بافت همبند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بافت همبند همانطور که از نامش پیدا است، بافتها و ارگانهای مختلف را به هم می‌پیوندد. این بافت در زیر اپی‌تلیوم و اطراف ارگانهای مختلف به عنوان یک لایه پشتیبان عمل می‌نماید و به همین دلیل آن را بافت پشتیبان نیر می‌نامند. بافت همبند از سه جز اصلی یعنی سلولها، رشته‌ها و ماده زمینه‌ای تشکیل شده است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] وظایف بافت همبند

مهم‌ترین وظایف بافت همبند، با توجه به اجزا تشکیل دهنده آن شامل موارد زیر است.

پشتیبانی از سایر بافتها. فراهم آوردن محیط قابل انتشار برای مبادله مواد غذایی و دفعی بین خون و سلولها. شرکت در دفاع از بدن با داشتن سلولهای ماکروفاژ، پلاسماسل، ماست سل و … و بروز دادن واکنش التهابی و جلوگیری از انتشار عوامل بیماری زا. ذخیره آب، الکترولیتها و پروتئینها. شرکت در ترمیم زخمها.

[ویرایش] سلول‌های بافت همبند

سلول‌های بافت همبند شامل فیبروبلاست ها، ماکروفاژها، پلاسماسل ها، ماست‌سل‌ها ، سلولها چربی و سلولهای مزانشیمی می‌‌باشد.

سلولها چربی سلولهای گرد یا چند وجهی هستند که چربی ذخیره شده در آنها به صورت قطره‌ای بزرگ، حجم عمده سلول را اشغال می‌کند. سلولهای مزانشیمی نیز تشکیل دهنده لایه مزودرم جنینی هستند که از نظر شکل ظاهری شبیه فیبروبلاستها هستند. این سلولها چند استعداده هستند و قادرند به انواع مختلف سلولها تمایز یابند و به همین دلیل به سلولهای متمایز شده نیز معروفند.

[ویرایش] رشته‌های بافت همبند

رشته‌های بافت همبند شامل رشته‌های کلاژن، رشته‌های رتیکولر و رشته‌های الاستیک می‌‌باشد.

  • رشته‌های رتیکولر

رشته‌های رتیکولر فیبریلهایی متشکل از کلاژن نوع III که با رنگ آمیزی معمولی قابل رویت نیستند، هستند. چون این رشته‌ها با املاح نقره به رنگ سیاه در می‌آیند، رشته‌های نقره دوست نیز نامیده می‌شوند. رشته‌های رتیکولر توری ظریفی را در اطراف سلولهای کبدی و کلیوی، غدد درون ریز و سلولهای عضلانی و عصبی بوجود می‌‌آورند. همچنین داربست اعضای لنفی و خونساز از رشته‌های رتیکولر تشکیل شده است.

  • رشته‌های الاستیک

رشته‌هایی هستند باریک و منشعب و دارای قابلیت ارتجاعی که نسبت به رشته‌های کلاژن استحکام کمتری دارند و با رنگ آمیزی اختصاصی رنگ می‌گیرند. این رشته‌ها، به مقدار فراوان در بافتهای انعطاف‌پذیر نظیر شریانهای بزرگ (آئورت)، ریه و مجاری تنفسی، پوست، داربست طحال و لیگامانهای بین مهره‌ای یافت می‌شوند.

  • ماده زمینه‌ای

سلولها و رشته‌های بافت همبند به‌وسیله ماده‌ای بی شکل به نام ماده زمینه‌ای یا ماتریکس احاطه شده‌اند. ماده زمینه‌ای مرکب از گلیکوز آمینوگلیکانها، گلیکو‌پروتئین‌ها و مایع بافتی است.

  • مایع بافتی

مایع موجود در ماده زمینه‌ای بافت همبند را که متشکل از آب، الکترولیت‌ها و مقداری پروتئین و متابلیت است، مایع میان بافتی می‌نامند، که محیط قابل انتشاری را بین خون و سلول‌ها فراهم می‌آورد. منشا مایع بافتی پلاسمای خون است.

[ویرایش] جستارهای وابسته

  • ایمنی‌شناسی
  • لنفوسیت


[ویرایش] منابع

دانشنامهٔ رشد.