Felipe II d'España
De Biquipedia
|
||
Informazión | ||
---|---|---|
Rei en | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
|
dende | 1556 | |
dica | 1598 | |
Prezedito por | Carlos I, Carlos Quinto. | |
Suzedito por | Felipe III, O piatoso | |
Naximiento | 21 de mayo de 1527 | |
Muerte | 13 de setiembre de 1598 |
Felipe I d'Aragón, II de Castiella, e I de Portugal, més conexiu como á Felipe II d'España, también dito Lo Prudente (Balladolid, 21 de mayo de 1527 - †El Escorial, 13 de setiembre de 1598). Estiere coronato rey d'as dos coronas d'España en 1556 en abdicar d'o trono o suyo pai Carlos I d'España y añadas dimpués, rey de Portugal dezaga d'a muerte d'a suya mai Isabel de Portugal en o 1581.
Yera nieto d'a mán paterna d'a reina Chuana I de Castiella, Chuana ra Clueca y Felipe de Borgoña, Felipe ro Fermoso, y d'a mán materna en yera de Manuel I de Portugal y María d'Aragón.
Teniere, á chunión con a suya primera muller María I d'Anglaterra, es titlos de: Felipe y María, per a Merzed de Dioz, Rey y Reina d'Anglaterra, Franzia, Cherusalén, Irlanda, Castiella e ras suyas Indias, Aragón con Napols y Sizilia, Defensors d'a fe, Archiduques d'Austria, Duques de Milán, Borgoña y d'o Brabante, Contes d'Habsburgo, Flandes y Tirol.
Contenius |
[Editar] Extensión d'a Monarquía
[Editar] Rei d'España
Gubernore dende 1556, cuan o suyo pai abdiquere a Corona Hispanica en er, á más d'una parti d'as posesions europeyas d'a Casa d'es Austrias, dic'o 1598, calendada d'a suya muerte en El Escorial. D'abantis d'estar monarca d'España, á mientres d'o suyo matrimonio con María Tudor (María I d'Anglaterra), fazió-se clamar Rei de Chile t'apuyar o suyo ran enta rey cuan encara no en yera de facto á garra d'as suyas posesions familiars. Durantes d'as añadas que estiere rey, s'acomodore cuatro begadas, con María Manuela de Portugal, María Tudor, Isabel de Valois y Ana d'Austria.
Estreitament relazionaus con a monarquía hispana, teniere es titulos de Rei de Castiella, de Lión, d'Aragón, de Napols y Sizilia, de Cherusalén, de Portugal, de Nabarra, de Granada, de Balenzia, de Toledo, de Galizia, de Mallorca, de Sebilla, de Zerdeña, de Cordoba, de Corzega, de Murzia, de Xaén, d'os Algarbes, d'Alxeziras, deras Islas Canarias, d'as Indias, de Perú, d'as Islas y Tierra Firme d'a Mar Oziana, Conte de Barzelona e Siñor de Bizcaya y de Molina d'Aragón, Gran Duque d'Atenas y Neopatría, Conte d'o Rosellón y d'a Zerdaña, Marqués d'Oristán y de Goziano, Archiduque d'Austria y Duque de Borgoña, de Brabante, de Milán, Conte de Flandes y d'o Tirol, bibindo durantes 12 añadas fuera d'es reinos españols, en Suiza, Anglaterra, Flandes, Portugal, etz... á mientres no eredore o trono español.
En o 1587, cambeó as constituzions d'a Orde de Montesa, entazaga alazet d'o poder reyal aragonés en o Reino de Balenzia, fendo que d'alloras endabant o cargo de Maiestre d'ista recaiere direutament á ro Rei d'Aragón, e d'ista traza se feba con o control direuto á l'alto d'es nobles locals de lebant sines d'intermediarios, con obxetibo d'ebitar alzamientes como es que sofriere o suyo pai per mano d'as Chirmanías.
[Editar] Rei de Portugal
Dimpués d'o 1578, añada cuan estiere amortau o suyo sobrín o choben rei Sebastián I de Portugal n'a Batalla d'Alcazarquibir, escaizita cuan iste prebaba de conquerir Marruecos, estiere ro rei español coronato también Rei de Portugal per as cortes de Tomar, dezaga d'aber de luitar es exerzitos hispanos (lideratos per o terzén Duque d'Alba), contra d'es insurxenz nobles portugueses que no el queriban como á rei. Estió asinas una coronazión forzada t'es portugueses, que per alloras preferiban l'atro tio d'o defunesto rei, o Cardenal Enrique.
Con o poder sobre d'as tres coronas ibericas, abió lo Prudente dominios á ros zinco continenz. Per ixo se'n diz que en es suyos dominios "nunca s'amagaba o sol".
