آرتور پوپ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آرتور اپهام پوپ (۱۸۸۱-۱۹۶۹ (میلادی)). مورخ آمریکائی هنر.
او در شهر فینیکس ایالت رودآیلند زاده شد. در دانشگاههای براون و کرنل و هاروارد تحصیل فلسفه کرد. در ۱۳۰۴ هجری شمسی به دعوت حسین علاء به تهران آمد و برای مقامات دولتی و رضاشاه در مورد هنر ایرانی سخنرانی کرد.
از ۱۳۰۴ تا ۱۳۱۴ مشاور افتخاری دولت ایران بود و سپس عضو فرهنگستان ایران شد. نمایشگاههای زیادی در معرفی آثار هنری ایرانی در جهان برپا کرد. از ۱۳۴۴ با همسرش فیلیس اکرمن در شیراز اقامت کرد. در پی درخواست او آرامگاهی برایش در در اصفهان در ساحل زایندهرود نزدیک پل خواجو ساختند و پس از درگذشت در آنجا بهخاک سپرده شد. همسر وی نیز در همان آرامگاه به خاک سپرده شده است.
وی اگرچه نقش مهمی در معرفی هنر ایران به جهانیان داشت ولی خارج کردن بسیاری از این آثار از ایران به انتقادهائی از او منجر شد.[نیاز به ذکر منبع]
[ویرایش] آثار
- بررسی هنر ایران (شش جلد)
- مقدمهای بر هنر ایران
- شاهکارهای هنر ایران
- معماری ایران
[ویرایش] منابع
- نوروززاده چگینی، ناصر، آرتور اپهام پوپ، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.