ბეით-ლაჰმი
ვიკიპედიიდან
ბეით-ლაჰმი (ქართ. ბეთლემი), ქალაქი იორდანიაში, იერუსალიმის სამხრეთით, 22,5 ათასი მცხოვრებით. თავდაპირველად ქანაანელთა, მოგვიანებით კი იუდეველთა ქალაქი იყო სამხრეთ პალესტინაში. დაარსებული უნდა იყოს დაახლოებით ძვ. წ. II ათასწლეულის შუახანებში. პირველად მოხსენიებულია თელ-ელ-ამარნის მიმოწერაში (ძვ. წ. XIV ს.) "ბეთ-ილუ-ლაჰემას" ("ქალღმერთ ლაჰემას სახლი") სახელით. განსხვავებით ჩრდილოეთ პალესტინის ამავე სახელწოდების ქალაქისაგან ზოგჯერ იუდეველთა ბეთლემს უწოდებდნენ. იგი ადონისის კულტის ადგილი იყო. ბიბლიის მიხედვით ბეით-ლაჰმი მეფე დავითის სამშობლოა.