بلورشناسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بلورشناسی یا کریستالوگرافی علمی است که به قوانین حاکم بر حالت بلورین مواد جامد، آرایش اتمی/مولکولی بلورها، خواص فیزیکی و شیمیایی و ساخت، رشد و شناسایی بلورها میپردازد.
این علم در اول بدست زمینشناسان در شناسایی کانیها توسعه یافت سپس شیمیدانان این علم را برای شناسایی مواد بکار گرفتند. پس از آن فیزیکدانان با بکار گیری پراش اشعه ایکس به پیشبرد آن کمک کردند.
در بیشتر کشورها به ویژه در آلمان، بلورشناسی بخشی از کانیشناسی است ولی در کشورهایی مانند انگلستان و ایالات متحده غالبآ به صورت بخشی از فیزیک یا شیمی تدریس میشود.
اکثر کشورها یک کمیتهی ملی بلورشناسی دارند که نمایندهی اتحادیهی بینالمللی بلورشناسی است. این اتحادیه اکتا کریستالوگرافیکا و جدولهای بینالمللی را برای بلورشناسی منتشر میکند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] شاخههای اصلی
- ساختارهای بلوری
- عیوب بلوری
- پراش اشعه ایکس
[ویرایش] منابع
- Borchardt-Ott, W., Crystallography, translation to English by Gould, R.O., Springer Verlag, 1993.
[ویرایش] منابعی برای مطالعهٔ بیشتر
- اعتمادی، بیژن، بلورشناسی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی - ۱۳۸۱خ.