กนกพงศ์ สงสมพันธุ์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ (9 ก.พ. พ.ศ. 2509 — 13 ก.พ. พ.ศ. 2549) เป็นนักเขียนรางวัลซีไรต์ ปีพ.ศ. 2539 จากหนังสือรวมเรื่องสั้น แผ่นดินอื่น เป็นสมาชิกก่อตั้งของกลุ่มนาคร เคยเป็นบรรณาธิการหนังสือไรเตอร์ แมกกาซีน ได้รับรางวัลช่อการะเกดสองครั้ง จากเรื่องสั้น สะพานขาด และเรื่องสั้น โลกใบเล็กของซัลมาน
[แก้] ผลงาน
- ป่าน้ำค้าง (2532) กวีนิพนธ์
- สะพานขาด (2534) รวมเรื่องสั้น
- คนใบเลี้ยงเดี่ยว (2535) รวมเรื่องสั้น
- แผ่นดินอื่น (2539) รวมเรื่องสั้นรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2539
- บันทึกจากหุบเขาฝนโปรยไพร (2544) ความเรียงเชิงบันทึกทัศนะ
- ยามเช้าของชีวิต (2546) เรื่องเล่าเชิงบันทึกทัศนะ
- โลกหมุนรอบตัวเอง (2548) รวมเรื่องสั้น
- ในหุบเขา (2549) กวีนิพนธ์
- นิทานประเทศ (2549)
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
- ประวัติกนกพงศ์ สงสมพันธุ์ - คอลัมน์รู้ไปโม้ดในมติชน
![]() |
กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ เป็นบทความเกี่ยวกับ นักเขียน หรือ นักประพันธ์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
ข้อมูลเกี่ยวกับ กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