سازمان همکاری شانگهای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سازمان همکاری‌ شانگهای از دل رقابت قدرت‌های بزرگ برسر منطقه ژئوپلیتیک آسیای میانه ظهور کرد. سازمان همکاری شانگهای با نام (شانگهای 5) در سال 1996 تاسیس شد که هدف آن غیرنظامی کردن مرز بین چین و شوروی بود. در اجلاس شانگهای بسال 1996 یک پیمان امنیتی میان کشورهای روسیه، چین، تاجیکستان، قزاقستان و قیرقیزستان منعقد شد. در سال 2001 این سازمان ازبکستان را به عنوان عضو جدید پذیرفت. مغولستان در سال 2004 عضو ناظر شد و ایران، پاکستان، و هند سال بعد به عنوان عضو ناظر اعلام شدند. نقش این سازمان ازآن زمان در منطقه افزایش یافته است. این سازمان که بر خلاف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) هنوز یک معاهده دفاعی دوجانبه به شمار نمی رود.

منبع:


[ویرایش] پيوند به بيرون