Линеарна алгебра
Од Википедија, слободна енциклопедија
Статии поврзани со линеарната алгебра |
Теорија на матрици |
Матрица |
Системи линеарни равенки |
Линеарна равенка |
Линеарни пресликувања и векторски простори |
Вектор |
Останати статии |
Скаларен производ |
Линеарна алгебра, назив за математичка дисциплина која разработува неколку суштински неразделни полиња, меѓу кои најбитни се: линеарните пресликувања, векторските простори и матриците. Иако, во споредба со други математички дисциплини, е релативно „млада“ теорија, линеарната алгебра нуди едноставни и елегантни решенија на математички проблеми за чие решавање инаку би се применувал гломазен и неефикасен математички апарат.
Содржина |
[уреди] Почетни поими
Сите процеси во рамките на линеарната алгебра се разгледуваат во структура на векторски простор или просто - простор. Особено внимание се обрнува на конечно димензионалните простори. Потоа се воведува поимот на линеарно пресликување како специфичен вид на пресликување од еден векторски простор во друг.
Ќе направиме мала забелешка, имено поимите пресликување и функција сематички се речиси идентични (во математичка смисла). Како и да е, треба да се прави разлика помеѓу поимите линеарно пресликување и линеарна функција. Имено, поимот линеарно пресликување се однесува на произволно пресликување од еден векторски простор
над произволно поле
во друг, кое ги исполнува својствата: адитивност и хомогеност, т.е.
и
,
за секои и секое
. Од друга страна, поимот линеарна функција се однесува на полиномната функција од прв степен, т.е. пресликување
од полето реални броеви -
во самото себе кое има облик:
, каде што
се параметри (фиксни) и
.
[уреди] Системи линеарни равенки
Една од најосновните и најелементарните делови на линеарната алгебра е теоријата на системи од линеарни равенки. Овој дел се бави со изнаоѓање на решенијата на систем линеарни равенки, најпрво со еднаков број равенки и непознати, а потоа и со различен. Да се реши системот равенки:
(кој има m равенки и n променливи) значи да се најдат m реални броеви: r1,r2,...,rm такви што тие се решение на секоја од равенките на системот. Кога системот има мал број равенки и промениливи, оваа задача и не е така комплицирана, т.е. може да се реши со замена. Меѓутоа во друг случај, а особено кога е различен бројот на равенки и променливи, оваа задача е потешка.
За таа цел се воведуваат два нови поими: матрица и детерминанта. Ако системот е квадратен (има ист број равенки и променливи) се применува Правилото на Крамер, т.е. решението, доколку постои, може да се пресмета се детерминанти. Доколку системот не е квадратен, тогаш најпрво се проверува дали системот воопшто има решение, согласно Теоремата на Кронекер-Капели. Доколку има, тоа се пресметува со помош на Гаусовиот метод на елиминација на променливите во матрицата на системот. Со двете постапки се добиваат бараните броеви r1,r2,...,rm кои се решенија на сите равенки во системот.