محمود احمدی‌نژاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بزرگ شود

محمود احمدی‌نژاد سیاست‌مدار و ششمین رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

[ویرایش] کودکی

وی در سال ۱۳۳۵ در روستای آرادان گرمسار به دنیا آمد. به گفته وی پدرش آهنگر بود و هفت فرزند داشت، محمود احمدی‌نژاد، که چهارمین فرزند خانواده‌است، به همراه خانواده در سن یک سالگی از آن شهرستان کوچ کرده و ساکن تهران شدند.[1]

[ویرایش] تحصیلات

وی دوران تحصیل خود را تا مقطع پایانی متوسطه در مدرسه‌های تهران از جمله مدرسه سعدی و مدرسه دانشمند پشت سرگذاشته و با کسب رتبه ۱۳۲ از کنکور سراسری در سال ۱۳۵۴ در رشته مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت دوره تحصیلات عالی را شروع کرد[2]. در سال ۱۳۶۵ در مقطع کارشناسی ارشد همان دانشگاه پذیرفته شد و در سال ۱۳۶۸ نیز به عضویت در هیأت علمی دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت درآمده و در سال ۱۳۷۶ نیز موفق به دریافت مدرک تحصیلی دکترای مهندسی و برنامه‌ریزی حمل و نقل ترافیک شد (دورهٔ دکترای او هم‌زمان با داشتن سمت استاندار اردبیل بود).[3]

وی طی تدریس در این دانشگاه تدوین مقالات و پژوهش‌های متعدد علمی، راهنمایی چند پایان‌نامه کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی در زمینه‌های مختلف مهندسی راه و ساختمان و حمل و نقل و مدیریت ساخت را بر عهده داشته‌است. [4]

[ویرایش] اولین فعالیتهای سیاسی

محمود احمدی‌نژاد پیش از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ و سرکار آمدن جمهوری اسلامی در کسوت دانشجو با شرکت در مجالس مذهبی و سیاسی وارد فضای سیاسی جامعه شد و با مشارکت در تهیه و توزیع اعلامیه‌ها قدم در راه مبارزات ضد شاهی گذاشت.[نیاز به ذکر منبع]

وی پس از انقلاب از پایه‌گذاران انجمن اسلامی دانشجویان(دفتر تحکیم وحدت) بود. وی از مرداد سال ۱۳۵۸ به عنوان نماینده دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به همراه چند تن از دانشجویان برای ارایه اساسنامه دفتر تحکیم وحدت و کسب رهنمود به دیدار آیت الله خمینی رفتند که او دانشجویان را به آیت الله سید علی خامنه‌ای ارجاع داد. استمرار این جلسات در حضور آیت الله خامنه‌ای زمینه شکل‌گیری شورای اولیه دفتر تحکیم وحدت را مهیا کرد. [5]

[ویرایش] حضور در جنگ

وی در دوران جنگ ایران و عراق به عنوان داوطلب بسیج در قسمت‌های متعدد جبهه حضور پیدا کرد و تا سال ۱۳۶۴ در فعالیت‌های پشتیبانی و مهندسی رزمی تلاش کرد و در سال ۱۳۶۵ داوطلبانه به تیپ ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و با طی دوره‌ای در قرارگاه رمضان در عملیات برون مرزی کرکوک شرکت نمود و بعد از آن نیز به عنوان مسئول مهندسی رزمی لشکر ۶ ویژه سپاه به خدمت پرداخت.

[ویرایش] مسئولیت‌ها پس از اتمام جنگ

احمدی نژاد در دههٔ شصت خورشیدی، چهارسال سمت معاون و فرماندار ماکو و خوی در استان‌ آذربایجان غربی و ۲ سال سمت مشاور استاندار کردستان را بر عهده داشت[6]. از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ در شرایطی که به عنوان مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی فعالیت می‌کرد به عنوان اولین استاندار استان جدید التأسیس اردبیل منصوب شد.

[ویرایش] اهم فعالیتها و موفقیتها در دوران استانداری

  • راه‌اندازی تشکیلات اداری استان[7]
  • انتخاب به‌عنوان استاندار نمونه کشور در سه سال متوالی[8]
  • استانداری برتر در زمینه فعالیت عمرانی[9]
  • بازسازی ..۷۵ واحد مسکونی تخریب شده در جریان زلزله اردبیل در طول ۷ماه[10]

[ویرایش] شهرداری تهران

احمدی‌نژاد در ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲ و به دنبال پیروزی فهرست آبادگران در انتخابات دوم شورای اسلامی شهر تهران به عنوان شهردار این شهر توسط این شورا انتخاب شد.[11]

[ویرایش] فهرستی از مسئولیت‌ها و سمت‌ها پیش از ریاست جمهوری

  • فرماندار ماکو
  • فرماندار خوی
  • مشاور استاندار کردستان
  • مشاور فرهنگی وزیر فرهنگ و آموزش عالی در سال ۱۳۷۲
  • استاندار استان اردبیل در سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶
  • عضو هیات علمی دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت از سال ۱۳۶۸ تا کنون
  • شهردار تهران از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴
  • روزنامه نگاری و نگارش مقالات متعدد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی
  • عضو هیات مدیره و مدیر عامل شرکت آتی ساز
  • موسس و عضو انجمن تونل ایران
  • عضو انجمن مهندسین عمران ایران
  • مدیر مسوول روزنامه همشهری و راه اندازی همشهری محله در ۲۲ منطقه تهران، همشهری مسافر، همشهری دیپلماتیک، همشهری جوان، همشهری ماه و ضمیمه اندیشه، ضمیمه دانشجو و ...

