لومینسانس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

لومینسانس، تابش فوتون‌های ماورای بنفش، مرئی یا مادون قرمز از یک نمونهٔ تحریک‌شده توسط الکترون‌ها است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] ریشهٔ لغوی

اصطلاح لومینسانس از واژهٔ لاتینی «لومن» به معنای «نور» گرفته شده‌است.

[ویرایش] تاریخچه

لومینسانس اولین بار در سال ۱۸۸۸ توسط فیزیکدانی به نام Eilhardt Widemann برای توصیف تمام پدیده‌های نور که صرفاً به علت افزایش دما به وجود نیامده‌اند، معرفی شد.

[ویرایش] انواع

گونه‌های مختلف لومینسانس بر اساس حالت تحریک به شکل زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

انواع لومینسانس
نوع نحوه‌ی تحریک
فتولومینسانس (فلورسانس - فسفرسانس - فلورسانس تاخیری) جذب نور (فوتون‌ها)
رادیولومینسانس تابش‌های یونیزه کننده (اشعه ایکس - اشعه آلفا - اشعه بتا - اشعه گاما)
کاتدلومینسانس اشعه کاتدی (پرتو الکترونی)
الکترولومینسانس میدان الکتریکی
ترمولومینسانس گرم کردن پس از ذخیره‌ی انرژی اولیه
کمولومینسانس فرآیندهای شیمیایی (مثلا اکسیداسیون)
بایولومینسانس فرآیندهای بیوشمیایی
تریبولومینسانس نیروهای اصطکاکی و الکترواستاتیکی
سونولومینسانس امواج مادون صوت

[ویرایش] منابع

  • Valeur,B.,Molecular Fluoresence: Principles and Applications, Willey-VCH, 2002.