จิ้งจอกอหังการ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

บทความนี้ต้องการตรวจสอบและยังไม่สมบูรณ์
บทความนี้ ต้องการการตรวจสอบหรือแก้ไขบางส่วน ซึ่งไม่แน่ใจหรือไม่ทราบในสิ่งที่ต้องการตรวจสอบ
คุณสามารถช่วยแก้ไขปัญหานี้ได้! โดยการกดที่ปุ่ม แก้ไข ด้านบน จากนั้นช่วยกันตรวจสอบและแก้ไขบทความให้มีลักษณะสมบูรณ์ยิ่งขึ้น เพื่อเป็นสาธารณประโยชน์ต่อไป
กรุณาเปลี่ยนไปใช้ป้ายข้อความอื่น เพื่อระบุสิ่งที่ต้องการตรวจสอบ หรือแก้ไข
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ วิธีการแก้ไขหน้าพื้นฐาน คู่มือ และ นโยบายวิกิพีเดีย - เมื่อแก้ไขตามนโยบายแล้ว สามารถนำป้ายนี้ออกได้

จิ้งจอกอหังการ คำอธิบายจากหนังสือสกัดจุดยุทธจักรมังกรหยก

ปวยฮู้หงั่วตึ่ง (เฟยหูไว่จ้วน) เรื่องนี้ภาษาไทยมีฉบับแปลของ น. นพรัตน์ ชื่อเรื่อง 'จิ้งจอกอหังการ์' เป็นอีกภาคหนึ่งของเรื่อง 'จิ้งจอกภูเขาหิมะ'

เนื้อเรื่องกล่าวถึงชีวิตอีกฉากหนึ่งของโอ้วฮุย เหง่ยคังกล่าวว่าในเรื่องนี้โอ้วฮุยจึงเป็นตัวเอกที่แท้จริง แต่กิมย้งกำหนดไว้ว่าเรื่องจิ้งจอกภูเขาหิมะจบแล้ว บทบาทของโอ้วฮุยในเรื่องจิ้งจอกอหังการ์จึงเป็นเพียงเมฆที่ตั้งเค้าทะมึนไม่สามารถโปรยปรายเป็นสายฝนได้เต็มที่แม้กระนั้นการวางบทบาทตัวละครก็ดีกว่าเรื่องจอมใจจอมยุทธ์ ตัวละครที่สร้างได้น่ารักมาก คือคู่แฝดสามคู่ อันได้แก่ เหง่ยปุ๊กไต๋กับเหง่ยปุกเซี่ยวคู่หนึ่ง เซี้ยเฮ็กจี่กับเซี้ยเป๊กจี่คู่หนึ่ง และลูกแฝดของเบ๊ชุนฮวยกับฮกเกี้ยนอันอีกคู่หนึ่ง

คำตามโดยท่านกิมย้ง

จิ้งจอกอหังการ เขียนเมื่อระหว่าง ค.ศ. 1960-1961 นำลงครั้งแรกในนิตยสาร เรื่อง บู๊และประวัติศาสตร์ แต่ละตอนตีพิมพ์กินเนื้อความแปดพันตัว

การเขียนนิยายกำลังภายในนำลงในหนังสือพิมพ์รายวันที่แล้วมา แต่ละตอนกินความประมาณหนึ่งพันตัวถึงหนึ่งพันสี่ร้อยตัว เมื่อเขียนจิ้งจอกอหังการก็ถือเนื้อความแปดพันตัวเป็นตอนหนึ่ง ดังนั้นวิธีการเขียนค่อนข้างผิดแผกไปบ้าง ข้าพเจ้าทุกสิบวันเขียนตอนหนึ่ง เขียนจบในคืนเดียว ปรกติเริ่มตั้งแต่เที่ยงคืน เสร็จงานเมื่อเวลาเจ็ดหรือแปดนาฬิกาของวันใหม่ การ เขียนนิยายเรื่องยาวเรื่องหนึ่ง ลักษณะการเขียนเป็นตอนๆ ตอนละแปดพันตัวนับว่าไม่ดีนัก การแก้ไขปรับปรุงใหม่ครั้งนี้ ประการสำคัญได้จัดลีลาดำเนินเรื่องให้เดินเรียบลื่นกว่าเดิม ตัดทอนช่วงตอนที่ไม่จำเป็นทิ้งไป

ท่วงทำนองการเขียนของนิยายเรื่องนี้ค่อนข้างห่างไกลจากประเพณีปฏิบัติที่สืบทอดกันมาของนิยายจีนรุ่นเก่า ปัจจุบันก็ไม่ได้แก้ไขกลับกลาย แต่มีรูปแบบสองประการที่แก้ไข ประการแรก ระหว่างการสนทนาโต้ตอบตัดทอนถ้อยคำและความคิดอ่านที่แฝงกลิ่นอายสมัยปัจจุบันไป กระทั่งความในใจของตัวบุคคลก็เป็นเช่นนี้ ประการสอง เปลี่ยนแปลงสำนวนที่ใหม่เกินไป คล้ายคลึงกับวิธีเขียนของต่างประเทศไป

