بحث کاربر:Khodadad

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] هفت مرحله روحانی- پیروی و کمک خواستن از امشاسپندان

[ویرایش] وهومن (بهمن )

در مزدیسنا زندگانی عبارت است از طی مدارج سعادت و کمال در این جهان واز پرتو آن به ساحت قدس پروردگار پیوستن در جهان دیگر.(هفت مرحله روحانی- پیروی و کمک خواستن از امشاسپندان) وهومن (بهمن )منش پاک ِاندیشه پاک نام یکی(اولین) از امشاسپندان می باشد.بهمن در اوستا وهومنه در پهلوی وهومن و در فارسی وهمن یا بهمن است.این واژه مرکب است از دو جزء وهو به معنی خوب و نیک ،و منه از ریشه من که در پهلوی منشن و منیتن ار آن آمده است و در فارسی منش شده است. این ریشه دراوستا و فرس هخامنشی به معنی اندیشیدن و شناختن و به یاد آوردن و دریافتن است. مظهر اندیشه نیک و خرد و دانایی خداوند است.بهمن همان ایزد بزرگ است روح اشو زرتشت را به پیشگاه مزدا اهورا راهنمایی کرد.وهومن به انسان منش نیک تعلیم می دهد. گل یاسمن سفید ،رنگ سفید،خروس سفید نشا نه های جسمانی (زمینی) وهومن می باشد

[ویرایش] امشاسپندان-اشا و هیشت (اردی بهشت )

اشا و هیشت (اردی بهشت )راستی ودرستی نام یکی دیگراز(دومین) امشاسپندان می باشد. در اوستا اشا و هیشت ،درپهلوی ارت وهیشت و در فارسی اردی بهشت است.جزء اولی کلمه " اشا" از جمله لغاتی است که معنی آن بسیار منبسط است:راستی و درستی،تقدس،قانون وآیین ایزدی،پاکی . جزء دیگر این واژه که " وهیشت " باشد صفت تفضیلی است یعنی بهتر،بهترین.پس معنی آن بهترین راستی ودرستی است. در عالم روحانی نماینده صفت راستی و درستی وپاکی و تقدس مزدا اهورا است و در عالم مادی نگهبانی آ تش . " قانون اشا  : قانون راستی و هنجار هستی در هر دو بخش گیتی و مینو" گل مرزنگوش مخصوص اوست.

[ویرایش] امشاسپندان-وهوخشترا(شهریور)

وهوخشترا(شهریور)شهریاری ومملکت نام یکی دیگراز(سومین) امشاسپندان می باشد.

در اوستا " خشترو ییریه" ،در پهلوی خشتریور و در فارسی شهریور می گویند.جزءاول این واژه به معنی شهریاری ومملکت آمده است.کلمه شهراز" خشتر" آمده و در قدیم نیز از خود کلمه شهر ،مملکت اراده می شد. جزء دوم این کلمه صفت است به معنی آرزو شده که از " ور" مشتق شده.

شهریوررا به کشور آرزو شده یا سلطنت مطلوب می توان ترجمه کرد. بسا در اوستا از شهریور کشور جاودانی مزدا اهورا  ،سرزمین فنا ناپذیر و بهشت برین اراده گردیده است؛آنجا که مقام خود اهورا است و انسان باید چنان زندگی کند که پس از مرگ شایسته این مملکت باشد.

شهریور سومین امشاسپندان می باشد و در عالم روحانی نماینده سلطنت ایزدی ، فر و اقتدار خداوند و شهریاری مطلقه مزدا اهورا است.در جهان مادی نگهدار فلزات و دستگیر فقرا (به کار بردن نیک دارایی- دستگیری نیازمندان)

[ویرایش] امشاسپندان-سپنتا آرمیتی(سپندارمذ)

سپنتا آرمیتی(سپندارمذ)پاکی،فروتنی و محبت نام یکی دیگراز(چهارمین) امشاسپندان می باشد. سپندارمذ را در پهلوی سپندارمت ،در اوستا سپنتا آرمیتی ودر فارسی سپندارمذ، سپندارمد، اسپندارمد، اسپندارمذ ،سفندارمذ گویند. یکی از امشاسپندان جاودانی مونث است .مظهر پاکی،فروتنی ، محبت،عشق،خلوص،فروتنی وپارسایی اهورا مزدا است و در عالم مادی نگهبانی زمین و زنان نیک با اوست.پنجمین روز ماه و آخرین ماه سال موسوم به سپنتا آرمیتی(سپندارمذ) است. روز سپنتا آرمیتی(سپندارمذ)در اسفند ماه روز زن –مادر است. بید مشک گل مخصوص سپنتا آرمیتی است.

[ویرایش] امشاسپندان-هَوروَتات(خرداد)

هَوروَتات(خرداد)رسایی و کمال نام یکی دیگراز(پنجمین) امشاسپندان می باشد. خرداد نماینده رسایی و کمال،دانش مزدا اهورا است و در گیتی به نگهبانی آب گماشته شده است.صورت اوستایی خرداد " هَوروَتات" است که هَورو صفت است به معنی رسا ،همه،درست،تمام و کمال و جزء دوم یعنی داد یا دات به معنی قانون ،عدل ارتباطی ندارد بلکه پسوند است که به انجام برخی ازواژها مانند ارشتات (راستی)و تات (درستی)و اوپرتات (برتری) می پیوند د.

[ویرایش] آخرین امشاسپندان-امرداد

امرداد نام ششمین و به عبارتی هفتمین و آخرین امشاسپندان است.چرا که امشاسپندان به معنایی مقدسان بی مرگ یا جاودانان بی مرگ معنی می شوند و بعد از اهورامزدا می باشند

که همواره یگانه و تک می باشد و همه آفریده او هستند . 

بدین ترتیب شش امشاسپند یا مقرب درگاه و کمک رسانان(1.)مزدا اهورا عبارتند از:

2. وهومن  3.اشه و هیشته 4.خشتروییریه 5. سپنتا آرمیتی6. هَوروَتات 7. امرداد  

با طی کردن این مراحل و دریافت فروزههای هر یک از این امشاسپندان و یاری آنها فرد اشه با بالهای خرد و عشق – آسنو خرثو(خرد ذاتی) و گوشو سرود خرثو(خرد اکتسابی یا گوشی)- به گروسمان(بالا ترین طبقه آسمان) خواهد رسید. امرداد این واژه به غلط مرداد یعنی مرگ ومردن خوانده شده درصورتی که صحیح آن " امرداد " یعنی جاودانی و بیمرگی است.این واژه مشتق از سه جزء اَ به معنی نفی ،دومی از ریشه مَر به معنی مردن و جزء سوم تات پسوند است.این نام در اوستا به ویژه سرودها صفتی است از برای مزدا اهورا ،مظهر زوال ناپذیری و پایندگی. اما در جهان خاکی نگهبانی و سرپرستی گیاه با اوست و همیشه با امشاسپند هَوروَتات یا خرداد ،نگهبان آب همراه است(سعادت و نجات – کمال و جاودانی)