Іванко

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

ІВАНКО, Ян-Аляксей, балгарскі балярын XII–пач.XIII ст. у часы Другога Балгарскага цартва, сваяк цароў Івана I Асеня, Пятра IV і Калаяна.

У 1196 забіў Івана I Асеня і няўдала паспрабаваў захапіць уладу, а затым збег да візантыйскага імператара Аляксея III Ангела. Быў заручаны з унучкай імператара Феадорай, а таксама атрымаў пост страціга Філіпопаля і царскае імя Аляксея. Як страціг Філіпопаля аднавіў крэпасці і ўзмацніў іх гарнізоны. Аднак неўзабаве, недзе да 1199, Аляксей III, падазраючы Іванку ў здрадзе, паслаў супраць яго войска пад камандаваннем пратастратара Мануіла Каміцы. І. перайшоў на бок балгарскага цара Калаяна і сыйшоў за Балканскія горы. Візантыйскія войскі напалі на Крычым, узялі яго і працягнулі наступ, але затым патрапілі ў засаду і былі разгромленыя, пратастратар патрапіў у палон. І. падпарадкаваў тэрыторыі ад Масінопаля да Кснатыя, і ад Пангей да Аўдыра, а таксама Смоленскую вобласць, але праз некаторы час быў з дапамогай падману схоплены і забіты візантыйцамі.