لویی پانزدهم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

لویی پانزدهم (۱۶ فوریه ۱۷۱۰- ۱۰ مه ۱۷۷۴) از ۱۷۱۵ تا هنگام مرگ، شاه فرانسه بود.

[ویرایش] زندگی=

لوئی 15 نوهٔ لوئی 14 و فرزند منحصر به فرد دوک دو بورگونی وچهارمین پادشاه دودمان بوربون در فرانسه بود.وی 59 سال یعنی از قبل از 5 سالگی تا 64 سالگی سلطان فرانسه بود. دوران سلطنت وی به دو دوره تقسیم می‌شود: 1.از 1715 تا 1723 که دورهٔ صغارت وی و نیابت سلطنت دوک فیلیپ دو اورلئان ملقب به اگالیته. 2.از 1723 که وی تاج گذاری کرد تا 1774 که خود حکومت را در دست گرفت. دوران حکومت وی از سویی بسیار اهمیت دارد زیرا مورخان علل اصلی انقلاب را که در 1789 به وقوع پیوست را در عهد وی جستجو می کنند. وی تربیت یافتهٔ دربار فاسد و سراسر فسق و فجور دوک نایب اسلطنه بود و به طریق اولی خود نیز نمی‌توانست از عمو زاده اش اصلح تر باشد.وی پادشاهی هوسران بود و قریب به نیم قرن کشور فرانسه را بازیچهٔ معشوقه‌های خود قرار داد.در زمان وی حکومت فرانسه که در عهد خلفش لوئی 14 یگانه قدرت اروپا بود به کشوری معمولی تبدیل شد و عرصه را برای انگلستان و به خصوص پروس باز گذاشت.در جنگی که میان فرانسه با پروس به رهبری فردریک دوم شاه ان کشور روی داد فرانسه شکست خورد و با این شکست معادلات سیاسی اروپا به نفع پروس عوض شد. در زمان وی مهم‌ترین مستعمرات فرانسه در امریکاوکانادا و هندوستان از این کشور منتزع شد. وی از اغاز سلطنت تا 1744 که برای جنگ با اتریش به متز لشکر کشید لوئی محبوب نامیده می شد ولی بعد از ان که حکومت را تفویض معشوقه هایش کرد به بسیار مورد نفرت مردم قرار گرفت به طوری که وقتی در 1774 وفات یافت نتوانستند وی را برای دفن در سن دنی از پاریس عبود دهند و شبانه وی را با کالسکه از کنار حصار شهر عبور داده تا به مدفن برسانند. وی 3 معشوقه با نام های دوشس دو شاتورو و مارکیز دو پمپادور و کنتس دو باری داشت که در این میان مارکیز حدود 20 سال تاجدار حقیقی ورسای بود.وی در امور سیاسی بر عکس سلف خود بسیار دخالت می کرد. لوئی فردی بسیار شهوت ران بود به طوری که اورده‌اند بیش از 80 فرزند حرام زاده داشته.وی از دختر حلال زادهٔ خود نیز فرزندی زنا زاده به وجد اورد که بعد ها به بارون دو ناربون معروف شد و به هنگام سیاست لوئی 16 نیز زنده بود. وی حکومت را کاملاً به وزرا واگذار کرده و به امور مملکت داری تمایلی نشان نمی‌داد به طوری که وزیرش شوازل می گفت به زحمت هفته‌ای نیم ساعت وقت برای صحبت با وی در امور مملکتی به دست می اورد.اوضاع اقتصادی نیز در عهد وی به علت عدم نظارت اشفته بود. وی سرانجام در 1774 در 64 سالگی پس از مدتی بیماری در گذشت و در سن دنی پاریس به خاک سپرده شد و حکومت را برای نوه اش لوئی دو بوربون یا لوئی 16 باقی گذاشت.(همتی)

این نوشتار دربارهٔ تاریخ ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.