰ্বনাশ৷ (নিমখ)<ref name=সাঁথৰ/> # জলতো নাই স্থলতো নাই</br> পিতাই আনিলে ক’ৰবাত পাই </br>ইয়াতে থৈছিলোঁ ইয়াতে নাই৷ (বৰফ)<ref name=সাঁথৰ/> # জগত পালক চা</br> মাজৰটো নকওঁ যা</br> শেষৰটো ল </br>উত্তৰটো ক৷ (চাউল)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> # জুইত ফুটে, পানীত মৰে<br>সেইটো বস্তু মানুহৰ ঘৰে ঘৰে৷ (নিমখ) # জাবাৰোৰ মাজত গুটি</br>মচুৰৰ দালিত দেই মুতি৷ (নেমুটেঙা) </br> ৬। জুনুক জুনুক কৰে জুনুকা নহয়</br> কান্ধত লয় গামোচা নহয়</br> মাছ খায় মেকুৰী নহয় </br> জলত চৰে বগলী নহয় (জাল) {{div col end}} ===ট=== {{div col | 3}} # টি টি কে টিঞা </br>কঁকালটো চিঞা </br>হনুমন্ত ভাই মানুহ খেদি যাই৷ (বৰল)<ref name=সাঁথৰ/> # টাং টঙালি টঙনা </br>একেডালি বৃক্ষতে মাহ কপাহ বেঙেনা৷ ( শিমলু গছ)<ref name=সাঁথৰ/> # টিলিকি নাদৰ পানী খায়<br>উলুৱনিত খপজপায়৷ (খুৰ) # টুপ টুপ টুপলি</br>পানী পালে মুকলি। (খেৱালি জাল) {{div col end}} ===ড=== {{div col | 3}} # ডিঙি আছে মূৰ নাই,</br> পেট আছে ভুৰু নাই, </br>সেইটোনো কি বস্তু কোৱাচোন ভাই৷ (কলহ) <ref name=সাঁথৰ/> # ডেকাত বেঁকা, বুঢ়াত পোন,</br> তাক নাখাই আছে কোন? (ঢেঁকীয়া)<ref name=সাঁথৰ/> # ডিঙি আছে মূৰ নাই, </br>হাত আছে ভৰি নাই৷ (কামিজ)<ref name=সাঁথৰ/> # ডুবিয়াই ডুবিয়াই যায়,</br>বগা নাৰী ওলাই যায়৷<ref>অসমৰ লোক-সংস্কৃতি, চাও লোকেশ্বৰ গগৈ</ref> (বেজী-সূতা) # ডিঙি নাই মূৰ নাই<br>জলচৰ বাই <br>এবাহ পোৱালি দি <br>নিজে মৰি যায়৷ (কেঁকোৰা) # ডেকাকালত আকাশ চোৱা</br>বুঢ়াকালত তলমুৱা৷ (বাঁহগছ) {{div col end}} ===ঢ=== {{div col | 3}} # ঢেপেচী পেটেলী গাই, </br>মুঠেও কাণসাৰ নাই, </br>আনে ছাল টানি খায়৷ (খেৰৰ মেজি)<ref name=সাঁথৰ/> # ঢাপ চুৱনিত জনম ধৰে, </br>মাকে পুতেকে একেলগে মৰে৷ (কলগছ)<ref name=সাঁথৰ/> # ঢাপে ঢাপে গলোঁ, ঢাপলিকা পালোঁ; </br>কুটি-বাচি ছমাহলৈ খালোঁ। (বাঁহ গাজ) # ঢোলো নহয় খোলো নহয়</br>বজালেই বাজে৷</br>তাৰ কৃতকৰ্ম নৰ-দেৱে ভুঞ্জে৷ (ঢেঁকী) {{div col end}} ===ত=== {{div col | 3}} # তিনিফালে তিনিজন, <br>মাজত মেধিজন, <br>মেধিজনে কথা কয় <br>শুনাহে পণ্ডিতজন।<br>(উধান তিনিতা আৰু ভাত চৰুৰ ভাত উতলা শব্দ)।<ref>দৈনিক অসম।দেওবৰীয়া চৰা।দেওবাৰ।৯জুলাই।২০২৩</ref> # তিনি চৰাইৰ তিনি ৰং</br>বাহত সোমালে একে হয় ৰং৷ (তামোল, পাণ, চূণ)<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন</ref> # তই ক’লে নালাগে, <br>মই ক’লে লাগে৷ (ওঁঠ)<ref name=সাঁথৰ/> # তাক্ ধিনা ধিন্ তাও, <br>দোষ নকৰাকৈ মাৰ খাওঁ৷ (তবলা)<ref name=সাঁথৰ/> # তিনি আখৰত মোৰ নাম<br>প্ৰশ্ন সোধাই প্ৰথমৰ কাম<br>দ্বিতীয় তৃতীয়ই বুজাওঁ গৰম<br>পাৰিবানে ক’ব মোৰ নাম৷(কিতাপ) # তাইৰো গল, মোৰো হাতে</br>লাগি গেল পেটক পেটে</br>তপ্ তপ্ কে পৰে পানী</br>ভিজি গেল মেখলাখানি৷ <br>(কঁকালত অনা পানীভৰা কলহ) # তিনিকোণীয়া, মাজত খাল</br>গলত ধৰি মাৰিবলৈ ভাল৷(জাকৈ) # তোৰো আছে মোৰো আছে, </br>তোৰো নাই মোৰো নাই৷ (নাভি) # তোক কাটি, মই কান্দো৷ (পিঁয়াজ) # তলেও হাড় ওপৰেও হাড়<br>কেতিয়াবা আক’ থাকে সাজি-কাছি<br>ৰ’দ হওক বৰষুণ হওক<br>কামত অতি কাজী<br> চহাৰ থাকে মূৰত উঠি<br>নামটো কি জানানে সখী৷(জাপি) {{div col end}} ===থ=== # থুপুক থাপাক চাৰি,</br> অমৃত বৰষে চাৰি,</br> দুই ভাই বিচনী, </br>দুই ভাই টাঙোন ধৰ,</br> এক ভাই নাচনী৷( গাইগৰু )<ref name=সাঁথৰ/> ===দ=== {{div col | 3}} # দুগুটি আখৰে নাম, জন্ম আকাশত</br> ডেৰকুৰি ৰূপ লওঁ, প্ৰকৃতিৰ বলত </br>আধাখিনি ৰূপ মোৰ ভাল নাপায় কেও; </br>চোৰে কিন্তু বোলে মোৰ ভাই হয় এওঁ</br> নাথাকোঁ মুহূৰ্ত মই একেনামে ৰৈ,</br> সকলোকে দেখা দিওঁ ভ্ৰমি ভ্ৰমি গৈ৷(জোনবাই)<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, ৮ মে’ দেওবাৰ ২০২২</ref> # দুয়োফালে ধাপ, মাজেদি যায় কাৰ্শলা সাপ৷ (মাকোঁ)<ref>প্ৰতিভা, চকলাঘাট উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়, সম্পা: ৰাজশ্ৰী শৰ্মা, ২০১১-১২</ref> # দেশ আছে মানুহ নাই, </br>নদী আছে পানী নাই৷ (মানচিত্ৰ) # দাঁত আছে মুখ নাই<br>কেঁচাই পকাই ফৰফৰাই খায়৷ (জুই) # দিনত ভৰি থাকে ল’-ছালি</br>ৰাতি হ’লে পৰি ৰয় খালি৷(পঢ়াশালি) # দুই পৰ্বতৰ মাজে</br>হাৰমনিয়াম বাজে৷ (পাদ) # দহশিৰ ৰাৱণ ভাই</br>পুহ-মাঘত পাবলৈ নাই৷ (জিকা) # দীঘলকৈ দৈৰ টেকেলি</br> মৌসনা মাত,</br> বত্ৰিশজোপা কলগছ</br> এখিলাহে পাত৷ (মানুহৰ মুখ)<ref name="স">{{cite journal | title=সাদিনৰ চোতাল | author=অনুৰাধা শৰ্মা পুজাৰী (সম্পা) | journal=সাদিন | year=২০২৪ | month=৪ ফেব্ৰুৱাৰী}}</ref> {{div col end}} ===ধ=== {{div col | 3}} # ধোঁৱাৰ নিচিনা গাৰ বৰণ,</br>অহা-যোৱা চোৰৰ ধৰণ,</br>খচ্‌খচকৈ আহে যায়,</br>পৰৰ আৰ্জন পৰে খায়। (এন্দুৰ) # ধপলাধপল পাত তাতো নাখায় ভাত,</br>লোমা-লোমে