Зорная велічыня
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
ЗОРНАЯ ВЕЛІЧЫНЯ, бачная зорная велічыня, умоўны параметр, які характарызуе бачны бляск нябеснага цела.
Аднолькавай арыфметычнай розніцы зорных велічынь адпавядае аднолькавае прапорцыя велічынь бляску. Гістарычна было прынята лічыць, што розніца ў 5 зорных велічынь адпавядае суадносінам бляску, роўным 100. Такім чынам, суадносіны бляску для розніцы ў 1 зорную велічыню 5√100 = 2,512.
Адрозніваюць зорныя велічыні, якія вымяраюцца ў розных фатаметрычных сістэмах.
Меншае значэнне зорнай велічыні азначае больш яркі аб'ект.
Звычайна значэнне зорнай велічыні зоркі азначаецца m [ад лац. magnitudo велічыня], а Сонца — m☉; само значэнне зорнай велічыні звычайна запісваецца ў форме ±<цэлая частка>m,<дробавая частка>. Напр., зорная велічыня Сонца каля -27m, Сірыуса каля -1,5m, Вегі каля 0m.