خاکستر کردن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خاکستر کردن به همراه خاکسپاری از روشهای اصلی پستا کردن اجساد مردگان و از مرحلههای مراسم تشییع و ختم است.
خاکستر کردن از زمان باستان مورد استفاده گسترده بوده و بخشی از دینهای بودایی و هندو است. این مراسم در یونان و روم باستان هم رایج بوده است[نیاز به ذکر منبع]. با گسترش دینهای ابراهیمی در اروپا و غرب آسیا به خاطر اعتقاد پیروان به رستاخیز اجساد، خاکستر کردن محدود شد. در اروپا از اواخر قرون وسطی با تشویق خردگرایان محدودیتهای رسمی خاکستر کردن برداشته شد و استفاده آن دوباره گسترش یافت.
داخل چهارچوب دینی، امروز عمدتاً دینهای بهایی، ارتدکس شرقی، اسلام، یهودی ارتدکس و زرتشتیگری آن را منع میکنند.[نیاز به ذکر منبع]