دیرین‌شناسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دیرین‌شناسی یا دیرینه‌شناسی به بررسی آثار و بقایای موجودات گذشته می‌‌پردازد و برپایه پیدایش و نابودی این آثار که سنگواره نامیده می‌شوند سن نسبی لایه‌های زمین را تعیین کرده همچنین محیط زیست موجودات دیرینه را مشخص می‌کند. دانش دیرین‌شناسی به شاخه‌های گوناگونی (گیاهی وجانوری) تقسیم می‌شود. فسیلها از دوره کامبرین دارای اهمیت می‌شوند ولی ظهور ناگهانی آثار موجودات در دوره کامبرین بیانگر ریشه دار بودن آنها در زمانهای پیش از این دوره می‌‌باشد.اما شواهد کمی در این رابطه وجود دارد که از جمله آنها می‌توان شبه باکتریهائی با سن ۳.۸ میلیارد سال را نام برد.

[ویرایش] جستارهای وابسته

  • نخستین دایناسورها
 ن·ب·و 
زیرشاخه‌های کلی زیست‌شناسی
کالبدشناسی | اخترزیست‌شناسی | بیوشیمی | بیوانفورماتیک | گیاه‌شناسی | زیست‌شناسی سلولی | بوم‌شناسی | زیست‌شناسی پیشبردی | زیست‌شناسی تکوینی | ژنتیک | ژنومیک | زیست‌شناسی دریایی | زیست‌شناسی انسان | میکروبیولوژی | زیست‌شناسی ملکولی | منشاء حیات | دیرین‌شناسی | انگل‌شناسی | آسیب‌شناسی | فیزیولوژی | تاکسونومی | جانورشناسی