یهودا اسخریوطی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
یهودا اسخریوطی، از حواریون عیسی، که مکان عیسی را به دشمنانش لو داد. بنا بر باور مسیحیان، «یهودا»، یکی از دوازده حواری مسیح، با دریافت سی سکه نقره رشوه ایشان را به حاکمان یهودی رم نشان داد، آنان عیسی را به شیوه دردناکی به صلیب کشیدند. این در حالی است که بنا بر باورهای قرآنی مسلمانان، پس از خیانت «یهودا» به مسیح، خداوند خود او را به عیسی همانند کرد و یهودیان او را به صلیب کشیدند. در نسخ جدید کتاب مقدس و در انجیل متی درباره یهودا گفته شده که وی با شتاب از این عمل خود، پوزش و پس از بازگرداندن سی سکه نقره، خود را حلقآویز کرده است.
نام «یهودا»، سی سکه نقره پاداش وی و بوسهای که به عیسی داد تا خود را به سربازان رومی به جای مسیح بشناساند، برای نزدیک دو هزار سال است که به نماد خیانت در فرهنگ غرب مطرح است و گفته میشود که در دوزخ نیز وی در پایینترین طبقه قرار دارد.
افزون بر چهار انجیل معتبر مسیحیان یعنی متی، مرقس، لوقا و یوحنا، یهودا نیز انجیلی نوشته است که درباره زندگی مسیح میباشد. نسخه اصلی و دستنوشته «انجیل یهودا»، مربوط به سده دوم پس از زادروز، مدتها پیش از میان رفته است، ولی انجیلی که هم اینک با نام «انجیل یهودا» در دسترس است و دارای اعتبار مشکوکی است، یک یا دو سده پس از مرگ مسیح نوشته شده و منتسب به حواریونی مانند توماس و فیلیپ و یا به زن پیرو مسیح مریم مجدلیه است.