تاریخ مشروطهٔ ایران (کتاب)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تاریخ مشروطه ایران کتابی است نوشته احمد کسروی به سال۱۳۱۹خورشیدی.این نبشته برجسته‌ترین سند نوشته شده درباره رویداد مشروطه و چند و چون آن می‌‌باشد و حتا در زمانی که نوشته‌های کسروی ممنوع و اندیشه اش باطل شمرده می‌شود این نوشتار همچنان آبشخور و گواه پژوهشهای تاریخی است.

[ویرایش] نگاهی کوتاه به مشروطه ایرانی کسروی

کسروی پوشینه(جلد) نخست این کتاب را به نام «تاریخ هیجده ساله آذربایجان» نوشته و به چاپ رسانده بود و پس از چاپ و نشر پوشینه دوم نام آن را به تاریخ مشروطه ایرانی برگرداند.او نوشتن این تاریخ را نخست از ماهنامه‌ای به نام پیمان آغاز کرد.

[ویرایش] انگیزه کسروی از نگارش این نبشته

کسروی انگیزه‌های زیر را برای نگارش این نبشته بر می‌‌شمرد:

  1. کسروی می‌‌گوید:«سی سال گذشت و یکی از آنان که در جنبش پا در میان داشته بود و یا خود می‌‌توانست آگاهیهایی گرد آورد به نوشتن آن برنخاست،و من دیدم داستان‌ها از میان می‌‌رود و در آینده کسی گرد آوردن انها نخواهد توانست.یک جنبشی که در زمان ما رخ داده،اگر ما داستان آن را ننویسیم دیگران چگونه خواهند نوشت؟!...»
  2. بررسی رازهای ناکامی جنبش
  3. شناساندن قهرمانان راستین و پیشگیری از واژگونه نمایی تاریخ
  4. پیشگیری از چسباندن این جنبش به بیگانگان
  5. یاداوری کوشش کسانی که در آینده کنار گذارده شدند.
  6. پیشگیری از نوشته شدن تاریخ میهن به دست بیگانه
  7. و سرانجام درد فراموشی ایرانیان