چاچ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چاچ نام باستانی شهر و ناحیه تاشکند در آسیای میانه است.
چاچ واژهای ایرانی است و همین نام ایرانی در بخش اول نام تاشکند به زندگی خود ادامه داده است.
نام چاچ در ادبیات فارسی بویژه در شاهنامه فردوسی بسیار بکار رفته. کمانهایی که در قدیم در چاچ ساخته میشدند از شهرت فراوانی برخوردار بودهاند چنانچه اصطلاح «کمان چاچی» در ادب فارسی معنی بهترین کمان بهخود گرفته است.
[ویرایش] منابع
شاهنامه فردوسی.