แว่นแก้ว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

แว่นแก้ว (Water Pennywort)
แว่นแก้ว
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ส่วน: Magnoliophyta
ชั้น: Magnoliopsida
ตระกูล: Apiales
วงศ์: Apiaceae
สกุล: Hydrocotyle
ชนิด: umbellata
Ref: ITIS 500042
  • ชื่อวิทยาศาสตร์: Hydrocotyle umbellata L.
  • ชื่อสามัญ: Water Pennywort
  • ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ: บัวแก้ว บัวบก ผักหนอกใหญ่
  • ลักษณะ: แว่นแก้วเป็นไม้น้ำมีอายุหลายฤดู ลำต้นเป็นไหลทอดยาวตามพื้นดิน มีข้อปล้อง มีรากและใบงอกตามข้อทุกส่วน มีกลิ่นหอม ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะและริมน้ำ พบมากในภาคเหนือ และภาคกลาง
  • ใบ: เป็นใบเดี่ยว แตกออกสลับข้อละ 1–2 ใบ ก้านใบอวบ ยาว 10–15 ซม. ใบรูปเกือบกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 5–10 ซม. ขอบใบหยักโค้งกว้าง
  • ดอก: ดอกเป็นดอกช่อแบบอัมเบล เกิดที่ซอกใบมีก้านช่อดอกยาว ดอกมีขนาดเล็ก มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอก 5 กลีบ ผลชนิดแห้งแล้วแตกออกเป็น 2 ซีก เมล็ดมีขนาดเล็ก
  • การดูแล:
  • การขยายพันธุ์: ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด และแยกต้นอ่อน
  • ประโยชน์: ทางด้านอาหาร เป็นผักจิ้มเครื่องหลน หรือเครื่องเคียง คั้นน้ำเป็นน้ำดื่ม, เป็นไม้ประดับในอ่างปลา, ทางด้านสมุนไพร ทั้งต้นใช้แก้ตาแดง ขับปัสสาวะ ซ้ำใน บวม พิษไข้ ท้องอืด ท้องเสีย

ข้อมูลบางส่วนจาก เว็บไซต์ โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชสมุนไพรไทย สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตนครศรีธรรมราช