सनद, काव्य संग्रह
From Wikipedia
[संपादन] 'सनद'मधील काही कविता
[संपादन] विश्वास ठेव
इतका वाईट नाही मी; जितका तू आज समजतेस
दाहक नव्हते ऊन जितके तू आज समजतेस
तडजोड केली नाही जीवनाशी; हे असे दिवस आले
आयुष्यभर स्वागतास पेटते निखारेच सामोरे आले
हारलो कैकदा झुंजीत; तूच पदराचे शीड उभारलेस
हताश होऊन गोठलो; तूच पाठीवर हात ठेवलेस
कसे जगलो आपण, किती सांगू, किती करून देऊ याद
पळे युगसमान भासली;नाही बोलवत. नको ती मोजदाद.
अशी उदास, आकुल, डोळ्यांत जहर साठवीत पाहू नको
आधीच शरमिंदा झालो आहे; अधिक शरमिंदा करू नको
आयुष्य घृणेत सरणार नाही; हवीच तर घृणाही ठेव.
ज्या खडकावर घुसळलीस मान त्या माणसावर विश्वास ठेव.