Ri-sagnir

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Ri-sagnir eru 4 sagnir í íslensku, sem hafa þá sérstöðu að vera einu sagnir málsins, sem enda á -ri í þátíð. Þessar sagnir eru gróa, núa, róa og snúa. Einnig eru þær sérstakar fyrir þá sök, að í þátíð eru þær ritaðar með e (skv. tilskipun menntamálaráðuneytisins), þó svo að framburðurinn sé með é. Sagnirnar beygjast þannig:

  • gróa - greri - gróið
  • núa - neri - núið
  • róa - reri - róið
  • snúa - sneri - snúið

Orðabók Háskólans og Íslensk orðabók: fyrir skóla og skrifstofur geta að auki annars ritháttar á „sneri“ sem er „snéri“. Þessi notkun í ritmáli er ekki eins algeng enda segir Orðabók Háskólans hana einkum vera framburðarmynd en þó er hann notaður í um þriðjungi íslenskra skjala á netinu[1].

[breyta] Heimildir