از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
قبیلههای پشتو به چهار گروه اصلی سربان، بتان، غرغوشت و کرلان تقسیم میشوند.
در زبان پشتو خِل به معنی ایل و زائی به معنی «زاده» است.
|
- احمدزائی
- اچکزائی
- افریدی
- آکاخل
- اکبرزائی
- آخونزاده
- الکوزائی
- علیزائی
- امرخِل
- امینزائی
- اوان
- بابورخل
- بهادرزائی
- بنگش
- بارکزائی
- بازائی
- بهیتانی
|
- بوندچتنا
- چمکنی
- داودزائی
- دولتزائی
- دفتانی
- درپهخل
- دلازک
- دوستیخال
- درانی
- ادوخل
- فیروزخل
- گندهپور
- گیگیانی
- غلزائی/غلجی
- غوریاخل
- حکیمزائی
|
- اروکزائی
- ابراهیمخل
- اسحقزائی
- جبرخل
- جهانگیری
- گادون/جادون
- کاکر
- کاکهزائی
- کتاوزی
- کریمزائی
- خلیلها
- کوندی
- خاروتی
- ختک
- لودی
|
- مهسود
- ملاگوری
- مومند
- منگل
- مروت
- میانخل
- میرزاخل
- مشوانی
- محبت
- محمدزائی
- مهمند
- موسیزائی
- موسیخل
- ناصری
- نایب خل
|
- نیازی
- نورزائی
- نهانی
- عمرخل
- ارکزائی
- پودی
- پوپلزائی
- پیاروخل
- سپای
- صفی
- سالارزائی
- شهبازخل
- شملزائی
- سواتی
- شیرزائی
- شلمانی
|
- شینواری
- شیرانی
- شتک
- استانکزائی
- سلیمانخل
- سوری
- سومیزکیکوی
- تبیوال
- ترهکی
- ترکانی
- تارینها
- عمرزائی
- عثمانخل
- وردک
- وزیری
|
|
ویکیپدیای انگلیسی.