[ویرایش] انتخابات ریاست جمهوری

وی در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، با شعار انتخاباتی «می‌شود و می‌توانیم» وارد عرصهٔ رقابت شد.

[ویرایش] شعارها و برنامه‌ها برای انتخابات

بر خلاف اکثر رقبای انتخاباتی محمود احمدی‌نژاد هیچ‌گاه میثاق و منشوری ارایه نکرد اما از اهم برنامه‌ها و شعارهای انتخاباتی وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • دولت کارآمد و عدالت‌گستر
  • سلامت مدیران
  • مبارزه با فساد اداری
  • پیشگیری از بروز شکاف بین دولت و مردم
  • تشکیل «دولت اسلامی»
  • تثبیت و تقویت آرمان‌خواهی و برایت از ایده‌آلیسم
  • گفتمان خدمت به جای قدرت
  • علمی کردن مدیریت
  • کاهش نرخ تورم از طریق کاهش هزینه‌های دولت و کاهش نرخ سود بانکی
  • بسط توسعهٔ سیاسی از طریق بالا بردن قدرت نقد و مشارکت مردم
  • اولویت دادن به تولید داخلی
  • حضور دولت در هر استان برای حل مشکلات بخشی
  • کاهش تصدی‌گری دولت
  • بالندگی فرهنگ از طریق تقویت هویت ملی و تاریخی و اسلامی ایران
  • ایجاد فضای آرمانی و آرمانخواهی در کشور برای مقابله بامعضلات فرهنگی.


[ویرایش] دور اول

وی در دور اول با کسب ۱۹٪ آرا پس از اکبر هاشمی رفسنجانی(۲۱٪) دوم شد، و به دور دوم انتخابات رفت.

[ویرایش] دور دوم و انتخاب به عنوان رئیس جمهور

مقالهٔ کامل در :تقلبات احتمالی در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران

برخی، از جمله دو کاندید از نه کاندیدای دوره نهم، شامل مهدی کروبی [12] ، اعتقاد به وجود تقلب در انتخابات، داشتند اما کسی در موعد مقرر هیچ شکایتی تسلیم مراجع ذیربط نکردند و ادعای تقلب از سوی مقامات رسمی پیگیری نشد.

[ویرایش] آغاز ریاست جمهوری

احمدی‌نژاد در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۸۴ متن کامل برنامهٔ دولت [13] خود را اعلام کرد. او دولت خود را "دولت مهرورزی" می نامید.

[ویرایش] گزینش وزرا

احمدی نژاد در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۸۴ کابینهٔ پیشنهادی خود را به مجلس معرفی کرد. یکی از شروط گزینش وزرا از سوی احمدی‌نژاد موافقت آنان با مفاد میثاق‌نامه‌ای تحت عنوان «میثاق‌نامهٔ دولت اسلامی» و امضای آن بود.

بر خلاف بسیاری از پیشبینی‌ها مبنی بر انتخاب تمامی نامزدها از سوی مجلس شورای اسلامی، نمایندگان پس از تحقیق و بحث پیرامون وزیران پیشنهادی، در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۸۴ چهار تن از آنان را فاقد صلاحیت احراز پست وزارت تشخیص داده و به بقیه رای اعتماد دادند. آقایان اشعری، علی‌احمدی، هاشمی و سعیدلو که به ترتیب برای وزارتخانه‌های آموزش و پرورش، تعاون، رفاه و تأمین اجتماعی و نفت پیشنهاد داده شده بودند موفق به کسب رای اعتماد از مجلس نشدند.

احمدی‌نژاد طبق قانون اساسی، سه ماه فرصت داشت تا افراد دیگری را به جای نامزدهای رد صلاحیت‌شده به مجلس پیشنهاد دهد. --


کابینه‌ی پیشنهادی احمدی‌نژاد
ردیف وزیر وزارت‌خانه ردیف وزیر وزارت‌خانه
۱ اشعری آموزش‌وپرورش ۱۲ رحمتی راه
۲ سلیمانی ارتباطات ۱۳ هاشمی رفاه
۳ اژه‌ای اطلاعات ۱۴ طهماسبی صنایع
۴ دانش جعفری دارایی ۱۵ زاهدی علوم
۵ متکی امورخارجه ۱۶ صفارهرندی ارشاد
۶ میرکاظمی بازرگانی ۱۷ جهرمی کار
۷ باقری‌لنکرانی بهداشت ۱۸ پورمحمدی کشور
۸ علی‌احمدی تعاون ۱۹ سعیدی‌کیا مسکن
۹ اسکندری جهادکشاورزی ۲۰ سعیدلو نفت
۱۰ کریمی‌راد دادگستری ۲۱ فتاح نیرو
۱۱ محمدنجار دفاع

[ویرایش] عملکرد ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد

نوشتار اصلی:عملکرد ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد

[ویرایش] نقش احتمالی در وقوع بعضی جنایات

پیش از نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و پس از آن همواره شایعاتی درباره محمود احمدی‌نژاد، بین مردم ایران و جهان و همچنین رسانه‌های جهانی و در محافل سیاسی مطرح بوده‌است.

