پلاسما (فیزیک)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پلاسما حالتی از ماده است که از گرم کردن گاز بدست می‌آید. گرما باعث جدایش مولکول‌های گاز به یونها و الکترونهای آزاد می‌شود

فهرست مندرجات

[ویرایش] تاریخچه

در سال ۱۸۷۹ فیزیکدان انگلیسی سر ویلیام کروکس، هنگام مطالعهٔ خواص ماده در تخلیهٔ الکتریکی، پیشنهاد کرد که این گازها حالت چهارم ماده هستند.

[ویرایش] حالت چهارم ماده

اصطلاح حالت چهارم ماده این ایده را که می‌توان با گرم کردن مواد جامد (حالت اول) به مایع (حالت دوم) و با گرم کردن مایع به گاز (حالت سوم) رسید، را دنبال می‌کند. گرم کردن بیشتر این گاز منجر به یونش آن می‌شود(حالت چهارم).

[ویرایش] دما در حالت پلاسما

در حالت‌های جامد، مایع و گاز، دما را می‌توان از روی دامنهٔ حرکت (سرعت نوسان) ذرات تشکیل دهندهٔ ماده تعریف کرد اما در حالت پلاسما، دما از روی میزان جدایش یون‌های مثبت از الکترون‌ها تعریف می‌شود.

[ویرایش] منابعی برای مطالعهٔ بیشتر

S. Eliezer and Y. Eliezer - The fourth state of matter, An introduction to plasma science (Second Edition) - Institute of Physics Publishing Ltd. - 2001