سرزمین اسرائیل
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سرزمین اسرائیل (عبری : ארץ ישראל ارتص ایسراییل)، که ارض موعود نیز خوانده می شود، شامل قلمرو حکمرانی اسرائیل است. این واژه را هم یهودیان و هم مسیحیان به کرات استفاده کرده اند. یهودیان این سرزمین را ارض موعود می خوانند، چون معتقدند خداوند به ابراهیم، اسحق و یعقوب وعده کرده است که این سرزمین را به فرزندان آنان بسپارد. مسیحیان این سرزمین را مقدس می خوانند، و منظور آنان یادآوری روزگاری است که عیسی در آنجا می زیسته است. سرزمین اسرائیل چنان که در پیمان خدا با بنی اسرائیل آمده است، بسیار گسترده تر از مرزهای فعلی دولت اسرائیل بوده است. ماجرای فتح کنعان به دست بنی اسرائیل که به رهایی آنان از اسارت مصر منجر شد در کتاب یوشع ذکر شده است.