فیروز مشرقی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
[ویرایش] زندگی
شاعر عهد صفاریان ومعاصر عمرو لیث صفاری (۲۶۵-۲۸۷) است و به سال ۲۸۳ هـ. وفات کرده است. تذکره نویسان از احوالش اطلاعی نداده اند. از میان اشعار او ۹ بیت شامل سه قطعه دو بیتی و سه بیت مفرد برجای مانده است.
شعر
مرغی است خدنگ او عجب دیدی
مرغی که شکار او همه جانا
داده پر خویش کرکسش هدیه
تا بچه ش را برد به مهمانا...
نوحه گر کرده زبان چنگ حزین از غم گل
موی ب گشاده و بر روی زنان ناخونا
که قنینه به سجود اوفتد از بهر دعا
گه زغم بر فکند یک دهن از دل خونا...
به خز و آن لب و دندانش بنگر
که همواره مرا دارند در تاب
یکی همچون پرن بر اوج خورشید
یکی چون شایورد از گرد مهتاب ...
سرو سیمین ترا در مشک تر
زلف فرخالت ز سر تا پا گرفت ...
مصفا باش و شیرین خوی چون شیر
نه چون زج ترشخوی و تیره رو باش...
هست پروین چو دستهٔ نرگس
همچو بنات نعش رنگینان...
برای مزید اطلاع رجوع کنید به :
عوفی، لباب الالباب ص ۲۴۱.
هدایت، مجمع الفصحا، ص ۹۴۶.
صفا، تاریخ ادبیات در ایران ج ۱ ص ۱۸۱