بیسکویت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بیسکویت یکی از تنقلات است و گاه خود نوعی خوراک بشمار میآید. البته در نقاط مختلف دنیا، این واژه غذاهای متفاوتی را شامل میشود. اصل این واژه متعلق به بخش مرکزی فرانسه است، به معنای چیزی که دو بار آن را میپزند. ابتدا ارتشیها و کسانی که در کشتیها کار میکردند از بیسکویت استفاده مینمودند (احتمالاً به این دلیل که با خوردن آن سیر میشدند و تهیه آن هم کار مشکلی نبود).
در امریکا، بیسکویت به غذایی اطلاق میشود که خمیر آن را به جای مخمر، به وسیله جوش شیرین عمل میآورند. گاهی به بیسکویت، نانی که سریع آماده میشود هم میگویند.
از بیسکویت در کنار غذای اصلی یا برای صبحانه استفاده میشود. بیسکوییت را با ژله و مربا یا با انواع سوسیس به همراه سس گوشت به کار میبرند. همچنین از بیسکوییت، همراه با پنیر و مواد پیتزا به عنوان مینی پیتزا استفاده میشود. به برخی انواع بیسکوییت، انواع ادویه جات، پنیر و حتی مرغ هم اضافه میکنند.
معمولاًً بیسکوییت را به دو نوع شور و شیرین تهیه میکنند. همچنین سعی میشود که از انواع مواد مغذی در تهیه آنها استفاده گردد. بیسکوییتهای شیرین را اغلب به عنوان تنقلات میل میکنند که ممکن است دارای شکلات، میوه، مربا، مغز انواع میوه یا ژله باشند. بیسکوییتهای شور معمولاً ساده ترند و اغلب همراه با پنیر یا سوپ در یک وعده غذایی مصرف میشوند.
بیسکویت را از آرد، جوش شیرین، روغن، نمک یا شکر و شیر به عنوان مواد اصلی تهیه میکنند. اضافه نمودن سایر مواد، آزاد میباشد.
از مهمترین انواع بیسکوییتها میتوان به بیسکویتهای کرمدار با طعمهای مختلف و بیسکوییت دیجستیو (یا ساقه طلایی) که از آرد سبوس دار تهیه میشود، اشاره نمود.
از دانشنامهٔ رشد