سیمیولا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سیمیولا یک زبان برنامه نویسی است که در سال 1960 در مرکز محاسبات نروژی در اسلو بطور مقدماتی توسط الِ-جان دال و کریستن نایگارد گسترش یافت. از نظر نحوی الگول 60 زیر مجموعه آن است. و از نظر ترکیب به ایدههای جدید کلاس ها و شیئ ها بعلاوه رویه های همکار، نزدیک است.و
سیمیولا ایده شیئ گرایی را مطرح کرد و بنابراین میتوان آن را به عنوان اولین زبان برنامه نویسی شیئ گرا و جد زبان های اسمال تاک، سی پ پ، جاوا، سی شارپ و همه زبان های جدید شیئ گرا و بر مبنای کلاس دانست. همانطور که اسم این زبان نشان میدهد، سیمیولا برای شبیه سازی طراحی شد و و نیاز های این زمینه از برنامه نویسی، بدنهای برای بسیاری از الگوهای زبانهای شیئ گرای امروزی شد.
سیمیولا هرگز تنها یک زبان آکادمیک نبود( تا سال 2003 هنوز برای کاربرد های کمی در جهان واقعی استفاده میشد.)و، اما آثار تاریخی اش بسیار مهم تر از کارهای واقعی ای است که توسط این زبان انجام شده است.
مندرجات
Hello World
كلاس ها در سيميولا
Hello Word
سيميولا زبان حساس به حالت نيست.مثال زيرمثال معروف Hello World درسيميولا است.
a comment*)*(
BEGIN
outtext("Hello World!");
END;
كلاس ها در سيميولا
سيميولا اولين زبان برنامه نويسي شيئ گرا بود. و اين يعني سيميولا تنها در مورد اشيائ و كلاس هاي اشيائ اطلاع دارد.هر كلاس بسته ياپيمانه اي از رويه ها، توابع و داده ها است .امكان توليد نمونه هايي از يك كلاس به منظور ايجاد موجوداتي كه دنياي واقعي را مدل مي كنند وجود دارد.مجموعه اشيائ و روابط آنها در شبيه سازي مفاهيمي از دنياي واقعي به كار مي رود. در انتها يك كلاس ساده در سيميولا: Begin
Class Greetings; Begin OutText("Hello World!"); OutImage; End; REF(Greetings) hello; hello :- New Greetings;
End of program; خروجي اين كلاس هم Hellow Word است.