اسلاميه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اسلاميه، شهر كوچكى است در بخش مركزي شهرستان فردوس (استان خراسان رضوي). نام پيشين اين شهر باغستان بود كه در سرشماري 1355ش به اسلاميه تبديل يافت. اين شهر در 34 و 10 عرض جغرافياي شمالي و 58 و 15 طول شرقى، در ارتفاع 1330 متري از سطح دريا و در 5 كيلومتري شمال خاوري شهر فردوس قرار گرفته است. آب و هواي اسلاميه معتدل و خشك است. آب مورد نياز اين محل در گذشته از قنات و رودخانه فصلى تأمين مىشد، اما در حال حاضر از طريق آب لولهكشى چاه تأمين مىشود، هر چند آب قنات نيز هنوز مورد استفاده است. پوشش گياهى طبيعى محل شامل كلپوره، شاهتره، درمنه، پودنه و گياهان مرتعى است و جانوران وحشى از جمله گرگ، شغال، روباه، خرگوش، كبك و سينه سياه در پيرامون آن زندگى مىكنند. اسلاميه از گذشته به سبب برخورداري از باغهاي زيبا، محل گردشگاهى اهالى شهرستان فردوس به شمار مىآمد. خيابان طويلى كه آب در دو طرف آن جاري بود و چنارهاي كهنسال آن را سيراب مىكرد، زيبايى خاصى به اين نقطة ييلاقى داده بود. اين شهر در 1329ش كه روستايى بيش نبود، تنها داراي 221 نفر سكنه بود، اما جمعيت آن در 1355ش به 3731 نفر (832 خانوار) افزايش يافت و در 1365ش به 4467 نفر (1057 خانوار) رسيد. اسلاميه شهري مهاجرپذير است، به اين معنا كه 4/57% جمعيت آن متولد ساير نقاط بودهاند. علاوه بر اين، 6/62% از جمعيت 6 ساله به بالاي اين شهر باسواد هستند كه اين نسبت در ميان مردان به 4/73% و در بين زنان به 6/51% مىرسد. جمعيت فعال اين شهر بيشتر در بخشهاي كشاورزي (7/30%)، صنعت (24%) و گروه عمدة ساختمان (7/12%) به فعاليت اشتغال داشتند. شهر اسلاميه در 1365ش داراي 970 واحد مسكونى بود. جمعيت آن در 1370ش، 4996 نفر بوده است. اسلاميه را هنوز مىتوان شهري كشاورزي بهشمار آورد. محصولات عمده توليدي در اين شهر، گذشته از غلات، شامل زعفران، پنبه، چغندرقند، انار و انگور است. بافت قاليچه در اين شهر رواج دارد، تا جايى كه از وجود هزار دار قالى فعال در اين شهر خبر دادهاند. زبان مردم اسلاميه فارسى است و همگى شيعه هستند. ساكنان شهر را مردمى با ذوق معرفي كردهاند. [1]*
[ویرایش] منابع
- دايرهالمعارف بزرگ اسلامي، جلد 8، عباس سعيدي
www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=3450