গুটি তাকো নাখায় উঠি। (অমিতা) {{div col end}} ===ন=== {{div col | 3}} # নমৰা নিজীয়া দুই ভাই৷</br> জীৱ নহয় চলি যায়৷</br> ঘোঁৰা নহয় ঘটক ঘটক৷</br> থাকে ভকতৰ পদৰ তলত৷ (খৰম)<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, দেওবাৰ ১৫ মে’ ২০২২</ref> # নাখালেও নোৱাৰোঁ লৰিব </br>খালেও নোৱাৰোঁ কৰিব</br> শুলেও নজগাবা মোক</br> ছমাহলৈ শুবলৈ দিলে</br> বাব পাৰিবা মোক৷ (এলেহুৱা লোক) # নমতাকৈ বিয়া ঘৰৰ ৰভাতল ভৰিল,</br>বিয়াৰ পিছত কইনাজনী পানীত পৰি মৰিল। (পূজাৰ প্ৰতিমা) # নদী আছে পানী নাই,</br>চহৰ আছে মানুহ নাই। (মানচিত্ৰ) # নদ-নদী শুকাই গ’ল,</br>গছৰ আগত পানী ৰ’ল। (নাৰিকল) # নভবা নিচিন্তাকৈ গ’লো, বস্তু এটা পালোঁ</br>নোচোবাই নিগিলি, মুখত নিদিয়াকৈ খালোঁ। (উজুটি) # নুঘূৰালে থৰ৷ </br>ঘূৰালে লৰ৷ (চাইকেলৰ পেডেল) # নাখান্তি কন্যা, নুফুলন্তি শাক।</br>কি কি মাহৰ ওঠৰটা নাক৷ (চকৰি, ঢেকিয়া, নাদনি মাছ৷)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya">{{Cite book | title= ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জনকাব্য | publisher= শুৱনী প্ৰকাশ | author= ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | year= ২০০৫ খ্ৰীষ্টাব্দ}}</ref> # নিসিঁচাকৈ গজে, </br>পানী দি কাটে৷ (দাড়ি) # নপৰিব পাৰো মই ফুলৰ শাৰীত,</br>তথাপিটো লাগে মোক পূজাৰ বেদীত।</br>শংখ আছে গাত মোৰ শামুক নহয়,</br>চোলা আছে গাত মোৰ মানুহ নহয়। (নাৰিকল) {{div col end}} ===প=== {{div col | 3}} # পাঁচোটা আখৰেৰে পৃথিৱী বিখ্যাত নাম৷</br>আমাৰ দেশ ভাৰততহে বিচাৰিলে পাম৷</br>প্ৰথমে তৃতীয়ই মিলি নাম হয় ধাতুৰ৷</br>দ্বিতীয় চতুৰ্থই মিলি নাম হয় ঋতুৰ৷</br>দ্বিতীয়ই পঞ্চমে মিলি পানীৰ নাম লয়৷</br>প্ৰথম আৰু পঞ্চম মিলি বৃক্ষ হেনো হয়৷</br>তৃতীয় চতুৰ্থই মিলি এবিধ প্ৰাণীৰ নাম৷</br>কৰাচোন পণ্ডিত লোক ইয়াৰ প্ৰমাণ৷ (তাজমহল)<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, দেওবাৰ ১৫ মে’ ২০২২</ref> # পাখি নাই জখলা নাই</br>আকাশলৈ কোন যায়৷ (ধোঁৱা)<ref name=সাঁথৰ/> # পোহৰেই পিতৃ যাৰ এন্ধাৰেই যম</br>ভাবি-চিন্তি কোৱাচোন </br>তেওঁ বাৰু কোন? (ছাঁ)<ref name=সাঁথৰ/> # পাৱ পৃষ্ঠ মাথাটো</br>দুহাত কুৰি আঙুল নাকটো</br>চকু কাণ মুখ নাই</br>সেই বস্তু বিচাৰিলে ক’ত পায় (মানুহ)<ref name=লোক/> # পাৱ, পিঠি, চকু, কাণ, নাক, নাই</br>এইটো আকৌ কি কোৱাচোন ভাই (মানুহ) # পেট আছে পেটু নাই</br>মুখ আছে জিভা নাই৷ (কলহ) # পাত দীঘল দীঘল</br>গুটি শাৰী শাৰী</br>যি ক’ব নোৱাৰে সি মেখেলা-ভাৰী৷ উ: মাকৈ ধান৷ # পাত আছে ডাল নাই</br>কথা আছে মাত নাই৷ (কিতাপ) # পানীতেই জনম</br>পানীতেই মৰণ৷ (নিমখ) # পানী থাকিলেই বগলী জীয়ে<br>পানী শেষ হ’লেই বগলীটো মৰে৷ (চাকি) # পাণ্ডৱ নহয় পঞ্চ ভাই,</br>তাক কিন্তু মনুষ্যই খায়। (ঔটেঙা) # পৰ্বতৰ টিঙত ক’লী গাই চৰে</br>দুই পৰ্বতে হেঁচা মাৰি ধৰে (ওকনি) # পেট ডাঙৰ মুখ সৰু</br>গিলি খাই মানুহ গৰু (ঘৰ) # পিটিকিলেই ভাঙে,</br>আফালিয়ালেও নাভাঙে (ভাত) # পক্ষী নহয় কিন্তু পাখি মেলি উৰে<br>শোওঁতে আকৌ মূৰ তল কৰে৷ (বাদুলী) # পাঁচোটা আঙুলি, তলুৱা, পিঠি সকলো আছে৷</br>নাই মাত্ৰ তেজ আৰু মাংস৷</br>মই কোন ক’ব নোৱাৰিলে</br>হৈ যা ধ্বংস৷ (হাতমোজা) # পাত আছে ডাল নাই,<br>কথা আছে মাত নাই । (কিতাপ) {{div col end}} ===ফ=== {{div col | 3}} # ফল খালে গুচে ভোক, </br>পাচলিও হয় </br>কোৱাচোন কোন, </br>মোৰ এটা অংগও</br> পেলনি নাযায়৷(কলগছ)<ref name=সাঁথৰ/> # ফল বুলি মাতে মোক </br>সবাৰো বিদিত</br> ৰস জীৱ নাই মোৰ</br>জানিবা নিশ্চিত৷(কাগজৰ বা ছবিৰ ফল)<ref name=সাঁথৰ/> # ফল এটা দিনত পকে, এটা পকে ৰাতি,</br>এইকেইটা কি ফল কোৱাচোন ভাবি-চিন্তি। (বেলি আৰু জোন) # ফুলোক লগি মেল্লু হাত</br>ফুল গেল অঠৰ(ওঠৰ) হাত৷ (জোনাকী পৰুৱা) {{div col end}} ===ব=== {{div col | 3}} # বৰসাপ যায়, চিন চাব নাই৷ (নাও)<ref name=সাঁথৰ/> # বাৰজন মন্ত্ৰী তিনিজন ভীম </br>তাকে ক’ব পাৰিলে হাজাৰ টকা দিম৷ (বছৰৰ তিনিটা বিহু)<ref name=সাঁথৰ/> # বাঘ নহয় জঁপিয়াই </br>কুকুৰ নহয় বহে </br>পুঙা নহয় ওপঙে </br>মাছ নহয় ডুবে৷ (ভেকুলী)<ref name=সাঁথৰ/> # বিল খাল শুকাই গ’ল,</br>গছৰ আগত পানী ৰ’ল৷ (নাৰিকল)<ref>প্ৰতিভা, চকলাঘাট উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়, সম্পা: ৰাজশ্ৰী শৰ্মা, ২০১১-১২</ref> # বাঁহ খায়, কাঠ খায়</br>পানী পালে মৰি যায়৷(জুই) <ref>প্ৰতিভা, চকলাঘাট উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়, সম্পা: ৰাজশ্ৰী শৰ্মা, ২০১১-১২</ref> # বৈশ্বম্পায়ন বদতি শুনা জন্মেজয়</br>একগোট জন্তু আছে মনুষ্য ভুঞ্জয়</br>চৈধ্যখান ঠেং তাৰ কটিত নেগুৰ</br>মাথাত আছে তাৰ এডাল ত্ৰিশূল৷ উ: মিছামাছ # বাটে বাটে যাওঁ, মুখত নলগোৱাকৈ খাওঁ৷ উ: উজুটি৷ # বাঁহৰ আগলি ভাপৰ ধোঁৱা </br>তাকে ক’ব নোৱাৰিলে মাইকীমুৱা৷ (হোকা) # বাৰটা মাহত তেৰটা মাত<br>থমথমকৈ বহি থাকে<br>চকু টেলেকাৰ জাত৷(ফেঁচা) # বাৰীয়ে বাৰীয়ে গ’লো, এপবীয়া এচাৰি এডাল পালোঁ।