Արվեստի 3րդ ցուցահանդեսը

From Wikipedia

[խմբագրել] Արվեստի 3րդ ցուցահանդեսը – 17րդ դարը Եվրոպայում. ռեալիզմ, կլասիցիզմ և բարոկկո

Հռոմ, 1056 դեկտեմբեր – 1957 հունվար


Հռոմը, բարոկկո ոճի օրրանը, սկսած 1600-ականներից ամբողջ տասնյոթերորդ դարի ընթացքում պահպանեց իր ազդեցությունը որպես Եվրոպական արվեստի մեծ կենտրոններից մեկը, գրավելով մայր ցամաքի բոլոր մասերից սերող արվեստագետներին։ Բարոկկոյի ծաղկունքը անկասկած խոր հետք թողեց ճարտարապետության մեջ, սկզբում Հռոմում իսկ ավելի ուշ ամբողջ Իտալիայում, Իսպանիայում, Պորտուգալիայում և Հաբսբուրգյան երկրներում, սակայն Եվրախորհրդի ցուցահանդեսի ուշադրության կիզակետն ուղղված էր գեղանկարչության վրա` այցելուներին առաջարկելով համեմատել դարաշրջանի արվեստի ոճերը, որոնք իրենց դարում ժամանակակից լինելով հանդերձ, առաջին հայացքից կարծես շատ քիչ ընդհանրություն էին պարունակում։ Քարավաջոն և Քարաչին իշխում էին իտալական արվեստում, որտեղ բարոկկոն և ռեալիզմի տարրերը ապրում էին կողք-կողքի, մինչդեռ Ֆրանսիայում Փուսենը, Լա Թուրը և Լը Նենը նոր ոճերի ռահվիրաներն էին`կլասիցիզմից բարոկկոյով դեպի ռեալիզմ։ Բարոկկոն և հակա-ռեֆորմիզմը կարող էին լինել տասնյոթերորդ դարում եվրոպական արվեստի հիմնական ոճերը, սակայն դրանցից ոչ մեկն ակնհայտորեն չի արտահայտվում Ֆրանս Հալսի և երկտասարդ Ռեմբրանդտի “բուրգերյան” դիմանկարներում կամ կենցաղային և ծովային տեսարաններում, որոնք ցուցադրում էին հոլանդական “ոսկյա դարի” ինքնավստահությունը։ Ընտրված լինելով Երվոպայի ամբողջ տարածքից, ցուցահանդեսի գործերը անշուշտ արտացոլում էին դարի բազմազանությունը, բայց դրանք նաև - բարոկկոյի և կլասիցիզմի երկու ծայրահեղություններից անդին – առաջարկում էին մի այնպիսի ոլորտի ճեպապատկերներ, որտեղ խառնվել էին ազդեցությունները և միահյուսվել ակնհայտորեն անհամատեղելի ոճերը` արտահայտելով դարի ոգին, հաջորդաբար իշխող լույսի ու ստվերի հերթագայությամբ։