อักษรมันดาอิค
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อักษรมันดาอิค แสดงการถอดรูปเป็นอักษรโรมัน(Trans.) และการออกเสียง(Pronun.)
อักษรมันดาอิค พัฒนามาจากอักษรอราเมอิก ปรากฏครั้งแรกราว พ.ศ. 743 เขียนจากซ้ายไปขวาแนวนอน อักษรบางตัวเปลี่ยนรูปไปเมื่อรวมกับอักษรอีกตัวหนึ่ง
[แก้] ใช้เขียน
- ภาษามันดาอิคโบราณ ซึ่งอยู่ในตระกูลภาษาเซมิติคตะวันออกเฉียงเหนือ ตระกูลย่อยอราเมอิกตะวันออก และใช้ในบทสวดของศาสนามันเดียน
- ภาษามันดาอิคใหม่ มีผู้พูดราว 100 คนในอิหร่าน และมีชุมชนผู้พูดภาษานี้กลุ่มเล็กๆในอิรักและสหรัฐอเมริกา