Тэрмадынаміка
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Тэ́рмадына́міка — навука (разьдзел фізыкі) аб найбольш агульных якасьцях макраскапічных аб’ектаў (тэрмадынамічных сыстэм), якія знаходзяцца ў стане тэрмадынамічнай раўнавагі, а таксама аб працэсах пераходу паміж гэтымі станамі, якія адпавядаюць пераўтварэньням (пераўтварэньню) формаў руху матэрыі.
Тэрмадынаміку падзяляюць на агульную, тэхнічную, хімічную, тэрмадынаміку патоку і іншыя.
Тэрмадынаміка грунтуецца на двух зыходных палажэньнях і трох пачатках (законах) тэрмадынамікі, якія былі атрыманыя на аснове абагульненьня досьледаў чалавецтва і доказаў ня маюць.
Клясычная тэрмадынаміка карыстаецца фэнамэналягічным мэтадам дасьледаваньня, які не разглядае пабудову дасьледаванага рэчыва на мікраскапічным узроўні, а высьвятляе сувязь паміж макраскапічнымі велічынямі (такімі як ціск, тэмпэратура і г.д.). Таму высновы, атрыманыя пры дапамозе гэтага мэтаду, не залежаць ад іншых тэорый.
[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі
Тэрмадынаміка — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў