حافظه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

این نوشتار درباره حافظه انسان و موجودات زنده است. برای حافظه رایانه‌ای به صفحه حافظه (رایانه) رجوع نمائید.


مراحل حافظه:

۱- رمزگردانی: عبارت است از سپردن مطالب به حافظه

۲- اندوزش: عبارت است از نگهداری مطالب در حافظه

۳- بازیابی: عبارت است از فراخوانی مطالب از حافظه

رمزگردانی: برای رمزگردانی اطلاعات در حافظه کوتاه مدت باید توجه فرد بر آن چیز متمرکز گردد بسیاری از مشکلات حافظه ناشی از نارسایی توجه است. هنگامی که سعی می‌‌کنیم اطلاعات رااز راه مرور ذهنی و تکرار پیاپی آنها در ذهن فعال نگه داریم از رمز صوتی استفاده می‌‌کنیم. در مواردی که اطلاعات از ماده‌های کلامی مانند ارقام، حروف، با کلمات تشکیل یافته باشد از مرور ذهنی استفاده می‌‌کنیم و وقتی برای مواد کلامی از رمز دیداری استفاده می‌‌کنیم این رمز بسرعت محو می‌شود ورمز صوتی جای آن را می‌‌گیرد.

اندوزش (نگهداری در حافظه): مهم‌ترین خصوصیت حافظه کوتاه مدت گنجایش بسیار محدود آن است. برخی از افراد تنها ۵ ماده و برخی دیگر تا ۹ ماده را در حافظه نگه می‌‌دارند. مقدار متوسط نگهداری حافظه هفت ماده به اضافه و منهای دو ماده است. این رقم که تقریبا" همیشه بین پنج تا نه ماده است فراخوانی حافظه نامیده می‌شود. هر اطلاعاتی که زودتر به حافظه راه یافته‌اند بسرعت جای خود را به اطلاعات تازه تر می‌‌دهند.

بازیابی: عواملی که در افزایش و کاهش بازیابی داز مدت مؤثرند سازمان و بافت، بازیابی از حافظه دازمدت مستلزم نوعی فرایند پیگیری است و سازمان مرتبه‌ای این پیگرد را کارآمد تر می‌‌سازد. بازیابی رویداد به خصوص وقتی آسان تر است که بافت حاکم بربازیابی، همان بافتی باشد که در زمان وقوع آن رویداد وجود داشته باشد.

[ویرایش] منبع

دانشنامه رشد