Virgo (Stärebild)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
|
|
---|---|
Lëtzebuerger Numm | Jongfra |
Laténgesche Numm | Virgo |
Lateinischer Genitiv | Virginis |
Lat. Ofkierzung | Vir |
Rektaszensioun | 11h 37m bis 15h 11m |
Deklinatioun | -22° 40' bis +14° 20' |
Fläch | 1294 Quadratgrad |
vollstänneg siichtbar tëschent Bredegrade |
67° Nord bis 76° Süd |
Observatiounszäitraum fir Mëtteleuropa |
Fréijoer |
Unzuel un Stären mat Gréisst < 3m |
2 |
Hellste Stär, Gréisst |
Spica (α Virginis) 0,98m |
Meteorstréim | |
Virginiden (18./19. März) | |
Nopeschstärebiller | |
Bootes | |
Coma Berenices | |
Leo | |
Crater | |
Corvus | |
Libra | |
Serpens | |
![]()
Kaart vum Stärebild Virgo (Jongfra). Déi rout gestrichelt Linn stellt d’Ekliptik duer.
|
D’Jongfra (laténgesch Virgo) ass e Stärebild op der Ekliptik.
[Änneren] Beschreiwung
D’Stärebild Virgo ass (no der Hydra) dat zweetgréisst Stärebild um Himmel. Et läit tëschent dem Leo (Leo) an der Libra.
Den hellste Stär ass d’Spica mat enger schäinbarer Hellegkeet vun 0,98m. D’Spica ass an der Verlängerung vum Täissel vum „Grousse Won“ Ursa Major iwwer dem hellen Arcturus am Stärebild Bootes ze fannen.
D’Ekliptik zitt sech duerch d’Stärebild Virgo, dofir wandert eis Sonn, de Mound an d’Planéiten duerch dëst Stärebild. Et gehéiert domat zu den Déierekreeszeechen. Opgrond vun der Präzessiounsbewegung vun der Äerdachs huet sech den Zäitpunkt vum Sonnenduerchgang géigeniwwer vun der Antikitéit verréckelt. D’Sonn hält sech momentan vum 10. September bis zum 30. Oktober an der Virgo op.
Am Stärebild Virgo (Jongfra oder och Joffer genannt) ass de risege Virgo-Galaxiekoup, dee ronn 2.000 Galaxien enthält. Verschidde Galaxie kënne schonns mat klengen Teleskope gesi ginn.
[Änneren] Geschicht
De genauen Ursprong vum Stärebild ass nëtt bekannt. Al Kulturen hunn si mat Gëttinnen, wéi Ishtar, Isis oder Cybele a Verbindung bruecht.
Bei de Griichen an der Antikitéit goufen et ënnerschiddlech Deitungen. Sou gouf am Stärebild d’Athene, d’Hera,d’Persephone, d’Kallisto, d’Dike, d’Astraea oder d’Erigone gesinn.
D’Virgo gehéiert zu deenen 48 Stärebiller déi schonns an der antiker Astronomie bekannt waren.
Well d’Sonn an de Méint September an Oktober am Stärebild steet, gouf et mat der Rekolt, Fruuchtbarkeet an dem Akerbau a Verbindung bruecht. De laténgesche Numm Spica bedeit „Kornähre“. Well d’Stärebild am Fréijoer iwwer dem Horizont opdaucht, ass fréier och gegleeft ginn, d’Stärebild géif nom Wanter aus der Ënnerwelt opdauchen.
