கொங்குத் தமிழ்
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிபீடியாவில் இருந்து.
|
---|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
கொங்கு நாட்டு மக்கள் பேசும் தமிழ் கொங்கு தமிழ் என்று அழைக்கப்படுகிறது. தமிழின் சிறப்பு 'ழ' என்பது போல் கொங்கு தமிழின் சிறப்பு 'ற' & 'ங்' என்பனவாகும். "என்னுடைய", "உன்னுடைய" என்பதை "என்ற"', "உன்ற" என்றும், என்னடா' என்பதை 'என்றா' என்பார்கள். "சாப்பிட்டுவிட்டு" "குளித்துவிட்டு" என்பனவற்றை "சாப்டுபோட்டு" "குளிச்போட்டு" என்று "போட்டு" சேர்த்துக் கூறுவார்கள். மரியாதை கொடுத்து பேசும் தமிழ் கொங்கு தமிழ். என்னங்க, சொல்லுங்க, வாங்க, போங்க என்று எதிலும் 'ங்க' போட்டு மரியாதையாக பேசுவார்கள். பெரியவர்களிடம் பேசும் போது 'ங்க' என்பதற்கு பதில் 'ங்' போட்டும் பேசுவார்கள். சொல்லுங், வாங், போங், சரிங் , இல்லீங் என்று 'க' வை சொல்லாமல் முழுங்கி விடுவார்கள்.
கொங்கு பகுதியில் புழங்கும் சில சொற்கள் மற்றும் அதற்கான பொருள்.
- எச்சு - அதிகம்.
- வெகு - அதிக
- ஒட்டுக்க - சேர்ந்து
- ஒப்புட்டு - போளி
- சிலுவாடு - சிறு சேமிப்பு
- நோக்காடு - நோய்
- ஒடக்கான் - ஓணான்
- பொடக்காலி - புழக்கடை
- கட்டுத்தரை - மாட்டுத் தொழுவம்
- அட்டாரி, அட்டாலி - பரண்
- தாரை - பாதை
- அப்பச்சி , அப்புச்சி- தாய்வழி தாத்தா
- அம்மாயி- தாய்வழி பாட்டி
- எகத்தாளம் - திமிரு/ நக்கல்
- மலகாயிதம் - பாலிதீன் காகிதம்
- ஒறம்பற - உறவினர் (உறவுமுறையினர்) - விருந்தினர்
- தொலாவு/தொளாவு - துளாவு (தேடு)
- பொடனி - (புடனி, பிடனி) பின்கழுத்து
- நோம்பி - (நோன்பு நாள்) திருவிழா
- பொட்டாட்டம் - அமைதியாக இருத்தல்