აბუ-ბექრი
ვიკიპედიიდან
აბდულა აბუ-ბექრი (არაბ.: ابو بكر الصديق, ალტერნატ. აბე-ბაქარი, აბი-ბაქრი) (* დაახ. 573, მექა; † 23 აგვისტო 634, მედინა) - იყო მუჰამედის სიმამრი და პირველი მუსლიმი ხალიფა 632-634 წლებში.
[რედაქტირება] ბიოგრაფია
მუჰამედის სიკვდილის შემდეგ 632 წელს აბუ-ბექრი ომაიადების ტომის და ომარ იბნ ალ-ხატაბის დახმარებით მუსლიმთა ახალ მეთაურად იქნა არჩეული. მან პირველმა მიიღო ხალიფის ტიტული. აბუ-ბექრი მუჰამედის პირველ მიმდევართაგანი იყო, რომელიც 622 წელს მოციქულს თან ახლდა მექადან მედინაში (ჰიჯრა) გაქცევის დროს
მუჰამედის სიკვდილის შემდეგ არაბი ტომების კონსოლიდაცია დარღვეულ იქნა და გამოჩდნენ ახალი "მოციქულები". თუმცა ეს ამბოხებები 633 წელს ხალიდ იბნ ალ-ვალიდის მიერ სასტიკად იქნა ჩახშობილი და მომდევნო წლებიდან დაიწყო არაბთა სისტემატიური შეტევები ბიზანტიისა და სასანიდური ირანის წინააღმდეგ. აბუ-ბექრის, როგორც რელიგიური მეთაურის გავლენა გადაიზარდა საერო ძალაუფლებაში და საფუძველი ჩაეყარა ხალიფატს. მის მემკვიდრე მის მიერვე დასახელებული ომარ იბნ ალ-ხატაბი იქნა არჩეული.