Футбол:Правіла 1:Поле для гульні

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.



Футбольнае поле — пляцоўка для гульні ў футбол. Яе памеры і разметка рэгламентуюцца Правілам 1. Поле для гульні футбольных правілаў.

Зьмест

[рэдагаваць] Гісторыя

  • 1863 — Першыя ўказанні ў правілах на памер футбольнага поля.
  • 1875 — Пад ціскам Шеффілдской футбольнай асацыяцыі, ФА Англіі прымае правілы, якія прадпісваюць абсталяваць вароты цвёрдай папярочкай і забараняльнае ўжыванне стужачкі. Усталёўваецца канчатковы памер варот.
  • 1891 — З'яўляецца сетка на варотах.
  • 1901 — З'яўленне штрафнога пляца.
  • 1912 — Брамнік мае права гуляць рукамі толькі ў сваім штрафным пляцы. Раней яму дазвалялася гуляць па ўсім полі.
  • 1937 — Апошняя змена ў разметцы — дуга штрафнога пляца, у 10 ярдах ад кропкі пенальці.

[рэдагаваць] Памеры

Поле для гульні ў футбол мае форму прастакутніка.

Гуляюць на траве або штучным пакрыцці. Уласцівасці штучнага газона з кожным годам (з кожным «пакаленнем») усё больш набліжаюцца да ўласцівасцяў натуральнай травы.

Даўжыня: мінімум 90 м (100 ярдаў), максімум 120 м (130 ярдаў)
Шырыня: мінімум 45 м (50 ярдаў), максімум 90 м (100 ярдаў)

Пры правядзенні міжнародных матчаў даўжыня поля павінна быць 100—110 метраў (110—120 ярдаў), а шырыня — 64-75 метраў (70-80 ярдаў).

Рэкамендуемыя значэнні: Даўжыня 105 метраў, Шырыня 68 метраў.

[рэдагаваць] Разметка

Разметка поля робіцца лініямі шырынёй не больш 12 см; шырыня лініі уваходзіць у пляц, якую яна абмяжоўвае.

Лініі ўздоўж доўгіх бакоў поля завуцца бакавымі лініямі; лініі ўздоўж кароткіх бакоў — лініямі варот.

Поле дзеліцца на дзве паловы з дапамогай сярэдняй лініі. Пасярэдзіне сярэдняй лініі робіцца адзнака цэнтра поля, вакол якой праводзіцца акружнасць радыўсам 9,15 м (10 ярдаў). Мяч ставіцца на кропку цэнтра поля ў пачатку таймаў і пасля кожнага забітага гала (за выключэннем серыі пенальці). У момант уводзін мяча ў гульню з цэнтра поля ўсярэдзіне акружнасцяў могуць нахадзіцца два гульца каманды, якая валодае мячом, і не аднаго — з каманды суперніка.

[рэдагаваць] Пляц варот

На кожнай палове поля пазначаецца Пляц варот.

З кропак на адлегласці 5,5 м (6 ярдаў) ад унутранага боку кожнай стойкі варот, пад прамым кутом да лініі варот, углыб палі праводзяцца дзве лініі. На адлегласці 5,5 м (6 ярдаў) гэтыя лініі злучаюцца іншай лініяй, паралельнай лініі варот.

Таксама яе завуць брамавым пляцам, паколькі ў гэтай зоне да брамніку нельга ўжываць сілавыя прыёмы.

[рэдагаваць] Штрафны пляц

На кожнай палове поля пазначаецца Штрафны пляц — зона, у якой брамнік можа гуляць рукамі.

З кропак на адлегласці 16,5 м (18 ярдаў) ад унутранага боку кожнай стойкі варот, пад прамым кутом да лініі варот, углыб палі праводзяцца дзве лініі. На адлегласці 16,5 м (18 ярдаў) гэтыя лініі злучаюцца іншай лініяй, паралельнай лініі варот. У межах штрафнога пляца, па цэнтры лініі варот і на адлегласці 11 м (12 ярдаў) ад яе, наносяць 11-метровую адзнаку. За межамі штрафнога пляца праводзяць дугу штрафнога пляца з радыўсам 9,15 м (10 ярдаў), цэнтр якой супадае з 11-метровай адзнакай. Гэтая лінія дапамагае суддзі правільна размясціць гульцоў падчас прабіцця пенальці (усе гульцы акрамя таго хто б'е, павінны нахадзіцца на адлегласці не бліжэй 9,15 м ад 11-метровай адзнакі).

