سیستم استاندارد بینالمللی واحدها
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سیستم استاندارد بینالمللی واحدها (International System of Units) که معمولاً با عناوین «سیستم متریک» یا «سیستم SI» شناخته میشود، دستگاه بینالمللی استانداردشدهای برای سنجش کمیتها بر حسب یکاها (واحدها) است. این سیستم در سال ۱۹۶۰ بنیانگذاری شد.
[ویرایش] واحدهای اصلی
واحدهای اصلی این سیستم عبارتاند از :
- واحد طول : متر با نماد m
- واحد جرم : کیلوگرم با نماد kg
- واحد زمان : ثانیه با نماد s
- واحد شدت جریان الکتریکی : آمپر با نماد A
- واحد دما : کلوین با نماد K
- واحد مقدار ذره (ماده) : مول با نماد mol
- واحد شدت نور : کاندلا با نماد cd
[ویرایش] واحدهای فرعی
واحدهایی هستند که از ترکیب چند واحد تشکیل شدهاند؛ مانند متر بر ثانیه برای سنجش سرعت. در اصل در اینجا سرعت بهعنوان کمیتی بر حسب طول و زمان (یعنی به شکل مقدار طول طیشدهٔ مشخص در مدت زمان مشخص) بیان میشود.
از دیگر واحدهای فرعی میتوان به درجه سلسيوس که برای سنجش دما بکار میرود نام برد. این واحد نیز با استفاده از یک رابطهٔ خطی قابل تبدیل به/از درجهٔ کلوین است.