حق امتیاز
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حق امتیاز یا حق ثبت اختراع دادن انحصار در مورد یک اختراع یا خلاقیت به شخصی خاص است.
انحصار مجموعهای از حقوق منحصر به فردی است که از طرف دولتها برای مدتی معین در عوض تنظیم و افشاء عمومی جزعیات معین از یک، روش، جریان عمل یا ترکیب خاصی از ماهیت (مفهوم) (که به عنوان اختراع شناخته میشود) در اختیار شخص خاصی قرار میگیرد. بطوریکه ان مفهوم، اختراعی جدید، مفید یا مورد استفاده صنعت شناخته شود.
حق انحصاری که به صاحب اختراع واگذار میشود حقوقی است برای ممانعت دیگران از ساختن، استفاده کردن، فروختن، عرضه برای فروش یا گسترش اختراع مورد ادعا است. حقوق واگذار شده به صاحب اختراع، شامل حق ساخت، استفاده یا فروش اختراع فقط توسط خود او نمیشود.
[ویرایش] منابع
ویکیپدیای انگلیسی.