یگان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

یگان ارتشی سازمانی است در درون نیروهای مسلح. هر یگان می‌تواند چندین سرباز، ناو، نفربر یا هواگرد را دربر بگیرد. هر سه نیروی زمینی، هوایی و دریایی بطور پایگانی (سلسله‌مراتبی) به گروه‌های گوناگون بزرگ و کوچکی بخش شده اند. این یگان‌بندی‌ها به مدیریت بهتر کارکردی، تاکتیکی و اداری نیروهای مسلح یاری می‌رساند. به شیوه تقسیم این یگان‌ها در نبردگاه یا محل رزمایش، آرایش نظامی می‌گویند.

یگان‌های معمول در نیروی زمینی ارتش
نام یگان شمار سربازان شمار یگان‌های تشکیل‌دهنده افسر مربوطه
ارتش بسیار ۲+ سپاه ارتشبد
سپاه ۳۰.۰۰۰+ ۲+ لشکر سپهبد
لشکر ۱۰.۰۰۰-۲۰.۰۰۰ ۲-۴ تیپ سرلشکر
تیپ ۲۰۰۰-۵۰۰۰ ۲+ هنگ
۳-۶ گردان
سرتیپ


هنگ ۵۰۰-۷۰۰ ۴-۶ گردان سرهنگ
گردان ۳۰۰-۱۰۰۰ ۲-۶ گروهان سرگرد
گروهان ۱۰۰-۳۰۰ ۳-۶ دسته سروان
دسته ۳۰-۴۰ ۲+ گروه ستوان
گروه ۸-۱۲ ۲+ جوخه گروهبان
جوخه ۴-۵ سرباز سرجوخه

پیش از انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران، فرمانده کل سه نیروی مسلح بزرگ‌ارتشتاران نامیده می‌شد که لقبی ریشه‌دار و باستانی است و از زمان هخامنشیان در زبان پارسی بکار می‌رفته است. پس از انقلاب این درجه ارتشی را فرمانده کل قوا نام گذاشتند.

[ویرایش] جستارهای وابسته

درجه‌های نظامی ایران