آتاکاما

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

صحرای آتاکاما خشک ترین جای جهان بیابانی در آمریکای جنوبی است. این صحرا که بیشتر پوشیده از شن زار و نمک زار است از سمت رشته کوههای آند به طرف اقیانوس آرام امتداد دارد. میانگین عرض این صحرا از شرق به غرب 160 کیلومتر و طول آن از مرز پرو در جنوب به سمت کشور بولیوی 1000 کیلور متر است . این صحرا بین سه کشور شیلی ، پرو و بولیوی قرار داشته و وسعت آنهم معادل 3/2 خاک کشور ایتالیاست. صحرای آتاکاما خشک ترین مکان بر روی زمین می باشد. دلیل این خشکی هم محصور بودن از دو طرف بوسیله کوههای آند و ارتفاعات ساحلی اقیانوس آرام است. فشار بالای اتمسفر بر روی کوههای آند باعث خشکی هوا شده و به دنبال آن هوای سرد که در طبقات بالایی جو فشرده می شود به سمت پایین زمین و صحرای آتاکاما حرکت مینماید. این هوای خشک که هیچ بخار آبی به همراه ندارد به آسانی توسط خورشید گرم شده و باعث افزایش دمای سطح زمین می گردد.

همچنین ارتفاعات آند نیز مانع از رسیدن ابرهای باران زا از سمت شرق شده و مانند دیوار ، صحرا را از منطقه بارانی و جنگلی آمازون جدا می کند. میانگین بارندگی در منطقه ای از این صحرا موسوم به آنتوفاگاستا در شیلی فقط 3 میلیمتر در سال است. البته این مقدار هم پس از یک دوره 40 ساله عدم بارندگی در اینجا رخ داد.

در سال 2003 یک تیم از محققان آمریکایی گزارشی را منتشر کردند که بر اساس آن خاک صحرای آتاکاما شبیه به مریخ می باشد. آنها از روشهای مورد استفاده در مریخ نشینهای وایکینگ برای آزمایش خاکهای صحرای آتاکاما جهت آشکارسازی حیات بهره مند بردند. گزارش این تیم حاکی است که هر ده سال یکبار آنهم به صورت ناچیز در این صحرا باران می بارد. به قول کاشفان اسپانیایی هیچ انسان ، پرنده و حتی درخت و گیاهی در اینجا وجود ندارد و صحرا به مانند مریخ فاقد حیات است آتاکاما در طول ده هزار سال گذشته فاقد سکنه بوده است.

البته آتاکاما از یک نظر دارای اهمیت می باشد. این صحرا دارای مواد معدنی غنی است. اکنون این صحرا دارای یکی از بزرگترین منابع نیترات سدیم در جهان است که مورد بهره برداری قرار می گیرد.

همچنین آتاکاما مورد توجه توریستها نیز هست زیرا وضعیت زمینهای خالی از حیات آنجا برایشان جذاب می باشد.

منبع:www.wikipedia.org