Сакрат Яновіч
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Сакра́т Яно́віч (па-польску Sokrat Janowicz; нарадзіўся 4 верасьня 1936, Крынкі, Сакольскі павет, Падляскае ваяводзтва) - польскі беларускі пісьменьнік, аўтар 30 кніг. Піша па-беларуску й па-польску. Сябар Саюзу польскіх пісьменьнікаў, старшыня Клюбу Саюзу польскіх пісьменьнікаў у Беластоку, старшыня Беларускага дэмакратычнага аб’яднаньня.
Скончыў Беластоцкі электратэхнікум у 1955 і завочны факультэт польскае й славянскае філялёгіі Варшаўскага ўнівэрсытэту у 1973.
Перакладнік, журналіст у газэце «Ніва» (ад 1956). Загадчык арганізацыйнага аддзелу Галоўнага праўленьня Беларускага грамадзка‑культурнага таварыства (1959—1962). Быў звольнены зь "Нівы" "за беларускі нацыяналізм" (1970). Інструктар‑мэтадыст Беластоцкага гарадзкога Дому культуры (2-я пал. 1970-х), тэхнічны рэдактар «Нівы» (1-я пал. 1980‑х).
У 1958—1970 супрацоўнічаў із Службай бясьпекі Польскае Народнае Рэспублікі, назіраючы за супрацоўнікамі газэты «Ніва», Беларускага грамадзка‑культурнага таварыства й беларускімі рэпатрыянтамі. У 2007 прызнаўся пра гэта ў люстрацыйнай анкеце.
[рэдагаваць] Бібліяграфія
- "Zahony" ("Загоны") - апавяданьні (1969)
- "Wielkie miasto Białystok" ("Вялікі горад Беласток") - мініятуры (1973)
- "Zapomnieliska" - мініятуры (1978)
- "Ściana" ("Сьцяна") - аповесьць (1979)
- "Małe dni" ("Малыя дні")- мініятуры (1981)
- "Samosiej" ("Самасей") - аповесьць (1981)
- "Trzecia pora" ("Трэцяя пара")- мініятуры (1983)
- "Miniatures" ("Мініятуры")- мініятуры (1984)
- "Srebrny jeździec" - гістарычнае апавяданьне (1984)
- "Białoruś, Białoruś" ("Беларусь, Беларусь") - эсэ (1987)
- "Terra Incognito: Białoruś" ("Terra Incognito: Беларусь") - эсэ (1993)
- "Dolina pełna losu" ("Даліна поўная лёсу") - аповесьці (1994)
- "Nasze tysiąc lat" ("Нашая тысяча гадоў") - размовы зь Юр'ем Хмялеўскім (2000)
- "Ojczystość. Białoruskie ślady i znaki" ("Айчына. Беларускія сьляды й знакі") - зборнік эсэ (2001)