لرد ولدمورت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شخصیتهای هری پاتر | |
![]() |
|
لرد ولدمورت (تام مارولو ریدل) | |
---|---|
جنسیت: | مذکر |
رنگ مو: | قهوهای تیره |
رنگ چشم: | قرمز |
گروه: | اسلیترین |
خون: | نیمه خون |
قدرتهای ویژه: | استفاده از مدرن ترین طلسم های سیاه
صحبت با مارها |
عضویت در: | مرگ خواران |
بازیگر فیلمها: | لن هارت (هری پاتر 1) کریس کولسون (هری پاتر 2) - رالف فینیس (هری پاتر 4 و 5) |
صدای بازیگر: | ریچارد برمر (هری پاتر 1) |
اولین حضور در: | هری پاتر و سنگ جادو |
لرد ولدمورت (متولد 31 دسامبر 1926) شخصیت منفی سری داستانهای هری پاتر است. او یک جادوگر است که هدفش کنترل جهان و دستیابی به جاودانگی از طریق جاودی سیاه است. دنیای جادویی چنان از او وحشت دارند که نام او دچار تابو شده و به جای به زبان آوردن نام او، وی را "اونی که میدونی" یا "اسمشونبر" میخوانند. به او به نام "لرد سیاه" هم اشاره میشود البته معمولاً توسط طرفدارانش یعنی "مرگخوارها". اسم او در زبان فرانسه به معنای "پرواز از مرگ" یا "دزدی مرگ" است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] اوایل زندگی
لرد ولدمورت در روزهای اول سال 1926 متولد شد و تام ماروولو ریدل نام گرفت. پدرش تام ریدل بزرگ و مادرش مروپی ریدل (گونت) بود. او از طریق مادرش آخرین بازماندهٔ سالازار اسلایترین بود.
پدر ریدل او و مادرش را ترک کرد، مادرش هم کمی بعد از زایمان مرد، به همین دلیل او در یک پرورشگاه بزرگ شد. آلبوس دامبلدور او را پیدا کرد و دعوتش کرد که به هاگوارتز بیاید. حتی در دوران کودکی اش توانسته بود روی توانایی هایش کنترل ایجاد کند که نشان دهندهٔ قدرت زیاد او در مقام جادوگریست. وقتی دامبلدور او را پیدا میکند، ریدل به دامبلدور میگوید که میتواند اجسام را با ذهنش تکان دهد، حیوانات را وادار کند کارهایی که میخواهد را انجام دهند، با مارها حرف برند، کاری کند که مردم درد بکشند، و، همانطور که خودش گفت :"می تونم کاری کنم که اتفاقهای بدی برای کسانی بیفته که اذیتم میکنند." او در عین حال بی رحمی و میل به سوءاستفاده از قدرت هایش را نشان داد.
ریدل درسالهایی که در هاگوارتز گذراند دانش آموز با استعدادی بود و در پنهان کردن انگیزه هایش موفق بود. او در بین طرفدارانش شروع به استفاده از نام "لرد ولدمورت" کرد و بعدها نام اصلی خود را به دست فراموشی سپرد و نام مستعارش را رسماً مورد استفاده قرار داد. در مدتی که ریدل در هاگوارتز بود خود را با گروهی از دانش آموران اسلیترینی احاطه کرده بود که دوست میخواندشان ولی در واقع هیچ احساس دوستی نسبت به آنها نداشت. خیلی از افراد این گروه بعداً مرگ خوار شدند مانند رودولفوس لسترنج و اوری. در سال پنجمی که ریدل در هاگوارتز گذراند حفرهٔ اسرار را گشود و میرتل که یک مشنگ زاده بود را کشت. در آن زمان فقط پرفسور دامبلدور به او مشکوک شده بود بر خلاف بقیهٔ استادها مانند هوریس اسلاگهون که شیفتهٔ ریدل بودند.
[ویرایش] از بین رفتن قدرت
ریدل بعد از پایان دوران تحصیلش سفر های دور و درازی کرد که هیچکس از جزئیات آن خبر ندارد. او مدت ها ناپدید شد. در فکر مردم او هرگز باز نگشت. اما او بازگشت، ولی با چهره ای مار مانند که هیچکس نمی توانست تصور کند که او همان ریدل خوش چهره است.
او دوستان دوران تحصیلش را دوباره جمع کرد و به آن ها لقب مرگ خوار داد و خود نیز نام لرد ولدمورت را انتخاب کرد. سپس مانند ماری خشمگین شروع به کشتار کرد و به پلید ترین جادوگر سیاه هزاره اخیر تبدیل شد.او به مرگخوارانش اجازه میدهد با خیال راحت جادوگران و موگل ها را بکشندواز سه افسون نابخشودنی استفاده کنند.ظاهرا کسی نمی تواند جلو او را بگیرد.اما با تحقق یافتن یک پیشگویی جادویی اوظاع دگرگون شدو لرد سیاه قدرش را از دست داد مرگ خواران فراری وهری پاتر مشهور و سرشناس شد.
[ویرایش] بازگشت
...
[ویرایش] منابع
- Lev Grossman, "J.K. Rowling Hogwarts and All". TIME Magazine, July 25, 2005, Vol. 166, No. 4