Wp/be/вялікі князь
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
ВЯЛІКІ КНЯЗЬ, найвышэйшы княскі тытул. Належаў князям найбуйнейшых феадальных княстваў, у склад якіх уваходзілі васальныя ўдзельныя княствы.
На Русі вялікімі князямі былі князі кіеўскія, уладзіміра-суздальскія, маскоўскія, цвярскія, разанскія, галіцка-валынскія, смаленскія і інш., з цягам часу тытулы вялікіх князёў захаваліся толькі ў Маскоўскім і Літоўскім княствах.
У Маскоўскім княстве тытул вялікага князя ўвайшоў у царскі тытул (1547), потым у імператарскі (1721). Таксама ў Расійскай імперыі вялікімі князямі называліся члены імператарскай сям'і.
У ВКЛ тытул вялікага князя ўвайшоў у тытул караля Рэчы Паспалітай (1569). Гл. таксама: Люблінская унія.