Heinrich Schwabe
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
De Samuel Heinrich Schwabe, gebuer de 25. Oktober 1789 zu Dessau a gestuerwen den 11. Abrëll 1875 och zu Dresden war en däitschen Astronom.
De Schwabe huet d’Schoul 1806 verlooss, fir Apdikter ze ginn. Hie studéiert vun 1809 un d’Pharmacie, Chemie, Botanik a Physik zu Berlin. Am Joer 1811 kënnt hien no Dessau zeréck, fir d’Apdikt vu sengem Grousspapp ze iwwerhuelen. No dem Verkaf vun der Apdikt (1829) huet de Schwabe sech nëmmen nach de Naturwëssenschaften zougekéiert.
Im Joer 1825 huet hien ugefaangen sech fir d’Astronomie ze interesséieren. Hien entdeckt ë.a. 1843 déi 11jähreg Sonnefleckeperiodizitéit, geet deemools allerdéngs vun enger Period vun 10 Joer aus. No him gouf dofir d’Schwabe-Zyklus benannt. Duerch seng Publikatiounen gouf den Alexander von Humboldt op hien opmierksam an huet de Schwabe 1833 a sengem Observatoire besicht.
Am Joer 1838 publizéiert de Schwabe d’„Flora Anhaltina“, een Wierk iwwer d’Planzewelt vum Land Anhalt. Bemierkenswert ass och säin Herbarium mat Planze vu sengen Auslandsreesen an aus den Dessauer Parkanlagen.
Am Joer 1841 bestuet hien Ernestine Amalie Moldenhauer.
1857 kritt hien d’„Grouss gëlle Medaille“ vun der Royal Astronomical Society[1].
Um Mound ass zu Éieren vum Schwab e Krater vu 25 km Duerchmiesser no him genannt ginn.
[Änneren] Um Spaweck
- (de) Schwabe-Verein Dessau e.V.
- (de) Schwabehaus Dessau