Лідзкі замак

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Замак вялікіх князёў літоўскіх пабудаваны у 1330-я гады з каменю і цэглы па загаду Вялікага князя Літоўскага Гедзіміна. Пасьля яго сьмерці замак стаў сталіцаю Лідзкага княства, якім валодалі па чарзе Альгерд, яго сын Ягайла і Вітаўт. У той час лідзкі замак уяўляў сабою моцнае умацаваньне. Шматразова яго штурмавалі крыжакі. Толькі адна з тых атак у 1384 годзе завяршылася посьпехам крыжакоў. У 1422 годзе у замку гасьціў кароль Ягайла пасьля вянчаньня ў Наваградку з княжной Сафіяй Гальшанскай.

Замкавыя муры былі адрэстаўраваны ў міжваенны час, што дазволіла захаваць замак у добрым стане да сёньняшняга дня. Замак мае форму чатырохкутніка памерамі 93,5 × 83,45 × 80 × 84 м акружаную мурам вышынёю да 15 м, і шырынёю 2 – 1,5 м зь двума вонкавымі чатырохкутнымі вежамі. Ад 1982 году працягваюцца аднаўленчыя працы па прыданьні яму першатворнага выгляду. Рэстаўраваны вежа і драўляная абаронная галерэя, што цягнецца уздоўж кароны муроў са стрэльніцамі.

[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі

 Лідзкі замаксховішча мультымэдыйных матэрыялаў

На іншых мовах