مهدی بازرگان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مهندس مهدی بازرگان (زاده ۱۲۸۵-درگذشته ۱۳۷۳)نخست وزیر دولت موقت بعد از انقلاب و در کنار محمود طالقانی و یدالله سحابی، یکی از سه بنیانگذار نهضت آزادی ایران و همچنین موسس اولین انجمن اسلامی دانشجویان در دانشکده فنی دانشگاه تهران بود.
وی در خانوادهای نسبتاً مذهبی آذربایجانی در سال ۱۲۸۵ متولد شد و در سال ۱۳۷۳ فوت کرد. پدرش، حاج عباسقلی تبریزی، در تهران مقیم شد و یکی از تاجران سرشناس بازار تهران گردید.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تحصیلات
بازرگان در آموزشگاه عالی حرفه و فن شهر پاریس در رشتههای مهندسی و ترمودینامیک تحصیل کرده و پس از بازگشت به ایران در اواخر دهه ۱۹۴۰ به ریاست نخستین دانشکده مهندسی دانشگاه تهران برگزیده شد.
بیشتر آثار بازرگان جنبهٔ فکری یا اعتقادی داشته که"راه طی شده"از جمله آنهاست. به علاوه مقالات زیادی نیز از او به جای مانده که مجموعهٔ "مذهب در اروپا"یکی از آنهاست.
از آثار مهندسی او میتوان کتاب "ترمودینامیک صنعتی" را نام برد. همچنین کتاب "ترمودینامیک انسان(عشق و پرستش)" از اوست.
[ویرایش] دوران قبل از انقلاب
وی قبل از انقلاب دادگاهی شد و به زندان افتاد. روش مبارزه بازرگان، مسالمات آمیز و مشروطه خواه بود. وی خواهان بازگشت محمد رضا شاه به قانون اساسی مشروطه بود.
[ویرایش] دوران بعد از انقلاب
با پیروزی انقلاب آیت الله خمینی حکم نخست وزیری دولت موقت را به نام او صاد کرد. او به مدت ۹ ماه (به طور دقیق ۲۷۵ روز سمت نخست وزیری موقت را بر عهده داشت. پس از اشغال سفارت آمریکا توسط دانشجویان در 13 آبان وی و دولت او به طور کامل استعفا کردند.
[ویرایش] بعد از استعفا
بازرگان بعد از استعفا از نخست وزیری در اولین دوره مجلس به نمایندگی مردم تهران انتخاب شد اما در دوره های بعد و دیگر انتخابات تا پایان عمر همواره از سوی حاکمیت رد صلاحیت می شد. در نتیجه فشارهای مختلف و بازداشت مکرر اعضا فعالیتهای نهضت آزادی حزبی که وی یکی از موسسان آن بود نیز تا حدود زیادی محدود گردید. نهضت آزادی پس از فتح خرمشهر مخالفت خود را با ادامه جنگ اعلام کرد. بازرگان در سال ۱۳۷۳ فوت نمود
[ویرایش] پیوند به بیرون
زندگینامه مهدی بازرگان از سایت نهضت آزادی
نخستوزیران جهوری اسلامی ایران |
---|
مهدی بازرگان • محمدعلی رجایی • محمدجواد باهنر • محمدرضا مهدوی کنی • میرحسین موسوی • |