نسل‌کشی آسوریان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نسل کشی آسوریان (به سُریانی: ܩܛܠܥܡܐ ܕܐܬܘܪܝܶܐ) به‌ کشتار جمعی آسوریان در دولت عثمانی گفته‌ شود. اقامه‌کنندگان این نظریه بر این باورند که‌ تحت حکومت ترکان جوان آسوریان شمال میانرودان بویژه منطقه حکاری و ارومیه توسط نیروهای ترک و کرد میان سالهای 1914 تا 1918 مورد کوچ اجباری و قتل‌عام واقع شدند.

دلایلی که برای این کشتارها ارائه می‌شود متفاوتند، از جمله:

  • سرکوبی و ستم بر مسیحیان در آناتولی.
  • آسوریان و ارامنه خواستار خودمختاری بودند و بر ضد عثمانیان با ارتش روسیه همکاری می‌کردند. (حکومت ترکیه از این نظر حمایت می‌کند).

بنا بر ادعای ترکیه‌ای‌ها، مردم دو قوم ارمنی و آسوری تهدیدی برای عثمانی‌ها بشمار می‌آمدند و به این علت شمار زیادی از آنها به صحرای سوریه منتقل شدند. در این جابجایی انسان‌های فراوانی از بی‌آبی و گرسنگی تلف شدند. ترکیه این مسئله را اتفاقی و ناخواسته عنوان می‌کند.

به نقل از منابع آسوری در سال 1918 در منطقه خوی در شمال غربی ایران نیز گروه‌های کرد و عثمانی به کشتار آسوریان دست زده‌اند. نگا.:[1]

فهرست مندرجات

[ویرایش] شاهدان عینی و منابع

نویسنده ایرانی، محمدعلی جمال‌زاده که در آن زمان از برلن رهسپار بغداد بوده این رویدادها را از نزدیک دیده و مشاهدات خود را ثبت کرده است. (نگا. [2])

همچنین عبدالحسین شیبانی وحیدالملک در کتاب خود به نام خاطرات مهاجرت (ص 87) مشاهدات عینی خود در این باره را باد کرده و از کوچاندن اجباری مردم مسیحی از سوی عثمانیان و بدرفتاری و تلف شدن زنان و کودکان در بیابان شمال سوریه گزارش می‌دهد.

کردهای آناتولی نیز در کشتار مسیحیان منطقه نقش داشته‌اند. برای جزئیات آن به منابعی همچون (The Assyrians of Turkey: Salahi R. Sonyel) و (Nineveh & its remains: Austen Henry Layard) در این وب‌گاه رجوع نمائید.


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


[ویرایش] منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی.

[ویرایش] جُستارهای وابسته

[ویرایش] پیوند به بیرون

زبان‌های دیگر