วัฒนธรรมมือสอง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
|
คุณสามารถช่วยแก้ไขปัญหานี้ได้! โดยการกดที่ปุ่ม แก้ไข ด้านบน จากนั้นช่วยกันตรวจสอบและแก้ไขบทความให้มีลักษณะสมบูรณ์ยิ่งขึ้น เพื่อเป็นสาธารณประโยชน์ต่อไป กรุณาเปลี่ยนไปใช้ป้ายข้อความอื่น เพื่อระบุสิ่งที่ต้องการตรวจสอบ หรือแก้ไข ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ วิธีการแก้ไขหน้าพื้นฐาน คู่มือ และ นโยบายวิกิพีเดีย - เมื่อแก้ไขตามนโยบายแล้ว สามารถนำป้ายนี้ออกได้ |
|
คุณสามารถช่วยแก้ไขปัญหานี้ได้! โดยการกดที่ปุ่ม แก้ไข ด้านบน จากนั้นแก้ไขเนื้อหาให้มีลักษณะเป็นบทความสารานุกรม หรือย้ายบทความนี้ไปยังโครงการพี่น้องที่เหมาะสม ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เงื่อนไขในการนับว่าเป็นสารานุกรม อะไรที่ไม่ใช่วิกิพีเดีย โครงการพี่น้อง และ นโยบายวิกิพีเดีย |
วัฒนธรรมมือสอง เป็นวิถีชีวิตที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ การบริโภคนิยมแต่เพียงเท่านั้น ซึ่งปัจจุบันผู้คนมักชอบขวนขวายซื้อหาข้าวของมากมายในขณะที่ไม่รู้ว่าจะซื้อไปทำไมในเทศกาลลดราคาของบรรดาห้างสรรพสินค้า ดังนั้นจึงส่งผลให้เกิดอุปสงค์-อุปทานที่ต้องเร่งทำการผลิตอันต้องใช้ "ทรัพยากรธรรมชาติ" มาเป็นต้นทุน และสำคัญตรงที่การผลิตแบบอุตสาหกรรมนั้นหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีสารพิษตกค้างจากกระบวนการผลิต
ซึ่งวัฒนธรรมมือสองก็หมายถึง การนำกลับมาใช้ใหม่นั่นเอง ไม่ใช่เป็นกระแสนิยมตามแฟชั่นที่ใส่เสื้อยืดมือสอง กางเกงยีนส์ลีวายส์มือสอง อย่างที่เข้าใจตามรูปศัพท์"มือสอง" หากแต่รวมไปถึงการซื้อของเก่าตามร้านเซียงกง การซื้อของหลุดจำนำ การซื้อของจากตลาดคลองถม รวมไปถึงการแลกเปลี่ยนสินค้า/วัตถุต่างๆที่ไม่ใช่ของใหม่ป้ายแดงแกะกล่อง เป็นต้น
หรือจะมองอีกนัยยะหนึ่งคือ การรับเอาวัฒนธรรมอื่นมาเป็นวิถีชีวิตของตนเองจนกลายเป็นวัฒนธรรมมือสอง อย่างเช่นประเทศญี่ปุ่นที่รับเอาอักษรจีนมาปรับเปลี่ยนเป็นตัวหนังสือของตัวเอง หรือการที่ประเทศ ๆ หนึ่งรับเอามายาคติ ฐานความเชื่อ ความคิดมาปรับใช้ หรือรับเอามาทั้งหมดก็น่าจะเรียกได้ว่าเป็นวัฒนธรรมมือสองอีกนัยยะหนึ่ง
แต่สาระสำคัญของวัฒนธรรรมมือสองคือ การใช้หลัก 3 R คือ
- Reduce ลด เช่น การลดการใช้ภาชนะประเภทใช้แล้วทิ้ง
- Reuse ใช้ซ้ำ เช่น การนำขวดน้ำปลามาใช้ซ้ำ
- Recycle แปรใช้ใหม่[1] เช่น นำกระป๋องน้ำอัดลมเก่าไปหลอมใช้ใหม่ เป็นต้น
การนำวัฒนธรรมมือสองในความหมายแรกมาใช้ในชีวิตประจำวัน จะเป็นผลดีต่อการลดปัจจัยการผลิตเชิงอุตสาหกรรมให้เข้าข่ายการผลิตเชิงนิเวศ โดยวัดสวนแก้วของพระพยอมนั้นได้เป็นแบบอย่างของการสร้างวัฒนธรรมมือสอง เพื่อลดการรบกวนทรัพยากรธรรมชาติด้วยการนำกลับมาใช้ให้คุ้ม รวมไปถึงร้านค้าของเก่าเซียงกง ตลาดนัดคลองถม เช่นกัน
[แก้] อ้างอิง
- ↑ ใช้ตามศัพท์บัญญัติของราชบัณฑิตยสถาน ดู แปรใช้ใหม่ (recycle)