اسلامیه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اسلاميه، شهر كوچكى است در بخش مركزي شهرستان فردوس (استان خراسان رضوي). نام پيشين اين شهر باغستان بود كه در سرشماري ۱۳۵۵ شمسي به اسلاميه تبديل يافت. اين شهر در ۳۴ و ۱۰ عرض جغرافياي شمالي و ۵۸ و ۱۵ طول شرقى، در ارتفاع ۱۳۳۰ متري از سطح دريا و در ۵ كيلومتري شمال خاوري شهر فردوس قرار گرفته است. آب و هواي اسلاميه معتدل و خشك است. آب مورد نياز اين محل در گذشته از قنات و رودخانه فصلى تأمين مىشد، اما در حال حاضر از طريق آب لولهكشى چاه تأمين مىشود، هر چند آب قنات نيز هنوز مورد استفاده است. پوشش گياهى طبيعى محل شامل كلپوره، شاهتره، درمنه، پودنه و گياهان مرتعى است و جانوران وحشى از جمله گرگ، شغال، روباه، خرگوش، كبك و سينه سياه در پيرامون آن زندگى مىكنند. اسلاميه از گذشته به سبب برخورداري از باغهاي زيبا، محل گردشگاهى اهالى شهرستان فردوس به شمار مىآمد. خيابان طويلى كه آب در دو طرف آن جاري بود و چنارهاي كهنسال آن را سيراب مىكرد، زيبايى خاصى به اين نقطة ييلاقى داده بود. اين شهر در ۱۳۲۹ شمسي كه روستايى بيش نبود، تنها داراي ۲۲۱ نفر سكنه بود، اما جمعيت آن در ۱۳۵۵ شمسي به ۳۷۳۱ نفر (۸۳۲ خانوار) افزايش يافت و در ۱۳۶۵ شمسي به ۴۴۶۷ نفر (۱۰۵۷ خانوار) رسيد. اسلاميه شهري مهاجرپذير است، به اين معنا كه ۵۷/۴% جمعيت آن متولد ساير نقاط بودهاند. علاوه بر اين، ۶۲/۶% از جمعيت ۶ ساله به بالاي اين شهر باسواد هستند كه اين نسبت در ميان مردان به ۷۳/۴% و در بين زنان به ۵۱/۶% مىرسد. جمعيت فعال اين شهر بيشتر در بخشهاي كشاورزي (۳۰/۷%)، صنعت (۲۴%) و گروه عمدة ساختمان (۱۲/۷%) به فعاليت اشتغال داشتند. شهر اسلاميه در ۱۳۶۵ شمسي داراي ۹۷۰ واحد مسكونى بود. جمعيت آن در ۱۳۷۰ شمسي، ۴۹۹۶ نفر بوده است. اسلاميه را هنوز مىتوان شهري كشاورزي بهشمار آورد. محصولات عمده توليدي در اين شهر، گذشته از غلات، شامل زعفران، پنبه، چغندرقند، انار و انگور است. بافت قاليچه در اين شهر رواج دارد، تا جايى كه از وجود هزار دار قالى فعال در اين شهر خبر دادهاند. زبان مردم اسلاميه فارسى است و همگى شيعه هستند. ساكنان شهر را مردمى با ذوق معرفي كردهاند. [1]*
[ویرایش] منابع
- دايرهالمعارف بزرگ اسلامي، جلد 8، عباس سعيدي
www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=3450
اسلاميه اين شهر در 1329 كه روستايي بيش نبود ، تنها داراي 221 نفر سكنه بود ، اما در 1355 جمعيت آن به 3731 نفر (832 خانوار ) افزايش يافت و در 1365 به 4467 نفر رسيد .نسبت جنسي در اين شهر برابر 103 است و 3/41 % از جمعيت آن را افراد كمتر از 14 سال تشكيل مي داد كه اين نشانگر جواني جمعيت و در نتيجه ،بالا بودن بار تكفل در ميان خانوارهاي ساكن است . اسلاميه شهري مهاجر پذير است ، به اين معنا كه 4/57 % جمعيت آن متولد ساير نقاط بوده اند.علاوه بر اين ، 6/62 از جمعيت 6 ساله به بالاي اين شهر باسواد هستند كه اين نسبت در ميان مردان به 4/37 % ودر بين زنان به 6/51 % مي رسد. علاوه بر اين6/62 % از جمعيت 6 ساله به بالاي اين شهر با سواد هستند كه اين نسبت در ميان مردان به 4/73 % و در بين زنان به 6/51 %مي رسد. جمعيت فعال اين شهر بيشتر در بخشهاي كشاورزي (7/30 %) ،صنعت (24 %) و گروه عمده ساختمان (7/12 %) به فعاليت اشتغال داشتند. شهر اسلاميه در 1365 داراي 970 واحد مسكوني بود. جمعيت آن در 1370، 4996 نفر بوده است.
آب و هواي اسلاميه معتدل و خشك است.آب مورد نياز اين محل در گذشته از قنات و رودخانه فصلي تأمين مي شد، اما در حال حاضر از طريق آب لوله كشي چاه تأمين مي شود،هرچند آب قنات نيز هنوز مورد استفاده است.پوشش گياهي طبيعي محل شامل كلپوره ،شاه تره ،درمنـه ،پودنه و گياهان مرتعي است و جانوران وحشي از جمله گرگ ،شغـال ،روباه ،خرگوش ،كبك و سينه سياه در پيرامون آن زندگي مي كنند
اسلاميه تا پيش از زلزله 1347 به صورت دو آبادي : مقصود آباد و بهشت آباد از ييلاقات فردوس به شمار مي رفت و جمعيت ساكن ثابتي نداشت.پس از زلزله به همت يكي از علما و روحانيون بزرگ خراسان ، مرحوم دانش سخنور ، و با همراهي بي نظير مردم احيا و در واقع از نو پايه گذاري شد. اين اتفاق حتي از ديد گزارشگران غربي هم مخفي نماند.ميشل فوكو در گزارشي براي روزنامه كوريره دلاسرا به اين موضوع اشاره كرده است.