زمین شناسی مهندسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

زمینشناسی مهندسی (ENGINEERIN GEOLOGY) : عبارتست از کاربرد زمینشناسی در کارهای مهندسی به ویژه در معادن و مهندسی عمران(راه و ساختمان). همانگونه که به وسیله مجمع زمینشناسان مهندس در 1969 تبیین گردید : " این علم کاربرد داده ها,فن آوری و مبانی زمینشناسی در مطالعه رخنمون های طبیعی مصالح سنگی و خاکی یا آب زیر زمینی با هدف اطمینان از آن است که فاکتورهای زمینشناسی که ساختگاه,برنامه ریزی,طراحی , ساخت ,اجرا و نگهداری سازه مهندسی را تحت تاثیر قرار می دهند دقیقا شناخته شده و در حد کفایت تفسیر شده , مورد استفاده قرار گرفته و آنگاه برای استفاده در کارهای مهندسی ارائه شوند.(Glossary of geology, R.L.Bates, J.A.Jackson, 2nd edition, American geology institute, Falls Church, Virginia,1980)

برای دستیابی به اهداف فوق , زمینشناس مهندس از علوم زمینشناسی به صورت اعم ,کاوش های زیر سطحی( ژئوتکنیک شامل گمانه زنی و آزمایشات آزمایشگاهی و ژئوفیزیک),هیدروژئولوژی , مکانیک خاک و مکانیک سنگ بهره می برد. نهایتا و عملا داده های کیفی حاصل از کاوشهای زمین را به صورت کمی و پارامتریک برای مهندسین عمران در رشته های مختلف اعم از سازه, هیدرولیک , عمران آب و... قابل فهم و ارزیابی می نماید.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.