زبان اول
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
[ویرایش] زبان اول
زبان اول (First Lanuage) اولین زبانی که کودک تکلم به آن را یاد میگیرد.
از نظر عصبشناسی زبان اول در مقایسه با زبان هایی که فرد بعدا در بزرگسالی میآموزد(زبان دوم) جایگاهی متفاوت را در قشر مغز اشغال میکند. به طوری که دربسیاری موارد آسیبهای مغزی محدود ممکن است سبب اختلال شدید در یکی از این دو زبان ( اول و دوم) شوند در حالی که مهارتهای زبان دیگر هیچ آسیبی نبینند.
در سکتههای ایسمیک مغزی آسیب رایجتر آسیب وارد به ناحیه زبان دوم است و فرد معمولاً ابتدا تواناییهای زبان دوم را از دست میدهد درحالی که هنوز قادر است به زبان اول نیز صحبت کند.
در صورتی که کودک در همان اوایل کودکی بیش از یک زبان را فرا بگیرد ناحیه مغزی مربوط به همه این زبانها با ناحیه زبان اول مشابه است و نمیتوان ازنظر علمی هیچ یک از آنها را زبان دوم وی دانست.