เพลงประจำโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เพลงประจำโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ประพันธ์คำร้องโดย หม่อมราชวงศ์เลื่อน สิงหรา โดยใช้ทำนองแขกต่อยหม้อ ซึ่งเป็นเพลงสองไม้ จังหวะสองชั้น เป็นทำนองเก่าตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา นิยมนำไปใช้บรรเลงขับร้องประกอบการแสดงโขน ละครมาแต่โบราณ ต่อมานายมนตรี ตราโมท ได้นำเพลงแขกต่อยหม้อสองชั้นนี้ มาแต่งขยายขึ้นเป็นสามชั้น และเปลี่ยนทำนองในจังหวะสองชั้นและชั้นเดียวใหม่ ครบเป็นเพลงเถา เมื่อ พ.ศ. 2472

[แก้] เพลงประจำโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย

ทำนอง เพลงแขกต่อยหม้อ
คำร้อง หม่อมราชวงศ์เลื่อน สิงหรา


....บรรดาเรา เหล่านักเรียน สวนกุหลาบ
ย่อมปลื้มปลาบ ปรีดิ์เปรม เกษมศรี
ล้วนรักเกียรติ รักนาม รักความดี
รักโรงเรียน ซึ่งเป็นที่ อวยวิชา
....อันพระพุทธ ภาษิต ประดิษฐ์ไว้
เราต่างได้ ใช้เป็นหลัก นานหนักหนา
เป็นข้อควร ดำริ สุวิชา
โน ภวํ โหติ ตรา ไว้เป็นครู
...แปลความว่า ธีรชน คนฉลาด
ย่อมสามารถ ให้เจริญ ดำเนินอยู่
ให้ฟุ้งเฟื่อง เรื่องวิชา น่าเชิดชู
การกีฬา ก็ดำรู สถาพร
...ฉะนั้นเรา ทั่วหน้า ควรปราโมทย์
เพื่อประโยชน์ ภิญโญ สโมสร
จงพร้อมพร้อง พจนารถ ประสาทพร
สวนกุหลาบ สถาวร ชโย เอย


[แก้] เพลงมาร์ชชมพูฟ้า

คำร้อง-ทำนอง สุทิน สัมปัตวนิช


สีงามอร่ามหรูชมพู-ฟ้า
งามยั่วยวนชวนประชาให้เห็นเด่น
งามจริงยิ่งเห็นเป็นโชคชัย
เรานี้สวนฯ สงวนเกียรติ
ใครหยามเหยียดมิยอมให้
เรามุ่งหวังกำลังใจ เชียร์เอาชัยไม่หวั่นหวาด
เพื่อพวกเราเหล่านักเรียนสวนกุหลาบ
ใจมั่นคงซื่อตรงองอาจ
ไม่ยอมขลาดหวาดผู้ใด
(ซ้ำ)


หมายเหตุ : "เรานี้สวนฯ สงวนเกียรติ" เป็นเนื้อร้องตามต้นฉบับเดิม แต่ในปัจจุบันอาจร้องว่า "เรานี้ควรสงวนเกียรติ" ได้

[แก้] อื่นๆ