تنکابن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تنکابن نام شهرستانی است در غرب مازندران که نزدیک ۳۳۶۵۰ نفر جمعیت و حدود 1957 کیلومتر مربّع مساحت دارد. این شهرستان از شمال به دریای مازندران، از شرق به شهرستان چالوس، از غرب به شهرستان رامسر و از جنوب به بخش الموت واقع در استان قزوین محدود میشود و مرز دو شهرستان چالوس و رامسر را رودخانه چالکرود تشکیل میدهد. رضا خان پهلوی با در نظر گرفتن موقعیت این منطقه تلاش کرد تا با کشاندن روستاییان به آنجا و حتی کوچ اجباری افراد به این مکان شهر جدیدی با نام «شهسوار» بنا کند. پس از پیروزی انقلاب نام این شهر جدید به تنکابن تغییر یافت. این نام از قلعه کهنی به نام تنکا گرفته شده که «دژ تنکا» نیز نامیده می شده است. این شهرستان تقریباً ۱۷۵۰۰۰ نفر سکنه دارد و با این حساب بقیه اهالی شهرستان که بیش از ۱۴۰۰۰۰ نفر هستند، در مناطق روستایی ساکن هستند. با توجّه به بهره گیری تنکابن از سه اقلیم دریا، دشت و جنگل، این شهر دارای جاذبه های طبیعی فراوانی است. قلّه سیالان، منطقه ییلاقی دوهزار، سه هزار، آبگرم معدنی فلکده، غار دانیال، پارک جنگلی چالدره، فرهادجوی و ... از مهم ترین جاذبه های گردشگری طبیعی در تنکابن به شمار می آید. قلعه تنکا، قلعه گردن، راه شاه عبّاسی، جاده قدیمی سه هزار، ساختمان شهرداری و ... جاذبه های تاریخی و فرهنگی تنکابن می باشد. ویژگی خاصّ تنکابن باغات کیوی، مرکبات، مزارع چای و گل های زینتی است که در کنار جاذبه های دیگر می تواند اوقات خوشی را برای مسافران فراهم آورد.
[ویرایش] منابع
- نگاهی همهسویه به تنکابن، تألیف حبیب الله مشایخی
- اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهیه و تدوین: واحدپژوهش و تالیف گیتاشناسی، زیرنظر سعید بختیاری.
- بروشور سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان مازندران