საქართველოს ეროვნული მუზეუმი

ვიკიპედიიდან

მუზეუმის შენობა რუსთაველის გამზირზე.
მუზეუმის შენობა რუსთაველის გამზირზე.

სიმონ ჯანაშიას სახელობის საქართველოს ეროვნული მუზეუმი სიძველითა და ბუნების ძეგლებით უდიდესი საცავია კავკასიაში. დაარსდა 1852 წელს. 1919 წლამდე მას კავკასიის მუზეუმი ეწოდებოდა. აქ თავმოყრილია მილიონ-ნახევრამდე ექსპონატი, რომელიც ასახავს საქართველოს, კავკასიისა და ახლო აღმოსავლეთის ბუნებას, ქართველი და კავკასიის სხვა ერების ყოფას და კულტურას უძველესი დროიდან დღემდე. მუზეუმში დაცულია პეტროგრაფიული, პალეონტოლოგიური, ფლორისტული და ფაუნისტური კოლექციები; უმდიდრესი არქეოლოგიური და ეთნოგრაფიული მასალა, სამონეტო განძი; XIX და XX საუკუნეების ფოტომასალა.

სექციების სია

[რედაქტირება] შენობა

მუზეუმს მთელი კვარტალი უჭირავს რუსთაველის გამზირს, ლ. გუდიაშვილის, ნ. ვაჩნაძის და ა. ფურცელაძის ქუჩებს შორის. იგი ქრონოლოგიურად და სტილისტურად განსხვავებული ნაგებობებისგან შედგება, რომლებიც განაშენიანების სიღრმეში მოქცეული ეზო-ბაღთ არის გაერთიანებული. გამზირისპირა საგამოფენო კორპუსი, კავკასიის მუზეუმის ა. ზალცმანისეული შენობის ნაცვლად, 1910 წელს შექმნა არქიტექტორმა ნილოკოზ სევეროვმა (რუსთაველის გამზ. N3). ნაგებობა მონუმენტურობითა და შუა საუკუნეთა ქართული ხუროთმოძღვრული დეკორის გამოყენებით გამოირჩევა.

1874 წელს ალბერტ ზალცმანის მიერ აგებულ ქალთა გიმნაზიის შენობასა (ლ. გუდიაშვილის N10) და მის მიმდებარე, შეულესავი აგურის სამსართულიან ნაგებობაში ამჟამად მუზეუმის საფონდო ნაწილია განთავსებული. მუზეუმის ადმინისტრაციული კორპუსი ა. ფურცელაძის ქუჩაზე 1989 წელს აშენდა არქ. ვ. ქურთიშვილის პროექტით.

[რედაქტირება] გამოფენები

პალეონტოლოგიურ გამოფენაზე წარმოდგენილია საქართველოში აღმოჩენილი განამარხებული ცხოველები, ასევე, დმანისის ნაქალაქარის ტერიტორიაზე გათრილი "პირველი ევროპელების" - ევრაზიაში მცხოვრები უზჳEლესი ადამიანების (Homo Ergaster) ძვლოვანი ნაშთები, რომელთა ასაკი 1,8 მილიონ წელს აღწევს.

წინაფეოდალური ხანისა და შუა საუკუნეების არქეოლოგიური ექსპოზიციები ასახავს საქართველოს ტერიტორიაზე ნივთიერი კულტურის განვითარების ისტორიას ქვის ხანიდან XVIII საუკუნებდე. მოქმედებს XIX საუკუნის საქართველოს ისტორიის ამსახველი გამოფენა. ეთნოგრაფიული გამოფენაზე წარმოდგენილია ქართველთა ტრადიციული საცხოვრისი, ავეჯი, ტანსაცმელი, სამკაული და იარაღ-საჭურველი.

ლაპიდარიუმში ძველი ქართული ეპიგრაფიკული ძეგლები გვერდით გამოფენილია საქართველოში აღმოჩენილი არამეული, ბეძნული, ებრაული, სომხური და არაბული წარწერები, ურარტული წარწერბის კოლექცია კი ერთ-ერთი უმდიდერესია მსოფლიოში.

მუზეუმის საგანგებო საცავში გამოფენილია საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში - კახეთსა და თრიალეეთში (ძვ. წ III-II ათასწლ.) ვანსა და ახალგორში (ძვ. წ. V-IV სს.), მცხეთაში, ზღუდერში, ჟინვალსა და ურეკში (I-IV სს.), დმანისში (XIII ს.) და სხვ. აღმოჩენილი ოქრომჭედლობის უნიკალური ნივთები. აქვს წარმოდგენილია საქართველოში მოჭრილი და უცხოური მონეტების ყველა ტიპი, რომელიც ძვ. წ. VI საუკუნიდან XX საუკუნი დასაწყისამდე მიმოიქცეოდა საქართველოში.

[რედაქტირება] ლიტერატურა

  • "საქართველოს უძველესი ქალაქები: თბილისი", 2006, მეორე გამოცემა, ISBN 99940-0-923-0

[რედაქტირება] რესურსები ინტერნეტში