حجر بن عدی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حَجَر بن عَدی کندی از افراد معروف دوره آغازین شیعه بود. وی در جنگ صفین از سوی علی، پیشوای اول شیعهها، فرمانده قبیله کنده بود و در جنگ نهروان فرماندهی پهلوی چپ لشکر علی را بر عهده داشت. در سال ۵۱ هجری قمری زیاد بن ابیه او و تعدادی دیگر را به دمشق فرستاد و به دستور معاویه آنها را در مرج عذراء دمشق کشته و همانجا به خاک سپردند.
حجر بن عدی همچنین نام خیابانی است در ناحیه تهرانپارس در شهر تهران.