کمیته مجازات (فیلم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] کارگردان و نویسنده

علی حاتمی


[ویرایش] تهیه کننده اجرایی

محمدمهدی دادگو


[ویرایش] مدیر فیلمبرداری

مهرداد فخیمی


[ویرایش] تدوین نسخه سینمایی

واروژ کریم مسیحی


[ویرایش] موسیقی آغاز

مرتضی حنانه


[ویرایش] موسیقی بازسازی نسخه سینمایی

مهرداد جنابی


[ویرایش] طراح صحنه

علی حاتمی


[ویرایش] چهره پردازان

عبدالله اسکندری

جلال الدین معیریان


[ویرایش] عکاسان

عزیز ساعتی

میترا محاسنی


[ویرایش] بازیگران

جمشید مشایخی

علی نصیریان

محمدعلی کشاورز

عزت الله انتظامی

جهانگیر فروهر

مینو ابریشمچی

پرویز پورحسینی

جهانگیر الماسی

اسفندیار ماوندادی

سروش خلیلی

سعید امیر سلیمانی

مهری ودادیان

افراسیاب طوفان


[ویرایش] زمان

۹۷ دقیقه


[ویرایش] تاریخ نمایش

۲۹ اسفند ۱۳۷۷


[ویرایش] فروش در سینماهای تهران

۳.۶ میلیون تومان


[ویرایش] خلاصه داستان

هنگام سلطنت احمد شاه قاجار، ابوالفتح میرزای صحاف که به اتفاق همسر و فرزندش اصلان از تبریز به تهران آمده و عضو انجمن مجازات است، با جذب رضا، تفنگچی معیر الدوله، نقشه ترور شخصیت هایی را که از نظر انجمن خائن به وطن هستند طراحی می‌‌کنند. ابوالفتح همسر و فرزندش را راهی ولایت می‌‌کند و به دستو او اسماعیل خان، رییس سازمان غله را که به انگلیس غله صادر کرده است و موجب کمبود غله نو نان د رکشور شده است، ترور می‌‌کند. مدتی بعد، شبی رضا که در می‌‌خوارگی زیاده روی کرده، اسرار انجمن را نزد شعبان استخوانی فاش می‌‌کند و درگیری شعبان و همراهانش با او سبب می‌‌شود دریابد که شعبان نیز از افردادی است که انجمن ازشان استفاده می‌‌کند. ترور دوم را رضا با حضور در مجلس زنانه، هنگام سخنرانی متین السلطنه، مدیر روزنامه عصر جدید و مخالف سرسخت انجمن مجازات انجام می‌‌دهد. نوبت به ترور خان مظفر، عامل اصلی استعمار در ایران ملقب به هزاردستان که می‌‌رسد، او با پرداخت وجهی تحت عنوان کمک به انجمن جان خود را می‌‌خرد. ترور سوم را شعبان با کشتن کفیل شعبه تأمینان در سلمانی انجام می‌‌دهد. ابوالفتح به رضا خبر می‌‌دهد که او به دلیل فاش کردن اسرار انجمن،‌خود باید به دست شعبان کشته شود. ابوالفتح به دلیل همسو شدن انجمن با هزاردستان، از آن جدا می‌‌شود و رضا نیز با حیله‌ای شعبان و همراهانش را به ته چاه می‌‌فرستد و خود تهران را ترک می‌‌کند.

[ویرایش] منبع