مردمسالاری دینی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اصطلاحی است که نخستین بار توسط محمد خاتمی، از رئیس جمهورهای پیشین ایران رواج یافت. در نظر او مردمسالاری دینی نوعی حکومت است که قوانین آن توسط رای و نظر مردم و هماهنگی با دین اسلام قرار داده می شود. طبق آن نظر، شرع دین بر رأی مردم ارجحیت دارد بنابراین مفهوم مردمسالاری (ارجحیت رأی مردم) منتفی است.
از نظر بسیاری افراد این اصطلاح جمع دو نقیض در یکجا است یعنی دین با ماهیت دیکتاتوری خود از ریشه با مردمسالاری سازگار نیست.[نیاز به ذکر منبع]