محمدرضا شجریان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

محمدرضا شجريان
 شجریان در کنسرت لندن
 
شجریان در کنسرت لندن
اطلاعات کلی
ملیت ايرانی
سبک موسيقی سنتی ایرانی
مدت فعالیت از 1350 تا کنون


محمدرضا شجریان (۱ مهر ۱۳۱۹) خواننده برجسته موسیقی ایرانی‌ است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

محمدرضا شجریان مهر ۱۳۱۹ در مشهد زاده شد. آوازخوانی را از کودکی با همان لحن کودکانه آغاز کرد. از کودکی با توجه به استعداد و صدای خوبش تحت تعلیم پدر که خود قاری قرآن بود مشغول به پرورش صدای خویش شد، و در ۱۰ سالگی در رادیو به تلاوت قرآن می‌پرداخت. در سال ۱۳۵۷ در مسابقه تلاوت قرآن کشوری رتبه اول را به دست آورد. در سال ۱۳۳۷ به رادیو خراسان رفت و در رشته آواز مشغول فعالیت شد. سپس برای اجرای برنامه‌های گلها به تهران نزد استاد پیرنیا دعوت شد و در بیش از یکصد برنامه گلها و برگ سبز شرکت کرد. او از سال ۱۳۴۵ با احمد عبادی آشنا شد و از سال ۱۳۴۶ در کلاس مهرتاش شرکت نمود.

در ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و یادگیری سنتور و ردیفهای آوازی را دنبال کرد. از سال ۱۳۵۲ نزد عبدالله دوامی کلیه ردیفهای موسیقی و شیوه‌های تصنیف‌خوانی را فرا گرفت. ۱۳۵۴ نزد نورعلی خان برومند سبک سید حسین طاهرزاده را فرا گرفت.

شیوه‌های آوازی اقبال السلطان، تاج اصفهانی، میرزا ظلی، ادیب خوانساری، قوامی و بنان را روی صفحات و نوارها به دقت دنبال کرد. از ۱۳۵۴ تدریس هنرجویان را در رشته آواز در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغازکرد و در سال ۱۳۵۸ با تعطیلی این رشته کار تدریس خود را پایان داد.

در ۱۳۵۷ چندین سرود میهنی اجرا کرد و همکاری خود را با سازمانهای دولتی ادامه نداد و در خانه به تحقیق و تدوین ردیفهای آوازی پرداخته و به آموزش شاگردان قدیمی‌اش همت گماشت. شجریان اکنون به همراه پسرش همایون شجریان به ترویج و اشاعه موسیقی اصیل و سنتی ایرانی می‌‌پردازد.

[ویرایش] کنسرت‌ها

شجریان کنسرت‌های زیادی برگزار کرده است، که از کنسرت راست‌پنجگاه به همراه محمدرضا لطفی و ناصر فرهنگ‌فر مهم‌ترین آنها به شمار می‌رود. از کارهای دیگرش، همکاری با گروه عارف و شیدا و همچنین چاووش بود که آثاری به یادماندنی موسیقی ایران را شامل می‌شوند. پس از آن با اجرای کنسرتهای بسیار به همراه استادان دیگر به شناساندن موسیقی ایران در جهان کارهای بسیاری انجام داد که هنوز هم ادامه دارد. به همراه مشکاتیان، لطفی، علیزاده، موسوی، پیرنیاکان، کسایی و دیگر استادان کارهای بسیاری ضبط کرده است. هم اکنون نیز به اجرای کنسرت به همراه همایون شجریان، حسین علیزاده و کیهان کلهر مشغول است.

[ویرایش] استادان آواز

اسماعیل مهرتاش،رضاقلی‌میرزا ظلی، تاج اصفهانی، احمد عبادی، عبدالله دوامی،اقبال‌السلطان آذر، قمرالملوک وزیری، نورعلی برومند، و محمود کریمی از جمله استادانی بودند که محمدرضا شجریان ردیف‌ها، گوشه‌ها، و دوره‌های آوازی موسیقی ایرانی را پیش آنها تمرین ‌کرد، همچنین نوازندگی سنتور را نزد جلال اخباری و استاد فرامرز پایور آموخت. خود عبدالله خان دوامی شاگرد افرادی چون میرزا عبدالله و درویش خان از بزرگان موسیقی و آواز ایرانی بوده است.

[ویرایش] همکاری با رادیو و تلویزیون

برای اولین بار در سن ۱۰ سالگی به تلاوت قرآن در رادیو محلی پرداخت و در سال ۱۳۳۷، ۱۸ ساله بود که مشغول به همکاری با رادیو خراسان شد. سال ۱۳۴۶ به تهران ‌آمد و در اواخر دهه ۴۰ و تا سال ۵۶ با «رادیو ایران» همکاری کرد. به دلیل مخالفت خانواده با نام مستعار «سیاوش بیدگانی» در برنامه «برگ سبز» و «گلهای تازه» اجراهای بسیاری توسط کنسرت رادیو به همراه محمدرضا لطفی، جلیل شهناز، حسن ناهید، ناصر فرهنگ‌فر و دیگر نوازندگان آن دوره اجرا کرد. در سالهای آخر حکومت محمدرضا شاه پهلوی، شاه ایران، همکاری خود را به گفته خود به دلیل «پخش آهنگ‌های مبتذل» با رادیو و تلویزیون قطع کرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و متعاقب آن انقلاب فرهنگی سال ۱۳۵۹ و قطع برنامه‌های موسیقی همکاری او نیز با رادیو قطع شد.

