هاشم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

هاشم (201ق‌ه-126ق‌ه): جد پیامبر. از بزرگ ترین و بانفوذترین شخصیت های قریش بود. او به كعبه اهمیت بسیار می داد و قریش را به تكریم و احترام زایران، تشویق می كرد. اسمش هاشم هم به همین اشاره داشت. (هاشم یعنی خردكننده و او كسی بود كه به دست خودش نان برای آبگوشت زائران خرد می كرد.) او از امپراتور بیزانس، امان نامه گرفت و راه تجارتی برای كاروان های قریش باز كرد. در شهر غزه (فلسطین) مُرد و قبرش در آن جاست.