هولاکوخان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

هولاکوخان، (متولد ۱۲۱۷؛ در گذشت ۱۲۶۵ در مراغه)، سردار و فرمانروای مغولی و نوه چنگیزخان. سال ۱۲۵۶ او موفق شد ایران را به طور قطعی فتح کند و سلسله خوارزمشاهیان را براندازد. از این گذشته، او برای اولین بار موفق شد، مقاومت اسماعیلیان در البرز را بشکند و قلعه الموت را بگیرد.

هولاکو سال ۱۲۵۸ بغداد را فتح کرد و سلسله خلافت عباسیان را به طور نهایی منقرض ساخت. او در سال ۱۲۶۳ به خواهش و پیشنهاد خواجه نصیر طوسی رصدخانه‌ای را در مراغه، بنا نهاد.

هولاکو از این رو بنیانگزار سلسله ایلخانیان در ایران می‌باشد. هرچند نبردهای وی و بازمانده‌گانش با مملوک‌ها به منظور فتح سوریه و مصر با شکست مواجه شد.

[ویرایش] جستار وابسته

[ویرایش] منابع

  • Michael Prawdin: Mongol Empire: Its Rise and Legacy, (S. 288-379), 2006 ISBN 1412805198


این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.