ووشو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هنر رزمی ووشو از ورزش رزمی و باستانی چینی است که در آن انواع مختلف حرکات جهت سلامتی جسم و روح و دفاع از خود در نظر گرفته شده است. در چین باستان از هنرهای رزمی برای دفاع از سرزمین یا خود یا خانواده از دشمنان، راهزنان و غیره استفاده میشد. امروزه ووشو بصورت استاندارد جهانی به مردم جهان ارائه شده است و فقط منحصر به کشور چین نیست و مردم کشورهای مختلف برای بهره گیری از خواص طبی وشرکت در رقابتهای قهرمانی این رشته ورزشی را تمرین میکنند.
هنر رزمی ووشو بطور کلی در دو زمینه ارائه میشود:
- زمینه تالو (اجرای فرمهای سنتی چینی بصورت زیبا به همراه حرکات آکروباتیک)
- زمینه سانشو (مبارزه آزاد بر روی سکو با استفاده از دستان و پاها و زیرگیری)
زمینه تالو دارای چهار سبک معروف جهانی است که معمولاً در مسابقات بین المللی دارای ردههای قهرمانی است.
تاريخچه
درزمانهای بسیار دور یعنی چیزی در حدود بیش از4500 سال قبل زمانی که کشورهایی مانند ایران وچین بدلیل وجود تمدنهای بسیار بزرگ وکهن در سرزمینهایشان مهد قدرت درتمامی دنیا بشمارمیرفتند امپراتوریهای بسیارقدرتمندی در کشور پهناور چین حکومت می کردند که نماد قدرت آنان ظلم ،کشتارو جهان خواهی بود. بسیارند آثاری مانند دیوار بزرگ چین که زندگی انسانهای بیشماری رادرداخل خود مدفون نموده اند ومظهرظلم وزیاده خواهی حاکمان زورگوی آن زمانند . یکی از دلایل تداوم قدرت آنان را میتوان ایجاد نفاق وتفرقه در بین قبایل متعدد کشور چین برشمرد. این کشور بنا به موقعیت جغرافیایی وآب وهوای خاص خود جمعیت کثیری ازمردمان جهان را درون خود جای داده است که درآن میان نیز قبایل جداگانه ای به جهت تفاوت گویش ولهجه های مختلف، اختلاف نژادی وآئینی و...بوجود آمده اند که اختلافات قبیله ای چینی در آن زمانها از گفتارهای ویژه تاریخ است، جنگهای بی شمار قبایل وآثارمخرب آنها سالیان سال عرصه زندگی را در آن دیار تلخ کرده بود.
معبدشائولین
یکی ازمکانهای عقیدتی درآن زمانها بود که پیروان کثیری از قبایل مختلف چینی را بسوی خود می کشاند. معبدی ارزشمند به لحاظ تاریخی ومؤثر بر فرهنگ مردمان چین. بنا به برخی روایات این معبد را بودائیهای هندی که به این دیار مهاجرت کرده بودند بنا نهادند که از ابتدامکانی برای زیارت وکنترل قوای درونی بود. آنان معتقد بودند که آدمی از نیروهای حیاتی عظیمی غیر از حواس پنجگانه برخوردار است و سعیشان در آن معبد بیشتر کنترل هواهای نفسانی ، مبارزه با امیال درونی و نزدیکتر شدن به نیروی حیاتی بود ، که رفته رفته منجر به قدرتمندتر شدن نیروی تفکر آنان نیز شده و افراد یا قبایلی که با شائولین در ارتباط بودند همواره در جنگهای قبیله ای پیروز و برتر میدان بودند، به مرور زمان تمامی قبایل چین به این امر واقف شدند که فنون مهارتی ویژه ای در شائولین آموزش داده میشود که تسلط بر آن فنون آنان را فاتح جنگها می نماید لذا اغلب به آنجا روي آودند وفرهنگ و ذات شائولين در مدت نه چندان زيادي در تمامي سرزمين اژدهاي زرد(چين) اشاعه يافت با سپري شدن ساليان بسيار زياد هر قبيله اي تحولات جديدي را بر فنون شائولين اعمال نمود تا اينكه اوضاع به گونه اي شد كه هر چند قبيله ، خود سبك ابداعي خاصي را بوجود آوردند كه در مجموع تا كنون شمار سبكهاي رزمي شناخته شده چيني به بيش از 450 سبك رسيده است كه در مجموع غناي تكنيكي بي نظيري به اين فنون رزمي بخشيده است .
