വരയാട്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

വരയാട്
Enlarge
വരയാട്

നീലഗിരി ജൈവമണ്ഡലത്തില്‍ മാത്രം കാണുന്ന തദ്ദേശീയ ജൈവവംശമാണ് വരയാടുകള്‍(Nilgiritragus hylocrius)‍. 2005 വരെ വരയാടുകളെ ഹിമാലയന്‍ താര്‍(Hemitragus jemlahicus) ആയോ ഹിമാലയന്‍ താറിന്റെ ഉപവംശമായോ ആണു കണക്കാക്കിയിരുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ശാസ്ത്രനാമത്തില്‍ ആശയക്കുഴപ്പം നിലനില്‍ക്കുന്നു. വരയാടിന്റെ ശാസ്ത്രനാമം ചിലയിടങ്ങളില്‍ Hemitragus hylocrius എന്നും പരാമര്‍ശിച്ചിരിക്കുന്നതുകാണാം.

കേരളത്തില്‍ മൂന്നാറിനടുത്തുള്ള ഇരവികുളം ദേശീയോദ്യാനം വരയാടുകളുടെ സംരക്ഷണം പ്രധാന ലക്ഷ്യമാക്കിയുള്ളതാണ്. ഇരവികുളം ദേശീയോദ്യാനത്തില്‍ രാജമല, പന്തുമല, ചിന്നപ്പന്തുമല ഭാഗങ്ങളില്‍ വരയാടുകളെ കൂടുതലായി കണ്ടുവരുന്നു. ഐ.യു.സി.എന്നിന്റെ റെഡ്‌ ഡാറ്റാ ലിസ്റ്റില്‍[1] പെടുന്ന വംശനാശം നേരിടുന്ന ജീവി വര്‍ഗമാണ് ഇവ.

വളരെ ഗൗരവത്തോടെ സംരക്ഷണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ നടക്കുന്നതിനാല്‍ പശ്ചിമഘട്ടത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ 2500 വരയാടുകളുണ്ട്‌ എന്നാണ് കരുതുന്നത്.എന്നാല്‍ ഈ കണക്ക്‌ ശരിയാവില്ലെന്നും യഥാര്‍ഥത്തില്‍ വരയാടുകളുടെ എണ്ണം ഇതിലും വളരെ കുറവാകാമെന്നും മൂന്നാറില്‍ 2006 സെപ്റ്റംബറില്‍ ചേര്‍ന്ന മലമുകളില്‍ വസിക്കുന്ന ഒറ്റക്കുളമ്പുള്ള ജീവികളെക്കുറിച്ചുള്ള ലോകസമ്മേളനത്തില്‍ അഭിപ്രായമുയര്‍ന്നു. വന്യജീവി ഗവേഷകരായ ആര്‍.ജെ.രഞ്ജിത്ത്‌, പി.എസ്‌.ഈസ, കെ.രാംകുമാര്‍, പ്രതീഷ്‌ സി.മാമ്മന്‍, മോഹന്‍ അലെമ്പത്ത്‌ എന്നിവര്‍ അവതരിപ്പിച്ച പ്രബന്ധത്തിലാണ് ഈ നിരീക്ഷണമുള്ളത്‌

ഉള്ളടക്കം

[തിരുത്തുക] പ്രത്യേകതകള്‍

സാധാരണ ആടുകളുമായി വളരെ സാദൃശ്യവും, ജൈവികമായി അടുപ്പവുമുള്ള ഈ ജീവികളില്‍ ആണാടുകള്‍ക്കായിരിക്കും കൂടുതല്‍ വലിപ്പം. ആണാടുകള്‍ ഒരു മീറ്റര്‍ വരെ ഉയരം ഉയരമുള്ളവയും, 90 കിലോഗ്രാം വരെ ഭാരമുള്ളവയും ആയിരിക്കും. ആണാടുകള്‍ക്കും പെണ്ണാടുകള്‍ക്കും പിന്നിലേക്കു വളഞ്ഞ കൊമ്പുകളുണ്ടായിരിക്കും. പെണ്ണാടുകളുടെ കൊമ്പുകള്‍ താരതമ്യേന ചെറുതായിരിക്കും.

[തിരുത്തുക] ആവാസവ്യവസ്ഥകള്‍

ആടുവര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ പെടുന്ന ഈ ജീവികള്‍ നീലഗിരി കുന്നുകള്‍, പശ്ചിമഘട്ടത്തിന്റെ പാലക്കാട് മുതല്‍ ഇടുക്കി വരെയുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലെ സമുദ്രനിരപ്പില്‍ നിന്നും 1500 മീറ്ററിലധികം ഉയരമുള്ള സ്ഥലങ്ങളില്‍ കണ്ടുവരുന്നു.

