Еніфэр
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Адна з галоўных дзеючых асобаў у сэрыі раманаў Анджэя Сапкоўскага.
Поўнае імя – Еніфэр з Венгербэргу.
Чараўніца. Каханая Геральта й названая маці Цыры. Заўжды апраналася ў спалучэньне чорнага зь белым. Ад яе заўжды пахла бэзам і агрэстам. Была самым маладым сябрам Рады Чараўнікоў. Як і большасьць чараўніц, была бясплоднай, з-за чаго вельмі шкадавала. Яе прыгажосьць можна патлумачыць тым, што ў сьвеце Сапкоўскага чараўніцы заставаліся вечна маладымі, дзякуючы спэцыяльным узварам. Гэтыя узвары таксама надавалі прыгажосьць. У час падзеяў, што апісаныя ў рамане “Вежа Ластаўкі”, ёй было 94 гады. У саге пра ведзьмара сказана, што калісьці Еніфэр была агіднай старой бабулькай. У бойцы на ўзгор’і Саддэн была пазбаўлена зроку (але пасьля аднавіла яго).
Упершыню ўзгаданая ў апавяданьні “Апошняе жаданьне”. Зьяўляецца таксама ў апавяданьнях “Мяжа мажлівасьці”, “Аскепак льду”, “Меч Прызначэньня”, “Штосьці большае”, а таксама ва ўсіх раманах сагі пра Ведзьмара.