Adolf Berens

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Den Adolf Berens (* 15. Mäerz 1880 zu Gréiwemaacher, + 23. Mäerz 1956) war e lëtzebuergesche Schrëftsteller an Auteur vum éischte Roman op Lëtzebuergesch.

Den Adolf Berens war Schoulmeeschter an huet an der Stad, op der Akerbauschoul, zu Steenem, zu Wecker, zu Rolleng an zu Péiteng enseignéiert.

Fréi huet en ugefaang matt schreiwen, och wa seng éischt Gedichter, Erstlinge genannt, net publizéiert goufen. Am Ufank huet hien op Däitsch geschriwwen, geschwënn drop dunn awer op Lëtzebuergesch. 1921 kënnt deen éischten Deel vu sengem Roman D'Kerfegsblo'm, Én Geschicht a'us deem ale Letzeborger Volleksliewen an der Muselsprôch, deem éischte Roman op Lëtzebergesch iwwerhaapt, eraus. Bis 1927 sollten et véier Bänn ginn. Dofir krut hien 1928 deen éischte lëtzebuergesche Literaturpräis.

Den Adolf Berens huet Theaterstécker geschriwwen (Schneenesch a Schiwesch, Am Gedei), Aarbechten iwwer Vollekslidder an Zauberspréch, de lëtzebuergeschen Theater, den Andréi Duchscher an de Caspar Mathias Spoo, d'Zivilhospiz an d'Hellegtëmer vu Gréiwemaacher.

Aner Sproochen