Махаровічыча паверхня
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
МАХАРОВІЧЫЧА ПАВЕРХНЯ, Махаровічыча слой [ад прозвішча адкрывальніка А. Махаровічыча], паверхня падзелу паміж зямной карой і мантыяй Зямлі. Размяшчаецца на глыбіні 40 – 45 км пад раўніннымі часткамі мацерыкоў (у Беларусі на глыбіні 36 – 42 км), 70 – 75 км пад горнымі хрыбтамі і 5 – 10 км пад морамі і акіянамі. Вызначаецца са скачку хуткасці падоўжных сейсмічных хваль з 6,7 – 7,6 да 7,9 – 8,2 км/с.