[Änneren] Himmelsobjete
[Änneren] Stären
B | F | Numm oder aner Bezeechnungen | m | Lj | Spektralklass |
---|---|---|---|---|---|
α | 67 | Spica, Azimech, Alarph | 0,98 | 262 | B1 III/IV + B2 V |
ε | 47 | Vindemiatrix, Vindemiator, Almuredin, Alaraph, Provindemiator, Protrigetrix, Protrygetor | 2,85 | 102 | G8 IIIvar |
ζ | 79 | Heze | 3,38 | 73 | A3 V |
δ | Minelava, Minelauva, Auva, Al Awwa | 3,39 | 202 | M3 III | |
β | Zavijah, Alaraph, Minelauva | 3,59 | 36 | F8 V | |
γA | 29 | Porrima, Arich | 3,65 | 39 | F0 V |
γB | Porrima, Arich | 3,68 | 39 | F0 V | |
109 | 3,73 | 129 | A0 V | ||
μ | 107 | Rijl al Awwa | 3,87 | 61 | F2 III |
η | 15 | Zaniah | 3,89 | 250 | A2 IV |
ν | 3 | 4,04 | 313 | M0 III | |
ι | 99 | Syrma | 4,08 | 70 | F7 V |
ο | 9 | 4,12 | 171 | G8 IIIa CN-1Ba1CH1 | |
κ | 98 | 4,18 | 224 | K2.5 III Fe-0.5 | |
τ | 93 | 4,23 | 218 | A3 V | |
θ | 51 | 4,38 | 415 | A1 IV + Am | |
110 | 4,39 | 183 | K0.5 IIIb Fe-0.5 | ||
λ | 100 | Khambalia | 4,52 | 187 | A2m |
π | 8 | 4,65 | 360 | A5 V | |
χ | 26 | 4,66 | 320 | A4 V | |
74 | 4,68 | 430 | M2 III | ||
61 | 4,74 | 28 | G6 V | ||
69 | 4,76 | 258 | K0 III-IV CN2Fe0.5 | ||
ψ | 40 | 4,77 | 420 | M3 IIICa-1 | |
σ | 60 | 4,78 | 540 | M1 III | |
φ | 105 | 4,81 | 135 | G2 IV | |
χ | 2 | 4,84 | 120 | K2 III-IIIb CN1 | |
ρ | 30 | 4,88 | 120 | A0 V | |
78 | 4,92 | 183 | A1p SrCrEu | ||
ET | 4,93 | 540 | M2 IIIa | ||
89 | 4,96 | 242 | K0.5 III-IIIb | ||
c | 16 | 4,97 | 285 | K0 IIIb Fe-1 | |
70 | 4,97 | 59 | G4 V | ||
CU | 4,99 | 262 | A0 VpSi | ||
m | 82 | 5,03 | 460 | M1.5 III | |
53 | 5,04 | 106 | F5 III-IV | ||
HR 5392 | 5,10 | 151 | A5 V | ||
υ | 5,14 | 274 | G9 III | ||
49 | 5,15 | 306 | K2 III | ||
p | 90 | 5,16 | 254 | K2 III | |
e | 59 | 5,19 | 59 | G0 V | |
32 | 5,22 | 244 | F0 IIIm | ||
h | 76 | 5,21 | 264 | K0 III | |
57 | 5,21 | 127 | K1 III-IV | ||
ω | 1 | 5,24 | 480 | M4 III | |
68 | 5,27 | 500 | M0 III | ||
A1 | 4 | 5,31 | 192 | A1 | |
55 | 5,31 | 126 | G6 V | ||
HR 5013 | 5,33 | 300 | K3 III | ||
84 | 5,35 | 217 | K2 III | ||
b | 7 | 5,36 | 276 | A1 V | |
63 | 5,36 | 320 | K III | ||
87 | 5,41 | 640 | M2 IIIab | ||
106 | 5,42 | 480 | K5 III | ||
95 | 5,46 | 179 | F2 IV | ||
q | 21 | 5,48 | 262 | A0 V | |
86 | 5,50 | 380 | G8 III |
D’Spica ass e Méifachstäresystem deen vun eis op enger Distanz vun 272 Liichtjoer läit. Den Haaptstär ass e Risestär dee wäiss a mat der 2300-facher Liichtkraaft vun eiser Sonn liicht. De Stär pulséiert schwaach iwwer en Zäitraum vun 0,174 Deeg an ännert dobäi liicht seng Hellegkeet. Am Ofstand vun 0,12 astronomeschen Eenheeten ëmkreest e klenge Begleedstär den Haaptstär a ronn véier Deeg. Opgrond vum geréngen Ofstand ass de Stär am Teleskop net ze gesinn. D’Spika ass e bedeckungsverännerleche Stär.
