اندرگاه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اندرگاه یا پنج روز گاهانی یا پنجهٔ دزدیده یا بهیزک (در پهلوی وهیجک) به پنج روز آخر سال در تقویم زرتشتی گفته میشود. در این گاهشماری سال از ۱۲ ماه ۳۰ روزه تشکیل شده است. این پنج روز را به آخر ماه دوازدهم (اسفند) میافزایند. هر یک از این پنج روز به نام یکی از سرودهای گاهانی نامیده شدهاست. در تقویم کنونی زرتشتی اگر سال کبیسه باشد این پنج روز به شش روز افزایش مییابد. در این صورت آن سال را اندرگاهی=(کبیسه) مینامند.
[ویرایش] منابع
- دوستخواه جلیل.«پیوست»، اوستا: کهنترین سرودهای ایرانیان. گزارش و پژوهش: جلیل دوستخواه. ۹۲۶
- مکنزی، دیوید. فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمه مهشید میرفخرایی. ۱۸۸.