عبدلله نوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عبدالله نوری، وزیرکشور کابینههای نخست رفسنجانی و خاتمی و نخستین رئیس شورای شهر تهران بود.
او که از جناح روحانیون مبارز به شمار میرفت، در کابینه دوم رفسنجانی از وزارت کنار گذاشته شد. در انتخابات دوره پنجم مجلس شورای اسلامی، در صدر فهرست کارگزاران و نیروهای خط امام، به عنوان نماینده مردم تهران برگزیده شد و تا به مدت یکسال رهبری فراکسیون اقلیت را در این مجلس بر عهده داشت. در سال ۱۳۷۶، پس از پیروزی خاتمی در انتخابات، نوری دوباره وزیر کشور شد، ولی پس از یکسال توسط اکثریت مجلس پنجم (که متمایل به جناح راست بودند) استیضاح شد. پس از استیضاح و برکناری از وزارت کشور، او روزنامه خرداد را منتشر کرد و چند ماه بعد، در اسفند ۱۳۷۷ با رای بالای مردم تهران به عضویت شورای شهر درآمد. در تابستان ۱۳۷۸، برای امکان نامزد شدن در انتخابات دور بعدی مجلس، از شورای شهر تهران کناره گرفت، ولی اندکی بعد، قوه قضائیه به بهانه برخی شکایتها از روزنامه خرداد، او را به ۵ سال زندان محکوم کرد و امکان نامزدی برای مجلس از او گرفته شد.