کوه گرین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گرین از کوههای مهم لرستان و بخشی از رشته کوههای بلند زاگرس است که در ادامه اشترانکوه قرار دارد. ارتفاع آن ۳۶۲۳ متر است و از غرب به الشتر و از شرق به بروجرد محدود میشود. گرین در گویش محلی گرّو یا گروين نامیده میشود و یکی از کانونهای آبگیر دائمی لرستان است که رودهای دز و گاماسیاب را تغذیه میکند. سرابهای فراوانی در پای این کوه وجود دارد و آب آشامیدنی بروجرد و نیز آب مورد نیاز کشاورزی دشت سیلاخور نیز از همین سرابها تأمین میشود. بهترین راه صعود به کوه گرین از طریق روستاهای غرب شهر بروجرد است. دهکده ییلاقی ونایی در این پای این کوه قرار دارد. این کوه خرس، کفتار، گرگ و روباه دارد و در گذشته پلنگ نیز داشته است.
رشته کوه گرين يا گرّي بخشي از مرتفع ترين کوههاي زاگرس است که بخط مستقيم از بيستون تا كارون، يعني از شمال باختري به جنوب خاوري كشيده شدهاند و اشترانكوه دنباله اين كوه است. طول سراسري آن نزديك به ۱۸۰ كيلومتر است. قلل عمده اين رشته كوه عظيم در لرستان يكي چهل نابالغان واقع در شمال دشت الشتر است كه بلندي آن مدتي از سال پوشيده از برف ميباشد و مانند ديواري در شمال لرستان كشيده شده و حد فاصل بين خاك نهاوند و لرستان است و از جمله كوههاي پر بركت لرستان و محل ييلاق طوايف مختلف ايلهاي حسنوند و يوسفوند مي باشد. به واسطه ذخيره زياد برف، در قسمت دامنه هاي شمالي رود گاماسياب، و در دامنه هاي جنوبي رودخانه هاي الشتر و دلفان از آن سرچشمه مي گيرند. قله هاي مرتفع بروجرد مانند ولاش با ارتفاع ۳۶۲۳ متر نيز از بخشهاي ديگر کوه گرين هستند.