بدر بن سیف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بدر آلبوسعیدی فرزند سیف (.... ـ ۱۸۰۶) ، فرمانروای کشور پادشاهی عمان .

نام کامل وی: ( بدر بن سیف بن احمد البوسعیدی ) . سلطان عمان. در دوران حکم عمویش «سلطان بن الامام» والی مسقط بودند. در هنگام شورش محمد بن خلفان بر علیه حکم سلطان به کمک عمویش شتافت و حملهٔ شورشیان قمع نمود. بعد از وفات عمویش وبعلت خردسالی ونابالغ بودند پسران سلطان: «سعید» ، «سالم» و «حمد» ، زمامداری عمان بعهد گرفت. بعد از مدنی ودر اثنای غیاب بدر بن سیف، قیس بن الامام مسقط را اشغال نمود. بدر با هماهنگی هوادارانش وگروهی از چریکهای نجدی توانست قیس از مسقط بیرون راند و دوباره خودرا بر مسند حکم عمان برگرداند. بعد از این حادثه فرزندان سلطان یکی پس از دیگری به خارج از مسقط ونقات دور دست می‌فرستد که خودش به راحتی وآرامی بر مسند حکم ظفر یابد. سالم بن سلطان به ولایت مصنعه ، و سعید بن سلطان به ولایت برکاء می‌فرستد. وحمد نیز به یکی از ولایات ظفار می‌فرستد. در اینجا «موزه» خواهر سلطان پی می‌برد که بدر بن سیف قصد دارد خودش جانشین سلطان شود وفرزندان سلطان از حکم بر کنار سازد، بنا براین به اتفاق سعید پسر سلطان نقشهٔ نابودی بدرا می‌کشند وبه حیله ومکر اورا به قتل می‌رسانند.

[ویرایش] منبع

  • السلطان:قابوس، البوسعید، موسوعة دلیل الأعلام: مسقط، چاپ اول، سال ۱۹۹۸ میلادی. (به عربی).



فرمانروایان کشور عمان
احمد بن سعید البوسعیدی - سعید بن احمد بن سعید - سلطان بن احمد بن سعید - ثوینی بن سعید بن سلطان - سالم بن ثوینی بن سعید - عزان بن قیس بن عزان - ترکی بن سعید بن سلطان - فیصل بن ترکی بن سعید - تیمور بن فیصل - سعید بن تیمور - قابوس بن سعید