กรรมบถ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ส่วนหนึ่งของ
พุทธศาสนา


ประวัติพุทธศาสนา
จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา

เพื่อความดับทุกข์ · นิพพาน

ใจความสำคัญของพุทธศาสนา

สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

ไตรสรณะ

พระพุทธ · พระธรรม · พระสงฆ์

ความเชื่อและการปฎิบัติ
ศีล · ธรรม
ศีลห้า · ศีลแปด
บทสวดมนต์และพระคาถา
คัมภีร์และหนังสือ
พระไตรปิฎก
พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก
นิกาย
เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน
สังคมพุทธศาสนา
เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · สิ่งก่อสร้าง · วัตถุมงคล
ดูเพิ่มเติม
ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา
หมวดหมู่พุทธศาสนา

กรรมบถ (อ่านว่า กำมะบด) แปลว่า ทางแห่งกรรม คือ การกระทำที่เข้าทางเป็นกรรมหรือที่จะนับว่าเป็นกรรม หมายทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว แบ่งออกเป็น 2 อย่าง คือ


  1. อกุศลกรรมบถ ทางแห่งกรรมชั่ว มี ๑๐ อย่าง คือ
    1. ฆ่าสัตว์
    2. ลักทรัพย์
    3. ประพฤติผิดในกาม
    4. พูดเท็จ
    5. พูดส่อเสียด
    6. พูดคำหยาบ
    7. พูดเพ้อเจ้อ
    8. โลภอยากได้ของเขา
    9. ปองร้ายเขา และ
    10. เห็นผิดจากคลองธรรม
  1. กุศลกรรมบถ ทางแห่งกรรมดี มี ๑๐ อย่างคือ
    1. เว้นจากฆ่าสัตว์
    2. เว้นจากลักทรัพย์
    3. เว้นจากประพฤติผิดในกาม
    4. เว้นจากพูดเท็จ
    5. เว้นจากพูดส่อเสียด
    6. เว้นจากพูดคำหยาบ
    7. เว้นจากพูดเพ้อเจ้อ
    8. ไม่โลภอยากได้ของเขา
    9. ไม่พยาบาทปองร้ายเขา
    10. เห็นชอบจากคลองธรรม

[แก้] อ้างอิง