معماری چندلایه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
معماری چندلایه (در مهندسی نرمافزار) برای آسانتر نمودن پردازش رایانهای بکار میرود. این گونه معماری برای توصیف و تشریح فرایندی بکار میرود که در آن درجهای از تفکیک میان اجزای گسسته بدست آمده باشد. این تفکیک توسط یک یا چند پیشکار نرم افزاری اعمال میشود. مثالی از آن کاربرد میان افزار برای افزایش بهرهوری خدمات دادهای میان یک کاربر و یک دادگان (پایگاه دادهها) میباشد. همچنین ممکن است از این عبارت با عنوان معماری n-لایه یاد شود. بیشترین شکل استفاده آن در حالت معماری سه-لایه میباشد.
نگاه کنید به: مشتری-خادم، معماری سه-لایه، منطق کاری