กรดฟอร์มิก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กรดฟอร์มิก
สมบัติทั่วไป
ชื่อตามระบบ กรดเมทาโนอิก
ชื่ออื่น กรดมด
กรดไฮโดรเจนคาร์บอกซิลิก
กรดเอไมนิก
สูตรโครงสร้าง H-COOH
มวลโมเลกุล 46.03 g/mol
ลักษณะภายนอก ของเหลวไม่มีสี ระเหยง่าย
เลขทะเบียน CAS [64-18-6]
สมบัติ
ความหนาแน่นและสถานะ 1.22 g/cm3, ของเหลว
การละลายในน้ำ ละลายได้ดี
จุดหลอมเหลว 8.4 °C (281.5 K)
จุดเดือด 100.8 °C (373.9 K)
ความหนืด 1.57 cP ที่ 26 °C
พิษภัย
พิษภัยหลัก กัดกร่อน
NFPA 704 Image:nfpa_h2.pngImage:nfpa_f2.pngImage:nfpa_r1.png
จุดวาบไฟ 69 °C
สารประกอบที่เกี่ยวข้อง
กรดคาร์บอกซิลิกที่เกี่ยวข้อง กรดแอซิติก
กรดโพรพิโอนิก
สารประกอบที่เกี่ยวข้อง ฟอร์มาลดีไฮด์
เมทานอล
หากมิได้ระบุเป็นอย่างอื่น ข้อมูลที่ให้ไว้นี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐาน
ที่ 25°C, 100 kPa

กรดฟอร์มิก (Formic acid) เรียกตามระบบว่า กรดเมทาโนอิก (Methanoic acid) เป็นกรดคาร์บอกซิลิกที่มีโครงสร้างไม่ซับซ้อนนัก มีสูตรโมเลกุล CH2O2 ในธรรมชาติพบในพวกมดและผึ้ง เพื่อใช้สำหรับป้องกันตัวจากศัตรู โดยที่คำว่า "formic" ได้มาจากคำในภาษาละตินว่า formica ซึ่งแปลว่ามดนั่นเอง

[แก้] ประวัติการค้นพบ

เมื่อปี พ.ศ. 2214 จอห์น เรย์ นักธรรมชาติวิทยาชาวอังกฤษ เป็นบุคคลแรกที่ทราบถึงการสกัดกรดฟอร์มิก โดยการกลั่นมดจำนวนมาก ต่อมา โชเซฟ หลุยส์ เก-ลูซัก นักเคมีชาวฝรั่งเศส ได้ค้นพบวิธีการสังเคราะห์กรดฟอร์มิกจากกรดไซยานิก และต่อมา Marcellin Berthelot นักเคมีชาวฝรั่งเศสได้ค้นพบวิธีสังเคราะห์จากคาร์บอนมอนอกไซด์ และใช้วิธีนี้มาจนปัจจุบัน

  กรดฟอร์มิก เป็นบทความเกี่ยวกับ เคมี ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ กรดฟอร์มิก ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