حضرت امام حسين رضي الله عنه

Wikipedia طرفان

[edit] ننڍ پڻ

اسان جڏهن اسلامي تاريخ جي ڪتابن جو گهرائي سان مطالعو ڪنداسين ته اسان کي اهو چڱي ريت معلوم ٿي ويندو ته حضرت امام حسين رضه ننڍپڻ کان ئي اهي سڀ خصوصيتون هيون جيڪي مذهبن جي تاريخ عظيم ڪردارن لاءِ مخصوص آهن ـ پاڻ گهٽ ڳالهائڻ پسند ڪندا هئا ـ عمر ۽ مرتبي جي لحاظ کان فضيلت رکڻ وارن جو ادب ۽ احترام ڪندا هئا ـ هم عمر وارن سان خلوص ۽ گفتگو ۾ نرمي اختيار ڪندا هئا ـ اهي سندن ابتدائي عمر جائي سندن سيرت جا نمايا جوهر هئا ـ پاڻ ڪيتري قدر نه مهذب هئا ـ ۽ سندن تربيت ڪيتري نه اعليٰ ٿيل هئي انهي جو اندازو هڪ واقعي مان ظاهر ٿئي ٿو ” هڪ دفعو ماڻ مسجد ۾ نماز پڙهڻ لاءِ تشريف وٺي ويا ـ سندن وڏو ڀاءُ حضرت امام حسن رضه نه ساڻن گڏ هئا ـ جڏهن پاڻ مسجد ۾ پهتا ته ڏٺائون ته هڪ صحابي وضو ڪري رهيو آهي، جڏهن ته هن جي وضو ڪرڻ جو طريقو صحيه نه آهي ـ جيڪڏهن ڪو ٻيو ٻار هجي ها ته غلط طريقي سان وضو ڪرڻ واري کي سخت الفاظن ۾ ٽوڪي ها يا ان جو مذاق اڏائي ها، ان بزرگ جو غلطي تي ٺٺولي ڪري ها، ليڪن تهذيب ۽ تمدن ۽ اخلاق و شائستگي جي هن پيڪر عظيم اهو طريقو اختيار ڪيو جو دوست ته دوست ليڪن دشمن جي زبان تان نه واهه واهه جا الفاظ نڪتا ـ پاڻ ڇا ڪيائون، جو ان صهابي کي چيائون ته ” اوهان اسان ٻنهي ڀائرن جو وضو ڪرڻ ڏسو ۽ پوءِ ٻڌايو ته اهان مان ڪير صحيح آهي “ پاڻ وضو ڪيائون ۽ ان صحابي سندن وضو ڪرڻ کي ڏسي پنهنجي غلطي محسوس ڪري ورتي ۽ چيائين ” اوهين ٻئي صحيح آهيو، ليڪن منهنجو طريقو غلط جو ۽ هاڻ منهنجي وڻ اصلاح ٿي وئي ـ “ حضرت امام حسين جي سيرت طينه جي مطالعي ڪرڻ سان اسان کي معلوم ٿئي ٿو ته پاڻ پنهنجي هر عمل جي ذريعي انسانن کي صحيح دڳ تي هلڻ جو درس ڏنائون، جنهن تان هلي ماڻهو پنهنجي منزل ۽ مقصد تي پهچي سگهي ٿو ـ