دیلمی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ديلمي يا تاتي يا مادي
زبان مردم کوهستان جنوب گیلان ، دیلمی است، که آرامش و شیرینی خاص خود را داراست.
[ویرایش] نامهاي مختلفي كه بر آن نهاده اند
- ديلمي: كه به اصالت اين زبان بر مي گردد . كل گسترده اين زبان در زمانهاي گذشته دروازه ديلم ناميده مي شد كه از كوه درفك تا كوههاي بابل را در بر مي گرفت. و در اصطلاح كنوني به اين سرزمين كه غالبا كوهستاني است، ديلمستان گفته مي شود.
- تاتي: در زمان كنوني به اين اسم خوانده مي شود.
- مادي: پروفسور احسان يارشاتر اين زبان را به نام باستاني آن يعني مادي مي خواند.
[ویرایش] پيشنهاد
زبان دیلمی از محدود زبانهای باستانی ایرانی است که از گزند زبانهای مهاجم ، از جمله عربی مصون مانده است. بکر ماندن واژه های ایرانی در زبان دیلمی غنیمتی است تا دست اندرکاران امر از آنها برای ترمیم زبان [فارسی] استفاده کنند.
[ویرایش] مناطقی که به این زبان صحبت میکنند
زبان دیلمی از شمال تا سراوان رشت ، از جنوب تا الموت قزوين ، از شرق تا ديلمان ، خورگام ، اشکور و کوههای غرب مازندران و از غرب تا کوههای تالش گسترده است.
[ویرایش] تغيير لهجه
زبان ديلمي در مناطق ديلمان و اشكور به علت مراودات چندين ساله مردم با مناطق جلگه اي و گيلك نشين ، لهجه [گيلكي] به خود گرفته است و همين مساله در مناطق ديلم نشين مازندران نيز به چشم مي خورد.
[ویرایش] منبع
- تاریخ گیلان - نوشته رابینو - انتشارات بنیاد فرهنگ ایران