Stonn

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.


Image:Qsicon Ueberarbeiten.png Dësen Artikel ass eréischt just eng Skizz. Wann der méi iwwer dëst Thema wësst, sidd der häerzlech invitéiert aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann dir Hëllef braucht beim Schreiwen, da luusst bis an d'FAQ eran.

D’Stonn, vum alhéichdäitschen stunta „Stoen“, „Opethalt“, bezeechent de 24. Deel vun engem Dag. Dat laténgescht Wuert ass hora, dofir d’Zeechen „h“ oder „h“.

[Änneren] SI-Stonn

Si ass eng Eenheet vun der Zäit. D’Eenheetszeechen ass h (laténgesch hora). Als gesetzlech Moosseenheet däerf si niewent der SI-Eenheet SI-Sekonn verwend ginn.

1 Stonn = 60 Minutten = 3600 (SI)-Sekonnen

D’Andeelung vum Dag an zwee mol zwielef, also véieranzwanzeg, Stonne geet zeréck op d’Babylonier, déi d'Sexagesimalsystem gebraucht hunn. Déi babylonesch Stonnen waren zwar gläich laang, hunn awer bei Sonnenopgang ugefaangen, soudatt d’Mooszuel 12 Stonnen je no Joereszäit virun oder no Sonnenënnergang gefall sinn.

Eréischt d’italienesch Stonnen vum 14. Joerhonnert setzen den Dagesufank op Hallefnuecht a maache gläich laang Stonnen an eng Zuel 12, déi konstant op de Meridianduerchgang weist.

Well déi heiteg Atomaueren d’Zäit ganz genee miesse kënnen an d’Rotatiounsschnellegkeet vun der Äerd variéiert, gouf d’Stonn nei definéiert iwwer eng Sekonn, déi d’Atomzäit mat der astronomescher Universalzäit verbënnt.