سمام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سَمام یکی از پنج دهستان شهرستان املش استان گیلان در شمال ایران است. این شهرستان دارای بخش‌های کوچک‌تری مثل ملکوت و امام است. كوه سماموس در گويش محلي آن را سمامس (سين و ميم دوم مضموم) مي نامند(جغرافياي كامل ايران ج ۲، ص ۱۱۱۷) با ارتفاعي معادل ۳۶۲۰ متر، مرتفع ترين كوه اين ناحيه است (گزارش توجيهي اجراي قانون تعاريف و تقسيمات كشوري، فرمانداري رامسر) و در قديم الايام در محدوده ولايت گرجيان (جورده رامسر) واقع بود. روي اين كوه بقعه امامزاده اي است كه محقق والامقام دكتر منوچهر ستوده آن را مدفن شاه يحيي (كاركيا يحيي جان) از سادات كيايي ملاطي مي داند و مي نويسد: ظاهراً اين سيه سر همان سيه سر خرمه دشت است كه روي كوه سماموس است. در اين جا آستانه اي قديمي است كه بايد گور كاركيا يحيي جان باشد.(از آستارا تا استاراباد ج ۲ ص ۴۱۵) اما ظهير الدين اشاره اي به كوه سماموس نكرده و در اين باره چنين مي نويسد: در اين اوقات چنان رسانيدند كه روز سه شنبه ۲۹ صفر موافق با هفتم مهرماه قديم (۸۸۴) از تقدير سبحاني طاير روح پاك حضرت شاه يحيي از قفس جسماني طيران نموده و بر كنگره ارجعي الي ربك بنشست. انا لله و انا اليه راجعون و مغفور مرحوم را بنا بر وصيت كه كرده بود همانجا به گرجيان كه مشهور و ملقب به سيه سر دفن كردند.(تاريخ گيلان و ديلمستان ص ۴۲۳) رابينو نيز به همين كتاب استناد جسته و مي نويسد: شاه يحيي، حاكم تنكابن و برادر سلطان محمد لاهيجاني كه در سال ۸۸۳ هجري وفات يافته است در گرجيان در محلي به نام سيا سر مدفون گرديد.(سفرنامه مازندران و استرآباد ص ۱۴۳) اين كوه از جاده ساحلي قابل رويت است. رابينو ضمن مشاهده آن از فاصله دور مي نويسد: من راجع به كوهي به نام سماموس تحقيقاتي كرده ام ولي اطلاعاتي به دست نيامد تا روزي از كنار درياي رانكو سفر مي كرديم، قله كوهي پوشيده از برف در پشت جنگل در سمت شمالي جاده نمودار شد، از راهنماي خودمان اسم آن كوه را پرسيدم گفت: سومام موز. گفتم: يعني كوه سمام؟ جواب داد: البته. ما در ولايت خودمان كوه را موز مي گوييم.(همان پيشين، ص۲۲۶)