دیلمی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دیلمی یکی از زبان‌های ایرانی است که در نواحی کوهستانی جنوب گیلان رایج است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] نامهاي مختلف

  • ديلمي: كل گسترده اين زبان در زمانهاي گذشته دروازه ديلم ناميده مي شد كه از كوه درفك تا كوههاي بابل را در بر مي گرفت و به اين سرزمين كه غالبا كوهستاني است، ديلمستان گفته مي شد.
  • تاتي: در زمان كنوني به اين اسم خوانده مي شود.
  • مادي: پروفسور احسان يارشاتر اين زبان را به نام باستاني آن يعني مادي مي خواند.

[ویرایش] تاریخچه

زبان دیلمی از دسته زبان‌های تاتی‌تبار است که بازمانده زبان مادی به حساب می‌آیند.

زبان ديلمي در مناطق ديلمان و اشكور به علت مراودات چندين ساله مردم با مناطق جلگه اي و گيلك نشين ، لهجه گيلكي به خود گرفته است و همين مساله در مناطق ديلم نشين مازندران نيز به چشم مي خورد.

[ویرایش] منطقه گسترش

زبان دیلمی از شمال تا سراوان رشت ، از جنوب تا الموت قزوين ، از شرق تا ديلمان ، خورگام ، اشکور و کوههای غرب مازندران و از غرب تا کوههای تالش گسترده است.


[ویرایش] منبع

  • تاریخ گیلان - نوشته رابینو - انتشارات بنیاد فرهنگ ایران