San Adrián de Sasabe

De Biquipedia

San Adrián de Sasabe
San Adrián de Sasabe

A ilesia de San Adrián de Sasabe ye enclabata en o monezipio de Borau, en a Chazetania. A ilesia romanica d'o sieglo XII formaba parti d'un antigo monesterio que estió lo más importán d'Aragón en o sieglo X y a sede d'os bispes d'Aragón dica 1077 cuan se treladó enta Chaca. Encara bi ha una inscrizión en San Adrían de Sasabe que dize Aquí escansan tres bispes.

O monesterio yera situato en o mismo puesto an güé se debanta la ilesia, en a confluyenzia d'os arrigachuelos Calzil y Lupán, en o punto d'orichen d'o río Lubierre.

Se dize que os bispes oszenses en a suya fuyita d'os musulmans s'acubillaron en San Adrían de Sasabe con o Santo Grial ta protexer-lo d'os embasors. Dimpués o Santo Cáliz pasarba por Chaca, San Chuan d'a Peña, l'Aljafería, Barzelona y rematarba en Balenzia.

Dezaga d'estar albandonato y esboldregrato lo monesterio permanixió barios sieglos cubierto por os arrigachuelos. Á rematanzas d'o sieglo XVI os bezins de Borau construyoron una armita sobre parti d'os muros d'a ilesia orichinal.

San Adrián de Sasabe tien una nau reutangular con presbitero y abside semizercular con una buelta d'un cuatreno d'esfera.

Atras luengas