نهانشناسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بسیاری به یک رشته نیروها یا پدیدههای فراطبیعی و غیرعادی باور دارند و برخی برای معنی دادن به زندگی خود و پدیدههای پیرامونشان و یا دستیابی به چیرگی بر دیگران به توضیحات پندارین پرداخته و نام این توضیحات و گفتهها را دانشهای نهان، نهانشناسی (occultism) یا علوم خفیه گذارده اند.
باور اکثریت دانشمندان امروزی بر این است که توضیحات و ادعاهای نهانشناسی با علم امروزین سازگاری ندارد و از راههای علمی بر مبنای روشهای علوم امروزی اثباتپذیر نیست زیرا علوم امروزی بیشتر به نوعی ادامه دهنده مسیر پوزیتیویسم (تجربه گرائی) صرف جهت رسیدن به حقایق هستند و باتوجه به نسبی و ناقص بودن علوم امروزی نمیتوان نه دلیل محکمی بر عدم وجود یا حتی وجود چیزی که نمیتوان در این دایره(تجربه گرائی)سنجید آورد.
شاخههای نهانشناسی اینهاست:
این علوم را به علوم غریبه نیز تعبیر کرده اند.
- کیمیاگری یعنی کوشش در دگرش (تبدیل) کانیها
- لیمیا: طلسم باوری
- هیمیا: جنگیری
- سیمیا: باور به رازالود بودن حروف و یا باور به دیدن موجودات تخیلی
- ریمیا: تردستی یا همان شعبده بازی.
- فالگیری
- جفر: عددشناسی
- رمل
[ویرایش] منابع
درباره شاخههای علوم غریبه رجوع کنید به مداخل آنها در لغتنامه دهخدا.