مکانیک کلاسیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مکانیک نیوتنی (مکانیک کلاسیک) یکی از قدیمیترین و آشناترین شاخه‌های فیزیک است. این شاخه با اجسام در حال سکون و حرکت، و شرایط سکون و حرکت آنها تحت تأثیر نیروهای داخلی و خارجی، سرو‌ کار دارد. قوانین مکانیک به تمام گستره اجسام، اعم از میکروسکوپی یا ماکروسکوپی، از قبیل الکترونها در اتمها و سیارات در فضا یا حتی به کهکشانها در بخش‌های دور دست جهان اعمال می‌شود.

[ویرایش] تاریخچه

مکانیک نیوتنی عمدتاً حاصل کارهای نیوتن، فیزیکدان انگلیسی، است. کتاب مهم او در این زمینه اصول ریاضی فلسفهٔ طبیعی نام دارد.


[ویرایش] مکانیک کوانتومی

مقالهٔ اصلی

در اواخر قرن ۱۹ میلادی و اوایل قرن ۲۰، فیزیکدانان متوجه ناتوانی فیزیک کلاسیک (که مکانیک کلاسیک نیز بخش بسیار مهمی از آن بود) در توضیح برخی از پدیده‌ها، به ویژه پدیده‌هایی در مقیاس بسیار ریز مانند اتم‌ها شدند. تلاش‌های فیزیکدانان برای توضیح این پدیده‌ها منجر به پیدایش زمینهٔ جدیدی از فیزیک به نام مکانیک کوانتومی شد.

[ویرایش] فرمولبندی‌های دیگر

تصویر:physics-stub.jpg این نوشتار دربارهٔ فیزیک ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.