ขาทนียะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ส่วนหนึ่งของ
พุทธศาสนา


ประวัติพุทธศาสนา
จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา

เพื่อความดับทุกข์ · นิพพาน

ใจความสำคัญของพุทธศาสนา

สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

ไตรสรณะ

พระพุทธ · พระธรรม · พระสงฆ์

ความเชื่อและการปฎิบัติ
ศีล · ธรรม
ศีลห้า · ศีลแปด
บทสวดมนต์และพระคาถา
คัมภีร์และหนังสือ
พระไตรปิฎก
พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก
นิกาย
เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน
สังคมพุทธศาสนา
เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · สิ่งก่อสร้าง · วัตถุมงคล
ดูเพิ่มเติม
ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา
หมวดหมู่พุทธศาสนา

ขาทนียะ (อ่านว่า ขาทะนียะ) แปลว่า ของควรเคี้ยว, ของขบเคี้ยว ใช้ว่า ขัชชะ ก็ได้


ขาทนียะ คืออาหารหรือของกินประเภทที่ใช้เคี้ยวกิน ได้แก่ผลไม้ ใบไม้ รากไม้หรือเหง้าประเภทมีหัว เช่น เผือก มัน อาหารที่ทำด้วยแป้งข้าวที่ทอดหรืออบให้สุก เช่น ขนมชนิดต่าง ๆ รวมถึงของกินเล่นและขนมหวานประเภทลูกอมต่างชนิด เป็นต้น

ขาทนียะ นิยมใช้คู่กับคำว่า โภชนียะ ซึ่งแปลว่า ของควรบริโภค, ของกิน อันได้แก่อาหารที่สำเร็จจากธัญชาติชนิดต่างๆ เป็นต้นว่าข้าวสุก ข้าวหลาม เช่นใช้ว่า ขาทนียโภชนียาหาร


[แก้] อ้างอิง