برمکیان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بَرمَکیان یا فرزندان برمک(در عربی برامکه) از خاندانهای ایرانی بودند که در دستگاه خلیفهگری عباسیان به قدرت فراوان رسیدند.تبار ایشان به گردانندگان بودایی معبد نوبهار در بلخ میرسید.برمکیان سرانجام به دست خود عباسیان نابود شدند.
ناماورترین این خاندان خالد پسر برمک و فرزندش یحیی پسر خالد برمک بودند که در سده هشتم میلادی در شهر بغداد اعتبار بسیار یافته بودند.
رده:خاندانهای ایرانی