انيميشن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پویانمایی یا اَنیمِیشِن به فرایندی در کار فیلمسازی گفته میشود که طی آن هر قاب یک فیلم تک به تک درست میشود. این قابها را میتوان یا به گونه نگارههای رایانهای یا با عکسبرداری از نقاشی یا با پدید آوردن تغییرات پیاپی در یک مدل و گرفتن عکس از آنها پدید آورد. هنگامیکه قابها را بهم برسانیم و فیلم حاصل از آن را با سرعت ۱۶ قاب در ثانیه یا بیشتر بنگریم، این پندار پیش میآید که حرکنی پیوسته در جریان است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه
[ویرایش] انیمیشن کامپیوتری
فراوردن این گونه فیلم ها بسیار کار میبرد ولی امروزه با پیشرفت انیمیشن کامپیوتری این فرایند شتاب بیشتری گرفته است.
بر روی خود رایانه میتوان نگارههای پویانما را در قالب GIF تماشا کرد. قالب دیگری به نام فلش (Flash) که از سوی شرکت ماکرومدیا پدید آمده تماشای پویانمایی بر روی اینترنت را شدنی میسازد. فایلهایی که توسط برنامه فلش و برای نمایش ساخته میشوند با پسوند swf. قابل دسترسی هستند. به نتیجه یک تولید پویانمایی، کارتون گفته میشود.
[ویرایش] انواع کارتونها
- کارتون تلویزیونی
- کمیک استریپ یا تصاویر حرکت دار مطبوعاتی
- شوخیهای تصویری (Cartoons Gag)
- کارتونهای سرمقالهای (Editorial Cartoon)
- کارتونهای سیاسی (Political Cartoons)
- کارتونهای یکبار مصرف (Cartoons for a case)
- کارتونهای طراحی و ساخت لوگو (Logo Cartooning and Design)
- کارتونهای سیاه (Black Humor)
- تصویرگری (Illustration)
[ویرایش] روش های انيميشن
نورپردازی
- انيميشن سنتی (کاغذی)
- روتوسکوپ
- انيميشن کامپیوتری
- Cutout animation
- انيميشن آنالوگ کامپیوتری
- Motion capture
- Stop-motion animation
- claymation
- Pixilation
- انیمیشن عروسکی
- انیمیشن محدود
- Pinscreen animation
- طراحی روی فیلم