ปีนักษัตร
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ปีนักษัตร (ออกเสียง นัก-สัด) เป็นปีตามปฏิทินสุริยคติไทย โดยการนับรอบละ 12 ปี อันเป็นคติการนับปีที่นิยมใช้กันแพร่หลายในภูมิภาคเอเชีย ทั้งชาวไทย จีน และเวียดนาม เป็นต้น ปีนักษัตร 12 ปีนั้น มีดังนี้
- ชวด, ฉลู, ขาล, เถาะ, มะโรง, มะเส็ง, มะเมีย, มะแม, วอก, ระกา, จอ, และ กุน โดยเริ่มต้นนับที่ปีชวด
[แก้] สัตว์ประจำปีนักษัตร
ปีนักษัตรจะมีสัตว์ประจำปี (อันเป็นความหมายของชื่อปีนั้นๆ นั่นเอง) สัตว์ประจำปีนักษัตรที่นิยมใช้ในหมู่ชาวไทย มีดังนี้
ปี | ชวด | ฉลู | ขาล | เถาะ | มะโรง | มะเส็ง | มะเมีย | มะแม | วอก | ระกา | จอ | กุน |
สัตว์ | หนู | วัว | เสือ | กระต่าย | งูใหญ่ | งูเล็ก | ม้า | แพะ | ลิง | ไก่ | สุนัข | สุกร |
หมายเหตุ : สำหรับปีกุนนั้น บางชาติใช้ช้างแทนสุกร ก็มี
[แก้] ปีนักษัตรในภาษาต่างๆ
ภาษาไทย | ภาษาบาลี | ภาษาไทยยวน | ภาษาไทลื้อ | ภาษาไทใหญ่ | ภาษาจีน | ภาษาเวียดนาม |
---|---|---|---|---|---|---|
ชวด | มุสิก | ใจ้ | ใจ้ | เจ้อ-อี | จื๋อ | ตี๊ |
ฉลู | อุสุภ, อุสภ | เป้า | เป้า | เป้า | โฉว | สือ-ว |
ขาล | พยาฆร, พยัฆะ, วยาฆร, พยคฆ | ยี | ยี | ยี | เหย็น | เหยิ่น |
เถาะ | สะสะ, สัศ | เม้า | เหม้า | เหม้า | เหมา | หม่าว |
มะโรง | มังกร, นาค, สงกา | สี | สี | สี | เฉิน | ถิ่น |
มะเส็ง | สัป, สปปก | ใส้ | ใส้ | เส้อ-อื | ซื่อ | ติ |
มะเมีย | ดุรงค, อัสส, อัสดร | สง้า | สะงะ | สีงะ | อู๋ | หง่อ |
มะแม | เอฬกะ, อัชฉะ | เม็ด | เม็ด | โมด | วี่ | หมุ่ย |
วอก | มกฏะ, กปิ | สัน | แสน | สัน | เซิน | เทิน |
ระกา | กุกกุฎ, กุกกุฏ | เล้า | เล้า | เฮ้า | โหยว | เหย่า |
จอ | โสณ, สุนข | เส็ด | เส็ด | เม็ด | ซือ | ต๊วด |
กุน | สุกร, วราห, กุญชร | ใก๊ | ใก๊ | เก้อ-อื | ฮ่าย | เห่ย |
ชาวไทยนิยมนับปีด้วยปีนักษัตรมาช้านาน แต่เนื่องจากปีนักษัตรมีรอบเพียง 12 ปี ซึ่งสั้นเกินไป จึงมักจะใช้เลขท้ายปีจุลศักราชมาประกอบด้วย (อ่านเพิ่มเติม ที่ ปฏิทินสุริยคติไทย)
[แก้] ดูเพิ่มเติม
- ตำนาน 12 นักษัตร (จีน)
- เมือง 12 นักษัตร
![]() |
ปีนักษัตร เป็นบทความเกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
ข้อมูลเกี่ยวกับ ปีนักษัตร ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