เบญจเพส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เบญจเพส แปลว่า ยี่สิบห้า มักจะใช้หมายถึงช่วงอายุ 25 ปี ซึ่งบางคนเชื่อว่าเป็นช่วงวัยที่อาจมีเคราะห์ หรือมีเหตุสำคัญใีนชีวิต จึงต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษเมื่อมีอายุ 25 ปี

คำว่า เบญจเพส เป็นคำที่แผลงจากศัพท์ภาษาบาลี "ปญฺจวีส" หรือสันสกฤต "ปญฺจวึษตฺ" (ปัญจ หมายถึง ห้า, และ วีส หมายถึง ยี่สิบ) หมายถึง "ที่ยี่สิบห้า"

[แก้] เกร็ดประวัติ

เมื่อสมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงมีพระชนมายุ 25 พรรษา ก็ได้ทรงประกอบพระราชกิจอันสำคัญคือ ทรงตามเสด็จตามพระยาจีนจันตุ ซึ่งลงเรือออกปากอ่าวไทยไป และยังได้ทรงปืนยิงเรือพระยาจีนจันตุึด้วย

ครั้นถึงสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เมื่องพระชนมพรรษาถึงเบญจเพส ทรงระมัดระวังพระองค์เป็นพิเศษ โดยโปรดให้แต่งเรื่องเล่นหนังใหญ่ ฉลองพระชนมายุ

ในทางวรรณคดี เรื่องขุนช้างขุนแผน ยังปรากฏหลักฐานว่า พลายแก้วเคยได้รับคำทำนายว่า เมื่อถึงวัยเบญจเพสจะได้รับความลำบากยากเข็ญ สมภารวัดแคได้ทำนายว่า "เมื่ออายุยี่สิบห้าเบญจเพสจะมีเหตุด้วยเคราะห์เข้ามาถึง ต้องจำโซ่ตรวนเขาตราตรึง อายุถึงสี่สิบถึงจะได้ดี" ซึ่งเหตุการณ์ตามท้่องเรื่องก็เป็นจริงเช่นนั้น

[แก้] อ้างอิง