102 Liichtjoer ass deen zweethellste Stär ewech, a liicht giel.
Säin Numm ass, Vindemiatrix, a bedeit „Wäilieserin“.
[Änneren] Siichtbar Duebelstären
System | m | Ofstand |
---|---|---|
Porrima | 3,65 / 3,68 | 0,5” |
θ | 4,4 / 8,6 | 7,2” |
φ | 5,0 / 9,2 | 4,7” |
Porrima (γ Virginis) läit 39 Liichtjoer vun eis ewech an ass en Duebelstär. Déi zwee Stäre sinn ongeféier gläich grouss an ëmkreesen sech an 172 Joer. Während engem Ëmlaf verännert sech de Wénkelofstand relativ staark. Am Joer 1920 gouf mat 6,2 Bousekonnen de gréissten Ofstand erreecht an d’Stäre konnte mat engem klengen Teleskop gesi ginn. 2008 ass de klengsten Ofstand erreecht an d’Stäre stinn nëmmen 0,3 Bousekonnen auserneen.
[Änneren] Verännerlech Stären
Stär | m | Period | Typ |
---|---|---|---|
Spica | 0,98 | 0,174 Deeg / 4,014 Deeg | Pulstionsverännerlechen / Bedeckungsverännerlechen |
R | 7 bis 11 | 145,5 Deeg | Mira-Stär |
R Virginis ass e verännerleche Stär vum Typ Mira. Seng Hellegkeet ännert sech staark iwwer en Zäitraum vun 145,5 Deeg
[Änneren] Messier- an NGC-Objete
Messier (M) | NGC | m | Typ |
---|---|---|---|
49 | 8,4 | elliptesch Galaxis | |
58 | 9,7 | Spiralgalaxis | |
59 | 9,6 | elliptsch Galaxis | |
60 | 8,8 | elliptesch Galaxis | |
61 | 9,7 | Spiralgalaxis | |
84 | 9,1 | elliptesch Galaxis | |
86 | 8,9 | elliptesch Galaxis | |
87 | 8,6 | elliptesch Galaxis | |
89 | 9,8 | elliptesch Galaxis | |
90 | 9,5 | Spiralgalaxis | |
104 | 8,0 | Spiralgalaxis | |
4216 | 10,0 | ||
4388 | 11,0 | ||
4429 | 10,0 | ||
4526 | 9,7 | ||
4654 | 10,5 | ||
5634 | 11 | Kugelstärekoup | |
3C273 | 12,9 | Quasar |
De Virgo-Galaxiekoup ass ronn 60 Millioune Liichtjoer vun eis ewech. Ongeféier 250 vu senge Stäre kann ee mat engem mëttleren Teleskop mat 15 cm Ëffnung gesinn.
M 49 war déi éischt entdeckten Galaxis vum Virgokoup. De Charles Messier huet si am Joer 1771 fonnt. Den M 49 ass och deen hellsten Objet am Galaxiekoup.
D’Spiralgalaxis M 61 gehéiert och zum Virgo-Galaxiekoup. Nëmmen a groussen Teleskopen ginn d’Spiralstrukturen siichtbar.
D’Galaxien M 84, M 86, M 87 an M 88 gehéieren zu der Zentralregioun vum Virgokoup. De Messier huert alle véier Galxien an der Nuecht vum 18. Mäerz 1781 entdeckt.
M 84, M 86 und M 87 sinn elliptesch Galaxien, M 88 ass eng Spiralgalaxis.