محراب
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مِحراب جايی در مسجد است كه امام و يا پیشنماز در اثنای نماز گذاردن در آن می ايستد. محراب در گوشه قبله مسجد قرار دارد. بطوريكه با ايستادن امام يا پيش نماز رويش به سمت قبله باشد و نماز بگذارد.
در انتهای معبدهای مهری جايی مخصوص وجود داشت که گودی اندکی در ديوار پديد آمده بود و نقش مهر(و گاهی مجسمه او ) در حال کشتن گاو در آن ديده ميشد اين محل را مهراب(مهر + آبه) يا خوراب (خور يعنی خورشيد +آبه) ميناميدند. اين مهراب بعداً به محراب تبديل گشته است .
[ویرایش] منابع
فرهنگ فارسی معين
حامی،احمد ، بغ مهر 2535