เจดีย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เจดีย์ที่วัด Samye Ling ในสกอตแลนด์
ขยาย
เจดีย์ที่วัด Samye Ling ในสกอตแลนด์

เจดีย์ (ภาษาบาลี : เจติย) หรือ สถูป (ภาษาสันสกฤต : สฺตูป) เป็นสิ่งก่อสร้างในพุทธศาสนา ที่พบได้ทั่วไปในอนุทวีปอินเดียและเอเชีย ทั้งยังมีปริมาณเพิ่มขึ้นในประเทศทางตะวันตก

คำว่า เจดีย์ นั้นมาจากภาษาบาลี หมายถึง จิตใจ หรืออนุสรณ์เตือนใจ ส่วนคำว่า สฺตูป จากภาษาสันสกฤตนั้น หมายถึง เนินดิน แต่ในบางประเทศใช้ศัพท์แตกต่างกันไป เช่น ในศรีลังกา เรียกว่า "ทโคพ" (จากสันสกฤต ธาตุ (กระดูก, เถ้ากระดูก) + ครฺภ (ที่เก็บ)) หรือ "โตเป" ในภาษาฮินดี มาจาก สฺตูป จากสันสกฤต นั่นเอง

[แก้] ความหมายในพุทธศาสนา

ในพุทธศาสนา เจดีย์ มี 4 ความหมายด้วยกัน ดังนี้

  1. ธาตุเจดีย์ หมายถึง สิ่งก่อสร้างเพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า และพระมหาจักรพรรดิ์
  2. บริโภคเจดีย์ หมายถึง สถานที่สำคัญทางพุทธศาสนา เช่น สถานที่ประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนา และปรินิพพาน
  3. ธรรมเจดีย์ หมายถึง คาถา ธรรมแสดงอริยสัจ และพระไตรปิฎก
  4. อุเทสิกะเจดีย์ หมายถึง ของที่สร้างขึ้นเจตนาอุทิศแด่พระพุทธเจ้า ไม่ได้กำหนดว่าจะเป็นอะไร ซึ่งมีทั้งพระพุทธรูป รอยพระพุทธบาท

เจดีย์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงเหลืออยู่ในปัจจุบัน คือ เจดีย์ที่สาญจี ประเทศอินเดีย ส่วนเจดีย์ที่สูงที่สุด คือ พระปฐมเจดีย์ จังหวัดนครปฐม มีความสูงถึง 127 เมตร


  เจดีย์ เป็นบทความเกี่ยวกับ อาคาร ถนน หรือ สถานที่สำคัญ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ เจดีย์ ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