Pikten

From Wikipedy

De Pikten wienen yn'e tyd fan it Romeinske Ryk wenachtig yn it hjoeddeistich Skotlân. Sy sprutsen Piktysk, heechst wierskynlik in Keltyske taal.

[bewurkje seksje] Earsprong

Yn de yzertyd om 50 v. Kr. hinne, krekt foar de oerkomst fan Julius Caesar nei Brittanje, stopte de Keltyske migratie nei Skotlân. It lân wie doe ferdield yn in oantal stammen dy't wol gauris mei inoar striid fuorde. Sy besochten yn harren libbensûnderhald te foarsjen troch akkerbou (gerst en haver), feeteelt (schiep), jeie (herten) en fiskerij. De Romeinen joechen dizze stammen de namme Pikten fanwegens harren tatoeages (Pikti betsjut 'ferfd').

In wichtige Pikyske kening wie Onuist, dy't it grûndgebiet fan de Pikten yn'e iere Midsieuwen stark hie útwreide. De Pikten kaamen yn kontakt mei it kristendom: de hillige Columba hat in kersteningsbesykje ûndernommen, it is neat bekend oft slagge is. De ienichste skriften dy't de Pikten neilitten hawwe, binne in soartemint rûnen dy't sy op stiennen krasten. Sy bruken derfoar yn spesjaal alfabet dat ogham neamd wurdt: it alfabet sels is ûntsifferd, mar om't wy mar in bietsje witte oer it Piktysk, is de ynhâld ûnbegriplik. Ek oer harren mythologie en deistige libbenswiize is net folle bekend.