Anca

De Biquipedia

Currón dreito de l'anca per debant
Currón dreito de l'anca per debant

En anatomía, l'anca ye a procheczión osia d'o fémur, connoixita como trocánter mayor, més o teixito muscular e de graixa que la recubre. O currón u articulazión de l'anca ye a chuntura entre o fémur e l'azetábol d'a pelbis que permete d'emparar o peso d'o cuerpo tanto n'as posturas estaticas como dinamicas. O bocable desancato u ixancato s'aplica ta bela persona que pateix una esdolocadura de l'anca. O nombre latín de l'anca ye coxa.

Contenius

[Editar] Descripzión d'os uesos de l'anca

Os uesos de l'anca se dibiden en 5 arias:

  • O sacro: Ye un ueso n'a basi d'o esquinaz creyato d'a fusión de cuatre bertebras. Per os costatos, engancha con l'ilion. Amés furneix os musclos d'a espalda d'un punto de chuntura muscular.
  • O coczis, cocsis u rabada: Ye un goset bestichial unito t'a basi d'o sacro, creyato d'a fusión de cuatre bertebras chiquetas.
  • L'ilion: L'aria més gran d'os uesos de l'anca. Son dos placas amplas, una á cada canto, que fan onra ta refirmar os organos internos e ta permeter a unión d'os musclos d'a espalda, os costatos e as nalgas.
  • L'isquion: Son dos curbas osias amplas, una á cada canto, per debaixo l'ilion, que s'achuntan per debant con o pubis e per dezaga con l'ilion. L'isquion ye un puesto d'achuntamiento de musclos. Cuan á belaún li fan mal as posaderas zaga d'aber-se posato á bela superfizie dura, ye perque l'isquion preta sopre os glutios.
  • O pubis: Ye a parti més frontera. S'achunta con l'ilion per os costatos e con l'isquion per dezaga. Furneix d'una refirmanza estructural e fa serbizio ta achuntar os musclos internos que rancan de baixo l'anca.

[Editar] Mobimientos

N'a chuntura de l'anca son posibles siete tipos diferents de mobimiento:

  • As flecsions e estensions en u de fémur e esquinaz.
  • As abduczions e adduczions d'o fémur.
  • A rotazión interna (medial) e esterna (lateral) d'a pelbis, o fémur u lo esquinaz.
  • A zircunduczión d'o femúr u d'a pelbis.

[Editar] Dimorfismo secsual n'os umans

Benus de Willendorf - Ya en l'arte preistorico puet beyer-se mullers ancutas como siñal de fertilidat e belleza.
Benus de Willendorf - Ya en l'arte preistorico puet beyer-se mullers ancutas como siñal de fertilidat e belleza.

N'os umans, os uesos de l'anca son prou diferents entre os dos secsos. As ancas d'as mullers son més amplas e fundas que as d'os ombres. Os fémurs tamién son més amplos n'as mullers, ta enamplar l'apritura d'o ueso de l'anca e fazilitar asinas a naixenza d'o fillo. A forma de l'ilio e a suya chuntura muscular ye feita espresament ta situar as nalgas alpartatas d'a canal d'a naixenza, ta que as contraczions d'os glutios no fayan mal t'o ninón.

[Editar] Significato cultural

Tradizionalment s'ha asoziato as ancas con a fertilidat e, en cheneral, como esprisión de secsualidat, sopre tot per o feito que se ye bista l'amplura d'as ancas como un signo de matureza secsual d'a muller, asoziata á una fazilidat en l'inte de librar. Asinas ye que en l'arte á menuto s'ha enfatizato a curbatura de l'anca femenina, como amostranza clasica d'a belleza d'a muller.

Atras luengas