(কচুগছ) {{div col end}} ===ভ=== {{div col | 3}} # ভোমোৰা নহয় সিটো কৰে গুণ গুণ,</br>বামুণ নহয় কিন্তু আছে লগুণ। (যঁতৰ) <ref>দৈনিক অসম। দেওবৰীয়া চৰা। ৯জুলাই,দেওবাৰ।২০২৩</ref> # ভাবিচিন্তি মইনাহঁত উত্তৰ দিয়াচোন</br>মূৰত টিকনী লৈ পুৰি মৰে কোন? (মমবাতি)<ref name=সাঁথৰ/> # ভৰিয়ে কৰে লটংপটং হাতে কৰে পোন</br> টপৰাই কোৱাচোন সেইটোনো কোন? (চাইকেল)<ref name=সাঁথৰ/> # ভৰি আছে চাৰিখন হাত আছে দুখন</br>মানুহক লওঁ কোলাত নহওক যিমান ওজন৷ (চকী) # ভোঁ ভোঁ কৰে ভোমোৰা নহয়,</br>ডিঙিত লগুণ পিন্ধে বামুণ নহয়। (যঁতৰ) {{div col end}} ===ম=== {{div col | 3}} # মনে মনে চুকত বহে, </br>পৃথিৱীখন ভ্ৰমি ফুৰে৷ (ডাকটিকট)<ref name=সাঁথৰ/> # মনে মনে বহি থাকে</br> হেঁচি দিলেই বমি কৰে৷ (দমকল) # মোৰ নামত ৰান্ধনী মৰে,</br> যিয়ে মোক ডোখৰ ডোখৰ কৰে,</br> সিয়েই আকৌ চকুপানী টোকে৷(পিয়াঁজ) <ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, ২৬ জুন, দেওবাৰ, ২০২২</ref> # মাকে বৰশী বায়</br> পুতেকে সৰগ চায়৷ (বাঁহ)<ref name=লোক/> # মাক জুতুলী-পুতুলী</br> পুতেক চোকা টেকেলা৷ (জলকীয়া) # মাটি ফুটি ওলাল হাতী<br>কুলা হেন কাণ<br>মুখেৰে পোৱালি জগায়<br>হে ভগৱান৷ (কলগছ) # মনে মনে চুকত বহোঁ<br>পৃথিৱীখন ঘূৰি ফুৰোঁ৷(ডাকটিকট) # মামাথেৰ ক’লী গাই</br>ঘাটে ঘাটে পানী খাই৷ (বৰশী) # মাটিৰ তলৰ বগী বুঢ়ী<br>সাজ পিন্ধে কুৰি কুৰি৷ (নহৰু) # মাত আছে মানুহ নাই<br>ঘৰ আছে দুৱাৰ নাই৷ (ৰেডিঅ’) # মানুহে মোক যেতিয়া নিয়ে, তেতিয়া মই ক’লা, </br> মোক ব্যৱহাৰ কৰিলে মই হওঁ ৰঙা</br> পেলাই দিয়াৰ পৰত হওঁ ধূসৰ গুড়া</br>মোৰ নাম ক’ব নোৱাৰাই তলমূৰ কৰা৷ (কয়লা) # মূৰত ছাতি, মুখত লাৰু<br>গোটেই গাতে গাম খাৰু। (তামোল গছ) # মুখ আছে, জিভা নাই। <br> পেট আছে পেটু নাই৷ (কলহ)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya">{{Cite book | title= ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জনকাব্য | publisher= শুৱনী প্ৰকাশ | author= ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | year= ২০০৫ খ্ৰীষ্টাব্দ}}</ref> # মুখেৰে খায়, পেটেৰে হাগে,সেই বস্তুটো ভকতক লাগে। (জাঁত=মাহ ডলা দুচটা ঘুৰণীয়া শিলৰ সঁজুলি) {{div col end}} ===য=== {{div col | 3}} # যিমানে কাটিবি মোক, </br>দীঘল হৈ দেখুৱাম তোক৷ ( সূতা )<ref>সাদিনৰ চোতাল, সাদিন, ২৪ এপ্ৰিল, ২০২২</ref> # যাৰ নাই আকাৰ</br> সি নহ’লে হাঁহাকাৰ৷ (পানী)<ref name=সাঁথৰ/> # যি দিয়ে তাকে খায়,</br>পানী দিলে মৰি যায়৷ (জুই) # যিটো বীৰ আছে, বহু দন্ত তাৰ</br>একে দমে সুৰ্কি যায় অৰণ্য ভিতাৰ</br>অৰণ্য ভিতাৰে যাই কৰে মহাৰণ</br>একেটানে লৈ আহে শত্ৰু যতগণ৷ (ওকণী, ফণী) {{div col end}} ===ৰ=== {{div col | 3}} # ৰামে বোলে লক্ষ্মণ ভাই</br>কি গুটিৰ বাকলি নাই (শিলগুটি) # ৰজাৰ পুতেকে ভাত খায়</br>চাৰি কুকুৰে আছে চাই৷<ref name=সাঁথৰ/> #ৰজাৰ লাঠি, ঘন ঘন গাঁ‌ঠি (কুঁ‌হিয়াৰ) # ৰান্ধনী বাই ৰান্ধনী বাই</br>কি শাকৰ গুটি নাই৷ (ঢেঁকীয়া)<ref name=সাঁথৰ/> # ৰজাৰ আলিবাট</br>তিয়াব পাৰি, শুকুৱাব নোৱাৰি৷ (জিভা) # ৰজাৰ ঘৰৰ ক’লী গাই </br>এক পিয়ন দি মৰি যায়৷ (কলগছ) # ৰজাই ভাত খায়।</br> কাঁহীৰ তলে সাপ যায়। (নিসনি৷)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya">{{Cite book | title= ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জনকাব্য | publisher= শুৱনী প্ৰকাশ | author= ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | year= ২০০৫ খ্ৰীষ্টাব্দ}}</ref> # ৰজাৰ জৰী। মেলিব পাৰি, চপাব নোৱাৰি। (আলিবাট)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # ৰজাৰ পুতেক ভোলা,</br> পিন্ধে এশ চোলা। (বাঁহ-গাজ) {{div col end}} ===ল=== {{div col | 3}} # লেং লেং কৈ দীঘলী বাই,<br> ঔ টেঙা যেন খোপা, <br>এই ফালে গৈছিল, দেখিছিলানে বোপা।(বহনি মাৰি)<ref>দৈনিক অসম।দেওবৰীয়া চৰা। দেওবাৰ। ৯জুলাই ২০২৩।</ref> # লাটুমটো খাপকটা</br>জিভাখন ফটা</br>বগা চাদৰত খচখচ হানে</br>কলাপানী বতিয়াই</br>মুখে হৰিনাম টানে৷ (কলম) # লিকি লিকি ডিমৰু চিকি চিকি পাত, <br>সূৰুযমুখে যাব লাগে ছয় মাহৰ বাট। (তামোল গছ)<ref>{{Cite web | url=https://janambhumi.in/VFZSSk1VMVVUVDA9/%E0%A6%A4%E0%A6%BE%E0%A6%AE%E0%A7%8B%E0%A6%B2-%E0%A6%AA%E0%A6%BE%E0%A6%A3-%E0%A6%B8%E0%A6%82%E0%A6%AC%E0%A6%BE%E0%A6%A6.html | title=তামোল-পাণ সংবাদ | publisher=janambhumi.in | date=৩ আগষ্ট ২০১৭ | accessdate=৮ জুন ২০২২}}</ref> # লোৰ দামুৰী কাঠৰ গাই</br>যিমান দিবা সিমান খায়৷ (খুন্দনা) # লাগিলে পেলাই দিয়ে<br>নালাগিলে উঠাই থয়৷ (চাইকেলৰ ষ্টেণ্ড) # লগত থাকে দিনত সদায়<br>কেতিয়াও নকৰে কামত সহায়<br>বিপদত পৰিলেও উভতি নাচায়<br>কোৱাচোন তেওঁ কোনজন ভাই?