Брагін
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Брагін | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Раён | Брагінскі раён | ||||||
Вобласьць | Гомельская вобласьць | ||||||
Першыя згадкі | 1147 | ||||||
Плошча | км² | ||||||
Насельніцтва | 3,6 тыс | ||||||
Тэлефонны код | +375 02344 | ||||||
Паштовы індэкс | 247630(1,2) | ||||||
Геаграфічныя каардынаты | ° пн. ш. ° у. д. | ||||||
Часавы пас - улетку |
+2 +3 |
Бра́гін – гарадскі пасёлак ў Гомельскай вобласьці, раённы цэнтар.
Упершыню горад успамінаецца ў Іпацеўскім летапісе ў 1147 годзе як горад Кіеўскага княства. У 1360 – 1370-ыя г.г. Брагінская воласьць увайшла ў склад ВКЛ як велікакняжацкае ўладаньне. З 1511 жыхары Брагіна, згодна з каралеўскай граматай, карысталіся пэўнымі правамі і льготамі. У час вайны Маскоўскага княства з ВКЛ 1534 – 1537 г.г. горад быў спалены маскоўскім войскам (1535 г.).У 1569 годзе Брагінская воласьць разам з тэрыторыяй Кіеўскага ваяводства далучана да Польскага каралеўства. У XIV – XVII стагоддзях на месцы на месцы старажытнага дзядзінца, на пясчаным пагорку сярод балот, на правым беразе ракі Брагінка пры ўпадзеньні ў яе ручая існаваў Брагінскі замак. У траўні 1574 года Брагін атрымалі князі Вішнявецкія, якія ўтварылі ў замку сваю рэзыдэнцыю і прывялі яго ў належны стан. У 1601 – 1603 г.г. А.А. Вішнявецкі прымаў тут Лжэдзмітрыя І. У 1648 годзе, у час паўстаньня 1648 – 1651 г.г. жыхары Брагіна адчынілі замкавую браму перад войскам Б. Хмяльніцкага, якім кіраваў палкоўнік Нябаба і Хвясько. Брагінцы і сяляне навакольных вёсак утварылі полк, які выступіў пад кіраўніцтвам казацкага галавы Магеры. У адказ горад і замак разбурыла карная экпэдыцыя войскаў Рэчы Паспалітай. З гэтага часу замак больш не аднаўляўся і пераўтварыўся ў гаспадарчы двор Вішнявецкіх, горад заняпаў.
З другой паловы XVII стагоддзя ён належаў князям Канецпольскім, а пазьней, на працягу XVIII стагоддзя – іншым уладальнікам. У XVII – XVIII ст. у Брагіне і побач з ім існавалі базыльянскія жаночы і мужчынскія кляштары. З 1793 года Брагін увайшоў у склад Расейскай імпэрыі як мястэчка. Належаў Рацкім, з 1873 года А.С. Канопліну, купцу 1-ай гільдыі. У 1897 г – 4 519 жыхароў, валасное праўленьне, 3 царквы, капліца, 4 габрэйскія малітоўныя дамы, царкоўнапрыходская школа, народнае вучылішча, паштова-тэлеграфнае аддзяленьне, хлебазапасны магазін, млын, броварня, 6 крупадзёрак, 3 маслабойні, 5 гарбарняў, 5 цагельных прадпрыемстваў, 82 крамы, 2 заезныя дамы; штотыднёва праводзіліся базары, 2 разы на год адбываліся кірмашы.
З 26 красавіка 1919 года мястэчка Брагін – цэнтар воласьці Гомельскай губэрні РСФСР, з 18 сьнежня 1926 года – райцэнтар у БССР, з 27 верасьня 1938 года – гарадзкі пасёлак.
Пасьля аварыі на Чарнобыльскай АЭС 1986 года Брагін знаходзіцца ў зоне радыёактыўнага забруджваньня. Насельніцтва 3,6 тыс. жыхароў (2004 г.). Працуюць прадпрыемствы харчовай прамысловасьці, мэтэастанцыя і іншыя ўстановы. Дзейнічае гісторыка-этнаграфічны музэй (з 1987 г.).
Акцябарскі • Брагін • Буда-Кашалёва • Ветка • Гомель • Добруш • Ельск • Жлобін • Жыткавічы • Калінкавічы • Карма • Лельчыцы • Лоеў • Мазыр • Нароўля • Петрыкаў • Рагачоў • Рэчыца • Сьветлагорск • Хойнікі • Чачэрск