زبان مردم صحرای باغ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
![]() |
پیشنهاد شده است که این مقاله یا بخش با صحرای باغ ادغام گردد. (بحث). |
زبان مردم صحرای باغ .
- ساکنین صحرای باغ عموماً از نژاد ایرانی میباشند.
- پنج درصد از ساکنین صحرای باغ از نژاد عرب هستند که از نسل شیخ عماد الدین و شیخ محمد عمر شاه سیف الله القتال میباشند که در سده دهم هجری به فارس مهاجرت کرده بودند.
این گروه به نام " سید " و " شیخ " در منطقه معروف هستند و نزد برخی مردم منطقه، محترم شمرده میشوند.
- در حدود نود درصد ساکنین صحرای باغ به زبان فارسی به گویش لارستانی صحبت میکنند.
- ده درصد ساکنین بزبان ترکی صحبت میکنند.
مردم ترک زبان در اواسط سلطنت صفویان به صحرای باغ آمده اند، چنانکه در بعضی از مخطوطات آمده است. این عشایر از ترکان ایل و کوچ بودند که به این سامان کوچ کرده بودند. این عشایر از ترکان شرق میباشند که در چندین قرن پیش زبانشان فارسی بوده است. ولی بعد از تسلط امبراطوری ترکیه " ترکیه فعلی " در شمال غربی ایران تغییر زبان داده اند. این ترکان به چند عشیره تقسیم میشوند و در صحرای باغ و لارستان اقامت دائم گذیده اند.
[ویرایش] منبع
- جعفر، روئین تن زروانی، محمد امین . (صحرای باغ در گذرگاه تاریخ) ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰4 میلادی.