الف زینت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اَلِفِ زینت چنانکه از نام آن بر میآید به عنوان زینت به پایان واژهها افزوده میشود و بیش از هرکجا در شعر کاربرد دارد تا وزن شعر حفظ گردد.
نمونهای از شاهنامه:
به گرگین چنین گفت پس بیژنا | که من پیشتر سازم این رفتنا |