(ছাঁ) # লংকাৰ ৰাৱণ নহয়, দহ তাৰ শিৰ</br>দীঘল শৰীৰ তাৰ, নহয় কিন্তু বীৰ</br>মাছো নহয় মগৰো নহয়, সকলোৱে খায়</br>আহিন কাতিৰ পিছত পাবলৈ নাই৷ (জিকা) # লৰা কালত দুই শিং, ডেকা হলে সৰে।</br>বুঢ়া হলে দুনাই গজে, আকাশত চৰে৷ (জোন)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya">{{Cite book | title= ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জনকাব্য | publisher= শুৱনী প্ৰকাশ | author= ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | year= ২০০৫ খ্ৰীষ্টাব্দ}}</ref> # লােগুটি লােফাল, বেঙেনাটি চাৰি ফাল</br> সোমাল কাকতী, ওলাব কোন কাল। (মৰা মানুহ)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # লােৱৰ কৰাইগুড়ি খায়।</br>সাতখন দেশ ভাঙি যুজিবলৈ যায়।(হিলৈ)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # লিকিলিকি ডিমৰু, চিকিমিকি পাত। </br>পালেং বাবৰি, মাণিকৰ দাঁত৷৷ (ডালিম)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> {{div col end}} ===শ=== {{div col | 3}} # শ শ তাৰ ঘৰ</br>ৰস তৃপ্তিকৰ </br>সেৱাতো লাগে দৰৱতো লাগে </br>নাম তাৰ মৰমৰ৷ (মৌ)<ref name=সাঁথৰ/> # শদিয়ালৈ নাযাবা শতফুল নাখাবা</br>কেঁচা পাতত নাবান্ধিবা লোণ </br>উপজিয়েই বগা হয় কোন? (গাখীৰ)<ref name=সাঁথৰ/> # শিল যেন ডুব যায়, </br>তুলা হেন ভাঁহে৷ </br>বাঘ যেন জঁপিয়ায় </br>কুকুৰ যেন বহে৷ (ভেকুলী)<ref name="লোকসংস্কৃতি" /> # শুকান তেনে তাৰ শৰীৰ গোট</br>চৰাই নহয় কিন্তু আছে দীঘল ঠোঁট</br>সৰ্প নহয় তাৰ আছে ফঁটা জিভা</br>সেইটোনো কি বস্তু কোৱাচোন বোপা৷ (চিয়াঁহী-কলম) <ref>সাদিনৰ চোতাল৷ সাদিন, ২৬ জুন, ২০২২, দেওবাৰ</ref> # শাৰী শাৰী গুটি<br>জোঙা জোঙা পাত<br>থাকোঁনো কেনেকৈ<br>নোখোৱাকৈ তাক৷ (গোমধান) # শদিয়ালৈ নাযাবা শতফুল নাখাবা</br>কেঁচা পাতত নাবান্ধিবা লোণ </br> জিভাৰে খোজ কাঢ়ে কোন? (শামূক) # শোৎমোছ ধুমুচ৷ (চুৱাপাত)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> {{div col end}} ===স=== {{div col |3 }} # সৰুৰে পৰা ডাঙৰ হ’লোঁ</br> ঘৰৰ পিছফাল নেদেখিলোঁ </br>হেৰা ভকত ৰৈ যোৱা</br> উত্তৰটো কি কৈ যোৱা৷ (পিঠিফাল)<ref name=সাঁথৰ/> # সাহটো পেলাই বাকলিটো খায়,</br>সেইটোনো কি ফল কোৱাচোন ভাই। (ঔ টেঙা) # সত্য যুগত মূৰত টুপী</br>কৃষ্ণ অৱতাৰত মুহিলা গোপী</br>ৰাৱণ মৰিল ৰামৰ শৰত</br>সেইখন আঞ্জা আমাৰ হাতত৷ (বাঁহৰ গাজ) # সোণৰ গুটি, ৰূপৰ পাত</br>আগবঢ়ালে মাৰ্জ্জনা হয়, শত অপৰাধ। (তামোল-পাণ) # সৃষ্টি কালৰে পৰা আছোঁ মই<br>থাকিম সদায় নিশ্চয়<br>সময়ে সময়ে চুটি-দীঘল হয়<br>এপিঠি বগা এপিঠি ক’লা<br>কোনেনো পায় তলানলা? (দিন-ৰাতি) # সোৰু সোৰু গাছ, জাপ্ৰা জাপ্ৰি ধৰে</br>সপাসপি খাবা নৰি, সেম্না সেম্নি কৰে৷ (জলকীয়া) # সব(সকলো)পানী শুকাই গ’ল,</br> গছৰ ওপৰত পানী ৰ’ল। (নাৰিকল) # সব(সকলো)পানী শুকাই গ’ল,</br> দলিচপৰাত পানী ৰ’ল। (শামুক) {{div col end}} ===হ=== {{div col | 3}} # হাবিত কাহে</br>ওলাই নাহে৷ (কুঠাৰ)<ref name=সাঁথৰ/> # হাবিৰ পৰা ওলাল বাঘিনী </br>চাৰিঠেং মেলি হ’ল গাভিনী৷ (আঁঠুৱা)<ref>প্ৰতিভা, চকলাঘাট উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়, সম্পা: ৰাজশ্ৰী শৰ্মা, ২০১১-১২</ref> # হাতীৰ দাঁত কদমৰ পাত</br>ক’ব নোৱাৰিলে জানিম মুৰুখৰ জাত৷ <br>(বেঙেনা আৰু পাত, মূলা আৰু পাত) # হাত আছে ভৰি নাই<br>মূৰটোও কটা৷<br>আধা মানুহ গিলি খায়<br>বুকুখনো ফটা৷ (চাৰ্ট বা চোলা) # হৰহৰনি মৰমৰনি</br>মৈ জৰী বটং</br>সেই শাস্ত্ৰ কি ক’ব নোৱাৰিলে</br>নাক চুলি কাটং৷ (মাহ ডলা জাত) #হাড় জেং জেং মাজত পাখি<br>খাব নোৱাৰি থৈছো ৰাখি (জাপি) # হেণ্ড ছেক্ দিলে</br>মুখে বঁতিয়ালে৷ (দমকল) # হাবিব পৰা ওলাল ডোম্ ।</br> তাৰ টিকাত এডাল নােম৷ (বেজী)<ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> # হাতীৰ পেটত মাখিৰ ভােন্-ভােননি।(ঘৰ) <ref name="Dimbeswar Neogar Jana Kabya" /> {{div col end}} ===ক্ষ=== {{div col | 2}} # ক্ষয় নাই লয় নাই আৰু নাই যতি</br>ইনো কি মহাধন দিলেও নাযায় টুটি৷ </br>(বিদ্যাধন) # ৰঙা ৰঙা চাহাবৰ বগা বগা টুপি </br>এক ঘোছা মাৰিলেই উঠে জলি পকি । </br>( দিয়াচলাই) {{div col end}} ==টেটকুঁটিমূলক সাঁথৰ== {{div col | 2}} # কি হাতীৰ শুঁৰ নাই? উ: গুৱাহাটীৰ<ref name=লো>{{Cite book | title=লোক সংস্কৃতি | publisher=চন্দ্ৰ প্ৰকাশ | author= ড° নবীন চন্দ্ৰ শৰ্মা | year= ২০২২}}</ref> # শ ফুল ফুলিছে পিন্ধোতা নাই</br>কোৱাচোন এইবোৰ কি ফুল ভাই? উ: তৰাফুল<ref name=লো/> # সু পাটী পাৰিছে ঘুমাওতা নাই</br>এইটোনো কি পাটী কোৱাচোন বাই? উ: বানপানী <ref name=লো/> # কি মোল পূজাত লাগে? উ: তামোল৷<ref