برگزیده ابیات شاهنامه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
برگزیده ابیات شاهنامه عنوانی عمومی برای کتابهایی است که بخشهایی از شاهنامه فردوسی را در بر میگیرند و در طول دورانهای مختلف جمعآوری و یا چاپ گردیدهاند.
[ویرایش] فلسفهٔ برگزیدهنگاری از شاهنامه
دکتر کتایون مزداپور در پیشگفتاری که بر برگزیدهٔ شاهنامهٔ فردوسی (به انتخاب دکتر احمدعلی رجایی بخارایی) نگاشته است مینویسد :
«حجم سنگین شاهنامه، مانع بزرگ بازخوانی و آشنایی نزدیک با آن، بویژه در روزگار ما، مردم شتابزده را از اختشدن با مجموع حوادث و روند کلی و پیوستاری داستانهای خود بازمیدارد، و موجب بوده است که تهیهکردن گزیدهای از شاهنامه از عهدی نزدیک به زمان فردوسی آغاز شود.»[1]
[ویرایش] برگزیدههای مشهور
- برگزیدههای پارینه[2]
- منتخبی گمشده از مسعود سعد سلمان که منتخبی بوده است از ابیات حکمتی شاهنامه که به احتمال متعلق به قرن ششم است.
- منتخب شاهجهانی
- برگزیدههای نوین
- دو منتخب از محمد علی فروغی با نامهای خلاصهٔ شاهنامه و منتخب شاهنامه[3]
- سپاسی، محمود. مجموعه ابیات برگزیده از نُه جلد شاهنامهٔ فردوسی، تهران، ۱۳۴۷.
- یغمایی، حبیب. فردوسی در شاهنامه، تهران، انتشارات یغما، ۱۳۵۳.
- این کتاب به جمعآوری و گزیدهنگاری ابیاتی از شاهنامه پرداخته است که در آنها فردوسی بطور شخصی در بیان و خطاب مستقیم و بیرون از داستان به خواننده، حضور مییابد.
- نخبهای از شاهنامه (گزیدهٔ اشعار داستانی شاهنامه) و داستانهای ایرانیان از مجتبی مینوی[4]
- رجایی، بخارایی، احمدعلی. برگزیدهٔ شاهنامهٔ فردوسی، به کوشش کتایون مزداپور، تهران : پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ سوم ۱۳۸۱، ISBN 964-426-177-1
[ویرایش] پانویس و منابع
- ^ مینوی، مجتبی. فردوسی و شعر او، تهران : سلسله انتشارات انجمن آثار ملی (۵۶)، ۱۳۴۶.
- ^ رجایی بخارایی، احمدعلی. برگزیدهٔ شاهنامهٔ فردوسی، به کوشش کتایون مزداپور، تهران : پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ سوم ۱۳۸۱، ISBN 964-426-177-1