Ліепая
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Ліепая (па латыску Liepāja, па нямецку раней Libau, па расейску раней Либава, на йідыш ליבאַװע Лібавэ) - горад у Латвіі, на ўзьбярэжжы Балтыцкага мора з насельніцтвам 87.000 (перапіс 2003 г.).
[рэдагаваць] Гісторыя
Ліепая была заснаваная як гандлёвая калёнія на мейсцы рыбацкага паселішча на рацэ Ліве ў 1253. З 1560 г. горад вядомы пад назваю Лібаў.
У 1625 г. горад атрымоўвае Маґдэбурскае права ад князя Фрыдрыха Кетлера Курляндзкага (пацьверджана ў 1626 г. каралём Рэчы Паспалітае Жыґімонтам III Вазам).
Разам з усёй Курляндыяй, Ліепая трапляе ў 1795 г. у склад Расеі.
Горад мае два порты, гандлёвы і ваенны (Кароста). Апошні не адзін раз вырашаў лёс места, амабліва падчас Сусьветных войнаў і 50-гадовай савецкае акупацыі. За савецкім часам Ліепая была важным ваенна-марскім апорным пунктам. Перад Другой Сусьветнай Вайной порт быў для гораду брамаю ў сьвет.
Сёньня частка Ліепаі мае характар асаблівае эканамічнае зоны. Міжнародны аэрапорт Ліепая - адзін з трох міжнародных аэрапортаў Латвіі.
[рэдагаваць] Знакамітыя жыхары Ліепаі
- Марыс Вэрпакоўскіс
- бацька Олівэра Кана