name=লো/> # কি দৈ খাব নোৱাৰি? উ: মঙলদৈ <ref name=লো/> # ফু দি কি উৰুৱাব নোৱাৰি? উ: ডিফু<ref name=লো/> # কি লং খাব নোৱাৰি? উ: হাফলং <ref name=লো/> # কি গড়ৰ খৰ্গ নাই? উ: ৰাজগড়ৰ <ref name=লো/> # চিত পখিলা, তিনিমূৰ দহ ঠেং ক’ত দেখিলা? উ: হালৰ গৰু আৰু হালোৱা৷ # কি ফুল নুফুলে? উ: কলাফুল। # কি টেঙাৰ তলেৰে যাব নোৱাৰি? উ: চেঙেৰী টেঙা৷ # উপজিয়েই বুঢ়া হয় কোন? (বুঢ়া আঙুলি) # নিকিনিলেও কিা হয় কি? (কিনা আঙুলি) # কি বস্তু টানিলে চুটি হয়? (বিড়ি বা চিগাৰেট) # কি পানীত মাছ নাই? (চকুপানীত) # আহিলা গ’লা, গ’লা আহিলা</br>এইবাৰ গৈ উভতি নাহিলা,</br>ক’ব নোৱাৰিলে দিম কাণমলা৷ (দাঁত) # তিনিটা আখৰৰ বস্তু সকলোৱে পঢ়ে</br>প্ৰথমটো এৰি দিলে দেই-পুৰি মৰে৷ (কিতাপ) # কি বস্তু চফা হ’লে ক’লা আৰু লেতেৰাৰ বগা? (ফলি বা ব্লেকবোৰ্ড) # কি পাতৰ আগ নাই? (টিনপাত) # সেইটো কি, যি মাহত এবাৰ আহে আৰু ২৪ ঘণ্টা থাকি গুচি যায়? (তাৰিখ) # কি ড্ৰাইভাৰে গাড়ী নচলায়? (স্ক্ৰু ড্ৰাইভাৰ) # কি খালে পেট নভৰে? (উজুটি) # কি বল খেলিব নোৱাৰি? (মনোবল) # শাহটো পেলাই বাকলিটো খায়, সেইটোনো কি বস্তু কোৱাচোন ভাই? (ঔটেঙা) # সেইটোনো কি, বাঢ়ি গৈ থাকে, কমাব নোৱাৰি? (বয়স) # অ’ চিত পখিলা, জন্মিয়ে বুঢ়া হোৱা ক’ত দেখিলা? (বুঢ়া আঙুলি) # উপজিয়েই ৰঙা হয় কোন? (বেলি) # কোন বিজ্ঞানীয়ে নামৰ মাজত উট লৈ ফুৰে? (নিউটন) # ঠাণ্ডাৰ গৰম, গৰমতো গৰম, নামেই তাৰ ধৰম৷ (গৰম মচলা) # কি বেংক জেপত লৈ ফুৰিব পাৰি কিন্তু টকা-কড়ি উলিয়াব নোৱাৰি? (পাৱাৰ বেংক) # সোম, মঙল, বুধ, বৃহস্পতি, শুক্ৰ, শনি আৰু ৰবি বা দেওবাৰৰ উল্লেখ নকৰাকৈ তিনিটা দিনৰ নাম কোৱা৷ (কালি, আজি, কাইলৈ) # নিজে তিতি আনক শুকুৱায় কিহে? (টাৱেল) # কোনটো শব্দ সদায় ভুল বুলি কোৱা হয়? (ভুল) # কি বস্তু নাভাঙিলে খাব নোৱাৰি? (কণী) #অসম দেশৰ বিষম কথা, কি গছৰ পাত গোটা?(পিঁয়াজৰ পাত) {{div col end}} ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:সাঁথৰ]] 8j5wuk1it35vn2876m7rtn8o209w43a 0 1618 20290 14533 2024-12-08T23:22:27Z 2401:4900:3DD7:8D6B:CE37:2B68:D224:4916 🌿🌿অ 20290 wikitext text/x-wiki [[File:Ahom Raja Palace 5.JPG|thumb|গড়গাঁৱৰ কাৰেংঘৰৰ ভিতৰচৰা]] '''[[:w:গড়গাঁও|গড়গাঁও]]''' আহোম ৰাজ্যৰ ৰাজধানী আছিল। ১৫৪০ চনত স্বৰ্গদেউ চুক্লেংমুঙে গড়গাঁৱত আহোম ৰাজ্যৰ ৰাজধানী স্থাপন কৰিছিল।<ref name="mapsofindia.com">{{cite web | url=http://www.mapsofindia.com/assam/tourism/monuments-and-museum.html | title=Assam Monuments and Museums - Gargaon Palace | publisher=mapsofindia.com | accessdate=29 জুলাই 2020}}</ref> বৰ্তমান এই স্থান অসমৰ শিৱসাগৰ জিলাত অৱস্থিত। গড়গাঁও শিৱসাগৰ চহৰৰ পৰা ১৩ কিলোমিটাৰ নিলগত অৱস্থিত। ১৫৪০ চনতে স্বৰ্গদেউ চুক্লেংমুঙে গঁড়গাঁৱত কাৰেং ঘৰ কাঠ আৰু শিলেৰে নিৰ্মাণ আৰম্ভ কৰিছিল। তাৰ পাছত স্বৰ্গদেউ প্ৰমত্ত সিংহই ইয়াক ইটাৰে নিৰ্মাণ কৰে। তেওঁ গড়গাঁও কাৰেঙৰ চাৰিওফালে প্ৰায় পাঁচ কিলোমিটাৰ দৈৰ্ঘ্যৰে ইটাৰ দেৱাল আৰু প্ৰৱেশদ্বাৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল।<ref name="onlinesivasagar.com">{{cite web | url=http://onlinesivasagar.com/tourism/kareng-ghar.html | title=Kareng Ghar - onlinesivasagar.com | publisher=onlinesivasagar.com | work=Abhijit Borah | accessdate=29 জুলাই 2013}}</ref> ১৭৫২ চনত কাৰেংঘৰটো বেয়াকৈ ক্ষতি হয়। সেয়ে আহোম স্বৰ্গদেউ ৰাজেশ্বৰ সিংহই ইয়াক পুনৰ নিৰ্মাণ কৰায়।<ref name="onlinesivasagar.com" /><ref name="assamportal.com">{{cite web | url=http://www.assamportal.com/2012/09/kareng-ghar-gargaon.html | title=Kareng Ghar, Gargaon | publisher=Assam Online Portal | date=২০১৩ | accessdate=29 জুলাই 2013}}</ref>🧐🧐🧐 ==গড়গাঁৱৰ সৈতে জড়িত উদ্ধৃতি== * গড়গাঁও,<br/>কথা শুনি তল যাওঁ।<ref name=":)">{{cite book | title=শৰাইঘাটৰ সুবচনী | publisher=অসম প্ৰকাশন পৰিষদ | author=ড° সূৰ্য্যকুমাৰ ভূঞা | authorlink=ৰাষ্ট্ৰীয় যোজনা | year=২০২৩ | pages=১০১}}</ref> * গড়গঞা কটাৰিৰ ডাবেও কাটে।<ref name=":)" /> * ইয়াতে মাৰিলে টিপা,<br/>গড়গাঁও পালেগৈ শিপা<ref name=":)" /> * গড়গাঁও পিছল বাট,<br/>বুঢ়াকো নিচিনি, ডেকাকো নিচিনি <br/>হাতেপতি লাখুটিপাত<ref name=":)" /> * গড়গঞা হাতী,<br/>টিকাও নকৰে কাতি<ref name=":)" /> * গড়গঞা মিতিৰৰ ভাও,<br/>মুখে বোলে, "থাক,থাক",<br/>ভৰিৰে হেঁচুকে নাও।<ref name=":)" /> * গড়গঞা তিৰী গাত নাই চিৰি,<br/>জোঁটাজোঁটে আঁৰি লয় পিতলৰ বিৰি।