حزب التحریر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حزب التحریر حزبی سیاسی و اسلامیست است که هدفش تأسیس یک حکومت پان اسلامی با رهبری خلیفه است. این سازمان در ۱۹۵۳ توسط شیخ تقیالدین النبهانی تأسیس شد.
حزب التحریر به ادعای خود برای اتحاد سیاسی مسلمانان از طریق احداث دوبارهٔ حکومت خلیفهای، جدایی کنترل «نواستعماری» غرب بر «سرزمینهای مسلمانان» و اعادهٔ قانون اسلامی (شریعه) مبارزه میکند. این حزب بر طبق این سیاست از مسلمانان خواسته که حکومتهای خود را سرنگون کنند، حکومت خلیفهای را تأسیس کنند و علیه اسرائیل اعلام جهاد کنند. این حزب بمبگذاریهای انتحاری در اسرائیل را اعمال «مشروع» و بمبگذاران را «شهید» میخواند.[نیاز به ذکر منبع]
فعالیت این حزب در بسیاری از کشورهای عربی ممنوع شده است اما در امارات، لبنان و یمن آزاد است[نیاز به ذکر منبع]. این حزب در ضمن اجازهٔ فعالیت در کشورهای شوروی سابق (در آسیای مرکزی) و در آلمان را نیز ندارد.
این حزب در اکثر کشورهای غربی به طور رسمی و قانونی فعالیت میکند[نیاز به ذکر منبع]. در ۵ آگوست ۲۰۰۵ تونی بلر اعلام کرد که دولتش قصد ممنوع کردن فعالیت این حزب را دارد[نیاز به ذکر منبع].