مهندسی ژئوماتیک (نقشه برداری)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ژئوماتیک مجموعه‌ایست از تخصص‌های مرتبط با جمع‌آوری، نگهداری، پردازش، بازیابی و توزیع داده‌های جغرافیایی یا زمین مرجع. این دانش دستآورد پیشرفتهای نوین دانش انفورماتیک در مهندسی نقشه‌برداری و علوم زمین است.

واژه «ژئوماتیک» یک واژه ترکیبی است شامل پیشوند «ژئو» نماینده زمین و «ماتیک» پسوند واژه «انفورماتیک» است. ژئوماتیک برای اولین بار توسط یک جغرافیدان فرانسوی پیشنهاد شد و مورد استفاده گسترده پژوهشگران و کاربران داده‌های زمین ـ مکانی قرار گرفت.

ژئوماتيك با گستره وسيعي از دانش‌های مهندسی در ارتباط است كه هر كدام می تواند برای ارائه تصويری از جهان فيزيكی مورد استفاده قرار گيرد. به گفته دیگر اين علوم زیر شاخه‌های از دانش و فنآوری ژئوماتيك هستند :

  • ژئودزی
  • نقشه‌برداری
  • نقشه‌نگاری (کارتوگرافی)
  • فتوگرامتری
  • سنجش‌از‌دور
  • کاداستر
  • آبنگاری
  • مکان‌یابی، ناوبری و سامانه تعيين موقعيت جهاني
  • سامانه اطلاعات جغرافیایی

از منظری دیگر، شاخه های ژئوماتیک در برگیرنده مؤلفه‌های اندازه‌گیری و مکان‌یابی سامانه‌های اطلاعات جغرافیایی است.

ژئوماتيك از گونه دانش‌های بین رشته‌ایست كه كاربردهاي بسیاری در علوم مختلف زمین از جمله رشته‌های زير دارد:

  • جغرافیا
  • زمین شناسی
  • اقیانوس شناسی
  • محیط زیست
  • عمران
  • حمل و نقل
  • معدن
  • کشاورزی
  • منابع طبیعی

کاربردهای گسترده‌ای تا کنون از داده‌های مکانی حاصل از ژئوماتیک در زمینه‌های زیر ارائه شده است:

  • مديريت منابع زميني
  • آمايش سرزمين و توسعه پايدار
  • مديريت حوادث طبیعی
  • برنامه ريزي شهري و روستایی
  • کشاورزی و جنگل‌داری