اکد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تمدنهای باستانی آسیای غربی |
---|
میانرودان، سومر، اکد، آشور، بابل |
هیتیها، لیدیه |
ایلام، اورارتو، ماننا، ماد، هخامنشی |
امپراتوریها / شهرها |
سومر: اوروک – اور – اریدو |
کیش – لاگاش – نیپور – اکد |
بابل – ایسین – کلدانی |
آشور: آسور، نینوا، نوزی، نمرود |
ایلامیان – اموریها – شوش |
هوریها – میتانی |
کاسیها – اورارتو |
گاهشماری |
شاهان سومر |
شاهان ایلام |
شاهان آشور |
شاهان بابل |
شاهان ماد |
شاهان هخامنشی |
زبان |
خط میخی |
سومری – اکدی |
ایلامی – هوری |
اساطیر میانرودان |
انوما الیش |
گیلگامش – مردوخ |
نیبیرو |
در شمال خاک بینالنهرین و در حوالی بغداد کنونی, قومی سامی نژاد به نام اکد می زیست که ۵۰۰۰سال قبل درنزاع با سومریان توفق یافت. در دوره حکومت پادشاهی بنام سارگون تسلط خود را از کرمانشاهان تا شام ودریای مدیترانه گسترش دادند.
اکدیان ۳۰۰ سال در قدرت باقی ماندند و با گذشت زمان سومریان مجددا قدرت را به قبضه درآورده و شهر لاگاش را پایتخت خود قرار دادند. زبان سومری را مجددا بجای زبان اکدی رسمیت دادند.
به دستور سارگون قوانین موجود به زبان سومری به زبان اکدی ترجمه شد. در زمان آشور بانیپال با تهیه نسخه ای از آنها قوانین مزبور را به سرزمین آشور بردند.
منابع:
- سیری در تاریخ ایران باستان. فریدون شایان. 1351
- تاریخ ماد. دیاکونوف. ترجمه کریم کشاورز، تهران: نشر امیرکبیر.
- مرتضی راوندی. تاریخ اجتماعی ایران. ( جلد ۱ ) 1354