دینامیک محاسباتی سیالات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دینامیک محاسباتی سیّالات یا سی‌اِف‌دی ((Computational fluid dynamics (CFD) یکی از بزرگ‌ترین زمینه‌هایی‌ست که مکانیک قدیم (مکانیک کلاسیک (classical mechanics)) را به علوم رایانه و توانمندی‌های نوین محاسباتی آن در نیمۀ دوّم قرن بیستم و در سدۀ جدید میلادی وصل می‌کند.

[ویرایش] تاریخچه

سرگذشت پیدایش و گسترش دینامیک محاسباتی سیّالات را نمی‌توان جدای از تاریخ اختراع، رواج، و تکامل کامپیوتر‌های ارقامی (the digital computer) نقل کرد. تا حدود انتهای جنگ جهانی دوٌم (سال 1945 میلادی)، بیشتر شیوه‌های مربوط به حلّ مسائل دینامیک سیّالات از طبیعتی تحلیلی یا تجربی برخوردار بود. همچون تمامی نوآوری‌های برجستۀ علمی، در این مورد هم اشاره به زمان دقیق آغاز دینامیک محاسباتی سیّالات نامیسّرست. در اغلب موارد، نخستین کار بااهمّیّت در این رشته را به ریچاردسون نسبت می‌دهند، که در سال 1910م محاسبات مربوط به نحوۀ پخش تنش (stress distribution) در یک سد ساخته شده از مصالح بنّایی را به انجام رسانید.

ریچاردسون در این کار از روشی تازه موسوم به رهاسازی (relaxation) برای حلّ معادلۀ لاپلاس استفاده نمود. او در این شیوۀ حلّ عددی، داده‌های فراهم‌آمده از مرحلۀ پیشین تکرار (iteration) را برای تازه‌سازی تمامی مقادیر مجهول در گام جدید بکار می‌گرفت. نجات

[ویرایش] مراجع

  1. مکانیک محاسباتی سیّالات و انتقال حرارت (انگلیسی)

[ویرایش] جستارهای وابسته