<ref name=":3">{{cite news | url=https://epaper.asomaditya.com/epaper/edition/1804/asom-aditya-epaper-%E0%A6%A6%E0%A7%87%E0%A6%B6-%E0%A6%9C%E0%A6%BE%E0%A6%A4%E0%A6%BF%E0%A7%B0-%E0%A6%85%E0%A6%A4%E0%A6%A8%E0%A7%8D%E0%A6%A6%E0%A7%8D%E0%A7%B0-%E0%A6%AA%E0%A7%8D%E0%A7%B0%E0%A6%B9%E0%A7%B0%E0%A7%80/page/4?fbclid=IwAR1slUrBtyLlGYYqDs1J7KODLBme08VegOm4fVZ6uqmg1MKf0EslXfkKxjo | title=গড়গঞা প্ৰবচন | date=১২-১০-২৩ | agency=অসম আদিত্য | accessdate=12 অক্টোবৰ 2023 | author=নবীন বুঢ়াগোহাঁই | pages=৪}}</ref> * নগৈ গড়গাঁৱৰ বাতৰি।<ref name=":3" /> * বেটীয়ে ভাঙিলে কটৰা,<br/>গড়গাঁও পালেগৈ বতৰা ।<br/>ঘৈণীয়ে ভাঙিলে কাহী,<br/>থলে মিচিকিয়াই হাঁহি।<ref name=":3" /> ==তথ্যসূত্ৰ== {{reflist}} [[শ্ৰেণী:অসমৰ ইতিহাস]] [[শ্ৰেণী:আহোম ৰাজ্যৰ ৰাজধানী]] 9g1xbka35l3wuu7spdyjntmpzqiu65x 0 2763 20291 20281 2024-12-09T07:21:14Z কুমুদ ঘোষ 627 20291 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 7crppnt140e10vwd607goh3gqdtpxfi 20292 20291 2024-12-09T07:21:47Z কুমুদ ঘোষ 627 20292 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 22qkhactodzq1bhmk5l13zuano2vtp0 20293 20292 2024-12-09T07:22:18Z কুমুদ ঘোষ 627 20293 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] qs0y6mlorn3058642baafk02rlskylr 20294 20293 2024-12-09T07:22:47Z কুমুদ ঘোষ 627 20294 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] hj0wxzssdumegd27oed21elv841dfdt 20295 20294 2024-12-09T07:23:33Z কুমুদ ঘোষ 627 20295 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] srhjky6cvpbgztsrv035ukvyih2y0so 20296 20295 2024-12-09T07:24:10Z কুমুদ ঘোষ 627 20296 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] jzuw12xxxkbk71bxrim3zcy4nq96m1t 20297 20296 2024-12-09T07:24:55Z কুমুদ ঘোষ 627 20297 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 0z1bo1pzfbmcpkmr73w687zzu9cczb4 20298 20297 2024-12-09T07:26:52Z কুমুদ ঘোষ 627 20298 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] fymsgkjcrybfnjdk1nukg81ajjb1xcd 20299 20298 2024-12-09T07:27:30Z কুমুদ ঘোষ 627 20299 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] kchxf92xyu69yegg5vub21jrc1u1rtt 20300 20299 2024-12-09T07:28:33Z কুমুদ ঘোষ 627 20300 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 2grd4umqo4d4u1dxil426z7s3p9gexd 20301 20300 2024-12-09T07:30:41Z কুমুদ ঘোষ 627 20301 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 5t8hcaiks3raznp6tzsz96rpfgbpex4 20302 20301 2024-12-09T07:31:19Z কুমুদ ঘোষ 627 20302 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] b42eoy285cgkcldli733qzlcdjnf2ry 20303 20302 2024-12-09T07:31:51Z কুমুদ ঘোষ 627 20303 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] bs4wnbswbj1uimmg1r6xzndh27h58m9 20304 20303 2024-12-09T07:32:26Z কুমুদ ঘোষ 627 20304 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 8d9x9qz6oz8xna9izbcx5a46otpy8pb 20305 20304 2024-12-09T07:33:02Z কুমুদ ঘোষ 627 20305 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 6tgongkzovuske9jmozotoq2jy83ru6 20306 20305 2024-12-09T07:33:39Z কুমুদ ঘোষ 627 20306 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] eij0i2aff3w7l0j1gde4t7h87no57zk 20307 20306 2024-12-09T07:34:09Z কুমুদ ঘোষ 627 20307 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 2vwjqn27cpmkyoj63d7ydp6a3jqzz4t 20308 20307 2024-12-09T07:34:56Z কুমুদ ঘোষ 627 20308 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পর্ক নথকা ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 626zokzpk7ard1ggtrlyrfxqvn5cifq 20309 20308 2024-12-09T07:35:52Z কুমুদ ঘোষ 627 ৰ-প্ৰতিস্থাপন সঁজুলি ব্যৱহাৰ কৰি ‘বঙালী ৰ’ প্ৰতিস্থাপন কৰা হ’ল। 20309 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] g86tl5ee2cl3zjhmiv6lt74bkggbzph 20310 20309 2024-12-09T07:37:43Z কুমুদ ঘোষ 627 20310 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] iidvukcg4xljv9lmz8zwzofvnizxaa6 20311 20310 2024-12-09T07:38:48Z কুমুদ ঘোষ 627 20311 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দর্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 82ct7zpd2druuc7uzzk76oz9jikzedu 20312 20311 2024-12-09T07:39:07Z কুমুদ ঘোষ 627 ৰ-প্ৰতিস্থাপন সঁজুলি ব্যৱহাৰ কৰি ‘বঙালী ৰ’ প্ৰতিস্থাপন কৰা হ’ল। 