จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มะลิวันพันกอพฤกษาดาด |
เหมือนผ้าลาดขาวละออหนอน้องเอ๋ย |
รสสุคนธ์ขึ้นเป็นดงอย่าหลงเลย |
กำลังเผยกลีบเกสรสลอนชู |
(เงาะป่า - พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๕) |
- ชื่อวิทยาศาสตร์: Tetracera loureiri Pierre
- ชื่อสามัญ: รสสุคนธ์
- ชื่อพื้นเมืองอื่น ๆ: มะตาดเครือ (กลาง), เถากะปดใบเลื่อม (ตะวันตก), ย่านปด (ใต้), สุคนธรส, บอระคน, ปะละ
- ลักษณะ: รสสุคนธ์เป็นพันธุ์ไม้เลื้อย มีเถาใหญ่เหนียวแข็งแรง ไม้เลื้อยพันไม้ได้สูง 5-10 เมตร
- ใบ: กิ่งและใบสากคาย ขอบใบจัก เล็กน้อย
- ดอก: ดอกมีกลีบสีขาว ดอกขนาดเล็กทรงกลม เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 0.8 ซม., มีเกสรตัวผู้เป็นพู่ฝอย คล้ายเส้นด้ายสีขาวละเอียดรอบดอก. ดอกบานวันเดียวแล้วโรย ออกดอกเป็นระยะตลอดปี. มีกลิ่นหอมแรงมากในเวลากลางวัน และหอมอ่อนๆ ในเวลากลางคืน
- การดูแล: รสสุคนธ์เป็นไม้ขึ้นได้ทั้งกลางแจ้งและที่ร่ม หากปลูกในกระถางควรใช้ไม้ปักให้รสสุคนธ์เลื้อยได้ หรือปล่อยให้เลื้อยไต่รั้วก็ได้
- การขยายพันธุ์: เพาะเมล็ด, ตอน
- ประโยชน์: ปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ, ดอกของรสสุคนธ์เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่งใช้เป็นส่วนผสมในยาหอมแก้ลมและบำรุงหัวใจ

"รสสุคนธ์ขาว"