رایانه شخصی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رایانه شخصی یا PC (کوتاهشده واژه Personal Computer) به آن دسته از رایانهها گفته میشود که برای استفاده شخصی و خانگی بکار میرود.
اولین رایانه شخصی تجاری در سال ۱۹۷۸ میلادی توسط شرکت اپل با نام Apple II ارائه شد. این رایانه، ماشین رومیزی کوچکی بود که زبان برنامه نویسی بیسیک را اجرا میکرد.
در سال ۱۹۸۱ میلادی نوعی رایانه شخصی توسط شرکت آیبیام ارائه شد که موفقیتی بزرگ بود، اما در ژانویه ۱۹۸۴ شرکت اپل رایانه مکینتاش را معرفی نمود.
رایانه شخصی اجزای اصلی مختلفی دارد از قبیل واحد پردازشگر مرکزی، حافظهها، مادربرد، دیسکسخت، سیستم عامل، باس پیسیآی و غیره. وقتی رایانه را روشن میکنید از زمان روشنکردن تا زمان خاموش کردن آن مراحلی طی میشود یعنی سیستم ورودی/ خروجی بسیک تست خودکار خودش را انجام میدهد تا ببیند تمام اجزای رایانه درست کار میکند یا نه که کلاً به این عمل بوتکردن گویند.
رایانه شخصی بیشتر به رایانههای شخصی آیبیام اطلاق می گردد. بنابراین، سازگار با PC به مفهوم رایانهای است که بتواند برنامههای یک IBM PC را به اجرا درآورد.
از خصوصیات این رایانهها میتوان به موارد زیر اشاره کرد : 1- نسبت به رایانههای بزرگ (Main Frame) ارزانتر هستند. 2- تنوع زیادی در شکل و کاربرد آنها وجود دارد. یکی از اشکال رایانههای شخصی، رایانههای رومیزی هستند.