اسیر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اَسیر یا بَندی به معنی کسی است که در جنگ یا حملهای به دست دشمن افتاده باشد و زندانی شده یا از حرکت او جلوگیری شود.
- اسیر شهري است در استان فارس در ايران
اَسیر یا بَندی به معنی کسی است که در جنگ یا حملهای به دست دشمن افتاده باشد و زندانی شده یا از حرکت او جلوگیری شود.