20312 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] qunu7lf3uuouvfwvuag5cof1v05r9du 20313 20312 2024-12-09T07:39:40Z কুমুদ ঘোষ 627 20313 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 2folzkukdqvx69z5mnap2or1bdnew5x 20314 20313 2024-12-09T07:40:16Z কুমুদ ঘোষ 627 20314 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] sqcdpofcgixvsb46ukp9vivfnk9s5zg 20315 20314 2024-12-09T07:40:49Z কুমুদ ঘোষ 627 20315 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দর্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] dki9wk5f0xvxpit02w32a9z2nxkfya7 20316 20315 2024-12-09T07:41:04Z কুমুদ ঘোষ 627 ৰ-প্ৰতিস্থাপন সঁজুলি ব্যৱহাৰ কৰি ‘বঙালী ৰ’ প্ৰতিস্থাপন কৰা হ’ল। 20316 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] q2y1kc91cejxzgye9e5y5uv0pyn6rh6 20317 20316 2024-12-09T07:41:49Z কুমুদ ঘোষ 627 20317 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দর্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] hptxghuql1mceb9nfmhrp21625n1vu0 20318 20317 2024-12-09T07:42:11Z কুমুদ ঘোষ 627 ৰ-প্ৰতিস্থাপন সঁজুলি ব্যৱহাৰ কৰি ‘বঙালী ৰ’ প্ৰতিস্থাপন কৰা হ’ল। 20318 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] iw49semgnljgzpn4b1as8vr5nb9lj8r 20319 20318 2024-12-09T07:42:45Z কুমুদ ঘোষ 627 20319 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ সেয়ে নোহোৱা হ’লে ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 146ywpmbx25shdhw3dvbrr8vpc7wks6 20320 20319 2024-12-09T07:43:42Z কুমুদ ঘোষ 627 20320 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ সেয়ে নোহোৱা হ’ল আংগিকৰ প্ৰতি সামান্য আওকণীয়া ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 9z7ys91sq20hphb2tn4tes6crhluk32 20321 20320 2024-12-09T07:44:11Z কুমুদ ঘোষ 627 20321 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ সেয়ে নোহোৱা হ’ল আংগিকৰ প্ৰতি সামান্য আওকণীয়া টলষ্টয়ৰ ৰচনাৰাজি মহৎ সাহিত্য বুলি ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] lbfm6m9lussj4je7n2hkfpa2t0q8xbc 20322 20321 2024-12-09T07:44:42Z কুমুদ ঘোষ 627 20322 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ সেয়ে নোহোৱা হ’ল আংগিকৰ প্ৰতি সামান্য আওকণীয়া টলষ্টয়ৰ ৰচনাৰাজি মহৎ সাহিত্য বুলি আজিও বিবেচিত হৈ নাথাকিলহেঁতেন৷ ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] onfbz46nkarb2iv7p0mxm198iudx2gp 20323 20322 2024-12-09T07:45:06Z কুমুদ ঘোষ 627 20323 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ সেয়ে নোহোৱা হ’ল আংগিকৰ প্ৰতি সামান্য আওকণীয়া টলষ্টয়ৰ ৰচনাৰাজি মহৎ সাহিত্য বুলি আজিও বিবেচিত হৈ নাথাকিলহেঁতেন৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] f87v6v0i9dkbtsxj82i8g0g1v4vb9f4 20324 20323 2024-12-09T07:45:24Z কুমুদ ঘোষ 627 20324 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ সেয়ে নোহোৱা হ’ল আংগিকৰ প্ৰতি সামান্য আওকণীয়া টলষ্টয়ৰ ৰচনাৰাজি মহৎ সাহিত্য বুলি আজিও বিবেচিত হৈ নাথাকিলহেঁতেন৷"<ref name="ধ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] fh5y20lws98krbes3v3mtwopicjp48m 20325 20324 2024-12-09T07:45:48Z কুমুদ ঘোষ 627 20325 wikitext text/x-wiki '''ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ''' সাহিত্যিক [[ শিৱনাথ বৰ্মন|শিৱনাথ বৰ্মনে]] লিখা এখন প্ৰবন্ধ সংকলন। সংকলনখনিত মুঠ ৩০টা প্ৰবন্ধ সন্নিৱিষ্ট কৰা আছে। প্ৰবন্ধবোৰৰ বিষয়বস্তু যদিও সাহিত্য, তথাপি আন বিষয়েই ঠাই পাইছে৷ অৱশ্য‍ে অন্তৰ্লীন ঐক্যসূত্ৰই [[অসমীয়া]] সাহিত্যৰ ৰূপান্তৰক বুজি উঠাত সহায় কৰিছে। ==উদ্ধৃতিসমূহ== * "আধুনিকতাৰ সূত্ৰায়ন দুষ্কৰ। আধুনিকতা আৰু সাম্প্ৰতিকতা - দুয়োটা শব্দ আভিধানিকভাৱে সমাৰ্থক। হ'লেও আধুনিকতা শব্দত মানৱীয় প্ৰমূল্যৰ, মানৱীয় মহত্ত্বৰ, মানৱীয় প্ৰগতিৰ যি ব্যঞ্জনা নিহিত, সাম্প্ৰতিকতা শব্দত তাৰ অভাৱ।"<ref name="ক">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১ | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "আধুনিকতাত কালোত্তৰণৰ দ্যোতনা থাকিলেও ই কালোৰ্ধ্ব নহয়।"<ref name="ক"/> * "আধুনিকতা কেৱল কালভিত্তিক নহয়, আনহাতে ই কালাতীতো নহয়।"<ref name="ক"/> * "যিসকল চৰকাৰী চাকৰিয়ালে স্বাধীনতা সংগ্ৰামত ভাগ লোৱা নাছিল, তেওঁলোকৰো অনেকেই গোপনে হ'লেও স্বাধীনতাকামী আছিল।"<ref name="বৰ্মন">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী -১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "স্বাধীনতাই আমাক দিলে ৰাজনৈতিক মুক্তিৰ সোৱাদ।"<ref name="কিতাপ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৬ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "কোনোধৰণৰ বলৱান, বিকল্প আদৰ্শ নথকাত আমাৰ তৰুণ সাহিত্যিক-বুদ্ধিজীৱীসকল যেন হৈ পৰিছে কাণ্ডাৰীবিহীন যাত্ৰীৰ দৰে। কিবা আদৰ্শ যদি অৱশিষ্ট ৰৈছেগৈ, তেন্তে সি হ'ল ভোগৰ আদৰ্শ - যাৰ অবশ্যম্ভাৱী পৰিণতি হ'লগৈ আত্মকেন্দ্ৰিকতা।"