نرخ بیکاری در ایران
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نرخ بیکاری در استانهای مختلف ایران متفاوت است. اما اغلب نرخ بیکاری در استانهای مرزنشین که عموماً سُنی مذهب و از استانهای محروم ايران هستند از دیگر نقاط ایران بالاتر است.
گفتنی است که حدود ۷۰ درصد جمعيت ايران زير ۳۵ سال سن دارند و از کل جمعیت ایران، نزديک به يک چهارم از نيروی کار کشور فاقد اشتغال و بیکار است. [1]
فهرست مندرجات |
[ویرایش] معضل بیکاری
در سال ۲۰۰۵ میلادی (۱۳۸۴ خورشیدی) نشريه تحقيقات اقتصادی خاورميانه (ميس) در يك گزارش کامل تحليلی از معضل بيكاری در ايران نوشت: «بحران بیکاری ۴۰ درصدی در ایران که ۲۸ میلیون را شامل میشود، جمعیت کل کشور را به طور نسبی دچار فقر اقتصادی کرده است.»
در همین سال دولت ایران اعلام کرده است که نرخ بیکاری در کشور حدود ۱۲ درصد است که این آمار در نظر برخی آگاهان غیرواقعی مینماید. [2]
[ویرایش] نرخ بیکاری در استان های مختلف ایران
فهرست زیر شامل استان های مختلف کشور ایران است که در آن به درصد بیکاری افراد جویای کار طبق آخرین آمارگیریها اشاره شده است.
- استان کردستان: حدود ۲۵ درصد [3]
- استان سیستان و بلوچستان: حدود ۳۵ درصد [4]
- خراسان جنوبی : حدود ۱۸ درصد [5]
- کرمانشاه : حدود ۲۶ درصد [6]
- لرستان : حدود ۳۴ درصد [7]
- آذربایجان شرقی : حدود ۵/۶ درصد [8]
- اصفهان : حدود ۴ درصد [9]
- کهکیلویه و بویراحمد : حدود ۱/۱۵ درصد [10]
[ویرایش] منابع
- بی بی سی
- خبرگزاری فارس
- روز آنلاین
[ویرایش] پیوند به بیرون
- بانک جهانی: نرخ رسمی بیکاری در ایران ۱۱/۲ درصد است، روزنامهٔ کیهان، ۱۴ تیر ۱۳۸۴