พระเจ้ามังระ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้ามังระ (Hsinbyushin) เป็นพระโอรสองค์ที่ ๒ ในจำนวน ๖ พระองค์ของพระเจ้าอลองพญา กษัตริย์พม่า ได้ขึ้นเป็นกษัตริย์พระองค์ที่ ๓ ของราชวงศ์คองบอง หรือราชวงศ์อลองพญาในปี พ.ศ. ๒๓o๖ ได้ส่งกองทัพมาตีกรุงศรีอยุธยาอีก โดยได้ล้อมกรุงศรีอยุธยานานถึง ปีกับสองเดือน ก็เข้าตีพระนครได้ เมื่อวันที่ ๑๓ เดือนเมษายน พ.ศ.๒๓๑๐ ตรง กับวันอังคาร ขึ้นเก้าค่ำ เดือนห้า ปีกุน
พระเจ้ามังระ มีพระนามที่ปรากฎในพงศาวดารพม่าว่า " เซงพะยูเชง " โดยเป็นพระนามที่พระองค์ตั้งเอง อันเป็นพระนามเดียวกับ พระเจ้าบุเรงนอง ซึ่งแปลว่า " พระเจ้าช้างเผือก " ก่อนที่จะยกทัพตีอยุธยา พระเจ้ามังระได้ส่งพระราชสาสน์ถึงพระเจ้าจอร์จที่ 2 แห่งอังกฤษ แจ้งเหตุสงครามครั้งนี้ โดยอ้างเหตุความชอบธรรมเหนือดินแดนอยุธยามาแต่ครั้งพระเจ้าบุเรงนอง
พระเจ้ามังระสิ้นพระชนม์อย่างกระทันในปี พ.ศ. ๒๓๑๙ หลังจากอะแซหวุ่นกี้ แม่ทัพพม่าได้ตีพิษณุโลกแตกแล้วเตรียมจะกรีฑาทัพสู่กรุงธนบุรี เป็นผลให้อะแซหวุ่นกี้ต้องยกทัพกลับทันที
![]() |
พระเจ้ามังระ เป็นบทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |