ذبیحالله منصوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ذبیحالله منصوری (1274ش - 1365ش) روزنامهنگار و مترجم ایرانی که آثار ترجمهٔ وی به دلیل اقتباس از منابع دیگر و تغییر و افزایش متن اثر (در قیاس با متن زبان اصلی) مشهور است.
ذبیح الله منصوری با نام اصلی ذبیح الله حکیم الهی دشتی در سال 1274ش دیده به جهان گشود وی در ترجمهٔ آثار به جای وفادار ماندن به متن کتاب به زبان اصلی، تغییرات و اضافاتی را در متن اصلی اعمال کرده است. منتقدان کتابهای ادبی و تاریخی اغلب این صفت وی را نکوهیده و خلاف نظریهٔ «وفاداری به متن در ترجمه» میشمارند در حالی که استقبال خوانندگان عام از آثار او چشمگیر بوده است و این آثار به احتمال، پرخوانندهترین رمانهای تاریخی به زبان فارسی هستند.
وی آثار بسیاری را ترجمه کرده (حدود ۱۴۰۰ اثر) که حتی ذکر نام آنها هم کاری دشوار است.
ذبیح الله منصوری در شامگاه 18 خرداد ماه 1365ش درگذشت
[ویرایش] آثار
- خداوند الموت
- سرزمین جاوید
- سینوهه پزشک فرعون - میکا والتاری
- غرش طوفان - الکساندر دومای پدر
- کنیز ملکه مصر
- سه تفنگدار الکساندر دومای پدر
- سفرنامه ماژلان - پبگافتا دی لومباردو
- اسپارتاکوس - هوارد فاست
- ژوزف بالسامو - الکساندر دومای پدر
- شاه جنگ ایرانیاندر چالدران
- سلیمان قانونی و شاه طهماسب - آلفرد لابی ار
- عارف دیهیم دار - جیمز داون
- سقوط قسطنطنیه - میکا والتاری
- غزالی در بغداد - ادوارد توماس
- ملکه ویکتوریا - الیزابت لانفورد
- ایران و بابر - ویلیام ارسکین
- جراح دیوانه - ژارگن توروالد
- خواجه تاجدار - ژان گوره
- محبوس سنت هلن
- عايشه بعد از پيغمبر
- امام حسین (ع)و ایران - کورت فریشلر
- دلاوران گمنام ایران - ژان یونیر
- مکاتبات چرچیل و روزولت
- پطر کبیر - رابرت ماسی
- مفز متفکر جهان شیعه "امام صادق (ع)"