فهرست واژگان دساتیری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دَساتیر نام کتاب یکی از پارسیان هند به نام آذرکیوان است. او در زمان صفوی فرهنگ واژگانی نوشته است که در آن برای واژههای عربی واژههای پارسی سره پیشنهاد کرده است. بسیاری از این واژه ها مبنای زبانشناسی و ریشهشناختی ندارند و برساخته هستند که به آنها واژههای دساتیری گفته میشود. برخی از این واژگان از زبان سانسکریت هستند. برخی یا ریشه تازی دارند یا از دستور زبان تازی در ساختشان سود برده شده است مانند خود نام دساتیر.
برای آگاهی بيشتر درباره واژگان دساتير به نوشتار ابراهیم پورداوود در مقدمه لغتنامه دهخدا بنگريد. در دو واژه نامه برهان قاطع و انجمنآرا بسياری از واژگان دساتير بدون گفتن بنمايه اش آمده است.
در زیر لیستی از این واژهها با معنایشان میآید:
- فروزه (صفت)
- تیمساز (حضرت)
- دهناد (نظام، سیستم)
- نخشه
- هنایش (تأثیر)
- زاب