نینواز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فضل احمد مشهور به نينواز آواز خوان و آهنگ ساز مستعد و محبوب افغانستان بود.

وی پسر فيض محمد خان زكریا وزير معارف دوران شاهی بود.

نینواز کمپوز های ماندگاری برای هنرمندان مشهور افغانستان مثل احمد ظاهر، ساربان و دیگران ساخته که تا حال پرشنونده ترین آهنگهای افغانی میباشند. میتوان گفت که شهرت جهانی این هنرمندان مدیون استعداد بی‌نظیر نینواز است.

"من نينوازم، شبهای هجران، نی می نوازم..."، "خورشيد من كجايی، سرد است خانه‌ی من.."، "شد ابر پاره پاره، چشمك بزن ستاره..." و غیره از کمپوز های ساخته استاد نینواز میباشند.

استاد نینواز شاگردانی چون احمد ولی، هنگامه، سلما، سيما ترانه، اكبر رامش و غیره داشته که هرکدام به نوبه خود شهرت فراوانی کسب کرده اند.

نینواز در کنار موسیقی شیفته کشورش بود و هنرش را در خدمت مردم و ملتش میدانست. بعد از کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷ و حاکم شدن رژیم وابسته به روسها، وی به جنبش مقاومت علیه خلقی ها و پرچمی ها پیوست و در قیام قهرمانانه بالاحصار کابل در ۱۴ اسد ۱۳۵۸ شرکت جست. وقتی قیام به خون نشست استاد نینواز از جمله صدها روشنفکر آزادیخواه افغانستان بود که بوسیله دولت وقت دستگیر و ناپدید گردید که با احتمال قوی در پولیگونهای زندان پلچرخی در کنار هزاران مبارز دیگر تیرباران گردیده است.


[ویرایش] پیوند بیرونی