عماده ده
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عماد ده روستائی است در صحرای باغ واقع در جنوب شهر لار در ایران که امروزه طبق تقسیمات کشوری جزو لارستان فارس میباشد. این روستا آخرین روستایی از روستاهای هشگانه صحرای باغ میباشد. در دوران بسیار دور نام این روستا «آستاس» بوده است. در قرن هفتم هجری قمری یکی از علماء شریعت بنام «عماد انصاری» ملقب به (عماد الدین) در این روستا (آستاس) سکنا میشود، بعد از وفات این عالم بزرگ روستا از آستاس به «عماده ده» تغییر نام مییابد. به روایتی که احتمال درست بودن آن زیادتر از علت نام گذاری قبلی است چون این روستا از روستاههای دیگر بزرگتر بوده آن را پایه و ستون که در عربی به آن عماد گویند می گفتند یعنی ستون روستاههای دیگر یا عمادده. به گویش محلی این روستا «مَیدِه» نامیده میشود، برخی که از نژاد عرب هستند روستارا «سَیــِدَه» نام گذاری کرده اند. همچنین آرامگاه سید محمد عمر سیف الله القتال در این روستا واقع است.
[ویرایش] پیشینه تاریخی
البته روستای «آستاس» دهی بسیار قدیمی بوده است، وفکر میکنم اسم (آستاس) یک نام زرتشتی باشد. روستای عمادده کنونی بر روی انقاض ده تاریخی آستاس بنا شده است. عمادده بزرگترین روستای صحرای باغ میباشد، که امروز تعداد جمعیت آن در حدود ۵۰۰۰ نفر میباشد. با آمدن گاوبستیها که از ناحیه کوه گاوبست آمدند، و همچنین ساکنان تُرکان وسکونت آنها در عماده ده فعلاً این روستا مرکز صحرای باغ به شمار میآید.
از بناهای تاریخی که در شهر عمادده بر جای مانده است، میتوان از بارگاه سید ابوالفضل شاه سیف الله قتّال از بزرگان قرن هفتم هجری، غاری باستانی متعلق به دوره زرتشتیان مشهور به نام بنوو نام برد و همچنین قلعه قلات و سنگگ نوشتههایی که گویا از مقابر قدیمی به دست آمده است، نام برد.
[ویرایش] عماده دهها در خارج از کشور
تعداد عماده دهها در خارج از کشور ایران در حدود ۸۰۰۰ هزار نفر میباشد که با خانواده در آنجا زندگی میکنند. البته در اطراف عماده ده چند روستای کوچک وجود دارد که تعداد جمعیت آنها در حدود ۱۵۰ نفر میرسد. روستاهای کوچکی نیز در اطراف عماده ده وجود دارد که عبارتاند از: حسین آباد، حاجی آباد، وچند روستای کوچک دیگر که با نام آنها آشنائی ندارم. روستای عماده ده در ۱۹ کیلومتری روستای باغ و در ۱۸ کیلومتری مغرب روستای کارگاه واقع شده است و در زیر کوه گاهبست قرار دارد.
[ویرایش] منبع
- جعفر، روئین تن زروانی، محمد امین . (صحرای باغ در گذرگاه تاریخ) ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰4 میلادی.