ש

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Sin
Sin

Sin odr Schin isch de einundzwonzigscht Buechschtab im Hebräische Alphabet. Er het de Zahlewert 300. S Zeiche steht fyr zwey Lout, [ʃ] un [s]. Ä Punkt rechts yberm Buechschtab markierts als Schin, ä Punkt uf de linke Syte als Sin. Biem althebräische Stommesnôme Issachar isch unklar, welchi Variant vun de Usschprôch richtig isch, weshalb s Wort ohne ä solcher Punkt gschriebe wird. D Punkt wird in unvokalisierte Texte, wies im moderne Iwrith yblich isch, allgmein wegglasse.

[ändere] Gschicht

S Sin isch ä Konsonant, wue d schriftlich Form im phönizische Alphabet uf d schtilisiert Darstellung vun nem Zôhne zruck gehe tuet. Schen (שן) bedytet 'Zohn' uf Hebräisch. S griechisch Sigma un s lateinisch S gihn uf de glieche Urschprung zruck.

[ändere] Beispiel

  • שמש (schemesch): Sunne
  • שבת schabbat, latynisiert: Sabbat
  • שלמה Salomo, im hytige Iwrith Schlomo
  • שושנה schoschanna = Lilie, umgspr. Rose: Susanna
  • שטן Satan ("Widersacher")
  • שם schem: Sem
  • שמואל schmu'el = Gott het erhört: Samuel
  • שמעון Simon
  • שמשון Simson
  • שרה Sara ("Prinzessin")

[ändere] Zeichekodierung

Unicode UTF-16 U+05e9
Unicode-Nôme HEBREW LETTER SHIN
HTML ש
ISO 8859-8 0xf9