Duve (voegel)

Van Wikipedie

Een duve
vergroten
Een duve

Een duve of doeve (Latien: Columbidae) is een veulveurkoemende soort voegel. In Nederlaand koemen een antal duvesoorten veur, waorvan partie zich stark an de meens an-epas hem. De rotsduve bieveurbeeld is een veurouwer van de tamme stadsduve dee overal in de grote stejen an-etröffen kan wonnen, volgens bepaolde meensen soms zelfs in te grote getallen. Veur veul meensen is de stadsduve de duve, mar een duve as de Turkse tortel of de houtduve koemen oek iezig vake veur in Europa.

[bewark] De duve as edomesticeerde voegel

Duven wonnen allange ehouwen deur de meens; as pluimvee, um ze (in duvetillen) vet te messen en op te eten, mar veural oek as posduve vanwegen d'r fenomenale oriëntasievermeugen. Al in de vuufde dynastie van 't ouwe Egypte (±2000 v. Chr.) bestungen der al tamme duven. Hiervan bin tekeningen evunnen in een graf uut disse periode. In de Tachtigjaorige Oorlog wönnen de duve al gebruuk um tiejigen te doon vanuut belegerde stejen. In de Eerste Wereldoorlog gebruken zowel 't Duutse leger as de eallieerden posduven.

[bewark] De duve as symbool

De duve steet symbool veur verschillende dingen.

  • Personifikasie van de vrede, in tegenstelling tot de raove. Dit is weerumme te haolen uut 't verhaol van Noach.
  • Een paortjen duven is 't symbool van de liefde. Vake is dit 't attribuut van Venus.
  • 't Christelijke symbool veur de Heilige Gees, naor de woorden van Johannes de Deuper: En Johannes getuugde: ‘Ik hebbe de Gees as een duve uut de hemel zien neerkoemen, en hij bleef op hum russen.’ (Johannes 1:32).
  • De ziel. Op ouwe schilderiejen steet soms een non of-ebeeld waorbie een duve uut de mond kump. De ziel verlaot 't lief.
  • Een duve mit een flesjen in de snaovel is 't attribuut van Remigius.

[bewark] Nedersaksisch