Wäirauch
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Wäirauch as den Harz vu verschiddene Bamaarten aus der Famill vun de Balsambamgewächser (Burseraceae), méi genee vun den Aarten:
- Boswellia sacra - arabesche Wäirauch
- Boswellia carteri - somalesche Wäirauch
- Boswellia fereana - Elemi-Wäirauch
- Boswellia papyrifera - äthiopesche Wäirauch
- Boswellia serrata - indesche Wäirauch
Inhaltsverzeechnis |
[Änneren] Verwendung
[Änneren] an der Medezin
[Änneren] an der Relioun
An enger ganzer Rei vu Reliounen gëtt Wäirauch zur Veréierung vun enger Gottheet verbrannt, wëll en dann e Geroch verbreed dee vu ville Leit als gutt an agreabel emfonnt gëtt (et ginn awer och Leit déi en net verdroen). Dëse brauch gouf et och schonns am Altertum.
[Änneren] an der kathoulescher Kierch
An der kathoulescher Liturgie gëtt Wäirauch virun allem an der Mass gebraucht. Et gëtt an engem Wäirauchschëffelchen versuergt an mat engem Läffelchen op eng gliddeg Kuel am Wäirauchfaass geluecht. Domat ginn den Altor, d'Evangelium, Brout a Wäin an d'Vollek Gottes inzenséiert (bewäiräuchert).
E Massendénger deen d'Rauchfaass dréit heescht Thuriferar, deen mam Schëffelchen Navikular.