راز نو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
راز نو یک اثر موسیقی آوازی از حسین علیزاده است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] قطعات
- مقام داد و بیداد مقامی اختراعی است از دو گوشهٔ دو دستگاه مختلف: گوشهٔ داد در دستگاه ماهور و گوشهٔ بیداد در دستگاه همایون. نت ایست و نت شاهد در این دو گوشه یکسان است.
- درآمد
- رنگ اصول (تار،تمبک، دمام)
- داد و بیداد، (همآوایی)
- سازو آواز (تکخوان: محسن کرامتی)
- فلک (تصنیف داد و بیداد)
[ویرایش] آواز ابوعطا
- درآمد
- چهارمضراب، (تنبور)
- مثنوی خوانی
- مقام ماوراءالنهر، فرود نوا (همآوایی)
- راز نو (تصنیف نوا)
[ویرایش] اجرا
رازنو را گروه همآوایان در ۱۷، ۱۸، و ۱۹ اسفند سال ۱۳۷۶ برای اولین بار در تلار وحدت اجرا کردهاند. اعضا این گروه عبارتاند از:
- محسن کرامتی، همخوان
- افسانه رثایی، همخوان
- هما نیک نام، همخوان
- علی صمدپور،همخوان، دمام
- داریوش زرگری، تمبک
- حسین علیزاده، تار، تنبور
این قطعات در سال ۱۳۷۷ توسط مؤسسهٔ فرهنگی ماهور منتشر شدند.
[ویرایش] اشعار
چو دریا دُر فشان از جوش منشین | سخن سر کردهای خاموش منشین | |
به دل گو باش خاشاکی به خاکی | چو در کف هست خاکی نیست باکی | |
جهان گر جمله از من رفت گو رو | ز مشتی خاک ریزم طرحش از نو | |
زمان خوشدلی تنگ است دریاب | شتاب عمر بین در عیش بشتاب | |
رها کن عقل را دیوانه میگرد | چو مستان بر در میخانه میگرد | |
بساط از خانه بیرون نه که وقت است | قدم بر طرف هامون نه که وقت است | |
غم هر هوده و ناهوده تا چند | حکایت گفتن بیهوده تا چند |
فلک را جور بیاندازه گشتست | جهان را رسم و آیین تازه گشتست | |
هَزار امروز همآواز زاغ است | گل از بیرونقیها خار باغ است | |
نه خندان غنچه نه سرو از غم آزاد | نه گل خرم نه بلبل خاطرش شاد | |
غم دیرینه گر در سینه داری | چه غم گر بادهٔ دیرینه داری | |
دو چیز اندُه برد از خاطر تنگ | نی خوش نغمه و مرغ خوشآواز | |
فلک را عادت دیرینه این است | که با آزادگان دائم به کین است |
میرزا نصیر اصفهانی (قرن ۱۲)
خوش خرامان میروی ای جان جان بی من مرو | ای حیات دوستان در بوستان بی من مرو | |
این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است | این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو | |
ای عیان بی من مدان و ای زبان بی من مخوان | ای نظر بی من مبین و ای روان بی من مرو |
مولانا (قرن ۷)
از واقعهای تو را خبر خواهم کرد | وان را به دو حرف مختصر خواهم کرد | |
با عشق تو در خاک نهان خواهم شد | با مهر تو سر ز خاک بر خواهم کرد |
ابوسعید ابوالخیر (قرن ۴و ۵)
پرده بگردان و بزن ساز نو | هین که رسید از فلک آواز نو | |
تازه و خندان نشود گوش و هوش | تا ز خِرَد در نرسد راز نو | |
بَرجِه ساقی طرب آغاز کن | مز میِ کهنه بنه آغاز نو | |
چون نکنم ناز که پنهان و فاش | میرسدم خلعت و اِعزاز نو | |
پِرِّ همایی بگشا در وفا | بر سر عشّاق به پرواز نو | |
بس کن کاین گفت نو نسبت به عشق | جامهٔ کهنه ست به بزّاز نو |
مولانا (قرن ۷)
[ویرایش] منبع
- جلد نوار راز نو، انتشارات ماهور، ۱۳۷۷