دانلد کنوت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دانلد کنوت
بزرگ شود
دانلد کنوت

دانلد اروین کنوت (یا کنوث) (Donald Ervin Knuth) (زاده ۱۰ ژانویه، ۱۹۳۸) دانشمند علوم رایانه و استاد افتخاری در دانشگاه استانفورد در ایالت کالیفورنیای امریکا است.

شهرت کنوت بیش از هر چیز مربوط به نگارش مجموعه کتاب‌های هنر برنامه‌نویسی رایانه است که یکی از گرانبهاترین مراجع در زمینه علوم رایانه به‌شمار می‌رود.

او عملا پایه‌گذار رشته آنالیز الگوریتم‌ها است و سهم فراوانی در گسترش مبانی نظری شاخه‌های گوناگون علوم رایانه داشته است. وی همچنین طراح سیستم حروف‌چینی تک TeX و سامانه طراحی حروف فراقلم (Metafont) و مطرح کننده مفهوم برنامه‌نویسی ادیبانه است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] پژوهش‌ها و فعالیت‌های دانشگاهی

زادگاه وی شهر میلواکی در ویسکانسین است و دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته ریاضیات را تا ۱۹۶۰ در موسسه فناوری کیس گذراند.

در ۱۹۶۳ دکترای خود در ریاضیات را از موسسه فناوری کالیفرنیا دریافت کرد. همان جا بود که به مقام استادی رسید و کار بر روی "هنر برنامه‌نویسی رایانه" را آغاز کرد، کتابی که قرار است در هفت جلد منتشر شود. او در ۱۹۶۸، سالی که به دانشگاه استانفورد پیوست، نخستین جلد این مجموعه را منتشر کرد.

در ۱۹۷۱ کنوت برنده نخستین دوره جایزه گریس موری هاپر شد. او جوایز بسیار دیگری را نیز به خود اختصاص داده است از جمله جایزه تورینگ، نشان ملی علوم، نشان جان فون‌نویمان و جایزه کیوتو. پس از انتشار سومین جلد مجوعه‌اش در سال ۱۹۷۶ و در اثر نارضایتی از محدودیت‌های ابزارهای رایج حروف‌چینی و نشر به پایه ریزی سامانه‌های تک و فراقلم مشغول شد.

برای قدردانی از فعالیت‌ها و کمک‌های کنوت به علوم رایانه، لقب منحصربه فرد "استاد در هنر برنامه‌نویسی رایانه" در سال ۱۹۹۰ به وی اهدا شد. این لقب از آن پس "استاد افتخاری در هنر برنامه‌نویسی رایانه" خوانده می‌شود. (Professor Emeritus of the Art of Computer Programming)

او در ۱۹۹۲ به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه در آمد و همان سال نیز برای کار روی "هنر برنامه‌نویسی رایانه" پژوهشهای معمول و تدریس در دانشگاه استانفورد را رها کرد. در سال ۲۰۰۳ وی به اعضای انجمن سلطنتی لندن پیوست.

سال ۲۰۰۴، سال بازچاپ سه جلد نخست مجوعه‌اش بود در حالی که کنوت هم اکنون روی جلد چهارم کار می‌کند و به طور مرتب بخش‌هایی از آن را روی وب‌گاه شخصی‌اش منتشر می‌کند. هم‌زمان، کنوت، چندین بار در سال، سخنرانی‌هایی غیر رسمی در دانشگاه استانفورد ارائه می‌دهد که آنها را "تعمقی در رایانه" می‌نامد.

[ویرایش] نکات کوچک‌تر

کنوت برنامه‌نویس مشهوری است که به شوخ طبعی‌های بازیگوشانه‌اش معروف است:

  • او به هرکسی که در کتاب‌هایش اشتباه یا هر ایراد چاپی پیدا کند دو دلار و پنجاه و شش سنت (۲.۵۶) مژدگانی می‌‌دهد چون "۲۵۶ سنت برابر یک دلار در مبنای شانزده است." (این جایزه برای ایرادات کتاب "۳:۱۶ درک متون کتاب مقدس" سه دلار و شانزده سنت است.)
  • شماره نسخه‌های نرم‌افزار تک او به عدد π میل می‌کند، یعنی شماره نسخه‌ها با ترتیب ۳، ۳.۱، ۳.۱۴ و مانند آن افزایش پیدا می‌کند. شماره نسخه‌های فراقلم به عدد e میل می‌کند.
  • او یک بار به استفاده کنندگان نرم افزارش هشدار داد: "مراقب اشکالات کد این برنامه باشید؛ من نشان داده‌ام که برنامه درست کار می‌کند، اما آن را امتحان نکرده‌ام."
  • علاوه بر نوشته هایش در زمینه علوم رایانه، کنوت هم‌چنین نویسنده۳:۱۶ روشنگری متون انجیل که در آن او کتاب مقدس را طی فرآیند "نمونه برداری تصادفی طبقه‌بندی شده" بررسی می‌کند، یا به طور دقیق‌تر، او هر بند شماره ۱۶ از هر بخش با شماره ۳ هر کتاب را مطالعه می‌کند. او هر بند را با نمونه خطاطی شده آن همراه کرده است، که حاصل تلاش داوطلبانه گروهی از خوشنویسان زیر نظر هرمان زاف است.
  • کنوت نخستین نوشتار علمی‌اش به نام "سامانه پاتچبی (Potrzebie) برای وزن‌ها و دیگر میزان‌ها" را در یک مجله مدرسه‌ای در ۱۹۵۷ منتشر کرد و در آن واحد طول را ضخامت شماره ۲۶ مجله MAD تعریف کرد و نام واحد نیرو را نیز "whatmeworry" ("نگرانم میکنه") نامید. مجله MAD مقاله را خرید و در نسخه ژوئن ۱۹۵۷ خود منتشر کرد.

[ویرایش] زندگی شخصی

از سرگرمی‌های کنوت موسیقی و به ویژه نواختن ارگ کلیسا است. او یک ارغنون لوله‌ای در منزل خود نصب کرده است و با این همه داشتن هر استعدادی در نواختن این ساز را انکار می‌کند. او از پست الکترونیکی استفاده نمی‌کند، زیرا به گفته خودش آن را از ۱۹۷۵ تا اول ژانویه ۱۹۹۰ به کار برده که برای یک عمر کافی است. در عوض مکاتبه فلّه‌ای را موثرتر می‌‌داند یعنی استفاده از پست سنتی هر چند ماه یکبار.

همسر او جیل کنوت است که کتابی با عنوان بیرق‌های بی‌نوشته در مورد طرح بیرق‌های متفاوتی که در مراسم مذهبی مسیحیان در کلیسا استفاده می‌شود را در سال ۱۹۸۶ منتشر کرده است. این زوج دو فرزند دارند.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] پیوند به بیرون