انقلاب ایران و نقش پرولتاریا:خطوط عمده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

انقلاب ایران و نقش پرولتاریا (خطوط عمده) اثری است سیاسی به زبان فارسی، در مورد انقلاب 57 و نقش طبقهٔ کارگر ایران در آن انقلاب.

این جزوه ابتدا در آذر ماه 1357 با امضای "محفل مارکسیستی آزادی کارگر" انتشار یافت.[1]

نویسنده‌های آن،منصور حکمت و حمید تقوایی بودند.

منصور حکمت بعدها حزب کمونیست کارگری ایران را بنیان گذاشت و به یکی از مشهورترین چهره‌های کمونیستی در ایران بدل گشت[نیاز به ذکر منبع] و از آن‌جایی که این اثر اولین اثر او به شمار می‌آید همواره از ارزش خاصی نزد پیروان و طرفداران او برخوردار بوده است.

دیگر نویسندهٔ این متن حمید تقوایی است که او هم بعدها از چهره‌های مطرح کمونیسم در ایران شد[نیاز به ذکر منبع] و اکنون لیدر حزب کمونیست کارگری ایران است.

اهمیت و شهرت این اثر از این رو است که اولین اثر رسمی منصور حکمت می باشد[نیاز به ذکر منبع] و به نوعی آغازگر جریان مارکسیسم انقلابی و کمونیسم کارگری که بعدها اتحاد مبارزان کمونیست و حزب کمونیست ایران و حزب کمونیست کارگری ایران و حزب کمونیست کارگری عراق و ... از دل آن درآمدند.

[ویرایش] ترجمه‌ها

این جزوه،که همچنان که گفته شد به عنوان اولین اثر منصور حکمت از اهمیت خاصی برخوردار است، به زبان‌های دیگری نیز ترجمه شده است.

1- ترجمه به انگلیسی تحت عنوان: THE IRANIAN REVOLUTION AND THE ROLE OF THE PROLETARIAT (THESES)

مترجم: دانشجویان هوادار اتحاد مبارزان کمونیست در بریتانیا

متن انگلیسی

2- ترجمه به ترکی تحت عنوان :‌Iran Devimi ve Proletaryanin Rolü (Tezler)

مترجم:‌ازگور یالچین

متن ترکی

[ویرایش] منابع و جستارهای بیرونی

متن کامل "انقلاب ایران و نقش پرولتاریا:خطوط عمده" به زبان فارسی سایت بنیاد منصور حکمت