افراسیاب پسر پشنگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

افراسیاب شاه اسطوره‌ای توران پسر پشنگ در شاهنامه است. او دشمن ایرانیان بود و داستان نبردهایش با ایرانیان و به ویژه رستم خواندنی‌است. افراسیاب سپهدار خردمندی داشت به نام پیران ویسه. افراسیاب سرانجام به دست کیخسرو کشته شد.

فهرست مندرجات

[ویرایش] افراسیاب در اوستا

نام او در اوستا فْرنگْرَسیَن به معنی «هراس‌انگیز» (یا کسی که به هراس افکند) است.[1]

[ویرایش] افراسیاب در متون فارسی میانه

صورت پهلوی نام او فْراسیاو یا فْراسیاب یا فْراسیاپ است. [2]

[ویرایش] پانویس

  1. ^  دوستخواه. ۹۲۲
  2. ^  دوستخواه. ۹۲۲

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

  • فردوسی. شاهنامه.
  • دوستخواه جلیل.«پیوست»، اوستا: کهن‌ترین سرودهای ایرانیان. گزارش و پژوهش: جلیل دوستخواه. ۹۲۲
این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.