ข้าพเจ้ามีความฝันใฝ่ต้องการเขียนตัวละครที่เป็นผู้กล้าหาญประกอบวีรกรรมถือคุณธรรมปัดเป่าเภทภัยแก่ผู้คน ในนิยายจีนกำลังภายใน ที่เขียนถึงวีรบุรุษโดยแท้จริงมีไม่มากนัก พฤติการณ์ความประพฤติของตัวเอกส่วนใหญ่มักเป็นบู๊ (ต่อสู้) หาใช่เฮี้ยบ (วีรบุรุษ) ไม่

เม่งจื๊อ (นักปราชญ์สมัยเลียดก๊ก ได้รับการยกย่องคู่กับขงจื๊อ) สอนไว้ "ยศถาบรรดาศักดิ์ไม่อาจมอมเมาจิตใจ ยากไร้ต้อยต่ำไม่อาจผันแปรปณิธาน ใต้อิทธิพลอำนาจไม่อาจยอมสยบ นี่จึงเป็นลูกผู้ชายแท้จริง" ชาวยุทธจักรไม่ถือสาความยากไร้ต้อยต่ำ ยิ่งไม่ยอมสยบต่ออิทธิพลอำนาจ บรรทัดฐานของความเป็นลูกผู้ชายทั้งสามประการ ชาวยุทธจักรกระทำได้ไม่ยากนัก ในเรื่องจิ้งจอกอหังการนี้ ข้าพเจ้าต้องการเพิ่มเติมคุณสมบัติแก่โอ้วฮุย ให้มัน "ไม่หวั่นไหวต่อความงามสตรี ไม่โอนอ่อนต่อถ้อยคำวิงวอน ไม่ผันแปรเพราะการให้เกียรติ" จอมยุทธยากผ่านด่านนางงาม โกวเนี้ยที่งามสะคราญเช่นอ้วงจี่อี เป็นที่ลุ่มหลงงมงายของโอ้วฮุย ขณะที่รักใคร่ กลมเกลียวออกปากวิงวอนร้องขอ นับว่ายากที่จะไม่รับปากนาง

นักสู้ผู้กล้ายอมอ่อนไม่ยอมแข็งหงส์เทียนน้ำกำนัลบ้านเรือนเงินทอง โอ้วฮุยย่อมไม่นำพา แต่เมื่อยอมจำนน วิงวอนด้วยใจจริง นับว่ายากที่จะไม่อภัยแก่มัน ในยุทธจักรถือการให้เกียรติและคุณธรรม จิวทิเจียวทั้งหลายให้เกียรติแก่โอ้วฮุย ขอร้องมันเลิกราข้อกินแหนงแคลงใจกับหงส์เทียนน้ำ โอ้วฮุยยังไม่รับปาก การไม่ให้เกียรติแก่ผู้คนน่ากลัวเป็นเรื่องยากยิ่งจะกระทำได้ของนักสู้ผู้กล้าที่สุด

โอ้วฮุยที่เป็นเช่นนี้ เพียงเนื่องเพราะเจ็งอาสี่และครอบครัว มันกับเจ็งอาสี่ความจริงไม่รู้จักมักคุ้นไม่มีน้ำใจไมตรีมาก่อน

วัตถุประสงค์ของข้าพเจ้า เพื่อต้องการเขียนธาตุแท้ใจคอเช่นนี้ เพียงแต่ไม่สามารถเขียนได้ลึกซึ้งเพียงพอ อย่างไรก็ตาม ในตัวเอกที่ข้าพเจ้าสร้างมา นับโอ้วฮุย เซียวฮง (ตัวละครหนึ่งใน 8 เทพอสูรมังกรฟ้า) เอี้ยก้วย (ตัวเอกมังกรหยกภาค 2) ก๊วยเจ๋ง (ตัวเอกมังกรหยกภาค 1) เหล็งฮูชง(ตัวเอกเรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักร) นับเป็นตัวละครที่ข้าพเจ้านิยมชมชอบเป็นพิเศษ

ในนิยายจีนกำลังภายใน คนร้ายถูกชาวธัมมะฆ่าทิ้ง เหตุผลที่จัดการมักยึดถือว่า "สมควรตาย" โดยไม่เพิ่มเติมเหตุผลอื่นลงไป ในเรื่องนี้ที่สร้างตัวละครเช่นเซียเล่าไถ่ เพื่อต้องการแสดงออกว่า คนร้ายถูกฆ่าตาย แต่ญาติผู้ใกล้ชิดของมันกลับไม่เห็นว่ามันสมควรตาย ยังคงบูชามัน รักมันอย่างลึกซึ้งจวบจนแก่เฒ่าไม่ลดทอน จวบจนตายไม่เปลี่ยนแปร กับการตายของมัน บังเกิดความเศร้าเสียใจตลอดกาล กับบุคคลที่ทำร้ายมัน บังเกิดความอาฆาตแค้นอย่างรุนแรงตลอดกาล

กิมย้ง


taken from http://www.jadedragon.net