พระเกี้ยว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สถานีย่อย:ประเทศไทย

พระเกี้ยว คือ ศิราภรณ์ประดับพระเกศาหรือพระเศียรของพระราชโอรสและพระราชธิดาของพระมหากษัตริย์ และเป็นพิจิตรเลขาประจำรัชกาลในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทั้งนี้เพราะ พระนามาภิไธยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวนั้น คือ "จุฬาลงกรณ์" ซึ่งแปลว่า เครื่องประดับศีรษะ หรือ จุลมงกุฎ ซึ่งมีความหมายเชื่อมโยงกับพระนามาภิไธยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว นั่นคือ "มงกุฎ" อีกทั้ง พระปรมาภิไธยในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ยังมีหมายความว่า "พระจอมเกล้าน้อย" อีกด้วย เมื่อพระนามาภิไธยเดิมและพระปรมาภิไธยเดิมของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีความหมายว่าพระเกี้ยว หรือจุลมงกุฎ จึงได้ใช้พระเกี้ยวหรือจุลมงกุฎวางบนเบาะ เป็นพิจิตรเลขาประจำรัชกาลของพระองค์


สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้กราบบังคมทูลขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตใช้ตราพระเกี้ยวเป็นสัญลักษณ์ประจำโรงเรียนข้าราชการซึ่งต่อมาได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในภายหลังจึงได้ใช้เป็นเครื่องหมายประจำโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา, โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี), โรงเรียนหอวัง, โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ, โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า และโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

[แก้] ลิงก์ภายนอก