Permeabilitate magnetiko

Wikipedia(e)tik

Permeabilitate magnetikoa substantzia batek eremu magnetikoak erakartzeko eta bere barnetik pasaarazteko daukan gaitasuna da. Eremu magnetikoaren intetsitatea eta indukzio magnetikoaren arteko zatidura moduan ezagutzen da.

[aldatu] Permeabilitate absolutua

Permeabilitate absolutua μ ikurraz idatzi ohi da eta eremu magnetiko batean material baten magnetizazioa adierazten du.

\mu = \frac {B}{H}
B \,: indukzio magnetikoa edo fluxu magnetikoaren dentsitatea materialean
H \,: eremu magnetikoaren intentsitatea

[aldatu] Permeabilitate magnetikoa hutsean

Hutsak daukan permeabilitate magnetikoa da (askotan airearena adierazteko ere erabiltzen da antzekoak baitira). μ0 ikurraz adierazten da eta batzutan konstante magnetikoa ere esaten zaio. Bere balioa hurrengoa da:

\mu_0 = 4 \pi \times 10^{-7} N A^{-2}

N \,: Newton, indarraren ikurra
A \,: Anpere, intentsitate elektrikoaren ikurra

Honako propietate hau betetzen du:

\varepsilon_0 \mu_0 = \frac {1}{c^2}
\varepsilon_0: permitibitate elektrikoa
c \,:argiaren abiadura hutsean

[aldatu] Permeabilitate erlatiboa

Permeabilitate absolutua kalkulatzeko (μ), modu zuzenetaz gain; hutsaren permeabilitateari (μ0) permeabilitate erlatiboa (μr) biderkatu iezaioke.

\mu = \mu_0 \times \mu_r