പുല്‍മേടുകള്‍ നിറഞ്ഞ കുന്നിന്‍പ്രദേശങ്ങളാണ് വരയാടുകളുടെ വിഹാരകേന്ദ്രങ്ങള്‍. ഇത്തരം സ്ഥലങ്ങളിലെ പാറക്കെട്ടുകളുള്ള പ്രദേശങ്ങളോട് ഇവക്ക് പ്രത്യേക മമതയുണ്ട്. പാറക്കെട്ടുകളില്‍ ചെറിയ കുത്തുകള്‍ പ്രയോജനപ്പെടുത്തി അവയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാന്‍ വരയാടുകള്‍ക്ക് കഴിയും. ഇരപിടിയന്മാരില്‍ നിന്നും രക്ഷപെടാന്‍ വരയാടുകള്‍ ഇത്തരം പാറക്കെട്ടുകള്‍ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. പ്രത്യുത്പാദനവും പാറയിടുക്കുകളിലാണുണ്ടാവാറ്. വരയാടുകള്‍ക്ക്‌ ഈ പേരു ലഭിച്ചത്‌ തമിഴില്‍ നിന്നാണ്. തമിഴില്‍ വരൈ എന്നാല്‍ പാറ എന്ന് അര്‍ഥമാകുന്നതിനാല്‍ പാറ മുകളില്‍ താമസിക്കുന്ന ആട്‌ എന്നര്‍ഥം വരുന്നതാണ് ഈ പേര്.

തണുപ്പുള്ളതും വരണ്ടതുമായ കാലാവസ്ഥ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന മൃഗങ്ങളാണ് ഇവ. പശ്ചിമ ഘട്ടത്തിന്റെ അഞ്ച്‌ ശതമാനം പോലും വരാത്ത ഭൂവിഭാഗത്തിലാണ് ഇന്നു വരയാടുകള്‍ ഉള്ളത്‌. ഉയര്‍ന്ന വന്‍പാറകള്‍ ഉള്ള മലകളാല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ട പുല്‍മേടുകളിലാണ് വരയാടുകള്‍ കാണപ്പെടുന്നത്‌. വര്‍ഷം തോറും 1500 മില്ലീമീറ്ററിലധികം മഴ കിട്ടുന്ന ഇവിടങ്ങള്‍ വരണ്ടകാലാവസ്ഥയുള്ളതുമാകും. പശ്ചിമഘട്ടത്തില്‍ നീലഗിരി കുന്നുകള്‍ക്കും കന്യാകുമാരി കുന്നുകള്‍ക്കും ഇടയില്‍ 400 കിലോമീറ്ററിനുള്ളിലായാണ് വരയാടുകള്‍ അധിവസിക്കുന്ന ആറു മേഖലകള്‍. ഇവയില്‍ 16 ഇടങ്ങളിലായി വരയാടുകള്‍ കാണപ്പെടുന്നു.

[തിരുത്തുക] വേട്ടയാടലിന്റെ ഇര

തെക്കേ ഇന്ത്യയില്‍ നീലഗിരി മുതല്‍ ആനമല വരെയും പശ്ചിമഘട്ടത്തില്‍ ഉടനീളവും വരയാടുകള്‍ കാണപ്പെട്ടിരുന്നു. പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനകാലത്ത്‌ അനിയന്ത്രിതമായ വേട്ടയും കൊന്നൊടുക്കലും മൂലമാണ് വരയാടുകള്‍ വംശനാശം നേരിടാന്‍ ഇടയായത്‌. വേനല്‍ കാലത്തെ കാട്ടു തീയും നാട്ടു മൃഗങ്ങള്‍ തീറ്റതേടി വനമേഖലയിലേക്കു കടന്നതും വരയാടുകളുടെ വാസസ്ഥലം ചുരുങ്ങാന്‍ ഇടയാക്കി. ചിതറിയതും ചുരുങ്ങിയതുമായ മേഖലകളിലേക്ക്‌ വരയാടുകള്‍ ഒതുങ്ങാന്‍ ഇതിടയാക്കി. ഇരവികുളത്തെ വാസസ്ഥലം വന്മലകളാല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ടിരുന്നതും ഇവിടുത്തെ മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ പ്രതികൂലമായ കാലാവസ്ഥയുമാണ് ഇവിടെ വരയാടുകള്‍ക്ക്‌ രക്ഷയായത്‌.


[തിരുത്തുക] പെരിയാറും ഗവിയും

പെരിയാര്‍ കടുവാ സംരക്ഷണ കേന്ദ്രത്തിന്റെ ചില പ്രദേശങ്ങളിലും ഗവിയിലും ചെറിയതോതില്‍ വരയാടു സമൂഹങ്ങളെ കാണുന്നുണ്ട്‌.

[തിരുത്തുക] അനുബന്ധം

ഇതര ഭാഷകളില്‍