Apollo-Typ

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

[Änneren] Apollo-Typ

Radarbild vum (4179) Toutatis, engem Asteroiden vum Apollo-Typ
Radarbild vum (4179) Toutatis, engem Asteroiden vum Apollo-Typ

Objeke mat Bunnhallefachsen baussescht der Äerdbunn an Exzentrizitéiten, déi ausreechen fir trotzdeem Periheldistanzen bannescht der Äerdbunn ze erreechen ginn als Apollo-Asteroiden bezeechent. Asteroide vum Apollo-Typ kräizen d’Äerdëmlafbunn a ginn no dem (1862) Apollo genannt. Hir Bunnen hunn e Perihel ënner 1,017 AE, wat der Aphel-Distanz vun der Äerd entsprëcht. Verschidden Objete kënnen am Perihel souguer an bannescht Venus-Ëmlafbunn geroden. Vun Apollo-Asteroiden geet als Äerdbunnkräizer e gewëssent Risiko fir en Aschlag op d’Äerd aus. Den Apollo-Asteroid (29075) 1950 DA war dat éischt Objet, fir da e positive Wert op der Palermo-Skala fir Aschlagsrisikoen ermëttelt gouf.

Bunnbestëmmungen hun gewisen, datt d’Asteroiden vun der Haaptceinture wéinst gravitativer Stéierungen vum Jupiter op Apollo-Bunnen iwwergoe kënnen. E Beispill dofir sinn d’Alinda-Asteroiden zu deenen e puer Objete vum Apollo-Typ wéi z. B. (4179) Toutatis gehéieren. Si bewegen sech an 3:1-Resonanze zum Jupiter a ginn esou an hirer Bunn gestéiert, wouduerch d’Exzentritéiten vun dësen Objeten stänneg erhéicht ginn, bis d’Resonanz bei enger Approche u nee vun de banneschte Planéiten opgeléist gëtt.

De gréissten Apollo-Asteroid ass de (1866) Sisyphus mat 8,5 km Duerchmiesser. Weider bekannt Vertrieder sinn den (2102) Adonis an (69230) Hermes, dee 1937 op enger 1,5-facher Mounddistanz un eiser Äerd laanscht gezunn, duerno als verschollen gollt, an am Joer 2003 nees erëm fonnt ginn. Am 1990 waren 63 Apollo-Asteroiden bekannt, 1999 schonns 415, am November 2003 nom Minor Planet Center (MPC) 1190 an am August 2006 waren et der 2170. D’Zuele verduebelen sech also all zwee Joer.

[Änneren] Um Spaweck