حصین بن نمیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

يكی از سران امويان از قبيله كنده كه همواره با آل علی دشمنی داشت.در جنگ صفين،در سپاه معاويه بود.در ايام يزيد هم بر عده‏ای از سپاه،فرماندهی داشت.در دوران قيام‏مسلم بن عقيل در كوفه،رئيس پليس ابن زياد بود و ماموريت داشت برای يافتن ودستگيری مسلم، خانه‏های كوفيان را تفتيش كند.هم او بود كه قيس بن مسهر،فرستاده‏حسين‏ را دستگير كرد و نزد ابن زياد فرستاد و قيس کشته شد.او بود كه‏هنگامی كه عبد الله زبير در مكه بر ضد يزيد سر به مخالفت برداشته بود،بر كوه ابو قبيس‏ منجيق نهاد و كعبه را هدف قرار داد. با سليمان بن صرد و توابين جنگيد.او بود كه ازعلی‏ آنگاه كه گفت:«سلونی قبل ان تفقدونی‏»پرسيد:تعداد موهای سر من چه قدراست؟(البته علی پاسخ قانع کننده ای به او نداد) در دوران يزيد،به دستور او در حمله و محاصره مدينه شركت داشت.از مخالفان‏ سرسخت ‏شيعه بود و در سركوبی نهضت توابين حضور داشت و سه سال بعد(در سال‏۶۷ هجری)به دست ابراهيم بن اشتر كشته شد. در حادثه عاشورا،از فرماندهان گروه‏تيرانداز بود كه به سپاه حسين‏ حمله كردند.او پس از کشته شدن حبيب بن مظاهر،سراو را در كوفه بر گردن اسب خويش آويخته بود تا به آن افتخار كند.به نقلی بعدهاپسر حبيب(قاسم)كمين كرد و او را كشت.برخی هم قتل او را به دست‏ياران‏مختار ثقفی در سال ۶۶ در نهضت ‏خروج مختار،در نزديكيهای موصل نوشته‏اند.

[ویرایش] منبع