[ویرایش] مسئولیت‌ در زندان‌های جمهوری اسلامی

به ادعای برخی از مخالفین حکومت ایران، احمدی نژاد در دههٔ ۶۰ شمسی «تیرخلاص زن» زندان‌های جمهوری اسلامی بوده‌است و مخالفان سعی در افشای شواهدی در مورد نقش او در زندان اوین و قزل حصار داشته‌اند. بسیاری از نیروهای اپوزیسیون، از جمله سازمان مجاهدین خلق ایران، حزب سبزهای ایران، حزب کمونیست کارگری ایران و سازمان جوانان کمونیست در ادبیات رسمی خود احمدی نژاد را «تیرخلاص زن» رژیم می‌خوانند[14].

[ویرایش] گروگان‌گیری ماموران سفارت امریکا

یکی از شایعاتی که در مورد احمدی نژاد بر سر زبان‌ها افتاد، نقش او در گروگان گیری ماموران سفارت امریکا در روزهای پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود. دولت امریکا به واسطهٔ ادعای یکی از کارمندان سفارت امریکا این اتهام را مطرح کرد و سپس برخی از احزاب و سازمان‌های مخالف جمهوری اسلامی نیز آن را پی گرفتند. احمدی نژاد، جمهوری اسلامی و سپس برخی از گروگان‌گیران تأییدشدهٔ آن واقعه، همچون عباس عبدی و محسن میردامادی، هر گونه نقش احمدی نژاد در این واقعه را رد کردند. این ادعا اثبات نشد، و ماجرا خاتمه یافت. خود احمدی نژاد در مصاحبه با شبکه تلوزیونی سی‌ان‌ان امریکا این ادعا را رد کرد[15].

[ویرایش] ترور رهبران حزب دموکرات کردستان ایران

از دیگر اتهاماتی که برخی به احمدی نژاد نسبت داده‌اند، دست داشتن وی در ترور رهبران حزب دموکرات کردستان ایران (از جمله عبدالرحمان قاسملو) در اواخر دههٔ ۸۰ میلادی درکشور اتریش است. پس از انتخاب شدن احمدی نژاد به ریاست جمهوری، دولت اتریش به علت اعتراض به این قضیه سفیر خود را از ایران فراخواند [16].

[ویرایش] احمدی نژاد در دانشگاه صنعتی امیر کبیر(پلی تکنیک)

محمود احمدی نژاد در روز 21 آذر 1385 برای سخنرانی در این دانشگاه حضور یافت که با اعتراض شدید دانشجویان این جلسه به تشنج کشیده شد همچین در این تجمع شعارهایی بر ضد محمود احمدی نژاد داده شد و عکس وی نیز به آتش کشیده شد.

[ویرایش] جُستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

  1. ^  زندگینامه احمدی نژاد، ایرنا، ‪۸۴/۰۴/۰۴
  2. ^  متن سخنرانی‌های اول و دوم در سازمان ملل
  3. ^  سخنرانی احمدی نژاد در سمینار جهان بدون صهیونیسم
  4. ^  واکنش رئیس‌جمهور ونزوئلا
  5. ^  واکنش سازمان ملل و برخی کشورها به سخنان احمدی‌نژاد
  6. ^  طرفداری و درخواست کمک نیونازی‌ها از ایران
  7. ^  نمونه‌هایی از استفاده‌ٔ «تیرخلاص زن»
    1. سایت سازمان مجاهدین خلق ایران
    2. حزب سبزهای ایران
    3. سازمان جوانان کمونیست.
  8. ^  اتهام شرکت احمدی‌نژاد در گروگان‌گیری سفارت امریکا
  9. ^  اعتراض اتریش در پشتیبانی از ادعای حزب دموکرات کردستان ایران مبنی بر ترور رهبران حزب توسط احمدی‌نژاد
  10. ^  متن کامل این نامه آن‌گونه که روزنامهٔ لوموند -چاپ فرانسه- به گزارش ایسنا (متن این نامه در اختیار رسانه‌های ایران گذاشته نشده).
  11. ^  دعوت بوش به اسلام و راه انبیا، ایرنا، ‪‪۸۵/۰۲/۲۱
  12. ^  مصاحبهٔ مجله اشپیگل با احمدی‌نژاد

[ویرایش] پیوند به بیرون

ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های مربوط به
در ویکی‌گفتاورد موجود است.
قبلی:
محمد خاتمی
رئیس‌جمهور ایران
۱۳۸۴ - تاکنون
بعدی:
نامعلوم