گویچه سرخ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گویچه سرخ (گلبول سرخ یا گلبول قرمز) متداولترین نوع یاختههای خونی است و در بدن مهرهداران، نقش اصلی رساندن اکسیژن را، از ششها (یا آبششها) به بافتها، بازی میکند. گلبول هاي قرمز سكه مانند كوچك و بدون هسته اند سيتوپلاسم آن ها اسفنجي بوده و به وسيله ي غشا پلاسمي قابل ارتجاعي احاطه شده تا اين سلول بتواند تغيير شكل بدهد و از مويرگ هاي باريك عبور كند در سيتوپلاسم گلبول رنگدانه اي به نام هموگلوبين وجود دارد كه پروتئيني آهن دار است گلبول قرمز به وسيله ي هموگلوبين خود در جاهايي كه تراكم اكسيژن زياد باشداين آهن با اكسيژن تركيب شده و اكسي هموگلوبين راتشكيل مي دهد و در جايي كه تراكم اكساژن كم باشد تجزيه شده واكسيژن آزاد مي كند اينخاصيت همو گلوبين در جابه جايي اكسيژن از شش ها به بافت ها بسيار سودمند است عمر هر گلبول قرمز حدود چهار ماه است بعد از اين مدت گلبول در كبد تجزيه مي شود و آهن موجود در كبد اندوخته مي شود منبع زيست شناسي مقدماتي