موه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مُؤه واژه‌ای است در گویش فارسی لارستانی به معنای نخل. در گویشهای دیگر فارسی این واژه به گونه مغ و موغ هم بکار می‌رود. نام تنگه هرمز که در آثار قدیمتر به گونه موغ و هورموغ ضبط شده هم از همین ریشه و به معنای درخت نخل است.


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.