شبکه شخصی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شبکهء شخصی (PAN) یک شبکه رایانهای است برای برقراری ارتباط بین دستگاههای مختلف رایانهای (مانند تلفن، دستیار شخصی دیجیتالی) که محدود به یک نفر میشود. این دستگاهها ممکن است متعلق به شخص مورد نظر باشد یا نباشد. دسترسی به این نوع شبکه عموماً به چند متر محدود میشود.
یک شبکهء شخصی میتواند برای ارتباط بین چندین وسیله با یکدیگر و یا اتصال به یک شبکه سطح بالاتر و اینترنت بکار رود.
چنین شبکههایی ممکن است دارای همبندی نوع گذرگاهی (Bus) باشند و از سیم و با استانداردهای USB و Firewire کار کنند. نوعی دیگر از این شبکهها بیسیم هستند و از طریق فناوریهای بیسیم مانند ارتباط دادهای مادونقرمز (IrDA) و بلوتوث ارتباط برقرار میکنند.
بهعنوان مثال یک شبکهء شخصی که از فناوری Bluetooth استفاده میکند - و با نام عمومی پیکونت (piconent) نیز خوانده میشود - از ۸ دستگاه فعال تشکیل میگردد که در یک رابطهء فرادست-فرودست (master-slave) با یکدیگر قرار میگیرند (در حالت Parked این تعداد میتواند تا ۲۵۵ دستگاه باشد). اولین دستگاه در پیکونت بهعنوان فرادست و سایر ابزارها به عنوان فرودست با دستگاه فرادست ارتباط دارند. یک پیکونت معمولاً در حدود ۱۰ متر برد دارد، البته در شرایط ایدهآل این برد میتواند تا ۱۰۰ متر نیز برسد.