تصویر:Wohler.GIF
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
Wohler.GIF (15 کیلوبایت، نوع MIME: image/gif
)
فردریش ولر
شیمیدان و زیست شناس آلمانی.
زندگی نامه :
من مي توانم بدون کمک انسان يا سگ يا کليه , در آزمايشگاه اوره تهيه کنم.... اين خبر تکان دهنده اي بود که فريدريش ولر , شيميدان آلماني , به جهان داد و گفت که به کشف تازه اي در شيمي دست يافته است. براي نخستين بار , انسان در آزمايشگاه ترکيب هايي تهيه کرد که سابقا از موجودات زنده بدست مي آمد. هنگامي که فريدريش ولر , در سال 1828 به طريقه مصنوعي اوره تهيه کرد , رشته جديدي به نام شيمي آلي به ديگر رشته هاي علوم افزوده شد. کلمه ارگانيک , از واژه ارگانيسم به معني اندام هاي زنده گرفته شده است. زيست شناسان تصور مي کردند که بعضي از عوامل نيروي حياتي که در ساختن ويتامين ها , هورمون ها و ساير ترکيبات کمپلکس دخالت دارند , در گياهان و جانوران يافت مي شوند. ويليام هنري شيميدان انگليسي در نوشته هايش مي نويسد : احتمال ندارد که بتوانيم در اين عمليات , الهامي از طبيعت بگيريم. اين حرف درست يک سال پيش از کشف بزرگ ولر زده شده بود. امروزه شيمي آلي علم شناخته شده اي است و به شيمي کربن معروف است. روزانه هزاران هزار ترکيب گوناگون آلي , که اساس آنها را عنصر کربن تشکيل مي دهد , در کارخانه ها و آزمايشگاه هاي شيميايي ساخته مي شود. مثلا , از ترکيب اوره با فرم آلدئيد که يک ترکيب آلي است , براي ساختن ظروف نشکن مثل مانند بشقاب , فنجان و غيره استفاده شده است. فردريش ولر , در ژوئيه سال 1800 در دهکده اي نزديک فرانکفورت آلمان چشم به جهان گشود. پدرش مردي تحصيلکرده و با قدرت بود , و خيلي زود فريدريش را به کسب علم و دانش واداشت. فردريش زير نظر پدر قدرتمندش به تحصيل پرداخت و به معدن شناسي و شيمي علاقمند شد. به علت آزادي کاملي که پدرش به او بخشيده بود مي توانست کارهاي خود را در يک آزمايشگاه شخصي که فراهم آورده بود دنبال کند. ولر جواني ماجراجو و کنجکاو بود , از اين رو به کارهاي خطرناکي در آزمايشگاه دست مي زد. حتي يکبار بر اثر بي احتياطي , جواني را به کشتن داد. ولر در 20 سالگي وارد دانشگاه ماربورگ شد. هدفش از ورود به دانشگاه , تحصيل علم پزشکي بود , چون به اين رشته علاقه زيادي داشت. او اتاقش را به يک آزمايشگاه پژوهشي تبديل کرده بود و اين کار زياد مورد رضايت مقامات دانشگاه نبود.حتي استادش نيز او را به خاطر اين کار چند بار مواخذه کرد. ولر که چنين ديد , تاب نياورد و تصميم گرفت آزمايشها و تحقيقاتش را در جاي ديگري دنبال کند. دانشگاه هايدلبرگ , اخيرا رشته پزشکي داير کرده بود و استادي شيمي آنجا را شيميدان آلماني لئوپولد گملين(1) بر عهده داشت. ولر به اين دانشگاه آمد و از آنجا در رشته پزشکي فارغ التحصيل شد. اما پروفسور گملين به او پيشنهاد کرد که به جاي حرفه پزشکي علم شيمي را دنبال کند. ولر که به توصيه هاي گملين احترام مي گذاشت , پند او را شنيد و به جاي اينکه وقتش را در بيمارستان بگذراند به استکهلم رفت و زير نظر شيميدان نامدار سوئدي , برزليوس (2) به پژوهش درباره علم شيمي پرداخت. زماني که در سوئد کار مي کرد , به آزمايش هاي موفقيت آميزي دست زد. او ترکيبي از ازت , کربن , اکسيژن و نقره تهيه کرد و نام آن را سيانيد نقره گذارد. اين کشف جالب , توجه دانشمندان را به خود جلب کرد. از سوي ديگر , شيميدان آلماني يوستوس لي بيگ (3) که در پاريس روي مواد محترقه کار مي کرد , ماده اي نظير ماده اکتشافي ولر ساخته بود. ظاهرا , مقدار عناصر ازت , کربن , اکسيژن و نقره در اين ترکيب جديد و ترکيبي که ولر ساخته بود با هم فرقي نداشت ولي طرز عمل دو ماده متفاوت بود. علت چه مي توانست باشد؟ اين کشف شيميدانان را به فکر انداخت تا بررسي دقيقتري در اين مورد انجام دهند. آنها هميشه براي بيان يک ترکيب شيميايي از فرمول استفاده مي کردند , اما کشف اخير به کلي نظريه هاي پيشين را برهم زد و ثابت کرد که فقط فرمول براي اين کار کافي نيست. ولر و برزليوس , که اهميت مساله را فهميده بودند نام جديد اين ترکيب شيميايي را ايزومر نهادند. ايزومر به ترکيب هايي گفته مي شود که از لحاظ کميت عناصر شيميايي يکسانند اما ترتيب قرار گرفتن اتمهاي مولکول هاي آن ها متفاوت است. اين کشف سبب شد که هر دو شيميدان جوان , لي بيک 21 ساله و ولر 23 ساله با هم دوست شوند. ولر پس از بازگشت از سوئد به برلين رفت و در يک مدرسه بازرگاني معلم شد. در آزمايشگاه مدرسه بار ديگر روي خاصيت سيانيد ها مطالعه کرد و موفق به تهيه سيانيد شد. هنگامي که مشغول آزمايش سيانيد پتاسيم با سولفات آمونيوم بود ناگهان به کشف بزرگي دست يافت. او مشاهده کرد که از محلول بدست آمده بلورهاي سفيد رنگي به شکل سوزن خارج مي شود و اين بلورها چيزي جز سيانيد آمونيوم يا اوره نمي توانست باشد ولر در سال 1827 براي نخستين بار عنصر آلومينيوم را در آزمايشگاه تهيه کرد . او همچنين عناصري مثل بريليوم , ترميوم و واناريوم را کشف کرد
(1) : Leopold Gmelin (1788-1853) (2) : Jons Jakob Berzelius (3) : Justus Liebig (1803-1873)
منبع : پيشگامان علم - نوشته فيليپ کين - ترجمه پرويز قوامي - تهران انتشارات امير کبير 1362
تاریخچهٔ تصویر
شرح: (فعلی) = این تصویر فعلی است، (حذف) = این
نسخهٔ قدیمی حذف شود، (برگرد) = برگرداندن به این نسخهٔ قدیمی.
برای دیدن تصویر بار شده در تاریخ مشخص، روی تاریخ کلیک کنید.
- (حذف) (فعلی) ۲۱:۰۵, ۲ اوت ۲۰۰۶ . . Reza kalani (بحث | مشارکتها) . . 144×200 (۱۴٬۹۶۹ بایت) (فردریش ولر)
- ویرایش این پرونده با استفاده از ویرایشگر خارجی
برای اطلاعات بیشتر راهنماییهای تنظیمات ویرایشگر خارجی را ببینید.
پیوندهای تصاویر
هیچ صفحهای به این تصویر پیوند ندارد.