سریانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سریانی نام یکی از لهجه‌های آرامی است که خاستگاهش شمال میانرودان است. این زبان پس از چیرگی اسکندر بر ایران و در درازای فرمانروایی سلوکیان با واژگان یونانی درآمیخت و چهره‌ای دیگر یافت. از این پس سریانی زبانی دانشیک گردید. نوشته‌های گرانبهایی درباره روزگار ساسانی و اشکانی به این زبان نوشته شده است و هنوز هم این زبان گویشورانی دارد.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منبع