Елка
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Е́лка (лацінская назва: Picea abies)
Агульнавядомае, шырока раcпаўсюджанае дрэва 30 – 35 м вышыні з конусападобнай каронай і цёмна-зялёнай кароткай чатырохграннай ігліцай. Спелыя гузы буйныя, бурыя, якія звісаюць.
Квітнее ў траўні, насенне спеюць увосень, рассейваюцца ў канцы зімы наступнага года.
Расце па ўсёй Беларусі, але пераважна ў паўночнай і цэнтральнай яе частках. У паўднёвай частцы (у Палессі) сустракаецца рэдка.
У ігліцы ўтрымліваецца эфірны алей, вітамін З, дубільныя рэчывы, смала, мінеральные солі. У паветры яловых лясоў шмат азону.
Ігліца валодае мачагонным, потагонным, жоўчагонным, процівацынготным дзеяннем. Пары воднага адвару елкі з'яўляюцца дэзінфіцыруючым і якія палягчаюць дыханне сродкам.
[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі
Елка — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў