لیبراسیون ماه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در ستارهشناسی به حرکات نوسانی بخشی از کره ماه که رو به زمین است لیبراسیون گفته می شود.
سه گونه لیبراسیون وجود دارد: طولی، عرضی و روزانه. در نتیجه لیبراسیون طولی، رصدکننده نه تنها می تواند "چهره" ماه را ببیند بلکه "گونه هایش" را هم می تواند مشاهده کند. بر اثر لیبراسیون عرضی رأس "پیشانی" و زیر "چانه" ماه متناوباً آشکار می شود. لیبراسیونهای روزانه به مکان بیننده بر روی زمین بستگی دارد.
لیبراسیون باعث می شود که بیننده از زمین بتواند مجموعاً ۵۹ درصد از سطح ماه را ببیند.
[ویرایش] منبع
دگانی، مایر، نجوم به زبان ساده، جلد ۱ و ۲، ترجمه محمدرضا خواجهپور، تهران: گیتاشناسی، چاپ ششم، ۱۳۷۴خ، ص۲۳۳.