رازداري
گرچه تفاوت فنون در اين سبكها بسيار فاحش وآشكار بود اما يكي از وجوه مشترك آنها خصلت رازداري بسيار برجستهاي بود كه استايد اين سبكها داشته و به شاگردان نيز منتقل مي كردند. دليل بوجود آمدن اين خصلت اين بود كه اگر قبيله يا طايفهی خاصي به فنون جديدي دست پيدا ميكرد ، براي آنكه در جنگها از همين فنون بر عليه خود آنان استفاده نشود يعني در واقع ، ابزار را به دست دشمن نداده باشند ، بصورت بسيار محرمانه از اين فنون محافظت ميكردند. مدرنيته شدن جهان به شيوه امروزي و گرايش مردمان جهان به صنعت وتكنولوژي ، موجبات تغييرات فراواني را در جنگهاي طوائف چين فراهم آورد ، پديدهي ارتباطات كه توانست مردم جهان را به هم نزديكتر سازد،بروي چيني ها نيز بي تأثير نبود . به مرور زمان روابط خاصي در ميان مردمان چين ظهور نمود و فرهنگ شائولين بهعنوان عقيدهاي بنيادين در آن سامان درآمد .
حال كه مردم چين از نقطهي اشتراكي بزرگي برخوردار شده بودند و امپراتوري چين هم جايگاه خود را در خطر ميديد، ترفندهاي ديگري را جهت سلطه بر آن كشور برگزيد كه از آنجمله ميتوان رواج ترياك در آن كشور را نام برد كه پس از مدت كوتاهي زندگي بيشتر مردم را فلج نمود .
انقلاب ترياك يكي از بزرگترين رخدادهاي تاريخي چين است و عمدتاً توسط تفكر و فرهنگ مشترك مردم چين كه نشأت گرفته از فرهنگ شائولين بود شكل گرفت و اعتياد و ذات ترياك را در آن ديار ريشه كن كرد.
پس از آن زمان عموماً سبكهاي مختلف شائولين از محبوبيت بيشتري برخوردار شدند تا آنجا كه در مراسمات مختلف ، قهرمانان و برجستهترين رزميكاران چيني به نمايش تواناييهاي خود ميپرداختند. طي چند صد سال اين مسئله به همين روال ميگذشت و فنون رزمي چيني كاملتر ميشدند ، كشورهاي زيادي خواهان فراگيري اين فنون و مهارتهاي رزمي بودند اما هيچگاه از سوي چينيها اجابت نميشد چرا كه همواره خصلت رازداري چينيها به نسلهاي بعد انتقال مييافت و مانع از گسترش اين فنون در خاج از مرزهاي چين ميشد... تا اينكه پس از گذشت ساليان متمادي ، رفته رفته اين مهارتها بصورت يك ورزش باستاني درآمد كه با نامهاي مختلفي شناخته ميشد كه مهمترين اين اسامي عبارت بودند از كونگفو ، بوكس چيني ، چوانفا ، شائولين ، ووشو و غيره كه بنا به توافقات مقامات شائولين در چين نام ووشو براي جهاني شدن اين ورزش برگزيده و فدراسيون جهاني اين ورزش نيز تشكيل شد.
امروزه در تمامي كشورهاي جهان سبكهايي از اين ورزش آموزش داده ميشود . گرچه آنچه كه در خارج از مرزهاي چين موجود است ذرهاي از وسعت عظيم فنون رزمي چيني است با اين وجود حس دروني بيشتر كساني كه در اقصي نقاط جهان به اين ورزش گرويدهاند چيزي مشابه روحيات چينيهاي باستان است . اساساً تفكر گرايش به ووشو جداي از بحث " تنها يك ورزش مستقل " بوده و ووشو كاران بيشتر تفكرات آرماني دارند و دست يابي به نيروهاي دروني و متافيزيكي است كه موجب شده است تا اين ورزش بُعدي اعتقادي در ميان پيروانش پيدا كند . راهيابي به مسابقات جهاني و بدست آوردن مدالهاي رنگين هيچگاه خواستهاي روحي ووشوكاران را تجلي نميبخشد به همين دليل است كه بسياري از قهرمانان برجسته اين ورزش حتي پس از چندين بار تكرار قهرماني ، با عظمي راسختر از قبل به تمارين طاقت فرساي ووشو ادامه ميدهند.
