อะลีย์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อิมามอะลีย์ บิน อะบีฏอลิบ บุตรเขยของศาสนทูตมุฮัมมัดผู้เป็นคอลีฟะหฺที่ 4 ตามทัศนะซุนนี และอิมามที่ 1 ตามทัศนะชีอะหฺ ทั้งมัซฮับซุนนีและชีอะหฺต่างก็ยกย่อง อะลีย์ ว่าเป็นสาวกผู้ทรงธรรมและเป็นปราชญ์ผู้ประเสริฐเลิศ
อะลีย์กำเนิดในกะอฺบะหฺ มหานครมักกะหฺ วันที่ 13 เดือนร่อญับ ปีช้างที่ 30 หรือปีที่ 10 ก่อนมับอัษการแต่งตั้งศาสดามุฮัมมัด
บิดาของท่านคือ อะบูฏอลิบ และมารดาคือ ฟาฏิมะหฺ บินตุ อะสัด
นะหฺญุลบะลาเฆาะหฺ (ยอดโวหาร) เรียกในภาษาอังกฤษว่า Peak of Elloquence เป็นหนังสือรวบรวมสุนทโรวาทและสุภาษิตของอะลีย์ ที่เป็นมรดกอันล้ำค่าตกทอดมาจนถึงวันนี้ รวบรวมโดย ชะรีฟ อัรรอฎีย์
มีบุตร 36 คน ในจำนวนนั้นคือ ฮะซัน ฮุเซน ซัยนับ และมุฮัมมัด อิบนุลฮะนะฟียะหฺ
อิมามอะลีย์ ถูกสังหารในทางแห่งอัลลอหฺที่เมืองกูฟะหฺ ตรงกับวันที่ 21 เดือน รอมะฎอน ปี ฮ.ศ. 40 สุสานอันประเสริฐของท่านอยู่ที่ เมืองนะญัฟประเทศอิรัก
ตัวอย่างจากนะหฺญุลบะลาเฆาะหฺ
เมื่อมอบธงชัยให้แก่มุฮัมมัด อิบนุลฮะนะฟียะหฺ กล่าวว่า "แม้นภูเขาจะเคลื่อนที่เธอก็จงมั่นอย่าเคลื่อนที่ จงกัดกรามของเธอ จงให้อัลลอหฺทรงยืมกะโหลกศีรษะของเธอ จงตอกเท้าเข้าในธรณี ยิงจักษุให้ไกลสุดหมู่มนุษย์ จงลดสายตาของเธอลงต่ำ และจงทราบเถิดว่า ชัยชนะนั้นมาจากอัลลอหฺพระพิสุทธิคุณ"
ตัวอย่างบทกวีของอิมามอะลีย์
โอ้เจ้าเอ๋ยจงอดกลั้นมั่นคงเสมอ | |
เมื่อเจ้าเจอเหตุการณ์อันยิ่งใหญ่ | |
เพียรรักษาความเศร้าโศกโรคหัวใจ | |
ด้วยการอดกลั้นต่อไปอย่าได้ท้อ |
หากประสบพบทุกข์เศร้าเข้าวันหนึ่ง | |
ควรคำนึงอย่ารุ่มร้อนอ่อนใจหนอ | |
ความจริงเจ้าสุขหรรษามานานพอ | |
อย่าตัดพ้อท้อใจในพระบริบาล |
แท้จริงเอกองค์อัลลอหฺทรงเลอเลิศ | |
ทรงประเสริฐตระหนักยิ่งทุกสิ่งสรรพ์ | |
แท้จริงหลังความทุกยากที่ฝ่าฟัน | |
ความสุขสันต์พลันตามมาอย่าแคลงใจ |
เพราะพระองค์ทรงโองการประทานถ้อย | |
ล้วนถูกต้องแม้แต่น้อยไม่สงสัย | |
ศรัทธาชนตั้งเท่าไหร่ได้ดับไป | |
เคยอดอยากลำบากใจในโลกา |
ผลตอบแทนคือวันหน้าชีวาใหม่ | |
จุติในสรวงสวรรค์แดนหรรษา | |
ดื่มซัลซบีลที่รินไหลในธารา | |
คือสุราดับกระหายชุบกายคืน |
[แก้] ตัวอย่างสุนทโรวาทของอิมามอะลีย์
การให้อภัย ๐ การให้อภัยนับเป็นมงกุฏของคุณภาพที่ยิ่งใหญ่ ๐ จงยอมรับในการขออภัย สำหรับผู้ที่เขาแสวงหาการอภัยโทษจากท่าน ๐ นับเป็นการดีที่ไม่กระทำบาปหนึ่ง มากกว่าที่จะไปขอให้ผู้หนึ่งอภัยให้กับเรา ๐ คนที่ชั่วที่สุด ก็คือ ผู้ที่ไม่เคยให้อภัยแก่ใครหรือไม่เคยแม้แต่จะขออภัยใคร ๐ จงอย่ารีบเร่งไปสู่การลงโทษบุคคลผู้หนึ่ง ในความผิดหนึ่งที่เขากระทำ แต่จงปล่อยให้มีโอกาสเพื่อการขออภัย ในระหว่างการกระทำผิดและการลงโทษ ๐ จงลงโทษคนใช้ของท่านหากเขาฝ่าฝืนคำสั่งของพระเจ้า แต่จงอภัยให้กับการที่เขาดื้อดึงไม่ทำตามท่าน ๐ เมื่อท่านมีชัยชนะเหนือศัตรูของท่านจงอภัยให้กับเขา อันเป็นหนทางที่ท่านจะตอบแทนการขอบคุณต่อพระเจ้าที่พระองค์ได้ทรงประทานพลังอำนาจในการพิชิตให้กับท่าน ๐ ผู้ใดที่สามารถมองเห็นความผิดของตนเองได้ ย่อมเป็นผู้นิ่มนวจต่อความผิดของผู้อื่น ๐ เขาเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถให้อภัยก็คือ ผู้มีอำนาจที่จะจัดการลงโทษ ๐ ถ้าหากท่านมีโอกาสและมีอำนาจเหนือศัตรูของท่าน ก็จงให้อภัยกับเขาเพื่อเป็นการขอบคุณพระเจ้าต่อชัยชนะนี้ ๐ กิจกรรมที่ดีเลิศของบุคคลผู้หนึ่งที่ยิ่งใหญ่ก็คือ การให้อภัยและการลืม