ناحیه فال وگله دار
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ناحیه فال وگله دار : در اصل پال بوده، ودر دوران سلاطین صفویه «ملا فریدون لر» باهزار خانواده از ایلات کوه کیلویه در حدود سال ۱۰۷۰ هجری قمری به این منطقه کوچانیده میشوند. ۲ پسر ملا فریدون به نامهای «شکرالله خان گله دار» و «عبدالکریم خان گله دار» بر این قسمت حکومت میکنند. وجه تسمیه گله دار از این طایفهاست. آخوند ملا محمد رضائی فالی و میر محمد صادق فالی از آنجا هستند.
ومشتملست بر: پال ، برده کوه ، پس رودک ، بلندو ، بیدخوار ، ترمان سفلی ، چاه پهن ، چاه شرف ، ترمان علیا ، ترمان زنگنه ، بیدو ، جم ، خالد آباد ، حیثمی ، خلیفی ، خندق ، خوری ، دزگاه ، دولت آباد ، ده شیخ ، زنگنه ، زیفان ، شول ، شهر خواست ، صادره ، فاریاب ، قلعه کائد ملک ، کوردان ، گله دار فال ، کوه چر ، لامرد ، لیشکان ، محمد تقی ، میر ملکی ، وراوی ، ملو ، بلبلی ، بهرستان ، داد المیزان ، سرگاه ، شلدان ، غرنابه ، نوزان ، وردان ، هرج ، اسیر.
[ویرایش] منبع
- اقتداری، لارستانی ، احمد. (لارستان کهن) ج۱. چاپ دوم، شرکت انتشارات جهان معاصر ، تهران چاپ دوم ، سال ۱۳۷۱ خورشیدی.