Heilög þrenning
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Heilög þrenning er miðlægt hugtak í kristinni trú. Samanstendur af þremur þáttum: Guði föður, syninum Jesú Kristi og heilögum anda, sem mynda hinn þríeina Guð sem kristnir trúa á. Þrenningarkenningin, eða sú guðfræðikenning sem fjallar um hina heilögu þrenningu, hefur mikið verið rædd síðan hún var fyrst sett fram af Tertúllíanusi á 3. öld e. Kr. en komst ekki í fastar skorður fyrr en á kirkjuþinginu í Konstantínópel 381. Þrenningarkenningin er ekki sett fram í biblíunni og aðeins tvisvar er vísað í hana: Mt. 28.19 og I Kor. 13.13.
Kennilegur grundvöllur heilagrar þrenningar eru Níkeujátningin [1] og Aþanasíusarjátningin.[2]