بین‌النهرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

میان‌رودان یا بین‌النهرین نام منطقه‌ای جغرافیایی است که میان دو رود دجله و فرات قرار گرفته‌است. بیشتر سطح این منطقه در کشور عراق قرار گرفته‌است.

تمدنهای باستانی آسیای غربی
بین‌النهرین، سومر، اکد، آشور، بابل
هیتی‌ها، لیدیه
ایلام، اورارتو، ماننا، ماد، هخامنشی
امپراتوری‌ها / شهرها
سومر: اوروک – اور – اریدو
کیشلاگاشنیپوراکد
بابل – ایسین – کلدانی
آشور: آسور، نینوا، نوزی، نمرود
ایلامیاناموری‌هاشوش
هوری‌هامیتانی
کاسی‌هااورارتو
گاهشماری
شاهان سومر
شاهان ایلام
شاهان آشور
شاهان بابل
شاهان ماد
شاهان هخامنشی
زبان
خط میخی
سومری – اکدی
ایلامی – هوری
اساطیر بین‌النهرین
انوما الیش
گیلگامشمردوخ
نیبیرو

[ویرایش] نام گذاری

کهن ترین نام برای این منطقه در متن های باستانی ایرانی و بصورت «میانرودان» ثبت شده است[نیاز به ذکر منبع]. یونانیان این واژه پارسی را در زبان خود به «مزوپوتامیا» ترجمه کردند که ترجمه واژه به واژه میانرودان است و همان معنی را می‌دهد[نیاز به ذکر منبع]. در دوران معاصر این واژه در زبان عربی به بین‌النهرین ترجمه شد و فارسی نیز همان واژه عربی را به وام گرفته‌است. (برای اطلاعات جامع در این باره رجوع کنید به کتاب: مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران.(جلد۱) در زبان آرامی این منطقه‌ را بث نهرین می‌نامند.

[ویرایش] کشورهایی که امروزه میان رودان بینشان تقسیم شده است


[ویرایش] منابع

  • مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران. ( جلد ۱ ) - 164-168