منششناسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
منششناسی روشی از روشهای تشخیص شخصیت است که در دهه ۱۹۲۰پدید آمد. در آن دهه شخصی به نام ال. همیلتون مککورمیک (L. Hamilton McCormick) به ترکیب روشهای چهرهشناسی، جمجمهخوانی و حسخوانی با دانشهای نژادشناسی، جامعهشناسی و مردمشناسی پرداخت تا از این راه روشی علمی برای ایجاد یک سیستم تعیین منش و شخصیت افراد پدید آورد.