خجند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

خُجَند (املاء فارسی تاجیکی Ходжент یا Хужант) (لنین‌آباد پیشین) شهری است در کشور تاجیکستان بر کرانه رود سیردریایا سیحون در آغاز دره فرغانه. در کل شمالی‌ترین بخش کشور تاجیکستان را خجند می‌نامند. خجند دومین شهر بزرگ تاجیکستان پس از دوشنبه و مهم ترین ناحیه اقتصادی تایکستان و از نظر کشاورزی یسیار عنی است. شهر خجند در سال 1991 میلادی 164,000 نفر جمعیت داشت. زبانهای رایج در منطقه فارسی و ازبکی هستند.

فهرست مندرجات

[ویرایش] تقسیمات منطقه

منطقه خجند دارای 8 شهرک، 14 بخش، 20 روستای بزرگ و 93 روستای کوچک است. زبان رایج در خجند روسی است.[نیاز به ذکر منبع]

[ویرایش] تاریخچه

گفته می‌شود که نخستین شهری که در منطقه خجند بنیاد شده شهر الکساندریا اسکاته (به معنی دورترین اسکندریه) بوده که بنا به گفته یونانیان در سال 329 پ.م. توسط اسکندر مقدونی در آنجا بنا شده است. گفته شده که این شهر به عنوان دژی برای دفاع در برابر حملات سکاهای ساکن در شمال سیردریا ساخته شده است.

خجند در بیشتر دوره‌های تاریخی بخشی از ایران بوده و بیشتر تاریخ کهن خجند بخشی از همان تاریخ ایران است.

[ویرایش] بزرگان

چند تن از بزرگان تاریخ ایران از این شهر بوده‌اند از جمله پیشوایان شافعی اصفهان معروف به آل خجند (637 483 ق / 1339 1090 م).

امروز هم برخی از شاعران پارسی‌گوی تاجیک همچون اسیری خجندی از این شهرند.

[ویرایش] مجسمهٔ لنین

خجند تنها شهر تاجیکستان است که حتی پس از فروپاشی شوروی هنوز مجسمه‌ای از لنین را دارد [1].

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.