برد تخاری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بُرد تُخاری از ایرانیان سده دوم هجری قمری بود. پسر او از سرشناسان ایرانی آن سده بود.
برد از زرتشتیان و از مردم خراسان و اهل تخارستان بود و صاحب کتاب اغانی و کسان دیگر تبار او را به گشتاسب و لهراسب، از پادشاهان (داستانی) ایران میرسانند.
برد در جنگهای مهلّب بن ابی صفره در خراسان بدست عربها اسیر شد و در سال ۸۴ هجری در بصره درگذشت. پسر او به نام بشّار در بصره بدنیا آمد و بعداً از شاعران معروف عربیگوی شد. بشار بن برد از پیشگامان جنبش ادبی عربی در روزگار عباسی و پیشوای نوآوران در شعر عربی بود. بشار در چامههای خود از تبعیض عربها نسبت به دیگر اقوام اظهار ناخشنودی کرده و اشارات زیادی به اصل و تبار و شهر و دیار خود دارد.
از چامههای بشار و گفتههای دیگر منابع روشن میشود که بُرد در خراسان فردی بی نامونشان نبوده.
[ویرایش] منبع
- محمدی ملایری، محمد: تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی، جلد یکم، انتشارات یزدان، تهران ۱۳۷۲خ، صص ۱۷۶-۱۷۷.