پرگامن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
امپراتوری پرگامن در سال (280 ق. م.) به وسیله «فیله تایروس» تأسیس و در زمان سلطنت «اویمنس دوم»(197-160/159 ق. م.) به یکی از قدرتمندترین امپراتوری ها در آسیای صغیر تبدیل شد. «آتالوس سوم» آخرین پادشاه این سلسله طبق وصیت نامهای رسمی سرزمین خود را به رومی ها واگذار نمود. پایتخت سلسله پرگامن شهر «پرگامون-پرگاموس» بوده که در شمال غربی آسیای صغیر و ترکیه فعلی قرار داشته است و به نام «پرگام-پرگاما-پرغامه-برغمه» معروف ودر کنار رود کائیک واقع می باشد.در نتیجه کاوش های باستان شناسان اروپائی مانند:
C.Humann - A.Conze - W.Dörpfeld - T.Wiegand - 1957-68 E.Boehringer
کاخ سلطنتی، نمایشگاه آثار هنری، تئاتر بزرگ با ظرفیت ده هزار نفر و کتابخانهای که در سده اول میلادی دارای دویست هزار طومار پاپیروس بوده است کشف شد. یکی از کليساهای هفتگانه در آنجا بنا شده و يوحنای حواری آنرا کرسی شيطان می خواند زيرا معلمين کاذب بسياری در آنجا بودهاند که مردم را به ضلالت می انداختند. این شهر دارای عظمت و جلالت و ثروت بسيار بود و اهالی آن مدعيند که قبر انتيپاس و محل کنيسهای که شاگردان در آنجابرای خواندن رساله يوحنا جمع شدند معين توانند کرد. در سده دوم میلادی، تولد و فعالیت جالينوس حکيم در اين شهر بود و او نخستين کس است که ثابت کرد شرائين تنها حامل خون هستند نه خون و هوا چنانکه متقدمان اظهار می داشتند.و نيز پرگام نام قلعه شهر ترویا است که اغلب من باب تسميه کل به اسم جزء بر خود شهر اطلاق گرديده است.
[ویرایش] جستارهای وابسته
- منابع
- Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus AG, 2005
- لغت نامه دهخدا