กาหลง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กาหลง (Snowy Orchid Tree)
กาหลง
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ดิวิชัน: Magnoliophyta
ชั้น: Magnoliopsida
อันดับ: Fabales
วงศ์: Leguminosae
สกุล: Bauhinia
ชนิด: -
การตั้งชื่อแบบทวินาม
Bauhinia acuminata Linné
อ้างอิง: ITIS 26490
เต็งแต้วแก้วกาหลง
บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
หอมอยู่ไม่รู้หาย
คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตราตรู
(บทเห่เรือ - เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์)
  • ชื่อวิทยาศาสตร์: Bauhinia acuminata Linn.
  • ชื่อสามัญ: กาหลง
  • ชื่อพื้นเมืองอื่น ๆ: กาแจ๊ะกูโด (มลายู-นราธิวาส), ส้มเสี้ยว (ภาคกลาง), เสี้ยวน้อย (เชียงใหม่), เสี้ยวดอกขาว
  • ลักษณะ: ไม้พุ่ม สูง 1-3 เมตร
  • ใบ: ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปไข่หรือเกือบกลม ปลายเว้าลงมาสู่เส้นกลางใบลึกเกือบครึ่งแผ่นใบ ปลายแฉกทั้งสองข้างแหลม ปลายเส้นกลางใบมีติ่งเล็กแหลม ผลัดใบในฤดูหนาวระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนธันวาคม และจะแตกใบใหม่ราวเดือนเมษายนถึงเดือนพฤษภาคม
  • ดอก: ดอกออกหลังจากใบใหม่แตกออกมาแล้ว ดอกสีขาว มีลักษณะเป็นช่อดอกสั้นๆ ออกตรงข้ามกับใบที่อยู่ตอนปลายกิ่ง มี 3-10 ดอก
  • ฝักและเมล็ด: ฝักแบน คล้ายรูปขอบขนาน ปลายและโคนฝักสอบแหลม ปลายฝักมีติ่งแหลม ขอบฝักเป็นสันหนา มี 5-10 เมล็ด เมล็ดเล็กคล้ายรูปขอบขนาน
  • การดูแล: ปลูกขึ้นง่ายในดินร่วนทั่วไป ที่มีความชื้นและอุดมสมบูรณ์
  • การขยายพันธุ์: เพาะเมล็ดปลูก
  • ประโยชน์: ปลูกเป็นไม้ประดับ

เป็นดอกไม้ประจำจังหวัดสตูล