شاه‌دانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شاه دانه گیاهی است دوساله دارای برگهای قطره ای. میوه این گیاه ریز و روغنی است. این گیاه دارای خاصیت ارامش بخش است. ولی از این خاصیت بیشتر از لحاظ درمانی برای تخدیر استفاده میشود. از عصاره این گیاه حشیش تولید میکنند و از برگ ان نیز ماده توهم زای ماری جوانا تولید میشود که در زمره خطرناک‌ترین مواد توهم زاست.[نیاز به ذکر منبع]