Prümer Urbar

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Dat sougenanntent Prümer Urbar ass eng Lëscht vun all deene Recetten a Rechter, déi d'Benediktinerklouschter Prüm an der Eifel zegutt hat.

D'Prümer Urbar gouf am Joer 893 ënnert dem Abt Regino vu Prüm geschriwwen. D'Original ass net erhale bliwwen, mee et gëtt eng Ofschrëft vum Exabt Caesarius vu Milendonk aus dem Joer 1222, an déi en och nach Ergänzungen a Kommentäre gesat huet. Se besteet aus 57 Säiten an ass an 118 Kapitel ënneragedeelt. Dës Ofschrëft gëtt am Landeshauptarchiv vu Koblenz conservéiert.

D'Prümer Urbar ass virun allem dofir interessant, dass heidranner eng ettlech Uertschaften a Géigenden an der Äifel, laangscht der Ahr, an der Géigend vu Münstereifel, op dem Taunus, am Hannerland vun Sankt Goar, a Frankräich, Holland, a Lëtzebuerg a soss doruechter eng éischte Kéier ernimmt gi sinn.

[Änneren] Literatur

  • Das Prümer Urbar, hrsg. von Ingo Schwab (= Rheinische Urbare 5), Düsseldorf 1983
  • "Das Prümer Urbar" übersetzt und kommentiert von Nikolaus Nösges, in: anno verbi incarnati DCCCXCIII conscriptum. Im Jahre des Herrn 893 geschrieben. 1100 Jahre Prümer Urbar. Festschrift, hrsg. von Reiner Nolden, Trier 1993, S. 17-115 (Übersetzung)
  • D. Hägermann: Eine Grundherrschaft des 13. Jahrhunderts im Spiegel des Frühmittelalters. Caesarius von Prüm und seine kommentierte Abschrift des Urbars von 893. Rhein. Vierteljahresbl. 45, 1981, 1-34.
  • Ludolf Kuchenbuch: Bäuerliche Gesellschaft und Klosterherrschaft im 9. Jahrhundert. Studien zur Sozialstruktur der Familia der Abtei Prüm, Wiesbaden 1978

[Änneren] Um Spaweck

Aner Sproochen