ภาษาอินโดนีเซีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภาษาอินโดนีเซีย
(Bahasa Indonesia บาฮาซา อินโดนะซียา)
พูดใน: อินโดนีเซีย ติมอร์ตะวันออก และและซูรินาเม 
ดินแดน: อินโดนีเซีย มาเลเซีย ติมอร์ตะวันออก และซูรินาเม
จำนวนคนพูดทั้งหมด: 17–30 ล้านคน(ภาษาแม่)
รวมทั้งหมด 200 ล้านคน 
อันดับ: 56
ตระกูลของภาษา: ออสโตรนีเซียน
 มาลาโย-โพลีนีเชียน
  มาลาโย-โพลีนีเชียนตะวันตก
   ซุนดิก
    มาลายิก
     มาลายัน
      มาเลย์ท้องถิ่น
       ภาษาอินโดนีเซีย
 
สถานะทางการ
ภาษาราชการของ: อินโดนีเซีย
องค์กรควบคุม: Pusat Bahasa
รหัสภาษา
ISO 639-1: id
ISO 639-2: ind
ISO/DIS 639-3: ind 

ภาษาอินโดนีเซียเป็นภาษาราชการของประเทศอินโดนีเซีย และเป็นภาษาที่น่าสังเกตในหลายด้าน เริ่มต้นด้วยการที่ชาวอินโดนีเซียส่วนใหญ่พูดภาษาอินโดนีเซียเป็นภาษาที่สอง และส่วนน้อยที่พูดเป็นภาษาแม่ในบางนัย ภาษานี้เป็นภาษาที่ค่อนข้างใหม่ เนื่องจากเกิดขึ้นอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2488 และเป็นภาษาที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เนื่องจากเกิดคำที่ยืมมาจากภาษาอื่น ๆ อยู่ตลอด การเรียนรู้ภาษาอินโดนีเซียเป็นประสบการณ์ที่ให้ผลตอบแทนแก่ชาวต่างชาติ เนื่องจากการออกเสียงและไวยากรณ์ค่อนข้างเรียบง่าย ความรู้เบื้องต้นที่จำเป็นสำหรับการสื่อสารประจำวันสามารถเรียนรู้ได้ในไม่กี่สัปดาห์ ชื่อท้องถิ่นของภาษาอินโดนีเซียคือ บาฮาซา อินโดนีเซีย (Bahasa Indonesia) และชื่อนี้ก็นำมาใช้ในภาษาอังกฤษในบางโอกาส


  ภาษาอินโดนีเซีย เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ ภาษาอินโดนีเซีย ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