هجری خورشیدی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هجری خورشیدی نوعی گاهشماری بر اساس حرکت زمین نسبت به خورشید میباشد که مبداء آن سال هجرت پیامبر اسلام "محمد بن عبدالله" از مکه به مدینه (در عربستان) میباشد.البته این مبداء گذاری با چند ماه دیرکرد و چشمپوشی انجام گرفت و چند ماه میان کوچ محمد به مدینه تا نوروز ایرانی کنار گذاشته شد.این تقویم از 365 روز در قالب 12 ماه تشکیل شده و دقیقترین تقویم جهان میباشد. طراحان این تقویم که به تقویم جلالی هم شهرت دارد،گروهی ریاضیدان و اخترشناس بودند که نامدارترینشان حکیم عمر خیام ریاضیدان و شاعر ایرانی بود.ایشان به سفارش ملکشاه سلجوقی و با اصلاح تقویم یزدگردی به این گاهشمار نوین دست یافتند.
[ویرایش] نام ماههای سال خورشیدی در ایران
ماههای سال خورشیدی پس از روی کار آمدن رضاشاه در ایران به نام پارسی خود بازگشت که در زیر میآید:
[ویرایش] نام ماههای سال خورشیدی در افغانستان
- حوت
- عقرب