طعم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
طعم یا مزه به احساسی اطلاق میشود که شخص در هنگام قراردادن غذا در دهان درک میکند. عضوی از بدن که این حس (حس چشایی)را منتقل می نماید زبان نام دارد. در هنر آشپزی به مخلوط نمودن مواد مختلف به ویژه ادویه جات جهت ایجاد احساس مطبوع در افرادی که غذای مورد نظر را میل میکنند طعم دار نمودن غذا می گویند. طعم دهندهها عموماً از گیاهان معطر تهیه می شوند که مخلوط آنها با یکدیگر بو و مزه دلپذیری را در افراد ایجاد میکند. از جمله طعم دهندهها و ادویه جات می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- نمک - فلفل (سیاه، قرمز، سفید،سبز، فلفل دلمهای) - زردچوبه - زنجبیل - میخک - دارچین - هل - تخم گشنیز - تخم شوید - رازیانه - جوز هندی - ریحان - جعفری - گشنیز - شوید - نعناع - خردل - زعفران - پودر سیر - آویشن - زیره (سبز و سیاه) - اکلیل کوهی (رزماری) - برگ پیازچه
ادویههای مشهور و متعددی از ترکیب برخی از مواد فوق تهیه میشود که از آن جمله می توان به موارد ادویههای هندی نظیر ادویه کاری و ادویه گارام ماسالا اشاره نمود.