رضا قطبی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
رضا قطبی فرزند محمدعلی قطبی(مهندس ساختمان و مقاطعه کار)از نبایر قطب الدین لاهیجی(از علمای امامیه قرن 11)و پسردایی ملکه ایران فرح دیبا بود. او در سال ۱۳۱۹ ه.ش از بطن لوییز صمصامی(دختر یکی از خوانین بختیاری) متولد شد و پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در تهران، با كمك بورس خيريه ايزابل تهران به همراه دخترعمه اش فرح دیبا جهت ادامه تحصیل رهسپار فرانسه شد و در رشته مهندسی برق در پلیتکنیک پاریس مشغول به تحصیل گردید. او از دانشجویان ملیگرای عضو گروه پانایرانیست بود ولی پس از اینکه فرح دیبا در سال ۱۳۳۸ با محمدرضاشاه پهلوی ازدواج کرد و ملکه ایران شد، تحصیلات خود را به پایان رساند و به ایران بازگشت و به دربار راه پیدا کرد.
او ابتدا در دفتر کوچکی وابسته به وزارت اطلاعات و جهانگردی مشغول به کار شد و طرحهای مربوط به تأسیس یک تشکیلات بزرگ تلویزیونی را تهیه میکرد. تا اینکه به ریاست تشکیلات جدید «سازمان تلویزیون ملی ایران» منصوب شد و آن را به شکل نوین پایه گذاری کرد و تا سال ۱۳۵۷ خورشیدی این سمت را برعهده داشت، ولی در این سال با بالا گرفتن شعلههای انقلاب به ناچار از سمت خود کناره گیری نموده و با خانواده سلطنتي از كشور متواري گزديد.
[ویرایش] منبع
- دخترم فرح، فریده دیبا، ترجمه الهه رئیس فیروز، به آفرین، ۱۳۷۹ .
- از سید ضیاءالدین تا بختیار، مسعود بهنود.
- پدر و پسر، محمود طلوعی.