حمیدرضا پهلوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

حمیدرضا پهلوی آخرین فرزند رضا شاه پهلوی و از بطن ملکه عصمت دولتشاهی در ۱۳۱۱ به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را در تهران سپری کرد. او پس از برکناری و تبعید پدرش با او به آفریقای جنوبی رفت و پس از مرگ رضا شاه در سال ۱۳۲۳ برای ادامه تحصیل به بیروت فرستاده شد ولی پیشرفتی در این زمینه نداشت و در عوض اهل خوشگذرانی بود. به همین خاطر در سن ۱۹ سالگی مقدمات ازدواج او را فراهم کردند و در سال ۱۳۳۰ با دخترعموی مادرش مینو دولتشاهی فرزند ابوالفتح دولتشاهی ازدواج کرد و صاحب یک دختر به نام نیلوفر پهلوی شد ولی این ازدواج اندکی بعد به دلیل ادامه بی بندوباری شاهپور حمیدرضا منتهی به جدایی گردید.

او سپس با هما خامنه ازدواج کرد که از او هم صاحب دو فرزند به نامهای نازک و بهزاد پهلوی شد. این ازدواج هم دوامی نیافت و حمیدرضا پهلوی همچنان در مجامع و محافل موجبات آبروریزی خانواذه سلطنتی رافراهم می‌‌آورد تا اینکه در سال ۱۳۴۰ به طور کامل از دربار طرد شد و عنوان شاهزادگی از او سلب گردید.

نامبرده به علت عدم ارتباط با خاندان پهلوی، پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ه.ش ایران را ترک نکرد و نام خانوادگی اسلامی را برای خود برگزید. وی پس از چندی زندانی شد و نهایتا در سال ۱۳۷۰ درگذشت.


[ویرایش] منبع

  • به اختصار از کتاب " پهلوی ها" ،جلال اندرمانی زاده و مختار حدیدی، ج ۲، ص ۴۲۷-۴۴۳
زبان‌های دیگر