اردشیر درازدست

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اردشیر یکم پادشاه هخامنشی پسر خشایارشا بود. یونانیان به او لقب درازدست داده‌اند. از این رو در بسیاری از کتب و منابع اردشیر درازدست نامیده شده‌است. وجه تسمیت این لقب به گونه‌های مختلف آمده‌است.

  1. او دستان درازی داشت به طوری که وقتی می‌ایستاد دستش به زانویش می‌رسید.
  2. درازدستی کنایه از قدرت زیاد و تسلط بر امور است. به خاطر تسلط او به اوضاع مملکت درازدست نامیده شد.

از زمان اردشیر دراز دست تاریخ ملی با تاریخ اساطیری ایران در هم می‌آمیزد. در بسیاری از منابع اردشیر درازدست و بهمن اسفندیار یکی دانسته شده‌اند.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.