Hoogalemanniese Duits

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Die Westelike Opperduitse taalgebied met Hoogalemanniese Duits in die Noordelike helfte van Switserland en omliggende streke ██ Swabies (25) ██ Nederalemanniese Duits (26) ██ Elsasser Duits (27) ██ Hoogalemanniese Duits (28) ██ Hoogste-Alemanniese Duits (29) ██ Noord-Beiers (30) ██ Sentraal-Beiers (31) ██ Suid-Beiers (32)
Vergroot
Die Westelike Opperduitse taalgebied met Hoogalemanniese Duits in die Noordelike helfte van Switserland en omliggende streke ██ Swabies (25) ██ Nederalemanniese Duits (26) ██ Elsasser Duits (27) ██ Hoogalemanniese Duits (28) ██ Hoogste-Alemanniese Duits (29) ██ Noord-Beiers (30) ██ Sentraal-Beiers (31) ██ Suid-Beiers (32)

Hoogalemannies is 'n tak van die Alemanniese dialekte en behoort tot die Duitse taal al is onderlinge verstaanbaarheid met Standaardduits en ander nie-Alemanniese Duitse dialekte baie beperk. Dit kom Suid van die k/ch isoglos voor wat dit van Nederalemannies skei en Noord van die trinkche / triiche (of treiche) isoglos wat dit van Hoogste-Alemannies skei.

Die Hoogalemanniese dialekte word in Liechtenstein en in die grootste deel van Duitssprekende Switserland (byvoorbeeld Bernduits of Zürichduits) gepraat behalwe vir die Hoogste-Alemanniese dialekte wat in die Suide gepraat word en die Nederalemanniese Baselduits dialek wat in die Noordweste gepraat word. Dit word ook in Suidelike Baden-Württemberg in Duitsland en in Vorarlberg in Oostenryk gepraat. Hoogalemannies moet dus nie met Switserse Duits, wat na al die Duitse Dialekte van Switserland verwys, verwar word nie, as gevolg van die spesiale diglossiale teostand van Duitssprekende Switserland.

[wysig] Eienskappe

Die onderskeidende eienskap van die Hoogalemanniese dialekte is die voltooiing van die Tweede Germaanse Klankverskuiwing, byvoorbeeld chalt [xalt] 'koud' teenoor Nederalemannies en Standaardduits 'kalt' [kʰalt].