لوریس چکناواریان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لوریس چکناواریان از آهنگسازان معاصر ایرانی است، زاده ۱۳۱۶ در بروجرد. وی تحصیلات موسیقی خود را از سال ۱۳۳۲ در هنرستان عالی موسیقی آغاز کرد. مدتی بعد به وین عزیمت نموده و تا سال ۱۳۴۰ در فرهنگستان موسیقی این شهر به تحصیل آهنگسازی و رهبری ارکستر اشتغال داشت. سپس به ایران بازگشت و ضمن تدریس در هنرستان عالی موسیقی و ترتیب دادن نمایشگاهی از سازهای ملی در انستیتو گوته تهران، تصدی صداخانه ملی هنرهای زیبای کشور را عهده دار شد. چکناواریان در اواخر سال ۱۳۴۲ رهسپار اتریش شد و در سالزبورگ کار آهنگسازی را ادامه داد. دو سال بعد به امریکا رفت و چندین سال در دانشگاه میشیگان به ادامه تحصیل در رشتههای آهنگسازی و رهبری ارکستر پرداخت. وی در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت و علاوه بر کنسرتهایی با ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر مجلسی و تلویزیونی ملی ایران و... (به عنوان رهبر میهمان)، آثار متعددی آفرید که اکثر آنها در تالار رودکی اجرا گشت. چکناواریان در سال ۱۳۵۱ به رهبری ارکستر اپرای تهران منصوب گردید. چکناواریان پس از انقلاب در ارمنستان اقامت گزید و در ایروان به فعالیتهای هنری خود ادامهداد. وی در حال حاضر رهبری ارکستر مجلسی رودکی را عهدهدار میباشد. آثار:
- اپرای پردیس و پریسا، اپرای رستم و سهراب، باله سیمرغ
- آهنگ نور و صدا (برای جشنهای تخت جمشید)
- توکاتا و فوگ برای ارکستر زهی
- کنسرتوپیانو
موسیقی فیلم: من ایران را دوست دارم (به کارگردانی: خسروسینایی)- پرتو یک حماسه (به کارگردانی: منوچهر طیاب)- تنگسیر (امیر نادری) - مناظر ایران (به کارگردانی: هوشنگ شفتی) و موسیقی سریال زندگی مسیح (به کارگردانی نادر طالب زاده) و... و اجراهای بی شماری با ارکسترهای معتبر جهان
برگرفته از وبگاه هنر و موسیقی