Dagobert
From Wikipedy
Dagobert I (603 - 639) wie kening fan de Franken fan 629 oant 639. Hy wurd troch de skiedkundigen sjoen as de lêste grutte Frankyske kening fan de Merovingers. Ûnder syn opfolgers soe it Frankyske ryk yn macht in stik tebek gean.
[bewurkje seksje] Libben
Tusken 623 en 632 wie Dagobert allinnich kening fan Austraasje, it saneamde Eastlân. In 629 folge hy syn heit Klotharius II op as kening fan de Franken tegearre mei syn broer Garibert II, dyt yn 632 stoar. Tiidens syn keningskip makke hy Parys ta haadstêd fan it Frankyske ryk. Dat waard him net yn dank ôfnommen troch de Austrasyske aristokraten. Yn 634 kaam sy in opstân en moast Dagobert syn doetiids noch trije jierrige soan Sigibert III kening fan Austraasje meitsje. Syn soanen soenen letter bekind waarden as niksnutters, de fadsige keningen
Dagobert hie in oantal goeie riedsmannen. Pepijn fan Landen wie de earste hofmeier fan betsjutting. Hy wie riedsman tegearre mei de hillige Eloi of Eligius en de hillige Audoenus.
[bewurkje seksje] Dagobert en de Friezen
Ûnder Dagobert hawwe de Franken striid fuorje tsjin de Friezen. Ynset fan de fijannigens wie it behearsken fan it wichtichste rivieregebiet te suden fan de Ryn. Skriftlike boarnen neamme it feroverjen troch de Franken fan it gebiet fan de Alde Ryn om 630 hinne op de Friezen. Yn Utert bouden se in tsjerke. Nei it regear fan Dagobert koenen de Franken harren der net hanthaavje en kaam it wer yn hannen fan de Friezen.
[bewurkje seksje] Literateur
- Edward James, De Franken, 1988, pag. 245.
- D. Kooistra en H. Oldenhof, Fryslâns ferline, Ljouwert, 2001, pag. 48.