Luuk Gruwez
From Wikipedia
Luuk Gruwez (9 augustus 1953, Kortrik), is e dichter en essayist.
E studeerde Hermoasje Filolohie aan de KULAK, d'n unief van Kortrik, en an de K.U.L.
In 1976 verust'n van Kortrik noar Asselt in Limburg. En is doa ljèroare toet an 1995. Op dat moment krieht'n e beurze en isn vultieds schriever.
Ze werk is herekend toet de neoromantiek, omdatn schrieft over de hrëte hevoeln's lik 't leven, de liefde, en de doëd. Typisch an Luuk Gruwez is dat'n oek mè ze zelven en die hevoeln's duft te lachen.
[bewerk'n] Bibliohrafie
-
- Stofzuigergedichten (1973)
- Ach, wat zacht geliefkoos om een mild verdriet (1977), poëzie
- Een huis om dakloos in te zijn (1981), poëzie
- De feestelijke verliezer (1985), poëzie (bekroënd mè de Dirk Martensprijs)
- Dikke mensen (1990), poëzie (poëzie mè de Prijs van de Vlaamse poëziedagen)
- Onder vier ôgen en Siamees dagboek, proza (1992) toope heschrev'n mè Eriek Verpale
- Het bal van opa Bing (1994), proza (Geertjan Lubberhuizenprijs 1994)
- Vuile manieren (1994), poëzie (bekroënd mè de Hugues C. Pernathprijs 1995)
- Bandeloze gedichten (1996), bloemlezinge ut ze poëzie
- Het land van de wangen (1998), briev'n
- Slechte gedachten (1999), korte stiksjes
- Dieven en geliefden (2000), poëzie
- De maand van Marie. Vier vrouwenvertellingen (2002), proza
- Een stenen moeder (2004), korte stiksjes
- Allemansgek, mèd e CD (2005), poëzie