سکروه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سکروه روستای کوچکی از توابع بخش شیبکوه شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران است. این روستا در ۴ کیلومتری شمال غرب روستای بو جبرائیل واقع شده‌است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] محدوده سکروه

از شمال بوچیر، از جنوب مقام، از مغرب هشنیز، واز سمت مشرق به نخل جمال محدود می‌گردد.

[ویرایش] جمعیت

جمعیتش در حدود ۵۷ نفر می‌باشد که اهل سنت واز پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. دارای مسجد، مدرسه، خانه بهداشت می‌باشد.

[ویرایش] نژاد

مردم این روستا از نژاد عرب هستند وبزبان عربی تکلم می‌نمایند. همچنین بجانب زبان عربی گروهی از اهالی به زبان فارسی به گویش محلی نیز آشنائی دارند.

[ویرایش] پیشهٔ

پیشهٔ مردم روستا صید و ماهی گیری و دامداری وکشاورزی است .


[ویرایش] منبع

  • الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، تاریخ لنجه، چاپ دوم، دبی: دار الأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
  • العصیمی ، محمد بن دخیل، عرب فارس ، چاپ اول، السعودیة: مطابع الشاطیء الحدیثة بالدمام ، ۱۴۱۸ هجری قمری.
  • ترجمه این بخش از عربی به فارسی.


 
روستاهای بخش شیبکوه شهرستان بندر لنگه استان هرمزگان ایران
مسجد غیاث
ار میله | البهامنه | باوردان | بندر چارک | بوالعسکر | بو جبرائیل | باغوه | بوجراش | جادنی | جبریه | جزه | جفر طیور | چیرو | دهنو مراغ | دهنو میر | رستمی | دراویش | رستاق | سه کنار | سکروه | شیبکوه | طاحونه | طویری | عرمکی | علفدان | غدیر صابری | غدیر جبلی | کوغان | کلات | گرزه | گریشه | گلشن | لشتانی | لاور نادردون | مراغ | مقام (دهستان) | مرباغ | مکاحیل | نخل میر | نخیلوه | نخل خلفان | نخل جمال