شهرستان اهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اهر از شهرهای قدیمی آذربایجان است.ا ین شهر قبل از اسلام «اوزانلار»[نیاز به ذکر منبع] نام داشته و به نام «میمد» مشهور بودهاست. بعد از ظهور اسلام به نام اهر یا اهریخ خوانده شدهاست که حاکمنشین قراداغ بودهاست. به اهر در زبان عربی «اهر» گفته میشود که به معنای درخت زبانگنجشک یا «ون» بودهاست، این درخت در اهر بسیار فراوان بودهاست. این شهرستان از شمال به کلیبر، از شرق به مشکین شهر و مغان، از جنوب به هریس و از مغرب به ورزقان محدود است و معادل ۲۹۷۳٫۹۳ کیلومتر مربع وسعت دارد. این شهرستان در ارتفاع ۱۳۴۱ متر از سطح دریا و در ۸۹ کیلومتری شمال شرقی تبریز و ۷۶۵ کیلومتری شمال غربی تهران واقع گردیدهاست. شهرستان اهر ناحیهای است کوهستانی و منطقهای چهارفصل است. رودخانهٔ اهرچای شریان اصلی شبکه آبراههای قسمت اعظم منطقهٔ اهر به شمار میرود. مراتع و جنگلهای سرسبز با گونههای متعدد گیاهی و انواع مختلف درخت و درختچه و حیات وحش متنوع در این قسمت از منطقهٔ وسیع ارسبان بیانگر این موضوع است. مردم منطقهٔ اهر از نژاد آریایی سفید بوده و به زبان ترکی آذری تکلم میکنند. کشاورزی و دامداری دو قطب اقتصادی و تولیدی در این منطقه میباشد در کنار آن باغداری، دامپروری و زنبورداری نیز صورت میگیرد. صنایع دستی از قبیل فرشبافی،ورنیبافی، جاجیمبافی، گلیمبافی و غیره اشاره کرد که اکثرا در روستاها و در بین عشایر تولید میشود. از جمله از اشخاص نامور میتوان به شیخشهابالدین محمو اهری، حکیم عبد القادر اهری، آیتالله شیخاحمد اهری، آیتالله حاج شیخ حسین نجفی اهری و شاعر و دانشور معاصر میرزا عباس اسلامی(بارز) و ... نام برد. بقعهٔ شیخ شهابالدین محمود اهری از اماکن تاریخی و مقدس در این شهرستان است. همچنین آثار تاریخی میتوان به مسجد جامع و مسجد شیخ عماد، بازار سنتی که دارای چندین ورودی با نوشته سردر «نصیر بیگ» که دارای راستههای مربوط به صنفهای مختلف میباشد اشاره کرد.
[ویرایش] منابع
- سیمای ارسباران،عباسزاده سعید
- تاریخ و جغرافیای ارسباران، دوستی حسین
- سرزمین بین ماوران، عباسزاده سعید