Эмэрык Чапскі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Граф Эмэрык фон Гуттэн-Чапскі (17 лістапада 1828 - 4 студзеня 1897) - дзяржаўны дзеяч, калекцыянэр, нумізмат. Нарадзіўся ў вёсцы Станькава Стаўбцоўскага павета (цяпер Дзяржынскі раён). Скончыў Віленскую гімназію, Маскоўскі унівэрсытэт. Удзельнік Крымскай вайны 1853-1856. З 1863 года віцэ-губэрнатар Ноўгарада, з 1865 - віцэ-губэрнатар Пэтэрбургскай губэрніі, з 1875 - дырэктар Ляснога дэпартамэнту Міністэрства дзяржаўнай маёмасьці Расеі.

У 1879-1894 гадах жыў у радавым маёнтку Станькава, дзе заснаваў музэй, сабраў калекцыі - нумізматычную, археалягічную, іконаграфічную, мастацкіх карцін, малюнкаў, гравюр, зброі, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. У яго бібліятэцы (каля 20 тысяч тамоў) былі рэдкія кнігі (Берасьцейская Біблія 1563, кнігі з аўтографамі Адама Міцкевіча, Яўстаха Тышкевіча, Аляксандра Ельскага), калекцыі рукапісаў (аўтографы Станіслава Манюшкі, Ю.Нямцэвіча, А.Адзінца). У 1894 частка калекцыі была перавезена ў Кракаў, дзе склала аснову музэя імя Чапскага. Аўтар дасьледаваньняў па нумізматыцы "Каталёг калекцый польскіх мэдалёў і манэт" (т. 1-5, 1871-1916; 2-е выд., 1957), "Удзельныя, велікакняскія і царскія грошы Старажытнай Русі" (1875). Аляксандар Ельскі прысвяціў Чапскаму брашуру-нэкралёг (1896).

[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі

Гэты тэкст напісаны пры дапамозе матэрыялаў старонкі Гісторыя Беларусі. Асобы.
На іншых мовах