ماشینکاری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فرآیند ماشینکاری عبارت از شکل دادن مواد توسط تراش و برش میباشد. این عمل به وسیله ابزارها و ماشینهای تراش و برش انجام میگیرد. مقدار قشری که از قطعه اولیه برداشته میشود تا قطعه صیقلی و نهایی ایجاد گردد، اصطلاحا تراش خور نامیده میشود. در ماشینکاری قطعات برحسب نوع کار از ماشینهای تراش، فرز، مته صفحه تراش، کله زنی، سنگ زنی، تیزکاری و سوراخکن استفاده میشود که معمولاً این قطعات خود محصول فرآیندهای ریختهگری، آهنگری، نورد و غیره میباشند.
ماشینکاری فلز با وسایل تخلیه الکتریکی پرفرکانس نیز فرآیند نسبتاً جدیدی است که به میزان وسیعی بکار گرفته میشود. این روش برای ماشینکاری اشکال پیچیده و بریدن مقاطع نازک از نیمهرساناها و آلیاژهای وسایل فضایی بکار میروند.