فیروز مشرقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

[ویرایش] زندگی

شاعر عهد صفاریان ومعاصر عمرو لیث صفاری (۲۶۵-۲۸۷) است و به سال ۲۸۳ هـ. وفات کرده است. تذکره نویسان از احوالش اطلاعی نداده اند. از میان اشعار او ۹ بیت شامل سه قطعه دو بیتی و سه بیت مفرد برجای مانده است.

شعر

مرغی است خدنگ او عجب دیدی

مرغی که شکار او همه جانا

داده پر خویش کرکسش هدیه

تا بچه ش را برد به مهمانا...


نوحه گر کرده زبان چنگ حزین از غم گل

موی ب گشاده و بر روی زنان ناخونا

که قنینه به سجود اوفتد از بهر دعا

گه زغم بر فکند یک دهن از دل خونا...


به خز و آن لب و دندانش بنگر

که همواره مرا دارند در تاب

یکی همچون پرن بر اوج خورشید

یکی چون شایورد از گرد مهتاب ...


سرو سیمین ترا در مشک تر

زلف فرخالت ز سر تا پا گرفت ...


مصفا باش و شیرین خوی چون شیر

نه چون زج ترشخوی و تیره رو باش...


هست پروین چو دستهٔ نرگس

همچو بنات نعش رنگینان...



برای مزید اطلاع رجوع کنید به :

عوفی، لباب الالباب ص ۲۴۱.

هدایت، مجمع الفصحا، ص ۹۴۶.

صفا، تاریخ ادبیات در ایران ج ۱ ص ۱۸۱



این نوشتار دربارهٔ ادبیات و شعر و ادب، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.