پهنای باند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پهنای باند محدوده فرکانسی است که پاسخ سیستم دارای حداقل درصد خاصی از ماکزیمم پاسخ سیستم باشد. این نسبت معمولاً مقدار (۰/۵-) ۲ معادل ۳dB است.

علاوه بر این در سیستمهای مخابرات دیجیتال، از سرعت انتقال داده برحسب بیت بر ثانیه (bps) با عنوان عرض باند یا پهنای باند یاد می‌کنند.

این نوشتار مهندسی مخابرات ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.