شعر سپید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] شعر سپید

شعر سپید یا شعر آزاد گونه ای از شعر نو فارسی است که در دهه سی شمسی و با مجموعه ی هوای تازه از احمد شاملو ظهور پیدا کرد. تفاوت عمده این آثار با نمونه های قبلی شعر نو در فرم شعر بود. در این سبک عموما وزن عروضی رعایت نشده ولی آهنگ و موسیقی نمود دارد.

در دسته بندی شعر نو فارسی، گاهی به هر شعر که در قالب شعر نیمایی نگنجد شعر سپید می گویند.

[ویرایش] نمونه اشعار

سلاخی می گریست/ به قناری کوچکی دلباخته بود!

- احمد شاملو


دلم گرفته است / دلم گرفته است / به ايوان مي روم و انگشتانم را / بر پوست كشيده ي شب مي كشم / چراغ هاي رابطه تاريكند / چراغهاي رابطه تاريكند / كسي مرا به آفتاب / معرفي نخواهد كرد / كسي مرا به ميهماني گنجشك ها نخواهد برد / پرواز را به خاطر بسپار / پرنده مردني ست /

- فروغ فرخزاد

[ویرایش] تاریخچه و شاعران معروف

شعر سپید جریان های گوناگونی را از شاملو تا شعر دهه هفتاد سپری کرده است که گاهی به جدا کردن و دسته بندی جداگانه برخی از جریان از بدنه شعر سپید منجر می شود. مانند شعر حجم (از یدالله رویایی) یا شعر دهه هفتاد و قالب های بسیار متفاوت زبانی که در این دوره استفاده شد (از رضا براهنی تا عباس صفاری).

اسامی برخی از شاعران نامی این سبک در زیر آمده است:

[ویرایش] پیوند ها

-گزیده شعر [1] -احمد شاملو - فروغ فرخ زاد -یدالله رویایی [2]

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.