اباضی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کیش اِباضی یا اباضیگری یکی از مذاهب اسلام است که هم از سنیگری و هم از شیعهگری جداست. تنها کشور مسلمانی که کیش اباضی در آن مذهب اکثریت است کشور عمان است. مکتب اباضی از قدیمیترین مکاتب اسلامی است و این کیش ۵۰ سال پس از مرگ محمد، پیامبر اسلام تشکیل شد. نام این مکنب از نام عبدالله ابن اباض تمیمی گرفته شده است ولی پیروان این کیش بنیادگذار آن را جابر بن زید میدانند. جابر از مردم نزوه در عمان بود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] نخستین پیشوایان اباضی
- جابر بن زید تمیمی.
- عبدالله بن اباض
- ابوعبیده مسلم بن ابی کریمه
- ربیع بن حبیب فراهیدی
- ابو بلال مرداس بن حدیر
[ویرایش] پیشوایان دولت رستمی
- عبدالرحمن بن رستم
- افلح بن عبدالوهاب
[ویرایش] بزرگان اباضیگری
- شیخ علی یحی معمر
- دکتر عمرو خلیفه نامی
- شیخ ابراهیم بیوض
- شیخ ابوالیقضان ابراهیم
- مجاهد سلیمان بارونی
- شیخ احمد خلیلی
- شیخ ابواسحق ابراهیم اطفیش