استنلی کوبریک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
استنلی کوبریک (۲۶ ژوییه ۱۹۲۸ - ۷ مارس ۱۹۹۹) کارگردان و تهیهکننده امریکایی به عنوان یکی از بهترین و شناختهشدهترین کارگردانان جهان در قرن بیستم به حساب میآید. بیشتر فیلمهای کوبریک اقتباسات ادبی هستند و سعی کرده است که در تمام گونههای معروف و محبوب در سینما فعالیت سینمایی داشته باشد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگینامه

استانلی کوبریک کارگردان امریکایی در سال ۱۹۲۸ در محله برانکس نیویورک به دنیا آمد. او اولین فرزند خانوادهٔ ژاک کوبریک و همسرش گرتورد بود. اجداد کوبریک از مهاجران یهودی ساکن اتریش بودند.از کودکی بهعنوان یک نابغه شناخته میشد، پدرش در ۱۲ سالگی شطرنج را به او آموخت و در سن ۱۳ کار با دوربین عکاسی و فیلمبرداری به صورت آماتور فرا گرفت. در نوجوانی به موسیقی جاز علاقه پیدا کرد و میخواست که یک نوازندهٔ درام شود.
[ویرایش] نوجوانی و جوانی
در دوران دبیرستان کوبریک او شروع به عکسبرداری جدی به وسیلهٔ دوربینی که پدرش به او هدیه داده بود کرد و به زودی به عنوان عکاس رسمی مدرسه شناخته شد و بعد از فارغالتحصیلی عکسهای خود را برای مجلهٔ نیویورکی لوک فرستاد و بعد از مدتی شروع به بازیهای حرفهای در شطرنج کرد و در همین حال فروش عکس به مجلهٔ لوک را نیز ادامه میداد تا اینکه در سال ۱۹۴۶ به عنوان یکی از خبرنگاران تمام وقت مجله شناخته شد. در شش سال فعالیت کوبریک در مجلهٔ لوک او عکسهای بسیاری از مناظر و وقایع در آمریکا گرفت. او در این سالها با توبا متز ازدواج کرد و به دهکدهٔ گرنویچ واقع در نیویورک نقل مکان کردو همچنین شروع به دیدن فیلم در سینماهای نیویورک کرد و تحت تأثیر کارگردانی Max Ophlus قرار گرفت.
[ویرایش] دوران فیلمسازی
در سال ۱۹۵۱ "آلن سینگر" دوست کوبریک او را تشویق کرد که یک فیلم مستند کوتاه برای شرکت March of Time بسازد. کوبریک موافقت کرد و با هزینهٔ شخصی فیلم «روز دعوا» را ساخت. اگرچه پخشکننده در همان سال کارش را تعطیل کرد اما کوبریک توانست فیلم را به قیمت ۱۰۰ دلار به شرکت RKO بفروشد. کوبریک کار در مجله لوک را رها کرد و دومین مستند کوتاهش را با نام Flying Padre در همان سال و با سرمایهگذاری RKO ساخت. سومین فیلمش «ملوان» اولین فیلم رنگی او به مدت ۳۰ دقیقه، تبلیغی برای «اتحادیه جهانی ملوانان» بود. این فیلمها همراه با چند فیلم کوتاه دیگر که اکنون باقی نماندهاند. تنها آثار او در ژانر(گونه) سینمای مستند بودند. او همچنین دستیار کارگردان یکی از قسمتهای برنامه تلویزیونی «اتوبوس همگانی» درباره زندگی آبراهام لینکلن بود.
«ترس و تمایل [علاقه]» در سال ۱۹۵۳ اولین فیلم داستانی کوبریک بود. ترس و تمایل داستان گروهی سرباز بود که در جنگی خیالی پشت خطوط دشمن گیر افتاده بودند. در پایان آنها درمییافتند که تصویر دشمنان درواقع همان تصویر خودشان است (بازیگران دو نقش یکی بودند). کوبریک و همسرش توبا متز تنها عوامل فیلم بودند و داستان را دوست کوبریک «هوارد ساکلر» نوشته بود که بعدها نویسنده موفقی شد. فیلم با برخورد خوبی مواجه شد اما توفیق تجاری نیافت. بعدها وقتی کوبریک کارگردان مهمی شد آن را اثر یک تازه کار که باعث خجالت او است میدانست و نگذاشت که در هیچ جا به عنوان آثار قبلی او نمایش داده شود. بعدها به شکل غیررسمی به صورت DVD منتشر شد و دانشجویانی که آن را دیدند معتقد بودند واقعاً کار جالبی نبوده است.
زندگی مشترک او با «توبا» دوست دوران مدرسهاش همزمان با ساخت ترس پایان یافت. او با «روت سوبوتکا» رقصنده اتریشی در سال ۱۹۵۴ ازدواج کرد. او باید در فیلم بعدی کوبریک با نام «بوسهٔ قاتل» (۱۹۵۵) هنرنمایی میکرد. بوسه قاتل،همانند «ترس و تمایل» فیلمی کوتاه با زمان کمتر از یک ساعت بود. و همانند آن با توفیق تجاری و انتقادی کمی مواجه شد. فیلم داستان مشتزن سنگینوزنی است که در پایان دوران حرفهای خود درگیر یک جنایت میشود. این دو فیلم با سرمایه خانوادگی خود کوبریک تهیه شدند.
