ร่ม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ร่ม เป็นเครื่องใช้สำหรับกันแดดกันฝน มีด้ามยาวสำหรับถือ และส่วนบนเป็นแผ่นโค้ง ขอบกลมเหมือนดอกเห็ด ทำจากกระดาษหรือผ้า ลักษณะเฉพาะที่สำคัญของร่มคือ สามารถหุบเก็บได้ จึงพกพาได้สะดวก ลักษณนามของร่ม คือ คัน
สารบัญ |
[แก้] ลักษณะของร่ม
ร่มประกอบด้วยส่วนสำคัญ 2 ส่วน คึอ ส่วนด้าม ส่วนตัวร่ม และส่วนซี่ร่ม
- ด้ามร่ม ทำจากวัสดุยาว สำหรับยึดตัวร่ม และเป็นด้ามจับ ส่วนปลายจึงมักทำให้มีขนาดใหญ่ หรืองอโค้ง เพื่อจับได้สะดวก มีทั้งที่ทำจากโลหะ และไม้
- ตัวร่ม ทำจากกระดาษอาบน้ำยากันฝน และผ้าชนิดที่กันฝนได้ (เรียกทั่วไปว่า ผ้าร่ม) แผ่เป็นวงกลม ยึดวางอยู่บนซี่ร่ม หรือโครงร่ม
- ซี่ร่ม ซี่ร่มเป็นส่วนสำคัญของร่ม ที่ทำให้ร่มพับเก็บได้ มีขนาดเล็กยึดต่อกันเป็นท่อนๆ พับเข้าออกได้ บ้างก็ เป็นแบบท่อนเดียว หุบร่มได้อย่างเดียว บ้างก็เป็นแบบสองท่อน หุบร่มแล้ว ยังพับซ้อนลงไปได้อีก ทำให้เมื่อพับแล้วมีขนาดกะทัดรัด พกพาสะดวก
[แก้] ร่มชนิดต่างๆ
ร่มที่ใช้กันโดยทั่วไป เป็นร่มกันแดดกันฝน สำหรับใช้คนเดียว หรือสองคนเป็นอย่างมาก สามารถกันแดด และกันฝนได้ แต่นอกจากนี้ ยังมีร่มสำหรับใช้ประโยชน์อื่นๆ เช่น
- ร่มชายหาด : เป็นร่มขนาดใหญ่ มีด้ามยาวและใหญ่ ปักไว้ตามชายหาด สำหรับกันแดดให้นักท่องเที่ยวขณะนอนบนชายหาด
- ร่มแม่ค้า : เป็นร่มขนาดใหญ่ เช่นเดียวกับร่มชายหาด มักใช้กันแดดกันฝนตามแผงขายของในตลาดนัด ริมทางเท้า หรือในที่ต่างๆ ใช้ปักในแท่นที่หนัก เพื่อกันล้ม
- ร่มสนามกอล์ฟ เป็นร่มสำหรับใช้ถือ มีขนาดใหญ่และด้ามยาวกว่าร่มปกติเล็กน้อย
[แก้] ประวัติ
![]() |
[แก้] การใช้งานอื่นๆ
ปัจจุบันมีการใช้ร่มเพื่อประโยชน์อื่นๆ นอกเหนือจากการใช้กันแดดกันฝน เช่น ใช้ประดับในสวน ตกแต่งบ้าน ร่มขนาดเล็กสำหรับแปรอักษร ร่มติดข้อความโฆษณาสินค้า
[แก้] ดูเพิ่มเติม
- ฉัตร
- กลด
- ร่มชูชีพ