อิอันฟุ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อิอันฟุ (อักษรคันจิ: 慰安婦, ฮิระงะนะ: いあんふ, อักษรเกาหลี: 위안부) หรือเรียกในภาษาอังกฤษว่า คอมฟอร์ตวีเมน (comfort women) เป็นคำเรียกผู้หญิงที่ถูกจับให้มาทำงานในสถานขายบริการ ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ในช่วงที่จักรวรรดิญี่ปุ่นบุกประเทศในทวีปเอเชีย คำว่า "อิอัน" ในภาษาญี่ปุ่น แปลว่า "สำราญ" ซึ่งกล่าวโดยนัยถึงความสำราญของทหารญี่ปุ่น

ผู้หญิงที่โดนจับมาส่วนใหญ่จะมาจาก ประเทศเกาหลี และรองลงมาคือ ฟิลิปปินส์ ไทย เวียดนาม สิงคโปร์ จีน ไต้หวัน รวมถึงผู้หญิงญี่ปุ่นเอง และประเทศอื่นภายใต้การปกครองของจักรวรรดิญี่ปุ่น โดยประมาณการว่ามีผู้หญิงขายบริการรวมทั้งหมดประมาณ 80,000 ถึง 200,000 คน ในระหว่างสงคราม โดยสถานบริการต่างๆ จะถูกจัดตั้งอยู่ภายในฐานทัพญี่ปุ่น ซึ่งบริหารงานหรือจัดการโดยคนท้องถิ่นของแต่ละประเทศนั้นๆ

เรื่องราวของอิอันฟุ มักจะเป็นเรื่องที่มีการโต้แย้งสูง รวมถึงไม่มีการกล่าวถึงในหนังสือเรียน และสารานุกรม จากเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ทางรัฐบาลญี่ปุ่นไม่มีนโยบายใดสำหรับความรับผิดชอบถึงความเสียหายที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์

เหตุการณ์ในลักษณะเดียวกันเกิดขึ้นในช่วงหลังสงครามโลก และสงครามเวียดนาม ที่สหรัฐอเมริกา ปกครองประเทศญี่ปุ่น และสหรัฐบุกประเทศเวียดนาม ทางกองทัพสหรัฐได้มีการจัดตั้งสถานบริการทางเพศขึ้นมา ภายในกองทัพ ด้วยเหตุผลที่ว่า ทหารไม่จำเป็นต้องออกไปหาความสำราญข้างนอก ในขณะเดียวกัน ก็ปลอดภัยจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และเพิ่มกำลังใจให้ทหารอีกทางหนึ่ง เหตุการณ์อื่นๆในลักษณะเดียวกัน รวมถึงการเปิดสถานบริการในค่ายทหารจากกองทัพของสหประชาชาติ ในประเทศกัมพูชา และประเทศบอสเนีย

[แก้] เว็บไซต์อื่น