[ویرایش] کشتن
آلکس سینگر کوبریک را به تهیهکننده جوانی به نام «جیمز بی هریس» معرفی کرد و آن دو برای تمام عمر دوست هم باقی ماندند. شرکت مشترک آن دو هریس-کوبریک تهیه کننده سه فیلم بعدی او بود. آن دو حقوق کتاب «شکست کامل» (Clean Break) نوشته «لیونل وایت» را خریدند و کوبریک و «جیم تامپسون» آن را به داستانی درباره سرقت از یک مسابقه که پایان وحشتناکی دارد تبدیل کردند. با بازی «استرلیگ هیدن». «کشتن» اولین فیلم کوبریک با بازیگران و دستاندرکاران حرفهای بود. فیلم بهخوبی از روش داستانگویی غیرخطی استفاده کرده بود که در ده ۵۰ نامتداول بود و اگرچه توفیق تجاری نیافت ولی با تحسین منتقدان مواجه شد. تحسین زیاد از فیلم توجه استودیوی متروگلدین مهیر را جلب کرد و به او پیشنهاد ساخت دو فیلمنامه که در اختیار آنها بود داده شد کوبریک داستان «رازهای آشکار» نوشته نویسندهٔ آلمانی «اشتفان تسوایگ» را انتخاب کرد. اما پیش از سخت آنها به توافق نرسیدند.
[ویرایش] راههای افتخار
به کوبریک پیشنهاد ساخت فیلم از روی رمان «همفری کاب» با نام «راههای افتخار» داده شد.
[ویرایش] فیلمشناسی
- ۱۹۹۹ -چشمان کاملاً بسته
- ۱۹۸۷ -غلاف تمام فلزی
- ۱۹۸۰ -درخشش
- ۱۹۷۵ -بری لیندون
- ۱۹۷۱ -یک پرتقال کوکی
- ۱۹۶۸ -۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی
- ۱۹۶۴ -دکتر استرنجلاو: چگونه یاد گرفتم که از بمب نترسم و آن را دوست داشته باشم
- ۱۹۶۲ -لولیتا
- ۱۹۶۰ -اسپارتاکوس
- ۱۹۵۷ -راههای افتخار
- ۱۹۵۶ -قتل
- ۱۹۵۵ -بوسه قاتل
- ۱۹۵۳ -ترس و علاقه
[ویرایش] گونههای سینمایی فیلمها
گونههای سینمایی که کوبریک در آنها فعالیت داشته است:
سینمای وحشت:درخشش
- سینمای علمی تخیلی:۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی
- سینمای مجهول (راز): چشمان کاملاً بسته
- سینمای گناه و جنایت: قتل، بوسه قاتل، ِکپرتقال کوکی
- سینمای جنگ: غلاف تمام فلزی، بری لیندون، دکتر استرنجلاو: چگونه یاد گرفتم که از بمب نترسم و آن را دوست داشته باشم، راههای افتخار، ترس و علاقه
- سینمای کمدی:لولیتا و دکتر استرنجلاو..
- سینمای رمانتیک:اسپارتاکوس، لولیتا، بری لیندون
- سینمای اکشن:اسپارتاکوس
- سینمای هیجانی: چشمان کاملاً بسته، درخشش و قتل
[ویرایش] جوایز
- ۱۹۸۸ -نامزد اسکار فیلمنامه اقتباسی برای فیلم غلاف تمام فلزی به همراه مایکل هر و گوستاو هاسفورد
- ۱۹۷۶ -نامزد اسکار کارگردانی برای فیلم بری لیندون
- ۱۹۷۶ -نامزد اسکار بهترین فیلم برای فیلم بری لیندون
- ۱۹۷۶ -نامزد اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی برای فیلم بری لیندون
- ۱۹۷۲ -نامزد اسکار کارگردانی برای فیلم یک پرتقال کوکی
- ۱۹۷۲ -نامزد اسکار بهترین فیلم برای فیلم یک پرتقال کوکی
- ۱۹۷۲ -نامزد اسکار فیلمنامه اقتباسی برای فیلم یک پرتقال کوکی
- ۱۹۶۹ -برنده اسکار جلوههای ویژه برای فیلم ۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی
- ۱۹۶۹ -نامزد اسکار کارگردانی برای فیلم ۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی
- ۱۹۶۹ -نامزد اسکار فیلمنامه اقتباسی برای فیلم ۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی به همراه آرتور سی کلارک
- ۱۹۶۵ -نامزد اسکار کارگردانی برای فیلم دکتر استرنجلاو: چگونه یاد گرفتم که از بمب نترسم و آن را دوست داشته باشم
- ۱۹۶۵ -نامزد اسکار بهترین فیلم برای فیلم دکتر استرنجلاو: چگونه یاد گرفتم که از بمب نترسم و آن را دوست داشته باشم
- ۱۹۶۵ -نامزد اسکار فیلمنامه اقتباسی برای فیلم دکتر استرنجلاو: چگونه یاد گرفتم که از بمب نترسم و آن را دوست داشته باشم به همراه پیتر جرج و تری ساترن
[ویرایش] منابع
ویکیپدیا انگیسی