[рэдагаваць] Сцяжкі

У кутах поля наносяць усталёўваюць сцяжкі, на флагштоках, вышынёй не меней 1,5 метра не якія маюць завастрэнняў. Там жа пазначаецца чвэрць акружнасці, радыўсам 1 метр — кутні сектар у якім павінен нахадзіцца мяч пры падачы кутняга.

Сцяжкі можна ўсталяваць на абодвух канцах сярэдняй лініі, на адлегласці не меней 1 метра.

[рэдагаваць] Вароты

Вароты павінны размяшчацца па цэнтры кожнай з ліній варот.

Яны складаюцца з двух вертыкальных стоек, злучаных гарызантальнай папярочкай, змешчаных на роўнай адлегласці ад кутніх сцяжкоў. Забараняецца ўжываць замест папярочкі вяроўку.

Адлегласць паміж стойкамі — 7,32 м (8 ярдаў), а адлегласць ад ніжняга контуру папярочкі да паверхні зямлі — 2,44 м (8 футаў).

Шырыня і вышыня сячэння абедзвюх стоек і папярочкі павінны быць аднолькавыя і не перавышаць 12 см (5 цаляў). Шырыня лініі варот роўная шырыні стоек і папярочкі. Да варот і грунту за варотамі павінна прымацоўвацца сетка, якая павінна быць надзейна замацаваная і размешчаная так, каб не мяшаць брамніку.

Стойкі і папярочкі варот павінны быць белага колеру.

Вароты павінны быць надзейна замацаваныя на зямлі. Выкарыстанне пераносных варот дапушчальна толькі ў выпадку іх адпаведнасці дадзенаму патрабаванню.

[рэдагаваць] Дадатковыя зоны

Тэхнічная зона — адзначанае месца за межамі поля, у непасрэднай блізкасці ад яго, у якой падчас матчу павінны размяшчацца трэнеры і запасныя гульцы каманды.

[рэдагаваць] Канструкцыя футбольнага поля

Футбольнае поле сусветнага класа — складаны шматслойны будынак. Футбольнае поле складаецца (зверху ўніз) з такіх частак:

  • Травяны газон;
  • Падкладка з пяску і друзу;
  • Трубы абагравання;
  • Трубы дрэнажа.

[рэдагаваць] Травяное пакрыццё

Травяное пакрыццё патрабуецца паліваць і ўгнойваць, а таксама засяваць «праплешыны». Трава не дазваляе праводзіць шмат гульняў: каб яна не вытоптвалася, колькасць матчаў на натуральнай траве не павінна перавышаць двух у тыдзень.

На сучасных стадыёнах траву не выгадоўваюць, а прывозяць у выглядзе рулонаў дзёрану.

[рэдагаваць] Сінтэтычнае пакрыццё

Сінтэтычнаму пакрыццю патрэбныя толькі два тыпу сыходу:

  • пасля вызначанай колькасці гульняў пакрыццё замяняюць новым;
  • пасля кожнага матчу адмысловай машынай, падобнай на вялікі пыласос, пясок і гуму здымаюць, падзяляюць і ўкладваюць ізноў.

[рэдагаваць] Змяшанае пакрыццё

Змяшанае пакрыццё ўяўляе сабою дзёран, у які адмысловай машынай ушытыя сінтэтычныя травинки. Такое пакрыццё вельмі дорага, але практычна не адрозніваецца ад травянога, і вытрымлівае значна больш матчаў. Сыход таксама абмяжоўваецца поливкой, угнаеннем і своечасовай заменай «проплешин». Першая расійская каманда, якая ўжыла на сваім стадыёне такі газон,— Лакаматыў Масква.

Усе чэмпіянаты свету праводзяцца на травяным пакрыцці (і на змяшаным, бо яно прыраўноўваецца да травянога).