سایات‌نووا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

هاروتین سایاکان (سایات نووا).
بزرگ شود
هاروتین سایاکان (سایات نووا).

سایات نووا (به ارمنی Սայաթ-Նովա) زندگی: (۱۷۱۲-۱۷۹۵) یا «شاه نغمه‌ها» لقب هاروتین سایاکان، بزرگترین موسیقی‌دان ارمنی‌تبار است.

سایات نووا احتمالاً در ساناهین یعنی زادگاه مادرش زاده شد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در روستایی در نزدیکی تفلیس، پایتخت گرجستان گذراند. وی در نوشتن شعر، خواندن و نواختن کمانچه به مهارت رسید. وی در دربار ایراکلی دوم، پادشاه گرجستان اجرای موسیقی میکرد و در همانجا به عنوان دیپلومات نیز فعالیت داشته و در زمینه ایجاد یک بلوک همکاری میان گرجستان، ارمنستان و اران (جمهوری آذربایجان بعدی) برعلیه شاهنشاهی ایران نقش داشته‌است. او پس از اینکه عاشق دختر شاه شد از دربار برکنار گردیده بقیه زندگی خود را به عنوان آوازه‌خوان دوره‌گرد (عاشیق) گذراند. بیشتر آوازهای او به زبان ترکی آذری هستند و بقیه نیز به فارسی و گرجی و ارمنی نوشته شده‌است. او با زبان عربی نیز آشنا بود. زبان رایج در دربار ایراکلی دوم در آن زمان فارسی بود. سایات-نووا در سال ۱۷۹۵ در هاغپات بدست سربازان آقامحمدخان قاجار کشته شد.

حدود ۲۲۰ آواز به سایات نووا نسبت داده می‌شود هرچند وی احتمالاً هزاران آواز نوشته‌است. نغمه‌های او امروز نیز بسیار زنده و رایج هستند.

در سال ۱۹۷۰ فیلمی زندگینامه‌ای به نام تِسوِت گراناتا (Цвет граната) درباره زندگی او ساخته شد. این فیلم تحت کارگردانی سرگی پاراجانوف در آمریکا با نام رنگ انارها (The Color of Pomegranates) به اکران رفت.

[ویرایش] منبع

ویکی‌پدیای انگلیسی.

[ویرایش] پیوند به بیرون