عملیات فتح‌المبین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در جنگ ایران و عراق در فروردین سال ۱۳۶۱ توسط نیروهای ایرانی (با فرماندهی مشترک ارتش و سپاه پاسداران) با رمز با زهرا و به منظور تامین شهرهای شوش، دزفول، اندیمشک و انهدام نیروهای عراقی در غرب کرخه و کاستن از خطوط پدافندی خودی اجرا گردید. ویژگی این عملیات، مسدود کردن دو تنگه عین‌خوش و رقابیه بود که نیروهای ایرانی از پهلو نیروهای عراق را دور زده و تنگه‌ها را بستند و آنها را محاصره نمودند. در این عملیات کلیه اهداف مورد نظر ایران تامین گردید بیشترین خسارات تجهیزاتی و تلفات انسانی از آغاز جنگ تا آن زمان به نیروهای عراق وارد آمد.

[ویرایش] استعداد نیروهای درگیر (گردان)

ایران:

  • پیاده ۱۲۴
  • زرهی ۹
  • مکانیزه ۰
  • تکاور ۰
  • گارد ۰
  • توپخانه ۹

عراق:

  • پیاده ۹۲
  • زرهی ۳۹
  • مکانیزه ۲۹
  • تکاور ۳
  • گارد ۳
  • توپخانه ۱۲

[ویرایش] تلفات عراق

  • کشته و زخمی ۴۰۰۰ نفر
  • اسیر ۱۵۰۰۰
  • هواپیما ۱۸
  • تانک و نفربر ۳۶۱ (انهدام) + ۳۲۰ (غنیمت)
  • توپ ۵۰ (انهدام) + ۱۶۵ (غنیمت)
  • مهندسی ۳۰ (انهدام) + ۵۰ (غنیمت)
  • خودرو ۳۰۰ (انهدام) + ۵۰۰ (غنیمت)

[ویرایش] مرجع

رشید، محسن: کارنامه نبردهای زمینی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چاپ اول ۱۳۸۱خ.