کاربر:T.M.M.F

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

                    بسم الله الرحمن الرحيم
                           
      تاريخ و فرهنگ ايل بابادي بختياري از روزگاران كهن تا امروز

بختياري ها به دو شاخه ي هفت لنگ و چهارلنگ تقسيم مي شوند

هفت لنگ مشتمل بر چهار طايفه است 

1-دوركي 2- ديناروني 3- بابادي 4- بختياروند


چهار لنگ مشتمل بر پنج طايفه است 
 1- محمود صالح 2- كنرسي 3- موگوئي 4- زلقي 5- ممي وند  


               شجره نامه ايل بابادي 
                           
                       بابادي
        عالي انور- عكاشه – راكي – گله – ململي
                                          
                      عالي انور
                
     تقي عبدالهي – عاليور – آرپناهي – ميرقائد – رهزا 
                                          
                      تقي عبدالهي 
                  
           مهدي خان – آ گودرز(شلو) – آ محمد 
                                            
                      مهدي خان  
                 
        محمد كريم خان – آ علي مردان – آ شنبه 
                                             
                  آ گودرز( شلو)
                     
            اطلاعاتي در اين مورد نداشتيم
                                             
                     آ محمد
    آ احمد – آ شير علي (اولاد كربلائي حيدر) – آ ميرعلي (اولاد ميلي)
                                             
                      آ احمد 
           
      آ حبيب – آ امان الله – جهانگير خان – فرامرز خان       
  قسمتي از تاريخچه ايل بابادي 
  آنان مردمي اصالتمند و غيور و با ايمان و استوار در تمام قرون تاريخ بوده و همچون نگيني درخشان تابيده اند و از قديمي ترين و اصيل ترين ايلات ايران زمين بوده اند و همچون رشته كوه هاي سر به فلك كشيده زاگرس و جنگلهاي سر سبز و سر شار از مهرطبيعت و رود خانه هاي جوشان و خروشان بختياري محكم و استوار از گذشته تا كنون فرهنگ غني و آئين كهن دودمان خود را محفوظ نگه داشته اند .
 در ابتدا رياست ايل بابادي به عهده مهدي خان بابادي فرزند بزرگ تقي خان بوده است 
   

رياست مهدي خان :

   بابادي ها نيز مانند ساير بختياري ها  به ييلاق وقشلاق (گرمسير) كوچ مي كردند

ييلاق شان در استان چهار محال بختياري شامل پردنجان ، گوجان و كوهرنگ كه رياست اين مكان ها را نيز بر عهده داشت.

  طبق طرح تقسيم اراضي كه از سياست هاي دولت آن زمان بود اراضي گوجان و پردنجان را از خان ها گرفته و در بين رأيت ها تقسيم نمودند . (اين واقعه در زمان نوادگان مهدي خان اتفاق افتاد ).
   قشلاقشان (گرمسير) در استان خوزستان شامل مهدي آباد ، دشت ده ، قلعه ميدان ، جاستون شه ، كالك شوران كه در حومه شهرستان لالي مي باشند (نام منطقه ي مهدي آباد را به افتخار نام ايشان نهادند).
    آثار 
 ايشان دزي واقع در دشت ده بنام دز قلعه ميدان (استان خوزستان ) داشته اند كه هم اكنون آثاري از آن به جا مانده و اكنون محل اقامت اولاد ميرقائد مي باشد .
      قبر ايشان : 
 شير سنگي اين بزرگوار (مهدي خان )و پدر گراميشان (تقي خان )در پردنجان شهرستاني از استان چهار محال و بختياري به عنوان آثار باستاني ثبت شده اند.
   جانشين : 
  بعد از وفات مهدي خان فرزند بزرگش محمدكريم خان و نوه ايشان عليدوست خان زمامداري امور را بر عهده گرفتند در اين دوران ايل آرپناهي از دادن ماليات به عليدوست خان سر پيچي نمودند وبه دستور عليدوست خان سر پيچي نمودند و به دستور عليدوست خان ايل آرپناهي را غارت نمودند و بعد از مدتي فردي ناشناس از اين ايل به صورت پنهاني وي را كشت و به دستور محمدكريم خان بر اساس حس انتقام جوئي و قصاص خون عليدوست خان چندين نفر از ايل آرپناهي را كشتند و سر انجام پس از فوت محمد كريم خان  رياست به   جهانگير خان و فرامرز خان كه از نوادگان برادر مهدي خان بودند رسيد 
                          
                         (اين مطالب بر اساس تحقيقات از بزرگان ايل بر گرفته شده) نويسنده: T.M.M.F