Motî:kinkin 1
Èn årtike di Wikipedia.
kinkin
I. [o.n.] kin (djinti mot d' atôtchance a on ptit valet). Vinoz m' kinkin, sol djino di s' popa (F. Deprêtre et N. Nopère). rl a: kekene, rinkinkin. F. chéri.
II. Kinkin [n.dj.] no d' famile di Walonreye, e F. Kinkin.
Disfondowes: kinkin, kénkén.
Etimolodjeye: ridoblaedje di "kin". Coinrece Coûtchant walon.
Omonime:
- di kinkin (advierbire; di kegn)