کانون نویسندگان ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کانون نویسندگان ایران نهادی است فرهنگی، غیردولتی و غیرسیاسی که در سال ۱۳۴۷ خورشیدی با انتشار بیانیه‌ای پایه‌گذاری شد. از احمد شاملو، محمود اعتمادزاده، جلال آل‌احمد و سیمین بهبهانی به عنوان موسسان اولیه کانون نویسندگان ایران یاد می‌شود.

منشور کانون نویسندگان ایران بر اساس بیانیه مذکور و نیز بیانیه دیگری با عنوان موضع کانون نویسندگان ایران و نامه مشهور به نامه ۱۳۴ نویسنده (ما نویسنده‌ایم) نگاشته شده‌است.

اعضای کانون نویسندگان را نویسندگان، مترجمان، ویراستاران و اهل قلم دارای شرایط مصوب اساس‌نامه تشکیل می‌دهند. کانون نویسندگان ایران بخشی است از انجمن جهانی قلم (پن).

[ویرایش] پیوند به بیرون