Залаты век беларускай гісторыі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
"ЗАЛАТЫ ВЕК" (беларускай гісторыі), метафарычны тэрмін, які датычыць пэўнага паслаблення і, нават, частковага і часовага адступлення (1500–1570-я, асабліва 3-я чвэрць 16 ст.) польскай і каталіцкай культурна-рэлігійнай экспансіі, якая ажыццяўлялася на працягу канца 14 - 17 ст. на беларускіх і ўкраінскіх (тады - усходнеславянскіх і праваслаўных) землях ВКЛ. У практыцы, якая прыжылася ў XX ст., тэрмінам часам карыстаюцца ў дачыненні да ўсяго XVI ст., што не цалкам правільна.
Аўтарства тэрміну належыць, як мяркуецца, тагачаснаму пісьменніку і публіцысту Фёдару Еўлашэўскаму. У прапагандысцкай літаратуры савецкіх часоў аўтарства тэрміну часам няслушна прыпісвалі "беларускім буржуазным нацыяналістам", асабліва В. Ластоўскаму.