بحث:دساتیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فروزه مبنای زبان‌شناختی و اتیمولوژی ندارد؟! محمود 23:16, ۱۰ فوریه ۲۰۰۶ (UTC)

فروزه اگر در معنی "آنچه می‌افروزد" یا "آنچه افروخته می‌شود" (مثلاً در معنی شعله یا مشعل) بکار رود مبنای زبان‌شناختی کاملاً درستی دارد ولی آذرکیوان در کتاب دساتیر آن را به معنی صفت بکار برده که ارتباط ریشه این واژه با این معنی منطقی نمی نماید.

--ماني 23:38, ۱۰ فوریه ۲۰۰۶ (UTC)

باید بر این بخش دساتیر بیشتر کار کرد.بسیاری از سره نویسان را به بیراه می کشاند.برای نمونه همین فروزه همکنون کاربرد یافته است. --Ariobarzan 23:57, ۱۰ فوریه ۲۰۰۶ (UTC)