สงครามกลางเมืองอเมริกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สงครามกลางเมืองอเมริกา
ชื่อของความขัดแย้ง สงครามกลางเมืองอเมริกา
วันที่การรบนี้เริ่มขึ้น ค.ศ. 1861
สถานที่ที่การรบนี้เริ่มขึ้น ส่วนมากเกิดในรัฐฝ่ายใต้
ผลการรบ ฝ่ายเหนือเป็นผู้ชนะ
ฝ่ายรบ
สหรัฐอเมริกา สหพันธรัฐอเมริกา
ผู้บัญชาการทัพ
อับราฮัม ลิงคอล์น เจฟเฟอร์สัน เดวิส
ความแข็งแกร่งของทัพ
2,803,300 1,064,200
จำนวนผู้ที่ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต
เสียชีวิตระหว่างรบ: 110,070

เสียชีวิตรวม: 359,528
บาดเจ็บ: 275,175

เสียชีวิตระหว่างรบ: 74,524

เสียชีวิตรวม: 198,524
บาดเจ็บ:137,000+


สงครามกลางเมืองอเมริกา (American Civil War) เป็นสงครามกลางเมืองของสหรัฐอเมริกา เกิดขึ้นระหว่าง ค.ศ. 1861 ถึงค.ศ. 1865 โดยรัฐฝ่ายเหนือ 23 รัฐ ที่เรียกว่า สหรัฐอเมริกา (United States of America) กับรัฐฝ่ายใต้ 11 รัฐ ที่แยกตัวออกมาจากสหรัฐ และเรียกตัวเองว่า สหพันธรัฐอเมริกา (Confederate States of America) สงครามจบลงโดยชัยชนะของฝ่ายเหนือ

[แก้] สาเหตุของสงคราม

สาเหตุของสงครามเกิดจากความแตกต่างระหว่างแต่ละรัฐในสหรัฐอเมริกา ที่มีรูปแบบและชีวิตความเป็นอยู่แตกต่างกันมาก ในขณะที่รัฐทางใต้ซึ่งจำเป็นต้องใช้ทาสในการเกษตรกรรมขนาดใหญ่ รัฐทางเหนือกลับเป็นรัฐอุตสาหกรรมที่ไม่จำเป็นต้องใช้ทาสมากนัก เมื่ออับราฮัม ลิงคอล์นซึ่งมีแนวคิดต่อต้านระบบทาสอย่างชัดเจน ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา ทำให้รัฐทางใต้ 7 รัฐที่ไม่พอใจ แยกตัวเป็นอิสระ และตั้งรัฐบาลใหม่ในชื่อ สหพันธรัฐอเมริกา เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1861

[แก้] ดูเพิ่ม