Chronologie vun der Astronomie (1. Joerhonnert bis 5. Joerhonnert)

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

  • 10 : De griecheschen Astronom Kleomedes bemierkt d'astronomesch Strahlenbriechung bei de Stäeren.
  • 46 : Sosigenes aus Alexandria entwërft deen op dem rengen Sonnenjoer opgebauten Kalenner, de vum Julius Caesar agefouert gëtt an bis zur Gregorianeschen Kalennerreform bestoen bleiwt (Julianesche Kalenner).
  • 50 : De Marino aus Tyros zeechent fir d'éischt bei Uertsbestëmmungen, Längt an d'Breet an erfënd déi flaach Kaart (Gradnetzkaart).
  • 50 : De Lucius Annaeus Seneca erklärt datt d'Koméiten eng Usammlung vun klengen Kierpercher (stellae erraticae) wär a schreiwt hinnen eng Bewegung a laang gestreckten Bunnen zou.
  • 54 : De Seneca erkennt, datt nët elleng de Mound, mä och d'Sonn verantwortlech ass fir Flut an Ebbe op eiser Äerd.
  • 70 : De Plinius, den Alen gëtt a sénger "Historia naturalis" eng grouss Zuel vun Tatsaachen aus allen Gebidder vun den exakten Wëssenschaften bekannt.
  • 78 : De Plutarch beméiht sech, Analogien tëschent der Uewerflächengestaltung vu Mound an Äerd ze fannen.
  • 100 : De Menelaos vun Alexandria behandelt an sénger Sphaerik déi wichtegst Säz vun der sphaereschen Trigonometrie.
  • 105 : Nodeem d'Chinesen schon am 3. Joerhonnert v.Chr. Pabeier aus Hanf hirgestallt hun, erfënd den Tsai-Lun d'Hirstellung vu Pabeier aus Seid an Léngenlompen.
  • 140 : De Claudius Ptolemaeus gëtt e Stäerekatalog mat 1028 Nimm eraus a mëcht säi berühmte Wierk "Almagest". D'astronomesch Theorien aus dem Almagest sinn bis an dat spéit Mëttelalter gülteg.
  • 359 : De Hillel Hanassi vu Tiberias begrënnt déi jiddesch Zäitrechnung.
  • 500 : Den Astronom Arya-Bhatta huet der indescher Algebra déiermoossen gehollef, datt hien allgemeng als Papp vun der indescher Algebra bezeechent gët.