لیوا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

لیوا گونه‌ای از موسیقی بومی ناحیه جنوب ایران است که نوعی از اجرای موسیقی محلی بندری بوده که از موسیقی عربی و افریقایی به ویژه کرانه‌های زنگبار متأثر شده و به این دیار آمده است. در این نوع اجرای موسیقی از دهل‌های بزرگ و کوچک همچون پیپه، جفه، پونکه و تویری استفاده می‌شود. این نوع موسیقی بیشتر در مراسم شادی و سرور اجرا شده و با آن رقص فردی و جمعی با ضرباهنگ‌های خاص اجرا می‌گردد.