شوتوکان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شوتوکان به ژاپنی: 松涛館 یکی از مهمترین سبک های کاراته است، که توسط: گيچين فونا کوشی(1957-1868) بنيان گذاری شد.
شوتو لقب فوناکوشی و کان به معنای خانه یا مکتب است. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سيستم شوری ته در کاراته است. اکنون رشته شوتوکان توسط یکی از استادان بزرگ جهان به نام استاد کانازاوا به صورت مدرن تر و علمی تربا نام شوتوکانs.k.i به جهانیان معرفی شده که حتی با کمک از نیروهای فیزیکی و بهره گیری از علم فیزیک کارهایی که به نظر خیلیها سخت یا غیرممکن مینماید را ممکن میکند.