دوایت آیزنهاور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بزرگ شود

دوایت دیوید آیزنهاور (۱۸۹۰-۱۹۶۹) معروف به «آیک»، نظامی آمریکائی و سی و چهارمین رئیس‌ جمهور آمریکا.

در سال ۱۹۵۰ ترومن از ژنرال آیزنهاور که سمت‌های نظامی متعددی را تا آن زمان تجربه کرده بود، خواست تا ریاست نیرو‌های ناتو را در اروپا بپذیرد.

وی دو سال بعد در کنوانسیون حزب جمهوریخواه به عنوان نامزد این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد. وی سپس «آدلای استیونسون»، رقیب خود در انتخابات ۱۹۵۲ را شکست داد و رئیس جمهور آمریکا شد.

آیزنهاور طی دو دوره تصدی اش در پست ریاست جمهوری سیاست‌های داخلی را تعدیل کرد. وی معتقد بود که در عصری که ملی گرایی نوین، تکثیر موشک‌های اتمی و سفرهای فضایی رواج پیدا کرده است، باید در جست وجوی صلح بود. او درصدد بود تا اتحاد آمریکا را با کشورهای هم پیمان تقویت کرده و واشینگتن را برای مقاومت در برابر تهاجم «سرخ» به اروپا، آسیا و آمریکای لاتین مهیا نگه دارد. دکترین آیزنهاور در سال ۱۹۵۷ سطح تعهدات کشورش را به خاورمیانه افزایش داد.

رئیس‌جمهورهای آمریکا ختم الرئاسة الأمريكي
واشنگتن | ج. آدامز | جفرسون | مدیسون | مونرو | ج.ک. آدامز | جكسون | ون بورن | و. هریسون | تایلر | پولک | تیلر | فيلمور | پیرس | بوکانان | لینکلن | جانسون | گرانت | هیس | گارفیلد | آرتور | کلیولند | هریسون | کلیولند | مک‌کینلی | ت.روزولت | تافت | ويلسون | هاردینگ | كوليج | هوور | ف.روزولت | ترومن | آيزنهاور | کندی | ل. جانسون | نیکسون | فورد | کارتر | ریگان | ج.ه.و.بوش  | کلینتون | ج.و.بوش


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.