Герман Дамовски
Од Википедија, слободна енциклопедија
На оваа статија ѝ е потребно правилно форматирање, категоризирање, граматика, интервики и слично. Може да помогнете со тоа што ќе ја уредите и трансформирате во стандардна вики-статија.
Герман Петров Христов - Дамовски е роден на 1 септември 1899 година во село Герман, Егејска Македонија.Син на војводата Петар Христов-Германчето. 1916 година емигрира во Бугарија поради тортура од страна на грчките власти. 1918 година му се придружил на работничкото движење во Софија, а во 1924 година станал мајстор шивач. Соработувал со лево ориентирани македонски емигранти и бугарски комунисти. 1934 учествувал во убиството на пунктов начелник на ВМРО во градот Варна. Осуден на смрт од ВМРО, исто и од бугарски суд, но подоцна оправдан. 1937 година е интерниран во градот Котел заради подршка на комунистичкото движење,а во 1938 пак е интерниран во градот Берковица, Клисурски манастир, во врска со убиството на генералот Пеев.
За време на Втората Светска војна, 1941 им помагал на заробеници од италијанскиот фронт. Во 1943 година група од 5 илегалци, коишто доаѓале во Македонија од Србија, начело со Богоја Фотев биле уапсени на гара Ристовец од бугарската полиција. Благодарение на врските на Герман Дамовски со бугарски комунисти во разни служби, тие се ослободени. Истата година се враќа со семејството во Македонија и се порзува со партизаните кај селото Бистрица, Битолско. 1945 година се присоединува во борбата против грчката власт. Помага за изградба на македонски училишта, подготовка на македонски учители, создавање на ансамбли итн. во селата Герман и Желево. Дејствува како партизанин и организатор во Преспанско, Леринско, Костурско, Кајларско. Се истакнува во 74 дневните борби на Грамос, се до 1949 година кога повторно емигрира во Полска. Наклеветен од грчки комунисти како божемен титовист,на 23 ноември 1949 е исклучен од ГКП. Во март 1950 е затворен. Вроцлавскиот градски суд одлучува да биде ослободен, но во 1952 наново е покренат процес против него од страна на грчките комунисти, заради неговиот цврст став за правата на македонците,и пак оправдан.Во град Згорзелец трети пат е уапсен и екстрадиран во Бугарија. Таму во април 1952 година наново e суден и испратен во логорот Белене, кадешто престојува се до 6 јануари 1954.