Nik Welter
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Den Nik Welter, gebuer den 2. Januar 1871 zu Miersch, a gestuerwen den 13. Juli 1951 an der Stad, war e lëtzebuergeschen Auteur, Wëssenschaftler (Sprooch a Literatur), (Germanist a Romanist) a Staatsmann.
Seng Mamm war d'Anna Neuberg, eng Duechter vum Schmadd Neuberg, säi Papp war de Bréifdréier Theodor Welter.
Den Nik Welter huet zu Léiwen, Paräis, Bonn a Berlin studéiert a war dono Professer am Kolléisch (1897-1906) zu Dikrech, dunn am Kolléisch an der Stad (1906-1918). Tëschent 1918 an 1921 war hien Unterrechtsminister an der Regierung Reuter. Hien huet keng Partei-Politik bedriwen.
Den Nik Welter huet haaptsächlech Theaterstécker a Gedichter geschriwwen. Säi Wierk "Griselinde" (1901) huet de lëtzebuergesche Komponist Alfred Kowalsky inspiréiert, eng Oper mat demselwechten Titel ze schreiwen. Aner bekannte Stécker sinn "Die Söhne des Öslings", "Goethes Husar", "Der Abtrünnige", "Professor Forster" a "Lene Frank".
Den Nik Welter huet sech fréi mam Félibrige, der Provenzalescher Dichterbewegung beschäftegt a stoung am Kontakt mat de Membere vum Felibertum félibrige an der Provence: dem Frédéric Mistral, dem Joseph Roumanille an dem Théodore Aubanel. Hie war méi wéi eng Kéier zu Maillane, am Departement Bouches-du-Rhône beim Mistral perséinlech an ass an de Krees vum Féliber opgehol ginn. Sou huet hien och däitsch Romaniste wéi den Eduard Koschwitz an den August Bertuch kennegeléiert. Hien an déi zwéin Däitsch Romanisten waren déi Leit, déi dofir gesuergt hunn, datt de Frédéric Mistral 1904 den Nobelpräis fir Literatur krut.
Den Nik Welter huet seng Reesen an d'Provence an an Tunesien am Buch "Hohe Sonnentage" veréiwegt. A sengem Buch "Im Werden und Wachsen", schreift hie vu senger Kannerzäit zu Miersch. Hie war den Auteur vum éischte Lëtzebuerger Schoulbuch, Das Luxemburgische und sein Schrifttum.
[Änneren] Seng Wierker (Auswiel)
- Frühlichter
- Siegfried und Melusina, dramatisierte Volkssage, Berlin 1900
- Aus alten Tagen
- Die Söhne des Öslings, ein Trauerspiel aus der Revolutionszeit
- Goethes Husar, ein Schauspiel
- Der Abtrünnige
- Professor Forster
- Grossmama, Die Tragödie einer Seele – Drama in einem Aufzug
- In Staub und Gluten, Leipzig, 1909
- Lene Frank, ein Lehrerinnendrama, 1906, Literaturanstalt Austria, Wien u. Berlin
- Mansfeld, ein Schicksalsspiel in vier Akten, Diekirch 1912
- Mariensommer, ein Büchlein Lieder, Saarlouis
- Über den Kämpfen, Zeitgedichte eines Neutralen, Diekirch 1915
- Frederi Mistral, der Dichter der Provence
- Jousè Roumanille, sein Leben und seine Werke
- Theodor Aubanal, ein Provenzalischer Sänger der Schönheit
- Theodor Aubanal wurde von J.-J. Walden und F. Charpin ins Französische übersetzt: Théodore Aubanel - Un chantre provençal de la beauté
- Die Dichter der luxemburgischen Mundart