สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ (สพร.) (อังกฤษ: The National Discovery Museum Institute - NDMI) เป็นองค์กรมหาชนภายใต้การสนับสนุนของรัฐบาล ตั้งอยู่ที่อาคารกระทรวงพาณิชย์ (เดิม) ตั้งอยู่บนถนนสนามไชย เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร อยู่ภายใต้สํานักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (Office of Knowledge Management and Development) หรือ OKMD อันเป็นองค์การมหาชน ที่รับเงินสนับสนุนจากรัฐบาลในสมัยทักษิณ สพร.คือพิพิธภัณฑ์ ซึ่งเป็นหนึ่งในองค์กรย่อย 7 องค์กร ของ OKMD อาคารสถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาตินั้น ได้รับรางวัลอนุรักษ์ศิลปะสถาปัตยกรรมดีเด่น ประจำปี พ.ศ. 2549 จากคณะกรรมาธิการอนุรักษ์ศิลปสถาปัตยกรรม สมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์
สพร. มีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ในรูปแบบใหม่ เพื่อเป็นพิพิธภัณฑ์อุษาคเนย์ ทางด้านชาติพันธุ์วิทยา, มานุษยวิทยา และสาขาอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับสังคมไทยและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ก่อตั้งขึ้นเพื่อให้สังคมไทยมีแหล่งรวมความรู้สาขาต่าง ๆ ในเชิงบูรณาการอย่างกว้างขวาง เพื่อเป็นสถานที่เพิ่มพูนความรู้ ความคิดเชิงสร้างสรรค์ สร้างสำนึกรักและเข้าใจผู้คน บ้านเมือง และท้องถิ่นของตน มีตราสัญลักษณ์เป็นรูปเขียนที่พบบนผนังถ้ำ แต่ยังไม่มีคำอธิบายถึงความสัมพันธ์กับความเป็นชาติพันธุ์สุวรรณภูมิ ของอุษาคเนย์แต่อย่างใด
ลักษณะของพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ
- เป็นพิพิธภัณฑ์ชั้นนำที่ทันสมัย
- มีแนวคิดในการนำเสนอที่ใช้แนวคิดเชิงการนำเสนอแก่นเรื่องราวแทนการเน้นแต่วัตถุ
- เน้นการเรียนรู้ที่เข้าถึงผู้ชมทุกกลุ่มเป้าหมาย ทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ โดยไม่จำกัดเพศ-วัย คุณวุฒิและฐานะทางสังคม มีการใช้แนวคิด เพื่อสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ชมและสิ่งแสดง
- พิจารณาเลือกใช้สื่อหลายประเภท เพื่อเสริมสร้างความรู้และบรรยากาศในการเรียนรู้ของกลุ่มเป้าหมาย
- มีทั้งการจัดแสดงแบบถาวร และแบบหมุนเวียน มีกิจกรรม และกระบวนการเรียนรู้ที่ต่อเนื่องเพื่อสร้างความมีชีวิตให้แก่พิพิธภัณฑ์
- พื้นที่ทางกายภาพประกอบด้วยกลุ่มอาคารที่ตอบสนองต่อการใช้งาน และการจัดแสดงที่หลากหลาย
- มีการศึกษาวิจัยต่อเนื่อง เพิ่มพูนองค์ความรู้แก่คลังความรู้ของประเทศชาติ เชื่อมโยงแขนงความรู้สากล กับ ภูมิปัญญาไทย
- มีระบบการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพ คล่องตัว และทันสมัย
- เปิดโอกาสแก่การมีส่วนร่วมของประชาชน นักวิชาการ ชุมชนและสังคม อย่างกว้างขวาง
- มีส่วนอำนวยความสะดวกครบถ้วน
ปัจจุบันสถาบันยังอยู่ในขั้นตอนการก่อสร้างปรับปรุงอาคารกระทรวงพาณิชย์(เดิม)
[แก้] ข้อวิจารณ์
- ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็น 1 ในโครงการที่ได้รับเงินสนับสนุนอย่างมากมายมากกว่า 4,000 ล้านบาท จากรัฐบาลสมัยทักษิณสุจิตต์ วงศ์เทศ กล่าวไว้ในบทความห้องสมุด-พิพิธภัณฑ์ ในระบอบทักษิณ ที่ยังมีชีวิต คอลัมน์ สยามประเทศไทย นสพ.มติชน 16 ตค 49ว่า "ออกจะสุรุ่ยสุร่ายเกินเหตุไปมากๆ แล้วยังเต็มไปด้วยลักษณะ 'ไร้เดียงสา' อย่างหาที่เปรียบมิได้ จนประธานคณะกรรมการฝ่ายวิชาการ คือรองศาสตราจารย์ ศรีศักร วัลลิโภดม ทนไม่ไหว เลยต้องขอถอนตัวไม่เกี่ยวข้องมานานราว 2 ปีแล้ว แต่ไม่กระโตกกระตากให้ลำบากถึงเด็กๆ ที่กินเงินเดือนแพงๆ" และ "เป็นการตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ และ ขี่ช้างจับตั๊กแตน ในวัฒนธรรมทุนนิยมสามานย์ สุดขั้ว (ตามคำของคุณ โสภณ สุภาพงษ์) ที่ไม่เจียมเนื้อเจียมตัว และไม่เจียมใจในเศรษฐกิจพอเพียง" ส่วนอาจารย์ศรีศักรเองก็กล่าวไว้ว่า "มันจอมปลอม มีแต่ผลาญเงินงบประมาณไปทำเลอะๆเทอะๆ เลยไม่ขอยุ่งเกี่ยว ไม่เคยมีความสัมพันธ์ต่อกันมานานแล้ว เป็นปีๆ แล้ว" และเป็นสิ่งที่ศาสตราจารย์ นิธิ เอียวศรีวงศ์ เคยเขียนตำหนิอย่างเบาะๆ ไว้หลาย หนหลายแห่งในทำนองสิ้นหวัง แม้นว่าเคยมีเมตตาอนุเคราะห์ให้แนวทางสร้างสรรค์มาแต่แรก แต่ก็ต้องร้างราไป เพราะทนความเลอะเทอะไม่ได้
- เนื่องจากมี พันศักดิ์ วิญญรัตน์ ประธานที่ปรึกษาอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ เป็น ประธานกรรมการบริหาร ผู้อำนวยการ และเชื่อว่าเป็นต้นคิดของหน่วยงานนี้ จึงถูกวิจารณ์ว่ามีหลายส่วนย่อยภายในรวมทั้งตัวองค์กรแม่เอง ที่ใช้งบประมาณฟุ่มเฟือยเกินเหตุ ตั้งแต่ เงินเดือนผู้บริหาร ไปจนถึง เครื่องมือเครื่องใช้สำนักงาน ที่ หรูหรา ตามสไตล์ผู้ดีอังกฤษของผู้บริหารองค์กร (จาก บทความโปรดระวัง! สายตรงทักษิณใน “กรมกร๊วก” - เร่งสะสาง “สบร.” ผลงานบุรุษหูกระต่าย โดย เซี่ยงเส้าหลง ผู้จัดการออนไลน์ 10 ตุลาคม 2549)
[แก้] ดูเพิ่ม
[แก้] เว็บไซต์
- อ้างอิง เว็บไซต์ สพร.