จังหวัดบาหลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

จังหวัดบาหลี เป็น 1 ใน 33 จังหวัดของประเทศอินโดนีเซีย

สารบัญ

[แก้] สถิติของจังหวัดบาหลี

เมืองเอก เดนปาซาร์

พื้นที่ 5,632.86 ตารางกิโลเมตร

ประชากร 31,050,000 คน

ความหนาแน่น 559 คน/ตารางกิโลเมตร

[แก้] ประวัติจังหวัดบาหลี

เดิมบาหลีเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรมัชปาหิตและได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของฮอลันดาใน ค.ศ.1343 ต่อมาอินโดนีเชียได้แยกตัวออกจากฮอลันดา โดยการนำของนายซูการ์โนและฮัตตา และเป็นส่วนหนึ่งของประเทศอินโดนีเซียในปัจจุบัน

[แก้] การปกครอง

การปกครองของจังหวัดบาหลีมี 8 เขต และ 1 เมือง (*)

เดนปาซาร์ (*)

  1. บาดุง
  2. เบงกลี
  3. บูเลเลง
  4. เกียนยา
  5. เยมบรานะ
  6. คาเรงคาเซม
  7. คลุงคัง
  8. ทาบานัน

[แก้] ประชากร

เชื้อชาติ เป็นชาวบาหลี 89% ที่เหลือเป็นชาวชวาและอื่นๆ

ศาสนา ส่วนใหญ่เป็นชาวฮินดู 93.18% ชาวมุสลิม 4.79% ชาวคริสต์ 1.38% ชาวพุทธ 0.64%

[แก้] วัฒนธรรม

ส่วนใหญ่ชาวบาหลีได้รับวัฒนธรรมจากอินเดียเป็นอันมาก เช่นศาสนาพราหมณ์-ฮินดู และศาสนาพุทธ รามายณะ ตลอดจนอักษร ภาษา ฯลฯ นั้นล้วนมาจากอินเดีย และนำมารวมกับวัฒนธรรมประจำท้องถิ่น และนำใช้อย่างแพร่หลาย