อุมัร
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ส่วนหนึ่งของ ประวัติศาสนาอิสลาม |
|
ความเชื่อและการปฏิบัติ | |
อัลลอหฺ ฮัจญ์ |
|
บุคคลสำคัญ | |
คัมภีร์และหนังสือ | |
อัลกุรอาน เตารอต อินญีล ซะบูร | |
นิกาย | |
ซุนนี · ชีอะหฺ นิกายทั้งหมด |
|
สังคมศาสนาอิสลาม | |
เมือง · ปฏิทิน · สถาปัตยกรรม ศิลปะ · บุคคล |
|
ดูเพิ่มเติม | |
ศัพท์เกี่ยวกับศาสนาอิสลาม หมวดหมู่ศาสนาอิสลาม |
อุมัร อิบนุลคอฏฏอบ เกิดราวปี ค.ศ. ๕๘๖ ที่มักกะหฺ ในอาราเบีย นับถือศาสนาอิสลามราวปี ค.ศ. ๖๑๕ และอพยพไปมะดีนะหฺปี ค.ศ. ๖๒๒ เป็นบิดาของนางฮัฟเศาะหฺ ซึ่งแต่งงานกับนบีมุฮัมมัดราวในปี ค.ศ. ๖๒๕
ดำรงตำแหน่งเป็นคอลีฟะหฺหลังการตายของคอลีฟะหฺอะบูบักรฺ ๓ สิงหาคม ๖๓๔ ตั้งสมญานามให้แก่ตนเองว่า อะมีรุลมุมินีน (ผู้นำแห่งศรัทธาชน) ทั้ง ๆ ที่สมญานามนี้เป็นของอะลีย์ บินอะบีฏอลิบ ภายหลังเหล่ากษัตริย์อาหรับก็ใช้สมญานามนี้
ชาวตะวันตกถือว่าคอลีฟะหฺอุมัรนี้เป็นหนึ่งในร้อยอัจฉริยะในโลก ตั้งแต่อดีตและปัจจุบัน เป็นนักปกครองที่เก่งกาจ สามารถขยายอาณาจักรอิสลามออกไปทุกสารทิศ มีบุคคลิกเข้มแข็ง ลงโทษผู้คนที่ทำผิดด้วยตนเอง ชอบเดินออกไปในตลาดเพื่อตรวจตราการค้าขาย ในมือถือไม้หวดตีพ่อค้าโกงตาชั่ง จนกลาวกันว่า ไม้เรียวของท่านอุมัรน่ากลัวยิ่งกว่าดาบ ความเข้มงวดของอุมัรทำให้ผู้คนพากันเกรงกลัว
ท่านเป็นผู้ที่ชีอะฮ์เกลียดชัง อันเนื่องจากท่านเป็นผู้พิชิต เปอร์เซีย
อุมัรเสียชีวิตที่กรุงมะดีนะหฺเนื่องจากถูกอะบูลุลุอะหฺ ทาสจากเปอร์เซีย สังหาร เมื่อวันที่ ๓ พฤศจิกายน ค.ศ. ๖๔๔