- Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
- Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
- O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
- O benimdir, o benim milletimindir ancak.
- Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
- Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?
- Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
- Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
- Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
- Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
- Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
- Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
- Garbın âfakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
- Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddım var.
- Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
- Medeniyet! dediğin tek dişi kalmış canavar?
- Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
- Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
- Doğacaktır sana va'dettiği günler hakk'ın...
- Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
- Bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tanı:
- Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.
- Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
- Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
- Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
- Şuhedâ fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
- Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da hüda,
- Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
- Ruhumun senden, ilâhi, şudur ancak emeli:
- Değmesin mâbedimin göğsüne namahrem eli.
- Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,
- Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
- O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
- Her cerihamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım,
- Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden nâ'şım;
- O zaman yükselerek arşa değer belki başım.
- Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
- Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
- Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
- Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
- Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
|
- Qorxma, sönməz bu şəfəqlərdə üzən al sancaq;
- Sönmədən yurdumun üstündə yanan ən son ocaq.
- O mənim millətimin ulduzudur, parlayacaq;
- O mənimdir, o mənim millətimindir ancaq.
- Çatma qurbanın olum, çöhrəni ey nazlı hilal!
- Qəhrəman xalqıma bir gül! Nə bu şiddət, bu cəlal?
- Sənə olmaz tökülən qanlarımız sonra halal...
- Haqqıdır, haqqa tapan, millətimin istiqlal!
- Mən əzəldən bəridir hür yaşadım, hür yaşarım.
- Hansı çılğın mənə zəncir vuracaqmış, şaşarım!
- Kükrəmiş sel kimiyəm, bəndimi çeynər, aşarım.
- Yırtaram dağları, ənginlərə sığmam, daşarım.
- Qərbin afaqın sarmışsa polad zirehli divar,
- Mənim iman dolu köksüm kimi sərhəddim var.
- Ulusan, qorxma! Necə belə bir imanı boğar,
- Mədəniyyət dediyin tək dişi qalmış canavar?
- Dostum! Yurduma alçaqları uğratma saqın.
- Sipər et sinəni, dursun bu həyasızca axın.
- Doğacaqdır sənə vəd etdiyi günlər Haqqın...
- Kim bilir, bəlkə sabah, bəlkə sabahdan da yaxın.
- Bastığın yerlərə “torpaq” deyərək keçmə, tanı:
- Düşün altında minlərcə kəfənsiz yatanı.
- Sən şəhid oğlusan, incitmə, yazıqdır atanı:
- Vermə, dünyaları alsan da, bu cənnət vətəni.
- Kim bu cənnət vətənin uğrunda olmaz ki fəda?
- Şühəda fışqıracaq torpağı sıxsan, şühəda!
- Canı, cananı, bütün varımı alsın bu xuda,
- Etməsin tək vətənimdən məni dünyada cüda*.
- Ruhumun səndən, ilahi, budur ancaq diləyi:
- Dəyməsin məbədimin köksünə naməhrəm əli.
- Bu azanlar ki, şəhadətləri dinin təməli,
- Əbədi yurdumun üstündə mənim inləməli.
- O zaman vəcd ilə min səcdə edər varsa daşım,
- Hər cerihəmdan, ilahi, quruyub qanlı yaşım,
- Fışqırır ruhi mücərrəd kimi yerdən nəşim;
- O zaman yüksələrək ərşə dəyər bəlkə başım.
- Dalğalan sən də şəfəqlər kimi ey şanlı hilal!
- Olsun artıq tökülən qanlarımın hamsı halal.
- Əbədiyyən sənə yox, xalqıma yox bil ki, zaval:
- Haqqıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyyət;
- Haqqıdır, Haqqa tapan, millətimin istiqlal!
|