Trías

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Trías er jarðsögulegt tímabil sem nær frá 245 til 202 milljónum ára. Trías er fyrsta tímabil Miðlífsaldar. Bæði upphaf og lok Trías markast af miklum fjöldaútdauðum. Fjöldaútdauðinn sem batt endi á Trías hefur nýlega verið aldursgreindur nákvæmar en fyrr, en eins og með flest jarðsöguleg tímabil eru jarðlögin sem marka upphaf og endi vel skilgreind en raunaldur er ónákvæmur sem svarar nokkrum milljónum ára.

Einkennandi jarðlög Trías tímabilsins eru rauður sandsteinn og gufunarset, sem gefa til kynna hlýtt og þurrt loftslag. Engin ummerki eru um jökulskeið, og land var að öllum líkindum hvergi nálægt pólsvæðunum. Risameginlandið Pangea var að rifna í sundur á Trías en hafði þó ekki skilist í sundur. Fyrstu sjávarsetlögin í upphafi rifferlisins, sem skildu að New Jersey og Marokkó eru frá síð-Trías. Þar sem strandlengja risameginlandsins var takmörkuð eru sjávarsetlög frá Trías fremur sjaldgæf, þrátt fyrir að þau séu áberandi í Vestur-Evrópu þar sem Trías jarðlög voru fyrst rannsökuð. Í Norður-Ameríku eru Trías sjávarsetlög t.d. takmörkuð við nokkrar opnur í vestri. Því er jarðlagafræði Trías tímabilsins að mestu bundin við lífverur sem lifðu í lónum og saltríkum umhverfum, t.d. Estheria krabbadýrin.

Á Trías varð mikil aðlögun bæði í sjávarlífi og lífi á landi, en á mörkum Perm og Trías hafði orðið mesti fjöldaútdauði jarðsögunnar þar sem meirihluti lífvera Jarðarinnar dó út. Kórallar af hexacorallia ætt koma fyrst fram á sjónarsviðið og eins fyrstu flugeðlurnar.