مولانا ناصری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مولانا ناصری شاعری پارسیگوی بوده که در سالهای آخر سدهٔ هفتم هجری / سیزدهم میلادی در آناتولی خاوری و احتمالاً شهر سیواس میزیستهاست.
مثنویهایهای صوفیانه او (هر دو به پارسی) عبارتاند از:
- فتوتنامه مولانا ناصری
- کتابالاشراق
[ویرایش] منبع
تاشنر، اف. (.TAESCHNER, F): کتاب: Der Anatolische dichter Nâsirî (um. ۱۳۰۰) und sein futuvvetnâme. لایپزیگ ۱۹۴۴.