<ref name="ঘ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৭ |isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "প্ৰতীচ্যমুখিতাই আমাৰ জ্যেষ্ঠ সাহিত্যিকসকলক ছিন্নমূল কৰি তোলা নাছিল; বৰং ৰাজনৈতিক দাসত্বৰ অপমানে দেশৰ হৃত গৌৰৱ উদ্ধাৰৰ ক্ষেত্ৰত তেওেঁলাকক কৰ্মঠ কৰি তুলিছিল।"<ref name="ঙ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৮ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "এফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ মৰাঘূলিত অৱগাহনৰ বিলাস, আনফালে পাশ্চাত্যকেন্দ্ৰকিতাৰ কৃষ্ণ বিবৰত আত্মজাহ - সম্প্ৰতি এয়ে হৈ পৰিছে আধুনিকতাৰ লক্ষণ৷"<ref name="চ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=১৯ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "মহৎ ব্যক্তিৰ মননৰ ধাৰা চিৰাচৰিত নহয়, তেওঁৰ মনোজগত বিপুল আৰু বংকিম৷ সেয়ে তেওঁৰ জীৱন দৰ্শনত ধাৰাৰ বৈপৰীত্য কেতিয়াবা আমাৰ চকুত পৰিব পাৰে৷ কিন্তু তাক তেওঁৰ মাহাত্ম্যৰ পৰিপন্থী বোলাতকৈ বৰং তাৰ প্ৰকাশ বোলাহে ভাল৷"<ref name="ছ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩১ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অৰ্থনৈতিকভাৱে জ্যোতিপ্ৰসাদৰ যুগটোক আমি এক হতাশাৰ যুগ বুলিবও পাৰোঁ।"<ref name="জ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩২ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "সামন্তীয় সমাজৰ মনোজগত ভাববাদী ধূসৰতাৰে আচ্ছন্ন হৈ থাকিবলৈ বাধ্য।"<ref name="ঝ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "জ্য‍োতিপ্ৰসাদ প্ৰণালীবদ্ধ চিন্তাবিদ নাছিল৷ নিজৰ স্বীকাৰোক্তি মতেই তেওঁ পণ্ডিত নাছিল, তেওঁ আছিল মনে-প্ৰাণে শিল্পী৷ কিন্তু শিল্প তেওঁৰ বাবে নাছিল পংকময় পাৰ্থিৱ জগতৰ বহু ওপৰৰ শুকুলা ডাৱৰৰ আঁৰে আঁৰে উটি ফুৰা কল্পনাৰ বিলাস৷ ই আছিল তেওঁৰ বাবে কঠোৰ বাস্তৱৰ নিৰ্বাস৷"<ref name="ঞ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৩৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "নৱকান্ত বৰুৱা, সকলোৱে জানে, বুদ্ধিৰ কবি নহয়, তেওঁ হৃদয়ৰ কবি৷"<ref name="ত">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৩ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "অপ্ৰিয় হ’লেও সত্য,'লেখক' - এই বিশেষণযুক্ত ব্যক্তিসকল সচৰাচৰ পৰিমণ্ডলিত হৈ থাকে এটা 'লেখক-লেখক' গোন্ধেৰে - যিটোক সকলো সময়তে স্বস্তিকৰ বুলিব নোৱাৰি৷ লেখক যেন লোকোত্তৰ ব্যক্তি, সাধাৰণ মানুহৰ ধৰা-চুৱাৰ তেওঁ যেন বাহিৰত৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "যিসকল লোকে লেখক হিচাপে পূৰণ বয়সত প্ৰতিষ্ঠা লাভ কৰে, স্বাভাৱিকতে লেখা-মেলাৰ প্ৰতি তেওঁলাকৰ আগ্ৰহ অংকুৰিত হোৱা দেখা যায় বাল্য অৱস্থাতে৷ ভাটি বয়সৰ সাহিত্য-কৃতি কৈশোৰৰ সাহিত্যিক চখৰেই সফল পৰিণতি - এইটোৱেই হ’ল সাহিত্য সাধনাৰ সৰ্পিল পথেদি আগবঢ়াৰ অলিখিত বিধি৷"<ref name="থ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৫৭ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "শিল্প-কলা জগতত গীত আৰু নাটৰ স্থান সুকীয়া৷ কবিতা বা উপন্যাসৰ নিচিনাকৈ গীত-নাট কেৱল পঢি়বৰ বাবে লিখা নহয়৷ গীত লিখা হয় গাবৰ বাবে, নাট লিখা হয় ‘চাব’ৰ বাবে; গীতত সুৰ আৰু বাদ্য প্ৰধান, যেনেকৈ নাটকত অভিনয় তথা উপস্থাপনৰ ৰীতি প্ৰধান৷"<ref name="দ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৬৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> * "‘সমস্তই ৰাজনীতি’(Everything is politics) – ঊনবিংশ শতকিাৰ নাতিখ্যাত য়ুৰোপীয় লেখক গটফ্ৰিয়েড কেলনাৰে সাহিত্য প্ৰসংগত এবাৰ মন্তব্য কৰিছিল এইদৰে৷ ৰাজনীতি বুলিলেই উচপ খাই উঠা, অন্তঃসাৰশূন্য আংগিককেই সাহিত্য বুলি ভবা আমাৰ কুসুম-কোমল, আলসুৱা সাহিত্যিকবৃন্দক কেলনাৰৰ এনে ‘খহটা’ উক্তিয়ে বিৰক্ত তথা ভীত কৰা স্বাভাৱিক৷ পোনপটীয়াকৈ হওক বা আওপকীয়াকৈ হওক, ৰাজনীতিৰ লগত সম্পৰ্ক নথকা কোনো বিষয়বস্তু বিচাৰি নাপাই এই সাহিত্যিকবৃন্দই ৰূপজনিত সৌন্দৰ্যকেই সাহিত্য বুলি সাবট মাৰি ধৰে৷ তেওেঁলাকে পাহৰি যায় যে জীৱন, জৈৱনিক অনুভূতি শাওনমহীয়া বৰ লুইতৰ দৰে; আংগিকৰ সৌন্দৰ্যলৈ ই অপেক্ষা নকৰে, বৰং সৌন্দৰ্যক ই তাৰ পাৰভঙা ধলৰ স’তে কঢি়য়াই আনে৷ সেয়ে নোহোৱা হ’ল আংগিকৰ প্ৰতি সামান্য আওকণীয়া টলষ্টয়ৰ ৰচনাৰাজি মহৎ সাহিত্য বুলি আজিও বিবেচিত হৈ নাথাকিলহেঁতেন৷"<ref name="ধ">{{cite book | title=ৰূপান্তৰৰ ৰেহৰূপ | publisher=আঁক-বাক, গুৱাহাটী-১, অসম | author=ড০ শিৱনাথ বৰ্মন | year=২০১৩ | pages=৭৫ | isbn=978-93-82726-13-5}}</ref> ==উৎস== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:প্ৰবন্ধ সংকলন]] 48n6g4eeedn3l2cht6fjj7ot25cg94b