ბოცოსძე, მემნა
ვიკიპედიიდან
მემნა (იგივე ივანე-მემნა) ბოცოსძე, XIII საუკუნის I ნახევარში ქართველი მოღვაწე, სამცხის დიდგვაროვან ფეოდალთა - ბოცოსძეთა პირველი თაობის წარმომადგენელი, ბოცო ჯაყელის ძე. 1226 წელს, ჯალალედინის შემოსევის დროს, რუსუდან მეფემ ბოცოსძე და მის უმცროს ძმას ბოცო ბოცოსძეს დაავალა თბილისის დაცვის ხელმძღვანელობა. ქალაქში მცხოვრებმა სპარსელებმა უღალატეს ქართველებს და მემნა მოკლეს, რის შემდეგ მტერი ქალაქში შეიჭრა.