Ленінскі раён (Мінск)
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Ленінскі раён, адміністрацыйны раён Мінска. Размешчаны па абодвух баках ракі Свіслач, ад праспекта Незалежнасці на поўдзень да МКАД і Чыжоўскага вадасховішча. Створаны ў 1951, у сучасных межах з 1977. Плошча: 2,6 тыс. га. Насельніцтва: 187 тыс. чалавек.
На тэрыторыі раёна размешчаны Рэзідэнцыя Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, дзевяць міністэрстваў, Канстытуцыйны суд Рэспублікі Беларусь, Вышэйшы гаспадарчы суд Рэспублікі Беларусь, Выканаўчы камітэт СНД.
[рэдагаваць] Гісторыя
Забудоўваецца з 1871 у сувязі з будаўніцтвам Маскоўска-Брэсцкай і Лібава-Роменскай чыгунак. У 1895 тут з'яўляецца чыгуналіцейны завод. Раён насяляўся пераважна рабочымі. Урочышча Сярэбраны Лог (пазней, Сярэбраны Млын) служыла месцам адпачынку гараджан.
У 1908 запускаецца другі чыгуналіцейны завод (сёння гэта адзін з карпусоў Мінскага станкабудаўнічага завода). Працуюць чатыры гарбарныя прадпрыемствы. У раёне размяшчаюцца шматлікія прадпрыемствы харчовай прамысловасці.
[рэдагаваць] Эканоміка
Сёння ў Ленінскім раёне працуюць 26 прадпрыемстваў, сярод якіх ААТ «Мотавела», РУП «Мінск Крышталь», ААТ «Элема», ААТ «Камунарка», ААТ «Камволь», РУП «Мінскэнерга».
Доля раёна складае 20% агульнагарадскога вырабу прамысловай прадукцыі.
[рэдагаваць] Культурны ўплыў
У Ленінскім раёне размяшчаюцца Нацыянальны мастацкі музей, Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы, Канцэртная зала «Мінск», Тэатр юнага гледача, Дом афіцэраў, Нацыянальны архіў Рэспублікі Беларусь, старыя карпусы Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі, Галоўпаштамт.