สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ มีพระนามเดิมว่า พระเชษฐาธิราช เป็นพระโอรสในสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ประสูติเมื่อปีมะโรง ๒๐๑๕ ที่เมืองพิษณุโลก ทรงครองราชสมบัติยาวนานอยู่ถึง ๓๘ ปี นับเป็นลำดับที่สองรองจากสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ พระราชบิดา สวรรคตเมื่อมีพระชันษาได้ ๕๗ พรรษา ในปี ๒o๗๒ ซึ่งเป็นปีที่ดาวหางฮัลเลย์โคจรมาใกล้โลก
เมื่อพระชันษาได้ ๑๓ พรรษา สมเด็จพระราชบิดาพระราชทานอภิเษกให้เป็นพระมหาอุปราชอยู่ได้ ๓ ปี สมเด็จพระราชบิดาถึงสวรรคต ตอนนั้นพระองค์มีพระชันษาได้ ๑๖ พรรษา พระองค์ยอมถวายราชสมบัติแก่สมเด็จพระบรมราชาธิราชผู้เป็นพระเชษฐา ซึ่งต่างพระมารดากัน และ ครองกรุงศรีอยุธยาอยู่ในเวลานั้น ส่วนพระองค์คงครองเมืองพิษณุโลกอยู่ในตำแหน่งพระมหาอุปราชอีก ๓ ปี จนสมเด็จพระบรมราชาธิราชสวรรคต จึงเสด็จเสวยราชสมบัติเมื่อมีพระชันษาได้ ๑๙ พรรษา รวมระยะเวลาการครองราชย์นานถึง ๓๘ ปี นานเป็นอันดับที่สองรองจากสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ พระราชบิดา
สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ เป็นที่เชื่อกันว่าเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์เดียวกับที่ปรากฏพระนามว่า " พระพันวษา " ในวรรณคดีพื้นบ้านเรื่องขุนช้างขุนแผน เนื่องจากในพงศาวดาร อาทิ คำให้การชาวกรุงเก่า ระบุถึงรัชสมัยของพระองค์ มีตอนที่กล่าวถึงทหารคนสำคัญคนหนึ่งที่ชื่อ " ขุนแผน " ด้วย
[แก้] ดูเพิ่ม
รัชสมัยก่อนหน้า: สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 3 ราชวงศ์สุพรรณภูมิ |
พระมหากษัตริย์ไทย ราชวงศ์สุพรรณภูมิ พ.ศ. 2034 – พ.ศ. 2072 |
รัชสมัยถัดไป: สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 4 ราชวงศ์สุพรรณภูมิ |
![]() |
สมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒ เป็นบทความเกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |