مظاهر مصفا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دکتر مظاهر مصفا(1307-) استاد دانشگاه، شاعر و مصحح معروف معاصرایران است.
دکتر مظاهر مصفا در سال 1307 در خانوادهای با فرهنگ از اهالی تفرش به دنیا آمد. دوران تحصیلات اولیهٰ خود را در مدرسه حکیم نظامی قم سپری کرد و تحصیلات خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی تا اخذ درجه دکتری از دانشگاه تهران ادامه داد. همزمان با ادامه تحصیل به استخدام آموزش و پرورش درآمد و مدتی هم رئیس فرهنگ قم بود. برادر بزرگتر وی دکتر ابوالفضل مصفا و خواهر وی خانم دکتر مصفا(مادر فؤاد حجازی آهنگساز معروف) از استادان زبان و ادبیات فارسی هستند.
بسیاری دکتر مظاهر مصفا را بزرگترین قصیده سرای ایران بعد از ملک الشعرای بهار(محمدتقی بهار) می دانند. آوازهٰ شاعری او مرزهای افغانستان و هند و دیگر کشورهای فارسی زبان را درنوردیده است. قصیدهٰ "هیچ" او یکی از بهترین نمونههای شعر معاصر است که دکتر غلامحسین یوسفی در کتاب "چشمهٰ روشن" به بررسی آن پرداخته و پروفسور صلاح الصاوی (شاعر و سخن سنج مصری) در کتاب "العدمیه فی الشعر" آن را ترجمه، نقد و بررسی کرده است. تا کنون چند مجموعه شعر از او به چاپ رسیده که از آن جمله است: "ده فریاد" و "سی سخن".
در عرصهٰ تحقیقات ادبی از معروفترین سعدی شناسان معاصر است و آثار ارزشمندی از او به چاپ رسیده که از آن جمله اند: پاسداران سخن - تصحیح مجمع الفصحاء(در چند جلد)- تصحیح دیوان نزاری قهستانی - تصحیح دیوان سنایی - تصحیح بوستان سعدی و دهها اثر دیگر.
او در جوانی با دکتر امیربانو کریمی(استاد ادبیات دانشگاه تهران) دختر امیری فیروزکوهی(شاعر معروف معاصر) ازدواج کرد و از وی صاحب فرزندانی شد که از آن جمله اند: علی مصفا (بازیگر سینما و تلویزیون و همسر لیلا حاتمی)، کیمیا مصفا (عروس دکتر سید جعفر شهیدی، گلزار مصفا و اسماعیل مصفا.
برخی از مطالع اشعار او به شرح ذیل است:
- مردی ز شهر هرگزم از روزگار هیچ/
جان از نتاج هرگز و تن از تبار هیچ
- من آمده ام به بوی علی،به سوی علی،به کوی علی/
رخ ازهمه سوی تافته ام،شتافته ام به سوی علی
- دردا که آفتاب مروت به خون نشست/
فریاد ای فتی که فتوت به خون نشست
- دوشینه به میخانه شدم از تو چه پنهان/
مست از دو سه پیمانه شدم از تو چه پنهان