Міхал Вітушка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Віту́шка, Міха́л, Чорны Кот (190727 красавіка 2006) — беларускі палітычны дзеяч, кіраўнік беларускага антысавецкага руху.

Нарадзіўся ў Нясьвіжы. Атрымліваў адукацыю ў Клецкай, а пасьля Віленскай гімназіі, якую скончыў у 1930 годзе. Вучыўся ў Праскім і Варшаўскім унівэрсытэтах, уваходзіў у кіраўніцтва Аб'яднаньня беларускіх студэнцкіх арганізацый і Асьветнага таварыства беларусаў у Варшаве.

У жніўні 1941 году Міхал Вітушка камандзір аднаго з аддзелаў Беларускай Самааховы на Заходнім Палесьсі, дзе Беларуская Самаахова праводзіла сумесную з Палескай Сеччу УПА антысавецкую апэрацыю. Адзін з стваральнікаў беларускай паліцыі ў Менску, да восені 1941 быў намесьнікам камэнданта паліцыі. У 19421943 гадох займаўся стварэньнем аддзелаў Беларускае Самааховы на Браншчыне, Смаленшчыне і Магілёўшчыне. Міхал Вітушка ўваходзіў у Цэнтральны камітэт Беларускай незалежніцкай партыі, ад якога атрымаў чын генэрала. У чэрвені 1944 году ўдзельнічаў у II Усебеларускім кангрэсе. Адзін з арганізатараў плянаванага антынямецкага выступу ў Менску, мэтай якога было абвяшчэньне незалежнай Беларускай Народнай Рэспублікі. З лета 1944 году — афіцэр дэсантнага батальёну «Дальвіц», маёр Беларускай Краёвай Абароны.

Паводле адных зьвестак, 17 лістапада 1944 году дэсантаваўся на Віленшчыне на чале аддзелу парашутыстаў і 7 студзеня 1945 году быў забіты ў баі. Паводле іншых зьвестак пад яго імем дэсантаваўся іншы чалавек, а Вітушка зьявіўся ў Беларусі пазьней. Гэтыя, апошнія, зьвесткі магчыма атрымалі пацьвярженьне ў апошні час.

Актыўную дзейнасьць у Беларусі Вітушка пачаў у 1946 годзе, рэарганізаваўшы антысавецкі партызанскі рух Цэнтральнай і Заходняй Беларусі ў Беларускую вызваленчую армію. Кіраваў Беларускай незалежніцкай партыяй, рэдагаваў часопіс «За волю». Спыніў партызанскую барацьбу, але ўзначальваў падпольле. Паводле адных зьвестак загінуў у баі з карным аддзелам НКУС. Па іншых зьвестках, якія магчыма атрымалі пацьверженьне ў апошні час, перабраўся ў Польшчу, а пасьля ў Заходнюю Нямеччыну. Яго справа ў КДБ дасюль не зачыненая. Паводле няспраўджаных зьвестак «Эўрапейскага радыё для Беларусі» памёр 27 красавіка 2006 году.

[рэдагаваць] Літаратура

[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі

На іншых мовах