شاهو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شاهو بلندترین قله استان کردستان در باختر ایران است.

ارتفاع قله شاهو به‌ ۳۳۹۰ متر می‌رسد و در مرز دو استان کردستان و استان کرمانشاه و نزدیک به رودخانه سیروان قرار دارد. نزدیکترین شهر به این کوه شهر پاوه است.

شاهو بخشی از رشته‌كوه زاگرس است و مهم‌ترين و معروفترين كوه منطقه هورامان از مناطق کردنشین در باختر ایران است. این کوهستان از طبیعت زیبا و دست نخورده‌ای برخوردار است. شاهو در خاور منطقه‌ هورامان قرار دارد و داراي چکادهای معروفی چون زوالی در نزديكی شهر پاوه و نور در نزديكيهای روستای داريان است.

شاهو دارای مراتع و چراگاههای فراوان و نيز تابستانگاه‌های (به کردی: هه‌وارگه‌)‌های متعدد، كه با صفاترين و معروترين آنها پياز دول ميشياو و گاول هستند، می‌‌باشد. تنوع گياهی شاهو فوق‌العاده زياد است؛ دهها نوع گل و گياه در ارتفاعات مختلف آن رويش دارند. برخی از اين گياهان علوفه‌ای برخی خوراكی برخی معطر و خوشبو و تعدادی سمی و تعدادی نيز دارای خواص درمانی هستند.

شاهو دارای تنوع جانوری قابل توجه‌ای نیز هست، بنا به گفته پيشينيان تا همین اوخر در شاهو پلنگ مشاهده می‌شده‌است. خرس، روباه، شغال، گرگ و خوک از جمله جانوران موجود در شاهو هستند. در دامنه ارتفاعات شاهو تعداد بسیار زيادی چشمه وجود دارند كه تامين كننده آب كشاورزی و همچنین آب آشامیدنی شهرهای پاوه و روانسر و تعدادی روستاهای منطقه هستند.

شاهو همچنین نام کردی برای پسران است.


[ویرایش] منبع

  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳.
این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر