Brigitte Bardot

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Brigitte Bardot (* 28 September 1934 in Parys) is 'n Franse aktrise, fotomodel en sangeres, wat in die vyftiger- en sestigerjare internasionale bekendheid verwerf het as 'n sekssimbool en vinnig 'n legende geword het.

Nadat sy haar in die sewentigerjare aan die rolprentbedryf onttrek het, verwerf sy bekendheid as 'n politieke aktivis vir diereregte. Haar uitlatings oor immigrasie, Islam in Frankryk, rasvermenging en homoseksualiteit is steeds omstrede. Sy is een van die bekendste ondersteuners van Frankryk se Front National party.

[wysig] Biografie

Brigitte Bardot is die dogter van Anne-Marie Mucel en Charles "Pilou" Bardot, 'n nyweraar van Lotaringe. Haar moeder bevorder reeds vroeg haar belangstelling in musiek en dans, en op vyftienjarige leeftyd word sy model vir die tydskrif Elle.

In 1952 maak sy haar debuut op die silwerdoek met die rolprent Le Trou Normand. Sy trou dieselfde jaar op agtienjarige leeftyd met die regisseur Roger Vadim.

Brigitte Bardot word danksy ongekende mediadekking een van die bekendste Europese aktrises van die vyftiger- en sestigerjare en versinnebeeld saam met Marilyn Monroe 'n ideaal van vroulike seksualiteit vir gehore in Europa en oorsee.

Haar rolprente is in die vyftigerjare hoofsaaklik romantiese dramas, wat soms ook historiese onderwerpe behandel, en sy tree veral as 'n soort sirene op - 'n rol wat dikwels ontkleding insluit. Haar Franstalige rolprente is vir die internasionale mark van onder meer Engelse en Duitse klankbane voorsien.

Die destydse Franse en Italiaanse filmkuns het egter met meer ambisieuse rolprentprojekte gespog, waarmee hulle regisseurs en filmsterre internasionale erkenning geniet het, en Roger Vadim neem die besluit om Brigitte Bardot se loopbaan met 'n serieuse rol te bevorder. In Jean-Louis Trintignant se film Et Dieu... Crea la Femme ("En God...het die Vrou Geskep"), wat in 1956 vrygestel is, wys Brigitte haar slag as 'n ernstige aktrise. Die film oor die immorele gedrag van 'n tienermeisie teen die agtergrond van 'n fatsoenlike dorpsgemeenskap word 'n internasionale sukses, waarmee Brigitte nader aan die hoofstroom van die destydse Europese filmkuns beweeg het.

Haar gewaagde rolle was té sensueel vir die preutse Amerikaners, aangesien die filmnywerheid in Hollywood destyds nog deur aktrises soos Doris Day oorheers is. Erotiese rolprente uit Europa, soos Brigitte se Cette sacrée gamine (1955), was in Amerika beperk tot 'n klein mark. Haar beperkte kennis van Engels en haar sterk Franse aksent was eweneens hinderpale vir 'n loopbaan in Amerika.

Die opwindende kulturele lewe van Europa in die sestigerjare het dié van Hollywood in baie opsigte oortref, en Brigitte is tot die "ere-seksgodin" van dié dekade gekies.

Die Franse beeldhouer Alain Gourdon het Brigitte Bardot in 1970 as model vir sy borsbeeld van Marianne, die nasionale simbool van die Franse Republiek gebruik.

[wysig] Aktivisme

Net voor haar veertigste verjaardag in 1974 kondig Brigitte Bardot haar aftrede aan. Nadat sy in meer as vyftig rolprente opgetree en 'n aantal langspelers (veral saam met Serge Gainsbourg) opgeneem het, besluit sy om haar bekendheid vir die beskerming van diereregte te gebruik.

In 1986 het sy die Brigitte-Bardot-Stigting vir die Welvaart en Beskerming van Diere gestig. Danksy die verkoping van haar juwele en ander persoonlike besittings het sy drie miljoen Franse frank ingesamel, wat vir die stigting gebruik is. Tans is sy een van die invloedrykste diereregte-aktiviste ter wêreld.

Brigitte Bardot tree onder meer as 'n teenstander van die tradisionele robbejag in Kanada op en het hierdie praktyk tydens 'n besoek aan dié land skerp veroordeel. Die Brigitte-Bardot-Stigting beywer hom tans vir 'n boikot van Kanadese produkte.

[wysig] Eksterne skakels