ووشو ايران
در كشور ما نيز از حدود سالهاي 64 و 65 افرادي كه با عشق فراوان مجذوب ووشو شده بودند به چين كشيده شدند كه بعدها موجب ترويج ووشو در ايران شده و خود اساتيد مطرحي در سطح بينالملل شدند كه در اين ميان چهرهي استاد محمد پورغلامي بسيار نمايانتر است به طوري كه اكنون به عنوان عضو هيأت رئيسهي فدراسيون جهاني ووشو و رئيس كنفدراسيون ووشو غرب آسيا در خدمت ووشو ميباشد.
از سال 1369 به واسطهي حضور استاد محمد مولودي در كلاسهاي مركزي ووشو ايران (تهران)، اين ورزش در بوكان نيز رواج يافته و از سال 1370 رسماً كلاسهاي ووشو اين شهرستان داير گرديد. از تابستان 1371 بدليل عزيمت آقاي مولودي از بوكان ، سرپرستي ووشو اين ديار را استاد ايوب احمدزاده عهدهدار شد. و تا كنون بيش از 2000 نفر را تا حدودي با فرهنگ ووشو و شائولين آشنا نمودهاست. گرچه حضور تمامي اين افراد مقطعي و در زمانهاي اندك و گاهاً حتي كمتر از يك سال بوده كه دليل آنرا ميتوان در معضلات اجتماعي اقشار مختلف مردم ريشه يابي نمود ، با اين وصف امروزه ووشو بوكان توانسته است جايگاه مناسبي را به خود اختصاص دهد كه از اهم دستاوردهاي آن ميتوان به نكات زير اشاره كرد :
1- ترويج فرهنگ ووشو در ميان اقشار مختلف مردم كه خود موجب بكارگيري قواي فكري و قدرتمند شدن قواي دروني است.
2- جذب جوانان و نوجوانان ومانع از گرويدن آنان به اعتياد در راستاي مبارزات تاريخي و علني ووشو با اعتياد .
3- فتح سكوهاي قهرماني توسط ووشوكاران برجستهي بوكان در ميادين مختلف.
4- عضويت در كانونهاي نشر و اشاعهي ووشو ايران من جمله هيأت ووشو استان آذربايجانغربي ـ فدراسيون ووشو كشور ـ سبكهاي چانگچوان و تايچيچوان كشور ـ كنفدراسيون ووشو غرب آسيا.
و ... امروز مركز آموزش ووشو شهرستان بوكان بهعنوان مركز اشاعهي سبك چانگچوان ووشو استان آذربايجانغربي درآمده و ميرود تا يكي از بزرگترين مراكز ووشو در سطح كشور شود .
امروز با بهرهگيري از قهرمانان و نفرات مطرح ووشو گوشهاي از هنر چينيها در اختيار و دسترس مردم بوكان قرار گرفته است ، هنري كه تاريخ كهن و اصالت ديريني را سينهي خود دارد و سخنان بسيار براي گفتن ، آنچه كه آنها می آموزند چيزي جز آن نيست كه از درون شائولين ، از ميان شعلهي جنگهاي طوائف چين و لايلاي سنگهاي ديوار چين درآمده است....
ما نيز آموختهايم و ميآموزيم كه زيستن تنها محبوس خواستهاي مادي نيست ، بايد آموخت كه جهان و كائنات و هرآنچه هست تنها آني نيستند كه با چشم ميتوان ديد ، در واقع بايد جور ديگر ديد و به گونهاي ديگر نگريست...
همراهاني چندين سال است كه در عمق فرهنگ شائولين غوطهور شدهاند و تمامي عظم خويش را جزم نمودهاند كه در خدمت مردم بوكان باشند و ووشو را بياموزند. آنان قهرمانان ووشو بوكان هستند و موجب افتخار:
== رضا رسولپورنيا ــ جعفر رمضاني راد ــ ريبوار شيخآقايي ==
== ==
[ویرایش] ایوب احمدزاده == ==
دارنده اولین دان 4 ووشو در کشور
مربی و داور رسمی فدراسیون ووشو
مسئول چانگ چوان