Taalkunde

From Wikipedy

Taalkunde, taalwittenskip of linguïstyk is de stúdzje fan de natuerlyke talen. As er gjin stúdzje fan in inkele taal wurdt makke, mar as it ferskynsel (natuerlyke) taal in syn algemienens bestudearre wurdt, dan sprekke we fan algemiene of universele taalwittenskip.

Ôfhinklik fan de ynvalshoeke fan de ûndersiker en eventueel it ûnderdiel fan de linguïstyk, wurdt linguïstyk ta ferskillende takken fan de wittenskip rekkene, lykas kognytywittenskip, psychology, en antropology.

[bewurkje seksje] Taalúteringen

Taalúteringen binne opboud út klanken, morfemen, wurden, sinnen en teksten of discourses. De klanken wurden bestudearre troch de fonetyk en de fonology, de opbou fan wurden troch de morfology en de groeppearring fan wurden yn sinnen troch de syntaksis. De betsjutting fan taalúteringen wurdt bestudearre troch de semantyk en wat de sprekker mei de taalúteringen probearret te bewurkstelligjen, it doel dat neistribbe wurdt, wurdt bestudearre troch de pragmatyk.



Dit artikel is in stobbe.
Jo wurde útnoege en foegje jo witten hjir ta.