میگساری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نوشیدن می، بصورت دست جمعی و یا انفرادی. در این حالت شخص بین حس درونی در همان لحظه و ابراز آن، احساس نزدیکی می‌کند و از ابراز آن پروا نمی‌کند. که این خود باعث لذت و رضایت می‌شود[نیاز به ذکر منبع].

[ویرایش] از دیدگاه ادیان و فرهنگ‌ها

میگساری از دیرباز میان مرمان هندواروپایی جایگاه خود را داشته است. برخی از دینها میگساری را نهی کرده‌اند از آن دسته اسلام و یهودیت.

میگساری در برخی کشورها آیین و رسوم خود را دارد، برای نمونه در ارمنستان و گرجستان حتماً باید کسی از میان جمع بر پا ایستاده و اعلام کند که آن می‌‌یا عرق به سلامتی چه کسی و یا به چه مناسبتی خورده می‌شود.

از دیدگاه قوانین ایران میگساری جرم بوده و جزای آن 80 ضربه شلاق است.

[ویرایش] واژه

فعل گُساردن به معنی مصرف کردن است و می‌گساری از دیدگاه واژگانی به معنای مصرف شراب است. میگساری و واژگان وابسته به آن در ادبیات فارسی کاربرد و پیشینه زیادی دارد. می‌چامه‌ها یا خمریات یکی از سبک‌های ادبی در فارسی است.