شیرین عبادی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شیرین عبادی (۱۳۲۶)، حقوقدان، نخستین ایرانی است که موفق به دریافت جایزه نوبل در سال ۲۰۰۳ میلادی شد. او همچنین وکالت برخی پروندههای سیاسی چند سال اخیر ایران را بر عهده داشته است، دولت جمهوری اسلامی برخوردی محافظهکارانه با ایشان دارد.
او همچنین سومین مسلمانی است که جایزه نوبل صلح را برده است. شیرین عبادی اولین زن مسلمان است که جایزهٔ نوبل را دریافت میکند.
کمیته جایزه نوبل اعلام کرد که این جایزه به دلیل فعالیتهای خانم عبادی در زمینه حقوق بشر و ترویج مردمسالاری در ایران به ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان، به وی اعطا میشود.
در بخشی از بیانیهٔ کمیته اعطای جایزه به خانم عبادی اینطور گفته شده: «شیرین عبادی به عنوان یک وکیل، قاضی، نویسنده و فعال حقوق بشر در ایران و در خارج از مرزهای این کشور همواره با صراحت صحبت کرده است.» او در بحث پرونده بین المللی ایران نیز فعال است
[ویرایش] منتقدان
شیرین عبادی پس از دریافت جایزه نوبل اعلام کرد که اسلام با حقوق بشر تناقضی ندارد و از خاتمی و جمهوری اسلامی دفاع کرد و همین باعث شد مخالفان جمهوری اسلامی به انتقاد از او بپردازند.
اوج این اعتراض مخالفان در مراسم اهدای جوایز نوبل در شهر اسلوی نروژ بود که تظاهرات بزرگی به رهبری حزب کمونیست کارگری ایران سازمان داده شد و تومار اعتراضی خطاب به کمیته صلح نوبل به امضای بیش از ده هزار نفر رسید.