اکوتوریسم
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گروه بزرگی از گردشگران جهان را آنهایی تشکیل میدهند که تنها برای دیدار از مناطق طبیعی نامسکونی و دست نخورده جهان سفر میکنند و به تماشای گیاهان و پرندگان و ماهی ها و دیگر جانوران میپردازند. به اینگونه از گردشگران که در اصل به دیدار از زیستبوم و طبیعت میپردازند، نام اکوتوریست یا بومْگرد داده شده است. بسیاری از کشورها بخش هنگفتی از درآمد خود را از بومگردان خارجی تأمین میکنند. گروههای بزرگ دیگری نیز هستند که سرگرمیشان سفر به جاهای دور و جستوجو و به کمین نشستن برای دیدن گونهای پرندهٔ کمیاب و گرفتن عکس از آن است. به آنها پرنده نگر میگویند. وبسیاری دیگر به اعماق دریاها رفته و به غواصی میپردازند. اصلیترین فعالیت توریسم بر پایه طبیعت (nature based tourism)می باشد که بنا به تعریف سفری است مسئولانه به مناطقی طبیعی که حافظ محیط زیست بوده و باعث بهبود کیفیت زندگی مردم محلی گردد. اکوتوریسم حداقل آسیب را به طبیعت و فرهنگ منطقه وارد میکند.
کشور ایران نیز به دلیل تنوع آب و هوایی خود، از مناطق جذاب برای طبیعت گردان است. از طرف دیگر چون محدودیتهای فرهنگی و مذهبی کمتر شامل طبیعت گردان می شود، توجه به طبیعت گردی در ایران میتواند بازده بالایی داشته باشد. متن ایتالیکالبته کشور ایران با توجه به سابقه تاریخی و موقعیت جغرافیایی خود همواره مورد توجه اقوام مختلف در طول تاریخ بوده است. و این موقعیت ممتاز به این کشور کمک می کند که در جذب گردشگر بیشتر تلاش کند.
اکوتوریسم مسئله ای است که باید با دقت مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار بگیرد. ولی آنچه که مهم است اینست که اکوتوریسم به عنوان یک صنعت و یک منبع حفاظت از طبیعت که توام با درآمد زایی می باشد مطرح می گردد.