بال
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بال اندام پروازی در جانورانی است که توانایی پرواز دارند. این معنا به ابزار بلند شدن از زمین در ماشینهای با توانایی پرواز ساخته دست بشر نیز گسترانده شده است.
در زبان پهلوی بدان بالَگ میگفتند.
شهپرهای هواپیماها در چند نوع هستند از جمله شهپرهای برآفزا که به افزایش نیروی برآ (نیروی بالابرنده) در پرواز کمک میکنند و شهپرهای برآکُش که از نیوری برآ جلوگیری میکنند.
برآافزاهای نیمهخوابیده |
برآافزاهای تمامخوابیده به همراه برآکُشهای باز. |
[ویرایش] منابع
مکانیک پرواز، نوشته مهندس صدرائی، انتشارات دانشگاه امام حسین.