Affix
From Wikipedia
Een Affix (vun latiensch: ad-figere= anbacken (PPP): adfixum, afslepen to affixum) is een Morphem, dat bi een anner Morphem hentoföögt warrt. Wenn dat vör dat annere Woort kümmt, denn heet dat Präfix. Wenn dat achter dat annere Woort anbackt warrt, denn so heet dat Suffix. Wenn dat in dat Woort inmengeleert warrt, heet dat Infix un wenn dat butenrüm bruukt warrt, heet dat Zirkumfix. Dat Affix is keen eegen Woort. Dat warrt bloß man bruukt as Anbacksel.
- Suffix-Bispeel lopen; loopt.
De Stammform is lop, dat Suffix is en. Dat Suffix gifft de Form vun den Infinitiv an. Dat annere Suffix t wiest de de eerste un de tweede un de drüdde Person Plural an.
- Präfix-Bispeel lopen: henlopen. De Stammform vun dat Verb is lop-', dat Suffix -en bedutt, datt hier een Infinitiv bruukt warrt. Dat Präfix hen- gifft de Richt an.
- Zirkumfix- Bispeel in de Spraak Guaraní: ndaguatái
De Form aguata ik gah warrt mit dat Zirkumfix nd-…-i tonichten maakt un bedutt nu ndaguatái, ik gah nich
- Infix-Bispeel in de Spraak Tagalog: bumilí. De Stammform vun dat Verb is bilí, kopen , dat Infix -um heet, datt de Ton dor up liggen deit, dat dor een köfft: bumilí (dor is een, de köfft).
[Ännern] Affixen in de Wetenschuppen vun de Natuur
Präfixen weert bruukt, wenn bi dat Utmeten de Henwies up verscheden Grötten geben weern schall. Bi de Afmeten Meter, Sekunnen, Byte, Hertz, Joule un so wieter weert ünnerscheedlich Grötten angeven dör dat Bruken vun een Präfix: Zentimeter, Millisekunnen, Megabyte, Kilohertz etc.
[Ännern] Affixen in de Informatik/Mathematik
Een Affix in de Informatik oder in de Mathematik is, just so as bi de Wetenschup vun de Spraak, een Deel in een Keed vun Tekens. Bruukt warrt Präfix, Infix un Postfix. Postfix is dor just datsülbige, wat een Suffix in de klassisch Linguistik is.
Wenn a,b,c,...Delen vun een Alphabet sünd, un v un w Tekenkeden öber een Alphabet sünd, denn weert ab, wenn de up een anner folgt
- bi abw een Präfix nömmt
- bi vabw een Infix nömmt
- bi wab een Postfix nömmt.
Up düsse Aart kann een Teken, wo een mit arbeiden mutt un wat an verscheden Stäen bruukt warrt, as een Affix bekeken weern. So kann een dat Teken + upschrieven as
- Präfix: +(m,n)
- Infix: m+n oder
- Postfix: (m,n)+
För Operationen bi dat Reken bruukt een meist de Notation as Infix. Wenn een Funktionen utreken deit, warrt meist de Notation as Präfix bruukt: f(x), g(x,y).