برنامه‌ریزی نگهداری و تعمیرات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

برنامه‌ریزی نگهداری و تعمیرات شاخه‌ای از رشته مهندسی صنایع است که با کنترل تجهیزات و ماشین آلات تولیدی از نظر برنامه زمانبندی تعمیراتی و تعویض قطعات و با استفاده از تجزیه و تحلیلهای آماری هزینه‌های تعمیراتی را کاهش می‌دهد و در سطح بهینه نگه میدارد.

[ویرایش] اهداف اصلی

  • بیشینه کردن دوره عمر مفید تجهیزات و ماشین آلات.
  • بیشینه کردن قابلیت اطمینان تجهیزات و ماشین آلات.
  • بیشینه کردن کارایی کلی تجهیزات.
  • کمینه کردن تعمیرات اتفاقی تجهیزات و ماشین آلات.
کمینه کردن هزینه‌های توقفات خطوط تولیدبر اثر خرابیهای دستگاه

[ویرایش] انواع سیاستها و روشهای نگهداری و تعمیرات

  • نگهداری و تعمیرات اضطراری یا Emergency Maintenance به اختصار EM: در این روش , تعمیر تجهیز بعد از اولین خرابی به وجود آمده در تجهیز صورت می‌‌گیرد.
  • نگهداری و تعمیرات اصلاحی یا Corrective Maintenance به اختصار CM: در این روش , بعد از بوجود آمدن علائمی از عیب که منجر به توقف تجهیز نشده برنامه ریزی خاصی صورت می‌گیرد تا در زمان مناسب تجهیز رفع عیب شده و به حالت اولیه خود باز گردد.
  • نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه یا Preventive Maintenance به اختصار PM: در این روش , نگهداری از تجهیزات در پریودهای زمانی خاص و بر اساس زمانبندی مشخص صورت می‌‌گیرد.
  • نگهداری و تعمیرات پیشگویانه یا predictive maintenance به اختصار PDM: در این روش , فاصله زمانی نگهداری از تجهیزات و پریود زمانی مربوطه بر اساس تجزیه وتحلیل اطلاعات به دست آمده از تجهیز به دست می‌‌آید.
  • نگهداری و تعمیرات بهره ور فراگیر یا Total Productive Maintenance به اختصار TPM: در این روش , نگهداری و تعمیر تجهیز فقط به عهده تعمیر کار نبوده بلکه قسمتی از فعالیتهای نگهداری روزانه به اپراتورها واگذار می‌شود.

[ویرایش] پیوندهای بیرونی