بینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دید بینی انسان از نیم‌چهره
بزرگ شود
دید بینی انسان از نیم‌چهره

از دیدگاه کالبدشناسی به برآمدگی‌ای در بدن مهره‌داران که جای قرار گرفتن منخرها است بینی یا دَماغ گفته می‌شود. عملکرد مَنخَر یا سوراخ بینی انجام دم و بازدم است.

[ویرایش] منبع

ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۰۶.



  کالبدشناسی انسان  ن·ب·و 

سر: - ابرو – آرواره - بناگوش – بینی - پیشانی - جمجمه – چانه – چشم – دندان – دهان – زبان - شقیقه – صورت - غبغب – گوش – گونه - لب - مژه

گردن: تارآوا - حنجره - گلو – سیب آدم - زبان کوچک (ملاز) - حلق

بالاتنه: - آبگاه – پستان - پشت و کمر - پهلو - جناغ - زیر بغل – سینه - شانه – شکم – قفسه سینه - کول – گُرده – ناف

اندام‌های جنسی: (آلت مردانه/ختنه‌گاه/کیسه بیضه/بیضه/خروسه/مهبل/تخمدان/رحم) – نشیمنگاه – مقعد – سرین - میاندوراه - دنبالچه - موی زهار - لگن خاصره

دست و پا: – آرنج – انگشت اشاره – انگشت پا – انگشت حلقه – انگشت شست – انگشت کوچک – انگشت میان - بازو – بند انگشت – پا – پاشنه - پشت بازو – پشت ساق – پنجه – پیش‌مشت – دست – ران - روی پا – زانو – ساعد – قوزک پا - کشاله ران - کشکک زانو - کف دست – لنگ – مچ – ناخن پا

پوست: مو


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.