در سال‌های اخیر و پس از اصلاحات، رادیو فرهنگ، در برنامه نیستان برخی از کارهای قدیمی و جدید او را پخش می‌کند، همچنین شبکه چهار جمهوری اسلامی در برنامه‌ای تحت عنوان آوای ایرانی، با استفاده از «گنجینه گلهای تازه رادیوایران» آواز شجریان را همراه با تصاویری از خوشنویسی، نگارگری و دیگر هنرهای ایرانی پخش می‌کند.

[ویرایش] جوایز

در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت جایزه پیکاسو و دیپلم افتخار از طرف سازمان یونسکو در پاریس شد. این جایزه هر پنج سال به هنرمندی که برای شناساندن فرهنگ و هنر کشورش می‌کوشد اهدا می‌شود. پیش از وی، این جایزه را نصرت فاتح‌علی‌خان خواننده قوالی از پاکستان دریافت کرده بود.

[ویرایش] محتوای کاری

بیشتر آوازها و تصنیف‌های اجرا شده گزیده‌ای بوده است از اشعار شاعران بزرگ ایران چون سعدی، حافظ، مولوی، باباطاهر، خیام و برخی تصنیف‌های قدیمی با مضامین عاشقانه، و اجتماعی؛ همچنین استاد شجریان در برخی کنسرت‌ها و کارهای جدیدتر خود از «شعر نو» شاعرانی چون فریدون مشیری، نیما یوشیج، سهراب سپهری، مهدی اخوان‌ثالث و هوشنگ ابتهاج استفاده کرده است. از جمله کارهای مشترک او گزیده‌ای است از رباعیات خیام با صدای شجریان و رباعی‌خوانی احمد شاملو.

[ویرایش] خوشنویسی

محمدرضا شجریان علاوه بر استعدادش در آوازخوانی، علاقه زیادی به خوشنویسی ایرانی دارد، او از سال ۱۳۴۴ به فراگیری خوشنویسی نزد استادان ابراهیم بوذری، و حسین میرخانی می‌پردازد. در حال حاضر ایشان سبک ویژه خوشنویسی خود را دنبال می‌کننددر ضمن دارای درجه ممتاز نسز میباشد

[ویرایش] آثار

  • جام تهی، اردیبهشت ۱۳۸۴(که در این سال به صورت رسمی بیرون آمد ولی ضبط آن به دهه پنجاه بر می گردد)
  • فریاد، ۱۳۸۳
  • بی تو به سر نمی‌شود، ۱۳۸۱
  • زمستان است، ۱۳۷۹
  • بوی باران ۱۳۷۸
  • آرام جان، ‌۱۳۷۸
  • آهنگ وفا، ۱۳۷۸
  • تلاوت قرآن ۱و ۲، ۱۳۷۸
  • شب، سکوت، کویر، ۱۳۷۷
  • چهره به چهره،‌۱۳۷۷
  • راست پنجگاه، ۱۳۷۷
  • معمای هستی، ۱۳۷۶
  • شب وصل، ‌۱۳۷۶
  • رسوای دل، ۱۳۷۶
  • عشق داند، ۱۳۷۶
  • ساز قصه‌گو، ۱۳۶۷
  • در خیال، ۱۳۷۵
  • پیغام اهل دل، ۱۳۷۵
  • همایون مثنوی، اجرا ۱۳۶۳، انتشار ۱۳۷۴
  • گنبد مینا، ۱۳۷۴
  • جان عشّاق، ۱۳۷۴
  • چشمهٔ نوش، ۱۳۷۴
  • یاد ایام، ۱۳۷۴
  • دلشدگان، ‌۱۳۷۱
  • آسمان عشق، ۱۳۷۱
  • سرو چمان، ۱۳۷۰
  • خلوت گزیده،‌۱۳۷۰
  • دل مجنون، ‌۱۳۷۰
  • پیام نسیم، ۱۳۷۰
  • دستان، ۱۳۶۷
  • دود عود، ۱۳۶۷
  • نوا، ۱۳۶۵
  • مرکب خوانی، ‌۱۳۶۵
  • سر عشق، ۱۳۶۵
  • ماهور، ۱۳۶۵
  • آستان جانان' 1362
  • بیداد، ‌۱۳۶۴
  • پیغام اهل راز (راز دل و انتظار دل)،‌ ۱۳۵۸
  • گلبانگ، ۱۳۵۷
  • برنامه گلهای ۲۳، ۲۵، ۴۱، ۷۱، ۷۷، ۱۰۷، ۱۲۱، ۱۳۳، ۱۴۱، ۱۴۷، ۱۵۸، ۱۶۰
  • سپیده
  • به یاد عارف
  • سر عشق
  • بت چین
  • دولت عشق
  • جان جان
  • رباعیات خیام

[ویرایش] کنسرت‌ها

  • کنسرت لندن، (کوئين اليزابت هال) ۱۳۸۴
  • تهران، آذرماه ۱۳۸۴
  • همنوا با بم، تهران، دیماه ۱۳۸۲
  • ‌ مرکب‌خوانی، اروپا و کانادا، ۱۳۸۱
  • ‌ راست پنجگاه، اروپا و کانادا، ‌۱۳۸۱
  • ‌ نوا، اروپا، امریکا و کانادا،‌ ۱۳۷۹
  • ‌ داد و بیداد، اروپا، امریکا و کانادا،‌ ۱۳۷۹
  • ‌ زمستان، اروپا، امریکا و کانادا،‌ ۱۳۷۹
  • کنسرت شور (تالار وحدت) ۶۷

[ویرایش] شاگردان

[ویرایش] منابع

[ویرایش] پیوند به بیرون

زبان‌های دیگر