سی‌تار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سیتار از سازهای زهی موسیقی هندی است. این ساز شش یا هفت سیم اصلی و ۱۱ یا۱۲ سیم تشدید (یا سمپاتیک) دارد و با زخمه‌ای فلزی که هندیان به آن «مضراب» می‌گویند نواخته می‌شود. دستان‌های روی دسته این ساز فلزی و کمانی شکل‌اند.

سیتار انواع مختلف دارد و شکل کاسه و شمار سیم‌ها در انواع آن فرق می‌کند.

راوی شانکار و ولایت‌خان از نوازندگان مشهور این ساز هستند.

این نوشتار دربارهٔ موسیقی ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.