വരാഹമിഹിരന്
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഗുരുത്വാകര്ഷണത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു ധാരണയുമില്ലാതിരുന്ന കാലത്ത്, ഭൂമിയിലേക്ക് വസ്തുക്കള് പതിക്കുന്നതിന് അടിസ്ഥാനം ചില `ബല'ങ്ങളാണെന്ന് അഭിപ്രായപ്പെട്ട ഭാരതീയ ശാസ്ത്രകാരനാണ് വരാഹമിഹിരന്. പ്രാചീന വിജ്ഞാനശാഖകളില് അഗ്രഗണ്യനായിരുന്നെങ്കിലും, പ്രകൃത്യാധീതശക്തികളില് കണ്ണടച്ചു വിശ്വസിച്ച വ്യക്തിയായിരുന്നില്ല വരാഹമിഹിരന്. ഭാരതീയ ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിന്റെ കുലപതികളിലൊരാളായി അദ്ദേഹം വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. വരാഹമിഹിരന്റെ ബൃഹദ്സംഹിതയെന്ന ഗ്രന്ഥം ജ്യോതിശാസ്ത്രം, ജ്യോതിഷം, ഗണിതം തുടങ്ങിയ വിജ്ഞാനശാഖകളുടെ ഖനിയാണ്. നൂറ് അധ്യായങ്ങളിലായി 4000 ശ്ലോകങ്ങള് ആ പ്രാചീനഗ്രന്ഥത്തിലുണ്ട്.
വിക്രമാദിത്യസദസ്സിലെ നവരത്നങ്ങളിലൊന്നായി പരാമര്ശിക്കപ്പെടുന്നു വരാഹമിഹിരന്. ഇറാനില് നിന്ന് ഇന്ത്യയിലേക്കു കുടിയേറിയ ആദിത്യദാസിന്റെ പുത്രനായിരുന്നു അദ്ദേഹം. എ.ഡി. 499 ല് ജനിച്ച വരാഹമിഹിരന് മധ്യപ്രദേശിലെ ഉജ്ജയിനിയിലാണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്.(വരാഹമിഹിരന് ജനിച്ചത് എ.ഡി. 505 -ല് ആണെന്നും വാദമുണ്ട്).
സൂര്യദേവനെ പൂജിച്ചിരുന്ന പിതാവ് ആദിത്യദാസാണ് വരാഹമിഹിരനെ ജ്യോതിഷം അഭ്യസിപ്പിച്ചത്. ചെറുപ്പത്തില് കുസുമപുരത്തെത്തി ആര്യഭടനുമായി നടത്തിയ കൂടിക്കാഴ്ച, ജ്യോതിഷവും ജ്യോതിശാസ്ത്രവും ജീവിതലക്ഷ്യമായി തിരഞ്ഞെടുക്കാന് അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
ഒട്ടേറെ നിരീക്ഷണങ്ങളും ഗണനങ്ങളും നടത്തി വിജ്ഞാനത്തെ പരിപോഷിച്ചെങ്കിലും, അടിസ്ഥാനപരമായ ഒരു പിശക് വരാഹമിഹിരന് സംഭവിച്ചു. ഭൂമി ചലിക്കുന്നില്ലെന്നും, നിശ്ചലമായി നില്ക്കുന്ന ഭൂമിയാണ് പ്രപഞ്ചകേന്ദ്രമെന്നും അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചു. ഭൂമി ചലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്ന ആര്യഭടന്റെ അഭിപ്രായത്തിന് എതിരായിരുന്നു ഈ വിശ്വാസം.
ഹോരാശാസ്ത്രം, യോഗയാത്ര, വിവാഹപടലം, സാമസംഹിത, വാതകന്യക എന്നിവ വരാഹമിഹിരന്റെ കൃതികളാണ്. എ.ഡി. 587-ല് അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു. വരാഹമിരന്റെ പുത്രന് പൃഥുയശ്ശസും ജ്യോതിഷിയായിരുന്നു. ഷട്പഞ്ചാശിക, ഹോരാസാരം എന്നിവ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളാണ്.