Дубраўка Угрэшыч

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Дубраўка Угрэшыч
Дубраўка Угрэшыч

Угрэшыч, Дубраўка (па-харвацку: Dubravka Ugrešić) (нарадзілася 27 сакавіка 1949 году) — вядомая харвацкая пісьменьніца.

З палітычных прычынаў жыве ў эміграцыі. Пасьля распаду Югаславіі заняла нэўтральную пазыцыю паміж сэрбамі і харватамі, што было непрымальным для шмат каго з суайчыньнікаў. Нават знакаміты пісьменьнік Антун Шолян, вядомы сваёй стрыманасьцю ў этнічных пытаньнях, не прыняў пазыцыю Дубраўкі Угрэшыч. Шмат хто ўспрымаў гэта як нацыянальную здраду. Зьехаўшы ў 1993 годзе, жыла ў Нідэрляндах і ЗША. Да эміграцыі на працягу 20 гадоў выкладала расейскую мову і літаратуру на Катэдры тэорыі літаратуры ва ўнівэрсытэце ў Заграбе. У 1988 годзе выдала зборнік альтэрнатыўнай расейскай прозы.

У літаратуры дэбютавала ў 1970-х гадах, яе творы перакладзены на амаль усе эўрапейскія мовы. Піша раманы і эсэ.

Дубраўка Угрэшыч жыве ў Амстэрдаме. Мае шматлікія міжнародныя і югаслаўскія ўзнагароды.

[рэдагаваць] Бібліяграфія

  • «Amerićki fikcionar» («Амэрыканская фікцыя»)
  • «Zabranjeno čitanje» («Чытаць забаронена»)
  • «Forsiranje romana-reke» («Фарсаваньне рамана-ракі»)
  • «Kultura laži» («Культура хлусьні»)
  • «Ministarstvo boli» («Міністэрства болю»)
  • «Štefica Cvek u raljama života» («Штэфіца Цвэк у пастцы жыцьця»)
  • «Poza za prozu» («Поза для прозы»)
  • «Život je bajka» («Жыцьцё ёсьць казка»)
  • «Muzej bezuvjetne predaje» («Музэй безумоўнай капітуляцыі»)
  • «Nikog nema doma» («Нікога няма дома»)