Сасна звычайная

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Сасна звычайная
Сасна звычайная

Сасна́ звыча́йная (па-лацінску: Pinus sylvestris).

Вечназялёнае іглічнае дрэва да 40 м вышыні, з круглявай кронай і прамым ствалом, пакрытым чырвона-бурай або шараватай карай. Лісце (ігліца) размяшчаецца парамі на скарочаных уцёках, іголкападобны, цвёрдыя, шчыльныя, гладкія, шыза-зялёныя, з унутранага боку плоскія, з вонкавай выпуклыя.

Квітнее ў канцы траўня – пачатку чэрвеня. Пасля апладнення гузы разрастаюцца і дранцвеюць.

Сасна з'яўляецца асноўнай лесаутвораючай пародай у лясах Беларусі.

У народнай медыцыне выкарыстаюць маладыя ўцёкі або суквецці з невысыпаным пылком. Пылок настойваюць на спірту, заварываюць у кіпячай вадзе або настойваюць з кіпячым малаком, дадаючы мёд, алей, часам яйкі, і ўжываюць пры захворванні лёгкіх. Свежую смалу (жывіцу) заліваюць вадой і вытрымліваюць на сонца ў плыні 9 дзён, пасля чаго п'юць пры захворванні лёгкіх. Маладыя (чырвоныя) гузы настойваюць на гарэлцы альбо вадзе і п'юць пры болях у сэрцы. Робяць ванны з ігліцы; заварваюць пылок як гарбату і п'юць пры рэўматызме; жывіцай заліваюць раны; верхнюю жоўтую плёнку ад кары галін прыкладваюць да ран ці болек.

[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі

 Сасна звычайнаясховішча мультымэдыйных матэрыялаў