روستای زروان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

زروان روستائی است واقع در صحرای باغ در جنوب شهر لار در ایران که امروزه در تقسیمات کشوری جزو لارستان فارس است. بخش صحرای باغ آخرین مرز لارستان و استان فارس به استان هرمزگان است. روستای زروان با اسمی تاریخی در ۹ کیلومتری هرمود ودر دامنه کوه شمال صحرای باغ که به «کوه ملک تیر» معروف است واقع است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] پیشینه تاریخی

روایت است که در دوران بسیار دور گروهی از منطقه «زرغان» یا «زرقان» به صحرای باغ کوچ کرده‌اند و در گوشه‌ای از این صحرای پهناور بنام «گود مسجد» سکونت گزیدند، در ضمن این گروه مهاجر ۳ برادر بنام‌های «حاجی میر» و «کرد میر» و «شهر میر» از نژاد این ۳ برادر در ابتدای کار زروان بالای روستای دشتی بنا نهادند، بعد از صدها سال زروان فعلی بنیادگذاری کردند، و طایفه زروانی‌ها که نیمی از جمعیت روستای زوران تشکیل می‌دهند از تبار حاجی میر هستند. همچنین آب انبار (یا در گویش محلی: برکه) بزرگی نیز وجود دارد که بنام برکه حاجی میر معروف است که در کتیبه سردر آن حدود ۶۰۰ سال پیش نشان می‌دهد. گروه زیادی از زروانی‌ها که درزمانهای دور به کشورهای حاشیه خلیج فارس مهاجرت کرده‌اند در این کشورها به قبیله «زرعونی» یا «الزرعونی» معروف هستند که حالا تابعیت آن کشورها دارند، اما گروه دوم که در حدود ۳۰ تا ۴۰ پیش به این کشورها رفته‌اند تابعیت ایران دارند.

[ویرایش] آب وهوا و موقعیت جغرافیائی زروان

روستای زروان در صحرای باغ در دامنه کوه شمال که معروف است به «کوه ملک تیر» واقع است. در زمستان هوایش بسیار سرد وسرمایش استخوان سوز است. در بعضی اوقات در زمستان درجه سرما به ۵ تا ۱۰ درجه سنتیگراد زیر صفر می‌رسد. در تابستان هوای گرم وخشک دارد، دما از ۴۸ درجه تا ۵۰ درجه سانتیگراد می‌رسد. دور تا دور روستای زروان از درخت نخل خرما و درخت گز پوشیده‌است. فاصله زروان تا شهر لار ۵۰ کیلومتر است از راه ماشین، اما از راه کوه «پیاده» در حدود ۱۵ کیلومتر بیشتر نیست تا شهر گراش که در شمال زروان واقع شده‌است، وفقط بین زروان و گراش کوه ملک تیر قرار دارد. در جنوب روستای زروان کوه بلندی وجود دارد که بنام «کوه هرمود» معروف است، ارتفاعش از سطح دریا ۲۰۱۶ متر است، دارای درخت‌های تنومند وگیاهای دارویی است، در قله کوه هوای دلپذیری دارد که حتی در برج ۷ میلادی کسی از سرما و بدون پتو در شب نمی‌تواند در آنجا بخوابد، در قله این کوه در فصل گرما سرمای استخوان سوز دارد.

[ویرایش] حدود زمین و آب زروان

روستای زروان منابع آب زیر زمینی بسیاری دارد، دوطرف روستا کوههای بلند احاطه کرده‌است. محدودیت زروان از: شمال کوه زروان وگراش، از جنوب پل پاسخند، از مغرب برکه گِرد، واز سمت مشرق به دامنه تاخِر گاه‌بست محدود می‌شود. کلاً حدود روستای زروان ۱۰ کیلومتر در ۸ کیلومتر مربع می‌رسد. درزمان قدیم زروان دارای دو چشمه بزرگ بوده بنام‌های «تنب فاریاب» و «چاهستان» در کنار این چشمه‌ها زرتشتیان سکونت داشته بودند، در حال حاضر این چشمه‌ها خشک شده‌است فقط آثار آنها باقی مانده‌است.

[ویرایش] رئیس‌ها و کدخدایان زروان

«رئیسها»

«کدخدایان»

  • کدخدا حاجی علی.
  • کدخدا حاجی احمد حاج علی.
  • کدخدا عبدالعزیز پور احمدی.
  • کدخدا حاج عبدالرحیم خان.
  • کدخدا محمد احمد امین.
  • کدخدا محمد امین روئین تن.
  • کدخدا حاجی میلادی.
  • کدخدا عبدالرضا حسین.
  • کدخدا محمد سعید سعیدی.
  • کدخدا حاجی عبدالرحیم توانایان.
  • کدخدا محمد نبی امین.
  • کدخدا رمضان طائری، آخرین کدخدا تاسال ۱۳۵۷ خورشیدی که بعد هم نوبت به انجمن ده می‌رسد، و بعد هم به شیوه شورای اسلامی اداره شده‌است.

[ویرایش] زروان و تاریخ جهانگیریه

در حدود ۲۵۰ سال پیش لشکر سردار بَستَکی برای تسخیر قلعه گراش از روستای زروان گذشته‌است، و از راه ریشه گچ وارد قلعه شده وآن را تسخیر نموده‌است. آن زمان این دژ تابع حکمرانان خان‌های گراش بوده که در لار حکومتی می‌کرده‌اند، در تاریخ جهانگیریه این رویداد ثبت شده‌است و از زروان که روستای آبادی بوده نام برده شده‌است. در تاریخ گذشته زروان و در طول ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال پیش زروان چند بار مورد غارت و چپاولگران قرار گرفته‌است که به بعضی از آنها در اینجا شاره می‌کنیم: زکی خان نفر یکی از غارتگران سرسخت آن دوران، خان گنگو، زادمخان، میرزا قلی خان، و خوانین نفر دیگر که دست به شرارت و غارتگری زده بودند و چندین بار زروان تحت حمله این اشرار قرار گرفته‌است ومردم زروان به روستای اطراف پراکنده شده‌اند.

[ویرایش] زروان سال ۱۳۸۲ خورشیدی

روستای زروان نسبت به گذشته پیشرفت و رشد چشمگیری نموده‌است، مردم فروشگاه‌ها و ویلاهای مدرن ساخته‌اند، همچنین زروان امروزی دارای دبستان، مدرسه راهنمائی، دبیرستان، باشگاه ورزشی، خانه بهداشت، بوستان همگانی و خیابانهای آسفالته دارد، همچنین روستای زروان در سال ۱۳۸۲ خورشیدی، روستای نمونه در استان فارس شناسائی شده‌است. انجام این کارها و آبادانی روستا توسط نیکوکاران و بازرگانان زروانی مقیم آن سوی خلیج فارس انجام گرفته‌است. همچنین با کوشش شورای روستا چند دستگاه پمپ آب و چاه‌های عمیق به کار افتاده و کار کشاورزی بسیار رونق گرفته‌است.

[ویرایش] منبع

  • جعفر، روئین تن زروانی، محمد امین . (صحرای باغ در گذرگاه تاریخ) ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰4 میلادی.