جوشکاری نقطه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در جوشکاری نقطه‌ای برای ایجاد آمیزش از فشار و گرما هردو استفاده می‌شود.گرما به دلیل مقاومت الکتریکی قطعات کار و تماس آنها در فصل مشترک به وجود می‌‌آید. پس از رسیدن قطعه به دمای ذوب و خمیری فشار برای آمیخته دو قطعه بکار میرود. در این روش فلز کاملا ذوب نمی‌شود. گرمای لازم از طریق عبور جریان برق از قطعات و طبق فرمول :
H=RI2t
بدست می‌‌آید.

[ویرایش] جستارهای وابسته

زبان‌های دیگر