گیلک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گیل، گیلَک یا گیلانی نام مردمی است ساکن استان گیلان در شمال ایران.
گیلها به یکی از گویشهای ایرانی از شاخه شمال غربی صحبت میکنند. گویش ایشان گیلکی نامیده میشود.
پیش از آمدن آریاییان به منطقه که میان ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ پ.م. روی داده مردمانی بومی بطور پراکنده در کرانه دریای خزر ساکن بودهاند از جمله کادوسیها در ناحیه گیلان. آریاییان بطور گسترده در منطقه نشیمن گزیدند و زبان ایرانی از همان زمان در جنوب خزر زبان رایج گشت.
[ویرایش] منبع
جنیدی، فریدون، زندگي و مهاجرت آريائيان، بنیاد نیشابور.