نایب‌السلطنه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نایب‌السلطنه مقامی است که در دوره قاجار به بعضی از رجال دربار می‌دادند تا در غیاب شاه یا در ایام صغر سن شاه (درمورد احمدشاه) امور سلطنت را اداره کند.

نایب‌السلطنه‌های قاجار

در اواخر دوره پهلوی، محمدرضاشاه مقامی شبیه به این برای همسر خود فرح پهلوی در نظر گرفت.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.