چهارضلعی خیام-ساکری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چهارضلعی خیام-ساکری این چهار ضلعی را نخستین بار عمر خیام مورد بحث قرار داد اما در غرب با کارهای جرولامو ساکری معرفی شد. خیام این چهارضلعی را بیش از هفت سده قبل از ساکری در کتاب «شرح ما اشکل» مطرح کرده است ساکری ریاضیدان ایتالیایی و نویسنده کتاب «اقلیدوس به دور از همه نارسایی ها» در سال ۱۷۷۳ بود.