[Editar] Italia, Países Baxos y o Milanesado
En abdicar Carlos Quinto afaziore, á més d'as posesions estrictament hispanicas, as posesions italianas d'a Corona d'Aragón ( es reinos de Napols y Sizilia) t'o suyo fillo, y también es Países Baxos (es cuos gobernaría dimpués a infanta Margalida de Parma) con o Ducado de Milán (dito popularment O Milanesado).
De totas as posesions que eredere d'o suyo pai, es Paises baxos estioron es més conflictibos, chunto con o Franco Condato (Borgoña) yeran a rexión istorica d'Europa coneixida como á Lotarinxia (l'herenzia de Lotario, fillo de Carlemaño). l'Emperador Carlos abió de pensar que yera bueno que a monarquía española controlere as rexions nortencas per cuentas de l'Imperio Romano Chermanico, mas que li'n salió de cuallau t'alto perque fendo diferenzia d'es reinos d'Aragón, Castiella, Napols y Sizilia, es Países baxos no yeran eredaus d'es Reis Catolicos si que estioren una transferenzia d'entre l'Imperio Alemán e ra Casa Reyal española, fendo que es flamencos beyeban o rei español y as suyas lais como á un monarca foranio que no eba de gobernar-los. D'ista maniera s'enzatore un conflicto que eba de perdurar més de 100 añadas, y que serbiría t'as casas reyals franzesa y anglesa como á campo de prebas ta debilitar a monarquía hispana meyante l'instigazión de rebueltas y ra finanziazión suya d'es rebeldes protestanz.
[Editar] Politica interior
[Editar] O Prinzipe Carlos (1545-1568) y o problema dinastico
O prinzipe Carlos naixere n'o 1545, fillo d'a primera muller d'o rei, María Manuela de Portugal dos añadas dimpués de casar, en a libranza d'o cualo amortore a reina. Carauterizato per o suyo desequilibrio mental dende chicorrón, o prinzipe medrore también fesicament debil y enarguellato. Como á primoxenito d'o rei, estiore amostrato en a Unibersidat d'Alcalá d'Henares con o chirmanastro d'o rei, don Chuan d'Austria.
Fazió una conspirazión con es rebeldes flamencos á contras d'o suyo pai, e dezaga numbrosos escandalos relazionaus con ixo, prebore d'apuñalar publicament o Duque d'Alba, per ixo abiore d'estar detenito per o suyo pai e tresladato ent'o Castiello d'Arevalo, an amortore d'inanizión boluntaria, perque no queriba minchar, y en estato de puro delirio, á l'añada de 1568. l'Escaizenzia d'ixes terribles feitos afctore profundament dend'ixe día a personalidat d'o monarca.
Ista situazión feba que o rei estiore sines d'ereus per o suyo patrimonio, e propiziore o pauto d'un nuebo matrimonio ta o rei español con a prinzesa María Tudor, futura María I d'Anglaterra, d'ixa cuala no n'abioren fillos, pero s'aganoren complicazions diplomaticas per a complexa situazión d'as relazions internazionals d'a corona anglesa per ixas añadas.
[Editar] Primer Conflicto Franco-Español y o Tratau de Cateau-Cambrésis
A oposizión d'es intereses monarquicos per mán d'a Corona d'Aragón sobre es suyos territorios mediterranios, que perdeban mercatos per a competenzia d'as republicas d'o norte d'Italia, y l'encrudezimiente d'as guerras d'os Países Baxos (an as fuerzas españolas abioren importanz biutorias á l'alto d'as plazas franzesas de San Quintín y Gravelinas), á més de dibersos escandalos protagonizatos per a diplomazia franzesa que prebaba d'enfluyir sobre d'as corts de Napols y Sizilia, rematore con l'esclato d'un conflicto d'entre as dos casas reyals en o 1557.
O prozeso d'a guerra, con numbrosas biutorias españolas, feba periglar es intereses franzeses sobre d'as islas mediterranias de Corzega y Zerdeña, e portore ent'a siña d'uno d'es més importanz trataus de paz d'o sieglo XVI, a clamata Paz de Cateau-Cambrésis, n'o 1559, an siñoren as casas reyals d'Anglaterra, Franzia y España. Con iste tratau de paz as dos coronas nortencas reconeixiban l'hexemonía hispana sobre es Países Baxos, y a colaborazión entre Enrique II de Franzia y a corona española en a luita contra d'a herexía protestant.
Uno d'es compromisos fincaus aintre d'o tratau yera o compromiso matrimonioal d'entre Felipe II y Elisabel de Valois, filla d'o rei franzés, que eba d'estar a suya siguient muller. D'iste matrimonio n'ixoren 2 fillas, a infanta Isabel Clara Euxenia (acomodada con l'arxiduque Alberto d'Austria) y Catalina Micaela (acomodada con o Duque de Saboya).
En o 1568 amortore Elisabel de Valois n'a libranza d'o que eba d'aber estau o fillo ereu d'o rei español, l'infante Carlos, deixant nuebamente a Corona Hispanica sines d'ereu masculín, e ro rei con 41 añadas d'edat.