یاجوج و ماجوج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در قرآن مجيد در دو سوره از ياجوج و ماجوج سخن به ميان آمده ، يكى در سوره کهف آیات 93 تا 98، و ديگر در سوره انبياء آيه 96.

آيـات قـرآن بـه خـوبـى گـواهى مى دهد كه اين دو نام متعلق به دو قبيله وحشى خونخوار بوده است، كه مزاحمت شديدى براى ساكنان اطراف مركز سكونت خود داشته اند.

در تورات در كتاب حزقيل فـصـل سـى و هـشـتـم و فـصـل سـى و نـهـم، و در كـتـاب رؤيـاى يـوحـنـا فـصـل بيستم، از آنها به عنوان گوگ و ماگوگ ياد شده است، كه معرب آن ياجوج و ماجوج مى باشد. بـه گـفـتـه مفسر بزرگ علامه طباطبایى در الميزان، از مجموع گفته هاى تورات استفاده مـى شـود كـه ماجوج يا ياجوج و ماجوج، گروه يا گروه هاى بزرگى بودند كه در دوردست ترين نقطه شمال آسيا زندگى داشتند مردمى جنگجو و غارتگر بودند.

بـعـضـى مـعـتـقـدنـد ايـن دو كـلمـه عـبـرى اسـت، ولى در اصل از زبان يونانى به عبرى منتقل شده است و در زبان يونانى گاگ و ماگاگ تلفظ مـی شـده، كـه در سـايـر لغـات اروپـایى نـيـز بـه هـمـيـن صـورت انتقال يافته است.

دلایل فـراوانـى از تـاريـخ در دسـت اسـت كـه در مـنـطـقـه شـمـال شـرقـى زمـيـن در نواحى مغولستان در زمانهاى گذشته گویى چشمه جوشانى از انـسـان(ظاهراً اقوام بدوی تاتار) وجـود داشـتـه. مـردم ايـن مـنـطـقه به سرعت زاد و ولد مى كردند، و پس از كثرت و فـزونـى بـه سـمـت شـرق يـا جـنـوب سـرازيـر مـى شـدنـد، و هـمـچـون سـيـل روانى اين سرزمينها را زير پوشش خود قرار مى دادند، و تدريجا در آنجا ساكن مى گشتند.

براى حركت سيل آساى اين اقوام ، دورانهاى مختلفى در تاريخ آمده است، كه يكى از آنها دوران هجوم اين قبایل وحشى در قرن چهارم ميلادى تحت زمامدارى آتيلا بود كه تمدن امپراطورى روم را از ميان بردند.

و دوران ديگر كه ضمنا آخرين دوران هجوم آنها محسوب مى شود در قرن دوازدهم ميلادى به سـرپـرسـتـى چنگيز خان صورت گرفت كه بر ممالك اسلامى و عربى ، هجوم آوردند و بسيارى از شهرها از جمله بغداد را ويران نمودند.

در عـصـر كـوروش نـيـز هـجـومـى از نـاحـيـه آنـهـا اتـفـاق افـتـاد كـه در حـدود سال پانصد قبل از ميلاد بود، ولى در اين تاريخ، حكومت متحد ماد و فارس به وجود آمد و اوضـاع تـغـيـيـر كـرد و آسـيـاى غـربـى از حـمـلات ايـن قبائل آسوده شد.

بـه ايـن تـرتـيـب نـزديـك بـه نـظـر مـيـرسـد كـه يـاجـوج و مـاجـوج از هـمـيـن قـبـائل وحـشـى بـوده انـد كـه مـردم قـفـقـاز بـه هـنـگام سفر كورش به آن منطقه تقاضاى جلوگيرى از آنها را از وى نمودند، و او نيز اقدام به كشيدن سد معروف ذو القرنين نمود.

[ویرایش] منابع