مالک اشتر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مالِک اَشتَر فرزند حارث و از اصحاب خاص امام علی پسر ابوطالب بود. در جنگ تبوک شرکت کرده و بر اثر ضربهٔ شمشیری چشمش آسیب دید. از این رو وی را «اشتر» می‌گفتند. زمان خلافت علی وی فرماندهٔ قسمتی از سپاه او بود و در جنگ های جمل، صفین و نهروان از خود شجاعت‌های زیادی نشان داد. علی، مالک را به امیری مصر گماشت (سال ۳۷ هجری). ولی در راه با نیرنگ عمروعاص مسموم و کشته شد.


[ویرایش] منابع

  • فرهنگ فارسی (اعلام) اثر مرحوم دکتر محمد معین
  • نهج البلاغه ترجمه
  • سریال امام علی اثر داود میر باقری


این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.