بحث:فیلمنامه کوتاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در خصوص فيلمنامه كوتاه تعاريف گوناگوني وجود دارد. برخي از نظريه پردازان هر فيلمنامه‌اي را كه كمتر از هفتاد دقيقه باشد فيلمنامه كوتاه مي‌دانند. برخي ديگر فيلمنامه كمتر از هفتاد دقيقه را نيز به دو بخش كوتاه، و نيمه بلند تقسيم مي‌كنند. اين در حالي است كه وقتي نام فيلمنامه كوتاه به زبان مي‌آيد آنچه بيشتر در ذهن شنونده شكل مي‌گيرد، فيلمنامه‌اي است كه حداكثر حدود سي دقيقه باشد. اين فكر بيشتر از آنجا ناشي مي‌شود كه اغلب افراد فيلمنامه كوتاه را فيلمنامه‌اي غيرحرفه‌اي مي‌دانند كه نقطه شروع فيلمسازي حرفه‌اي است. به همين علت اين افراد معتقدند كه فيلمنامه كوتاه تا آنجا كه ممكن است بايد موجز و فشرده، و كم خرج (از نظر توليد) باشد معمولاً اين افراد آنقدر در اين انديشه غرق مي‌شوند كه به كلي عناصري نظير قصه، مخاطب گسترده و انبوه، و موقعيت اجتماعي فيلمساز را از ياد مي‌برند. در حالي كه فيلمنامه كوتاه مي‌تواند شخصيت مستقلي براي خود داشته باشد. مي تواند مخاطب خود را داشته باشد. همانطور كه داستان كوتاه چنين است. بسياري از افراد بوده‌اند كه در قالب كار كوتاه موفقيت بيشتري كسب كرده‌اند. در حالي كه در قالب يك كار بلند سردرگم و ناتوان نشان داده‌اندو همانطور كه ديده مي‌شود برخي از فيلمسازان در سريال‌سازي بسيار موفقتر از كار سينمايي بوده و هستند. ايجاز، وجود شخصيت‌هاي كم، نگاه نو و بكر، كم هزينه بودن (از نظر توليدي)، و ارائه فكر و ديدگاه، و نكاتي از اين دست مي‌تواند از امتيازات يك فيلمنامه كوتاه خوب باشد حتي بعضي از اين عوامل مي‌تواند شانس توليد يك فيلمنامه را به مراتب بيشتر كرده، آن‌ را به اجرا نزديك سازد اما نمي‌توان گفت يك فيلمنامه كوتاه حتماً بايد همه عوامل را با هم داشته باشد. مثلاً ممكن است فيلمنامه‌اي كوتاه از چندين شخصيت برخوردار باشد. يا از نظر توليدي نسبتاً پر هزينه باشد. اما در قالب كار كوتاه قرار بگيرد. در ساختار حرفه‌اي فيلمسازي ممكن است كارگرداني كه سابقه توليد چندين فيلم سينمايي در پرونده خويش دارد زماني تصميم بگيرد فيلمي كوتاه بسازد. در اين ساختار ممكن است امكان كار در قالب سينمايي يا سريال براي فيلمسازان كوتاه ميسر باشد، اما آنها همچنان مايل باشند حرفها و ديدگاه‌، و يا حتي قصه خود را در قالب فيلم كوتاه بيان كنند. طبيعي است كه در اين جامعه سينمايي هر يك از عناصر انسانيِ صنعت فيلمسازي جايگاه حرفه‌اي خود را خواهند داشت، و هيچيك ديگري را نفي نمي‌كند. در نهايت مي‌توان فيلمنامه كوتاه را اينچنين تعريف كرد: روايتي كوتاه از يك موضوع يا برشي از يك زندگي. در اين روايت ممكن است تنها از تصوير استفاده شود، يا تصوير همراه با اصوات، و گفتگو باشد. فيلمنامه كوتاه معمولاً‌ يك موضوع را دنبال مي‌كند و فاقد قصه يا موضوع فرعي است.