محمد بن ادریس شافعی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اصول دین |
اصول خاص تشیع |
فروع دین |
فروع تشیع |
منابع اسلامی |
شخصیتها |
محمد |
مذهبها |
مذاهب فقهی |
مذاهب کلامی |
علوم اسلامی |
تاریخ اسلام |
زندگانی محمد |
جغرافیای اسلام |
مکه • مدینه |
محمد ادریس الشافعی ملقب به أبو عبدالله، از علما اهل سنت بود. نام کامل وی محمد بن ادریس بن العباس بن عثمان بن شافع بن السائب بن عبید بن عبد یزید ابن هاشم بن المطلب بن عبد مناف القرشی بود. وی در ماه رجب سال ۱۵۰ هجری قمری برابر با ۷۶۸ میلادی در شهر غزه از سرزمین فلسطین (و به قولی در سوریه) به دنیا آمد. پدرش همراه مسلمانان از مکه به فلسطین ناحیه الرُباط و غزه و عسقلان هجرت کرد. بعد از تولد شافعی دیری نگذشت که پدرش در غزه فوت کرد. بعد از فوت پدر، شافعی و مادرش به مکه بازگشتند. مادر شافعی، «فاطمه» (أم حبیبه) نام داشت که از قبیله ازد بود. الأزدیة، یکی از قبائل معروف در یمن السعید (یمن پر برکت، بخش سر سبز و پر آب سرزمین یمن) بود. نسب شافعی به عبد مناف میرسد که جد اعلای محمد پسر عبداللهاست. بنابراین شافعی از جهت پدر قریشی است. عبدمناف چهار پسر داشت به نامهای هاشم، مطلب، نوفل و عبد شمس که محمد و شافعی هر دو از نسل هاشم هستند. امام الشافعی در مکه در زمینه علوم فقهی پیشرفت میکند و یکی از علماء برجسته آن دیار میشود. وی بنا به ترتیب زیر سومین امام از أئمة اهل سنت است.
- ابوحنیفه نعمان بن ثابت
- مالک ابن انس
- محمد ادریس شافعی
- احمد ابن حنبل
پیروان محمد بن ادریس شافعی به شافعی مشهورند.
[ویرایش] آثار
امام شافعی آثار تألیفی زیادی دارد که برخی از آنها در زیر فهرست شدهاند. ۱ـ الرسالة القدیمة
۲ـ الرسالة الجدیدة
۳ـ اختلاف الحدیث
۴ـ جماع العلم
۵ـ ابطال الاستحسان
۶ـ احکام القرآن
۷ـ بیاض الغرض
۸ـ صفة الأمر والنهی
۹ـ اختلاف مالک و الشافعی
۱۰ـ اختلاف العراقیین
۱۱ـ فضائل قریش
۱۲ـ کتاب: الأم
۱۳ـ کتاب: السُـنَن
۱۴ـ کتاب: المبسوط
۱۵ـ المسند الشافعی
[ویرایش] منبع
- کتاب: الأئمة الأربعة نوشته: دکتور مصطفی الشکعة.