سنندج
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سنندج، (به کردی سنه Sine) مرکز استان کردستان ایران است. سنندج يكي از شهرهاي قديمي كردستان میباشد كه تاريخ آن به قبل از ميلاد مسيح بر میگردد.اين شهر كه داراي آثار قديمي از دوره هاي قبل از ميلاد 'قبل از اسلام و دوران اسلامي میباشد. اين شهر بين كردستان جنوبي و شمالي قرار دارد و شاه راه ارتباط سريع جنوب غربي ايران به شمال غربي ايران است.
نام سنندج در آغاز به شکل "سنه دژ" بوده به معنی دژ سنه. سنه نام منطقهای بوده که سنندج در آن قرار گرفته است. در نزدیکی سنندج سد بزرگی به نام سد قشلاق ساخته شده است که آب شهر و ناحیه را تأمین میسازد. زبان مردم سنندج کردی است. جمعیت این شهر حدود 358084 نفر است .البته بر طبق آمار جديد خود كشور ايران جمعيت اين شهرستان با توابع بالغ بر 750000نفر میباشد. [1].
[ویرایش] جاذبههای گردشگری
از مناطق دیدنی این شهرستان مي توان مسجد جامع دارالاحسان، بازار قديمي شهر، پارک دیدنی آبيدر (اميريه)، خانه ي كرد، موزه سنندج و عمارت خسروآباد را نام برد. در 65 کیلومتری سنندج دهستان نوگل(نگل)واقع است که به دليل قرآنی باستانی که متعلق به قرون اولیه اسلام است گردشگران زيادي را به خود جذب كرده است.