Іван Стальмашонак

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Іва́н Майсе́евіч Стальмашо́нак закончыў мэдыцынскі факультэт БДУ, працаваў дырэктарам школы мэдсясьцёр Таварыства Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца, асыстэнтам хірургічнай клінікі Беларускага мэдыцынскага інстытута і дэканам яго санітарна-гігіенічнага факультэта, намесьнікам дырэктара інстытута па вучэбнай частцы, загадчыкам Мінгараддзела аховы здароўя, начальнікам упраўленьня падрыхтоўкі кадраў Наркамата аховы здароўя БССР. Быў першым дырэктарам Беларускага Навукова дасьледчага інстытута пераліваньня крыві. У гады Другой Сусьветнай вайны – галоўны хірург эвакашпіталяў, начальнік лячсанупраўленьня Наркамата аховы здароўя БССР, пасьля вайны – дырэктар Мінскага мэдінстытута.

Асноўныя напрамкі навуковай і практычнай дзейнасьці Стальмашонка – рашэньне праблем хірургічнага лячэньня хвароб і пашкоджаньняў стрававальнай сыстэмы, асабліва стрававода, а так сама праблем службы пераліваньня крыві. Ён першым у Беларусі выканаў некалькі складаных апэрацый на страўнакава-кішачным тракце. Актыўна спрыяў разьвіцьцю у рэспубліцы дзіцячай хірургіі і ўдасканаленьню падрыхтоўкі мэдыцынскіх кадраў Беларусі рознага ўзроўню.

Заслугі І.М. Стальмашонка перад Беларусьсю адзначаны не толькі ордэнамі і медалямі, але і званьнямі заслужанага ўрача БССР і ганаровага грамадзяніна горада Асіповічы.