بلوچستان پاکستان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

استان بلوچستان پاکستان

استان بلوچستان بزرگ‌ترین استان کشور پاکستان است. این استان از سوی غرب با ایران، از سوی شمال با افغانستان و مناطق ایلی پاکستان، از سوی شرق با پنجاب و سند و از سوی جنوب با دریای عرب هم‌مرز است. مرکز این استان شهر کویته است.

زبانهای رایج در این استان زبان بلوچی، پشتو، اردو و فارسی است. زبان فارسی زبان مادری قوم دهوار است که بیشتر ساکن قلعه لادگشت هستند. همچنین صدها هزار جنگزده هزاره از افغانستان که امروزه ساکن کویته و دیگر شهرها هستند فارسی‌زبانند.

[ویرایش] شهرستان‌های استان بلوچستان پاکستان

  • آشورارود
  • امیرآباد
  • بارکان کوهلو
  • بگتی
  • بولان
  • پیشین
  • جالران
  • چاغی
  • چمن
  • خاران
  • دوسکی
  • دکی
  • سخاوی
  • سراوان
  • سیبی
  • شاه رک
  • فرت سندمن
  • قلعه سیف
  • کویته
  • گچی
  • لس بیلم
  • لورالائی
  • مری
  • موسی خلیل
  • مکران
  • نوشکی
  • هندوباغ

[ویرایش] شهرهای بلوچستان پاکستان

  • پنجگور
  • قصدار
  • گوادر
  • کلات
  • جوانی
  • تربت
  • پسنی
  • هوشاب
  • قلعه لادگشت
  • دالبندین
  • دیز
  • تومپ
  • نوک کوندی
  • خاران
  • پروان
  • بلا
  • سوراب
  • نوشکی
  • مهری‌آباد
  • علی‌آبات
  • هزاره تاون