Barne-errekuntzako motore

Wikipedia(e)tik

Barne-errekuntzako motoreak, eztanda motoreak orokorrean deitzen ditugu, erregai bat airearekin nahastu ondoren, leherketa bat sortaraziz, energia emateko gai diren motore motak.

Bi mota nagusi ditugu eztanda motoreetan: gasolinazkoak eta gasoilezkoak. Lehenak izan ohi dute bujia bat, errekuntza eragiten dutena txinparta baten bidez; bigarrenak injektore bat izaten ohi dute airea eta gasoil nahastea konprimatzeko oso presio altu batean eta presio honen ondorioz hasten da errekuntza. Normalean gasolinezkoak ibilgailuetan abiadura handiagoa garatzen dute eta potentzia handiagoa ere, baina alde txarrean gehiegizko kontsumoa aipatu behar dugu. Gasoilezkoak (diesel deituak) kontsumo txikiagoa dute eta abiadura txikiagoa ere lortzen dira. Dena den, turbo motako motoreekin bi motoreen arteko aldeak murrizten doaz eta gaur egun aurki ditzakegu diesel motako ibilgailu oso azkarrak. Ingurumenaren aldetik gasoilezkoak kontsumo txikiagoa izan arren, partikula solido gehiago sortarazten dute hondakin modura, zarata handiagoa erakusteaz gain gasolinezkoekin konparatuz. Jakintsuen arabera erregai hauek 60 bat urtetan agortuko dira. Hori dela eta gaur egun jadanik beste motako erregaiak aztertzen hasiak dira: erregai pila, hidrogenoa, airezko motorea, etab.