ولی ‌‏الله فيض مهدوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

 در بی‌طرفی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد.
لطفاً به گفتگوهای صفحهٔ بحث مراجعه کنید.

ولی ‌‏الله فيض مهدوی از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران و یکی از زندانیان سیاسی در نظام جمهوری اسلامی بود که به جرم اقدام به بمب‌گذاری دستگیر و به اعدام محکوم شده بود.

وی در اعتراض به عدم رسیدگی به خواستهای قانونی اش در یک اعتصاب غذای تر و خشک قرار داشت و در روز یازدهم از اعتصاب غذا (۱۴ شهریور) بنا بر ادعای مقامات امنیتی ایران در زندان رجايی شهر کرج دست به خودکشی زد و در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۸۵ در بیمارستان شریعتی تهران درگذشت. [1]

برخی از منابع حقوق بشری از جمله سازمان دیدبان حقوق بشر رژیم ایران را مسئول مرگ مشکوک وی قلمداد میکنند. [2]

وی متولد ۵ بهمن سال ۱۳۵۸ در شهر همدان بود.

فهرست مندرجات

[ویرایش] دستگیری و حکم اعدام

ولی ‌‏الله فيض مهدوی در سال ۱۳۷۹ به سازمان مجاهدین خلق ایران پیوست و در پی آن در مهرماه سال ۱۳۸۰ و در سن ۲۲ سالگی در شهر دزفول دستگیر شد. بنابر اطلاعات اعلام شده از سوی مقامات قضائی جمهوری اسلامی ایران اتهام وی ماموریتی بوده است که از سوی سازمان مجاهدين خلق برای بمب‌گذاری به وی محول شده بود. وی هنگام دستگیری مواد منفجره به همراه داشت. [3]

وی در چند حکم پیاپی به دلیل حمایت و ارتباط با سازمان مجاهدین خلق در ایران و اقدام علیه امنیت ملی به حکم دادگاه انقلاب اسلامی به اعدام محکوم شده بود. [4] [5]

[ویرایش] اعتصاب غذا

ولی ‌‏الله فيض مهدوی در اعتراض به وضعیت نامناسب خود در زندانهای جمهوری اسلامی و به دلیل اینکه هیچ ترتیب اثری نسبت به خواسته هایش داده نشده بود، در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۸۵ دست به اعتصاب غذای نامحدودی زد.

خواستهای وی عبارت بودند از: [6]

  1. تقاضای ملاقات با وکیل.
  2. انتقال از بند جنایتکاران زندان گُهردشت به بند زندانیان سیاسی زندان اوین.
  3. ابلاغ عدم اجرای حکم اعدام به مسئولین زندان گوهردشت.

گفتنی است که درخواستهای زندانی سیاسی ولی الله فیض مهدوی از حداقل های حقوقی یک زندانی است که در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز بدان اشاره شده است.

[ویرایش] مرگ مشکوک

بنا بر ادعای مامورین امنیتی جمهوری اسلامی ایران، ولی ‌‏الله فيض مهدوی نهایتا در روز یازدهم از اعتصاب غذا (۱۴ شهریور) در زندان رجايی شهر کرج دست به خودکشی زد و در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۸۵ در بیمارستان شریعتی تهران مُرد. [7]

مرگ وی دقیقا در سالگرد تاسیس سازمان مجاهدین خلق ایران و درست دو هفته پس از مرگ مشکوک اکبر محمدی، (یکی از رهبران جنبش دانشجویی ایران در زندان اوین) توجه محافل سیاسی و حقوق بشری بین المللی را برانگیخت.[8] [9]

اما از آن روی رسانه های داخل ایران از جمله خبرگزاری فارس به نقل از سهراب سلیمانی مدیركل سازمان زندان های استان تهران اعلام کرده‌اند که وی دست به یك خودكشی ناموفق در حمام بند زندان زده و نهایتا پس از چندی اعلام شد که وی مرده است. [10]

مقامات دولتی تاکنون حاضر به تحویل جسد وی به خانواده اش نشده اند [11]

بیم آن میرود که جسد وی نیز همانند پیکر اکبر محمدی توسط مقامات شبانه و بدون حضور اعضای خانواده اش دفن شده باشد. [12]

[ویرایش] جُستارهای وابسته

[ویرایش] منابع