عدل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.


اسلام

اصول دین

توحید
نبوت
معاد

اصول خاص تشیع

امامتعدل

فروع دین

نمازروزهزکات
حججهاد

فروع تشیع

خمس
امر به معروف
نهی از منکر
تولا • تبری

منابع اسلامی

قرآنعقل
سنت(حدیث)

شخصیت‌ها

محمد
علیفاطمه
اهل بیت
خلفای راشدین
امامان شیعه
یاران پیامبر
قاریانمفسران
فقیهانمحدثان
عارفانفیلسوفان
متکلماندانشمندان

مذهب‌ها

تسننتشیعتصوف

مذاهب فقهی

جعفریشافعی
حنفیمالکی
حنبلی • مذاهب دیگر

مذاهب کلامی

امامیهاسماعیلیه
خوارج•مرجئه
اشاعرهمعتزله
مذاهب دیگر

علوم اسلامی

حدیث • تفسیر
فقه • کلام
فلسفه • عرفان

تاریخ اسلام

زندگانی محمد
روزگار خلفای راشدین
تاریخ امامان شیعه
امویانعباسیان
فاطمیان • مملوکان
عثمانیانصفویان
آخرالزمان
عصر ظهور مهدی

جغرافیای اسلام

مکهمدینه
بیت‌المقدس
کوفهنجف
کربلا • سامرا
کاظمین • مشهد
بغداددمشق
عربستانیمن
عراقشام
ایرانمصر
اندلسشمال آفریقا
آسیای میانههندوستان

عدل برابر داد یکی از اصول مذهب تشیع است.

[ویرایش] اصول مذهب

هر یک از مذاهب کلامی اسلام اصولی مختص به خود دارد، که آنها را از یکدیگر متمایز می سازد. مذهب شیعه علاوه بر توحید، نبوت و معاد به دو اصل مهم عدل و امامت دیگر اعتقاد دارند. علاوه بر شیعیان معتزله نیز به عدل اعتقاد دارند. البته تفسیر شیعه و معتزله مقداری متفاوت است، ولی در کلام اسلامی این دو گروه به عدلیه معروفند و در مقابل آنها اشاعره معتقد به جبر هستند.

[ویرایش] تعریف عدل

عدل به معنای قضاوت و پاداش به حق می‌‌باشد، یعنی خداوند هیچ عملی را هرچند ناچیز و کوچک باشد از هیچ کس ضایع نکرده و بی اجر و پاداش نمی‌گذارد و بدون تبعیض به هر کس جزای عملش را خواهد داد. قرآن کریم سوره زلزال آیه هفتم: " فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره" یعنی: پس هر کس ذره‌ای کار خوب انجام دهد آن را خواهد دید و هر کس ذره‌ای کار بد بکند آن را خواهد دید.

[ویرایش] منابع

  • مطهری، مرتضی، عدل الهی، انتشارات صدرا
این نوشتار از پروژهٔ اسلام، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر