ژاک دریدا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ژاک دِریدا (Jacques Derrida) (زادهٔ ۱۹۳۰ - درگذشتهٔ ۸ اکتبر ۲۰۰۴). فیلسوف الجزایری‌تبار فرانسه و پیشتاز تئوری‌های ساختارشکنی و پساساختارگرایی.

وی که از عرصهٔ پدیدارشناسی به ساختارگرایی و ساختارشکنی نزدیک شد با دیدگاه‌هایش درباره زبان، دانش و معنا و به ویژه ماهیت متن مورد توجه ارتباط‌شناسان قرار گرفت. او شاگرد نهضت ساختارگرایی و اندیشه‌های پسا-ساختارگرایی میشل فوکو بود و با نقدی که بر این اندیشه و بیشتر از جنبه نشانه‌شناسی وارد نمود مورد توجه محافل نقد ادبی و جامعه پست مدرن دانشگاهی آمریکا قرار گرفت. دریدا در آثارش فاصله بین فلسفه و ادبیات را کاهش داد و به عنوان یک منتقد ادبی قدرتمند هم شناخته شد.

مشهورترین اصطلاح دریدا مفهوم Déconstruction است که آن را در فارسی به ساختارشکنی، واسازی و شالوده شکنی ترجمه کرده‌اند. البته واژه ساختار در این اصطلاح نباید با اصطلاح فلسفی ساختار به معنی Structure در عبارت‌های ساختارگرایی و پساساختارگرایی یکسان تصور شود. لغت Déconstruction در زبان‌های دیگر معمولا ترجمه نشده و با همان املای فرانسوی به کار می‌رود که دریدا آنرا به مفهوم از نو بنا نهادن (ویران کردن و در عین حال ساختن) به کار برده‌است.

نزد دریدا، ساختارشکنی که وجه دیگر نقدِ متافیزیک است، به معنای ضد- ساختارگرایی نیست. دریدا با «اوراق کردن» ساختارها، در حقیقت، می‌خواهد «کشف حجاب» کند (به مفهوم Alétheia یونانی – هایدگری) و در این مسیر، خاستگاه و نقش «مرکز» مقتدر، مسلط و متعالی را در ساختارمندی خودِ ساختار آشکار سازد. از این رو ساختار شکنی دریدایی هرگز مفهوم منفی نابود کردن و خراب کردن را با خود حمل نمی کند.


ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های مربوط به
در ویکی‌گفتاورد موجود است.


فهرست مندرجات

[ویرایش] آثار

  • سرچشمهٔ هندسهٔ هوسِرل، درآمد و ترجمه (۱۳۴۱) [1]
  • آوا و پدیدار (۱۳۴۶) [2]
  • نوشتار و تمایز (۱۳۴۶) [3]
  • دربارهٔ دستور زبان‌شناسی (۱۳۴۶) [4]
  • بذرافشانی (۱۳۵۱) [5] (با نام بارآوری نیز ترجمه شده‌است)
  • حاشیه‌ها؛ دربارهٔ فلسفه (۱۳۵۱) [6]
  • مواضع (۱۳۵۱) [7]
  • آوای غم (۱۳۵۳) [8] (ترجمه به فارسی از بابک احمدی
  • مهمیزها؛شیوه‌های نیچه (۱۳۵۷) [9]
  • کارت پستال، از سقراط تا فروید و فراتر (۱۳۵۹) [10]
  • فلاسفه و کلام، مصاحبه با روزنامه لوموند (۱۳۶۳) [11]
  • اطراف (۱۳۶۵) [12] (با نام ساحل‌ها نیز ترجمه شده‌است)
  • دربارهٔ روح، هایدگر و پرسش (۱۳۶۶) [13]
  • نفس، ابداع‌های دیگری (۱۳۶۶) [14]
  • یادمانه‌ها، برای پُل دمان (۱۳۶۷) [15]
  • مسئلهٔ پیدایش در پدیدارشناسی هوسِرل (۱۳۶۹) [16]
  • مسیر دیگر (۱۳۷۰) [17]
  • اشباح مارکس، دولت و دِین، امر سوگ و بین‌الملل جدید (۱۳۷۲) [18]
  • سیاست‌های دوستی (۱۳۷۳) [19]
  • پرسش‌انگیزی‌ها (۱۳۷۵) [20]
  • ایمان و دانش، در پی آن: زمانه و بخشش (۱۳۷۵) [21]
  • مذهب (ژاک دریدا و جیانی واتیمو) (۱۳۷۵) [22]
  • در بارهٔ مهمان‌نوازی (۱۳۷۶) [23]
  • خداحافظ اِمانوئل لِویناس (۱۳۷۶) [24]
  • قول، لحظه‌های فلسفی (۱۳۷۸) [25]
  • فردا، چه خواهد...؛ گفت و گو با الیزابت رودینِسکو (۱۳۸۰) [26]
  • مارکس و پسران (۱۳۸۱) [27]
  • اشرار، دو رساله در بارهٔ عقل (۱۳۸۲) [28]
  • «مفهوم» ۱۱ سپتامبر (دریدا و یورگن هابرماس) (۱۳۸۳) [29]

[ویرایش] پانویس

  1. ^  L’origine de la géométrie de Husserl, Introduction et traduction, PUF, Paris,1962
  2. ^  La voix et le phénomène, PUF, Paris, 1967.
  3. ^  L’écriture et la différence, Seuil, Paris, 1967.
  4. ^  De la grammatologie, Minuit, Paris, 1967.
  5. ^  La dissémination, Seuil, Paris, 1972.
  6. ^  Marges – de la philosophie, Minuit, Paris, 1972.
  7. ^  Positions, Minuit, Paris, 1972.
  8. ^  Glas, Galilée, 1974.
  9. ^  Epérons. Les styles de Nietzsche, Flammarion, Paris, 1978.
  10. ^  La carte postale, de Socrate à Freud et au-delà, Aubier-Flammarion, Paris, 1980.
  11. ^  Les philosophes et la parole, entretiens, le Monde, 21-22 octobre 1984.
  12. ^  Parages, Galilée, Paris, 1986.
  13. ^  De l’esprit, Heidegger et la question, Galilée, Paris, 1987.
  14. ^  Psyché, inventions de l’autre, Galilée, Paris, 1987.
  15. ^  Mémoires, pour Paul de Man, Galilée, Paris, 1988.
  16. ^  Le problème de la genèse dans la phénoménologie de Husserl, PUF, paris, 1990.
  17. ^  L ‘autre cap, Minuit, Paris, 1991.
  18. ^  Spectres de Marx. L’Etat de dette, le travail du deuil et la nouvelle internationale Galilée, Paris, 1993.
  19. ^  Politiques de l’amitié, Galilée, Paris, 1994.
  20. ^  Apories, Galilée, Paris, 1996.
  21. ^  Foi et Savoir, suivi de Le siècle et le Pardon, Seuil, Paris, 1996.
  22. ^  La religion, J. Derrida et Gianni Vattimo, Seuil, Paris, 1996.
  23. ^  De l’hospitalité, Calmann-Lévy, Paris, 1997.
  24. ^  Adieu à Emmanuej Levinas, Galilée, Paris, 1997.
  25. ^  Sur Parole, instatanés philosophiques, Ed. de l’aube, Paris, 1997.
  26. ^  De quoi demain…, Dialogue (Jacques Derrida – Elizabeth Roudinesco), Galilée, Paris, 2001.
  27. ^  Marx & Sons, Galilée, Paris, 2002.
  28. ^  Voyous, deux essais sur la raison, Galilée, Paris, 2003.
  29. ^  Le "concept" du 11 septembre, J. Derrida – Jürgen Habermas, Galilée, 2004.


[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منبع


ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های مربوط به
در ویکی‌گفتاورد موجود است.