محمد قریب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

محمد قریب سال ۱۲۸۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش عبدالعظیم قریب، یکی از پنج استاد بزرگ ادبیات فارسی بود. خودش در کودکی، مدام مریض بود. برای همین، رفت سراغ پزشکی و با اولین گروه دانشجویان ایرانی که به فرانسه رفتند، به پاریس رفت. آن جا تخصص طب اطفال گرفت و در حالی که می‌توانست به راحتی در بیمارستانهای پاریس طبابت کند (و یک سال هم این کار را کرد)، در ۱۳۱۷ به ایران بازگشت. آمد به دانشگاه تازه تأسیس تهران و خیلی زود به درجه استادی رسید. او جزو معدود استادان دانشکده پزشکی بود که تمام وقت در خدمت دانشگاه بود و مطب نداشت. البته تمام متخصصان اطفال ایران در چند دهه بعد، مستقیم یا غیر مستقیم، شاگرد او بودند. او اولین کتاب مرجع پزشکی امروزی را در ایران تألیف کرد و در سال ۱۳۲۸ کرسی تخصصی طب اطفال را تشکیل داد. (آن زمان حتی در آمریکا هم طب اطفال هنوز یک تخصص جداگانه نبود.) اولین مجله پزشکی ایران را هم او منتشر کرد. یک بار (در ۱۹۵۴) نشان عالی لژیون دنوور دولت فرانسه را گرفت و در سال ۵۲ هم نشان درجه یک فرهنگ دولت ایران را. بعد از کودتای ۲۸ مرداد، به خاطر انتشار بیانیه‌ای علیه دولت کودتا، یک سال تبعید شد. اما دوباره خود دولت برگرداندش. او در سال ۴۷، مرکز طبی اطفال، اولین بیمارستان تخصصی کشور را تأسیس کرد و شش سال بعد، خودش در همان جا درگذشت. کنگره‌های علمی متعددی در دنیا به نام اوست.