จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เครื่องหมายวรรคตอน |
จุดไข่ปลา ( … ) ( ... )
จุลภาค ( , )
ทวิภาค ( : )
ทับ ( / )
ปรัศนี ( ? )
มหัพภาค ( . )
ยัติภังค์ ( - ) ( ‐ )
ยัติภาค ( ‒ ) ( – ) ( — ) ( ― )
วงเล็บ ( ( ) ) ( [ ] ) ( { } ) ( 〈 〉 )
วิภัชภาค ( :- )
อะพอสทรอฟี ( ' ) ( ’ )
อัญประกาศ ( " ) ( ‘ ’ ) ( “ ” )
อัฒภาค ( ; )
อัศเจรีย์ ( ! )
อินเตอร์พังก์ ( · )
|
การแบ่งวรรคตอน |
เว้นวรรค ( ) ( ) ( )
|
เครื่องหมายวรรคตอนไทย |
โคมูตร ( ๛ )
ไปยาลน้อย ( ฯ )
ไปยาลใหญ่ ( ฯลฯ )
ฟองมัน ( ๏ )
ไม้ยมก ( ๆ )
อังคั่นคู่ ( ๚ )
อังคั่นเดี่ยว ( ฯ )
|
เครื่องหมายอื่น ๆ |
ขีดตั้ง/ไพป์ ( | )
ขีดล่าง ( _ )
แคเรต ( ^ )
ดอกจัน ( * )
แดกเกอร์ ( † ) ( ‡ )
ทิลเดอ ( ~ )
นัมเบอร์ ( # )
บุลเลต ( • )
แบ็กสแลช ( \ )
ไพรม์ ( ′ )
องศา ( ° )
อินเตอร์รอแบง ( ‽ )
แอต ( @ )
แอมเพอร์แซนด์ ( & )
แอสเทอริซึม ( ⁂ )
|
อังคั่นคู่ หรือ ๚ เป็นเครื่องหมายวรรคตอน ปรากฏในหนังสือไทยโบราณ ใช้ในบทกวีต่างๆ โดยมีไว้ใช้จบตอน นอกจากนี้ยังมีการใช้อังคั่นคู่กับเครื่องหมายอื่น ได้แก่ อังคั่นคู่วิสรรชนีย์ (๚ะ)ใช้เมื่อจบบทกวี และอังคั่นคู่วิสรรชนีย์โคมูตร (๚ะ๛) ใช้จบบริบูรณ์
อังคั่นคู่ไม่มีอยู่บนแป้นพิมพ์ หากต้องการพิมพ์ให้กดปุ่ม Alt + 0250