سبزه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سَبزه ظرفی است که در آن برخی از حبوبات را رویانده‌اند و از نشانه‌های نوروز و اجزای سفره هفت‌سین است. سبزه از جوانه گندم، جو و عدس رویانده می‌شود. معتقدند که شادابی و خرمی را در طول سال به همراه دارد. مرسوم است که سبزه را تا روز سیزدهم نوروز که سیزده به در خوانده می‌‌شود نگاه داشته و همراه با آن بدی‌ها و کدورت ها را دور بریزند. همچنین برخی معتقدند که گره زدن سبزه در روز سیزده‌به‌در سبب باز شدن بخت جوانان دم بخت می‌‌شود.