عبدالرحمان صوفی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عبدالرحمان صوفی رازی استاد ریاضی و ستارهشناس برجسته ایرانی سده چهارم که در دوران دیلمیان در فارس میزیسته است. صوفی در سال ۲۸۱ هجری قمری زاده شد و در سال ۳۳۵ هجری قمری در شیراز درگذشت کرد؛ او رصدهایی را در شیراز انجام داده و تاریخنویسان گفتهاند که برای زمانی در شیراز به انجام محاسبات نجومی سرگرم بوده است. حتی ابوریحان بیرونی نیز نوشته که رصد دایره البروج با وسیلهای به قطر ۱۲۳ سانتیمتر در شیراز انجام شده که آن وسیله را در سازه بهدست آمده در شهرگور، کار میگذاشتند. امیرعضدالدوله دیلمی صوفی را به سمت استاد ریاضی و ستارهشناسی شهر گور فیروزآباد منسوب میکند. صوفی در رصدخانه شهر گور پژوهش های ستارهشناسی ارزندهای انجام میدهد تا جایی که به شهرت فراوانی میرسد. نام علمی عبدالرحمان صوفی در تمام کتابهای جهان باعنوان «Azof» آمده است. همچنین وقتی نام دانشمندان جهان را روی کره ماه حک کردند، نام صوفی نیز در ۲۲ درجه جنوب و نصفالنهار ۱۳ درجه کره ماه بهثبت رسید.
وی همچنین كاشف ۳ سحابی و سازنده رصدخانه شيراز میباشد. وی نخستين كسی است كه درجهان همه ستارگان را به زیگ وارستهای در آورد. نوشتههای بجای مانده از وی از عاليترين نمونه تحقيقات و مطالعات اخترشناسی میباشد . در موزه قاهره، یک کره ستارهشناسی از جنس نقره که شاهکاری است از صوفی، نگهداری میشود. او در سن ۹۵ سالگی در شيراز درگذشت.