حاجر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نام سرزمين و منزلی ميان مكه تا عراق كه محل تلاقی اهل بصره و كوفه،هنگامعزيمت به مدینه است.به معنای نگهدارنده آب است،جايی كه آب در آن میماند. سید الشهدا«ع»در همين منزل،نامه«مسلم بن عقیل»را از كوفه دريافت كرد و پاسخیخطاب به مردم كوفه نوشت و توسط پيك خويش قیس بن مسهر به سوی كوفه فرستاد.