เปรต
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เปรต แปลว่า ผู้ละโลกนี้ไปแล้ว ผู้ตายไปแล้ว
เปรต ในคำวัดหมายถึงสัตว์พวกหนึ่งที่ที่เกิดในเปตสิสัยซึ่งเป็นอบายภูมิ ๑ ใน ๔ มีหลายประเภท เช่นประเภทหนึ่งเรียกว่า ปรทัตตูปชีวิเปรต (คือเปรตที่ดำรงชีวิตอยูได้ด้วยส่วนบุญที่มีผู้ทำอุทิศให้) มีรูปร่างสูงโย่งเท่าต้นตาล ผมยาว คอยาว ผอมโซ ตัวดำ ท้องโต มือเท่าใบตาล แต่มีปากเท่ารูเข็ม หากไม่มีส่วนบุญที่มีผู้อุทิศให้ก็มักจะกินเลือดและหนองของตัวเองเป็นอาหาร มักร้องเสียงโหยหวนในเวลากลางคืนเพื่อขอส่วนบุญ
เรียกการทำพลีกรรมแก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว หรือการทำบุญอุทิศไปให้ผู้ตายว่าเปตพลี หรือ บุพเปตพลี
เปรต เป็นผีตามความเชื่อไทย โบราณมีความเชื่อที่ว่า ถ้าใครทำร้ายพ่อแม่ ชาติหน้าจะไปเกิดเป็นผีเปรต
- ถ้าใครด่าว่าพ่อแม่ จะมีปากเท่ารู้เข็ม กินอะไรก็กินไม่ได้ หิวอยู่ตลอดเวลา
- ถ้าใครทุบตีพ่อแม่ จะมีมือใหญ่เท่าใบตาล
- ถ้าใครเตะพ่อแม่ จะมีขาสูงเท่าต้นตาล
ดังนั้นเปรตจึงเป็นผีที่สูงและผอมดำ และเปรตจหิวอยู่ตลอดเวลา จึงชอบมาขอส่วนบุญ ในงานบุญต่างๆ ซึ่งเมื่อสะสมบุญได้แล้วเกิดใหม่ชาติหน้าจะได้ไม่ต้องทุกข์ทรมานอย่างที่เป็นอยู่
[แก้] อ้างอิง
- พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
![]() |
เปรต เป็นบทความเกี่ยวกับ ความเชื่อ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |