Camillo Bellieni
Dae Wikipedia, s'entziclopedia lìbera.
(Tàtari 1893- Nàpule 1975). Istòricu
[edit] Biografia
Laureadu in Lezes in Tàtari e in Filosofia, in Roma. At bìvidu in Nàpule, frecuentende sos tzìrculos culturales partenopeos; e, in ie, s'est cojuadu cun Margherita Ciampo.
Boluntàriu in su prima gherra mondiale, cumbatit comente sordadu sèmplitze in su rezimentu de fanteria 134 in una batalla in su Carsu. Devènnidu sutatenente in su de 43 rezimentos de fanteria , nche lu tramudant dae sas trintzeas de Plava a sas de sas Frasche. At militadu in sa Brigada Tàtari in s'altura de Asiago. In su mese de santugaine de su 1917 lu ferint in manera sèria. Retzi finas duas medàllias pro su balore militare. A pustis de sa gherra partitzipat a su movimentu de sos cumbatentes sardos chi at fatu nascher su Partidu Sardu de Atzione, devenende unu de sos ideòlogos majores. Pro custu patit sa repressione fassista. Est suta cuntrollu fitianu, lu suspendent dae sa dotzèntzia universitària in Bologna e s'addatat a fagher su professore precàriu in tzitades diferentes de su cuntinente, s'urtima Trieste dae su 1925.
A pustis de su 1943 torrat a Sardinna, a Tàtari, ue faghet su bibliotecàriu de s'Universidade. Cròmpidos sos limites de edade, si ritirat in Nàpule in ue abarrat finas a sa morte. At collaboradu a sas rivistas Volontà, Critica politica e Il Nuraghe de Remundu Carta Raspi.
A parrer nostru, sa mezus òpera istòrica sua est La Sardegna nella civiltà dell'Alto Medioevo, imprentada in duos volùmenes dae sos tipos de Fossataro in su 1973.