Maine (Frankryk)

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Maine is 'n historiese provinsie in die suide van Normandië (Noord-Frankryk), wat reeds in die Gallies-Romeinse tydperk as 'n afsonderlike streek bestaan. Onder die Frankiese heerskappy vorm Maine 'n deel van Neustrië en word eers deur Karel die Grote by die Bretagne ingelyf.

In die 9de eeu vorm die gebied 'n graafskap onder die heerskappy van 'n plaaslike gesin. Die oorheersing van Maine lei tydens die 11de eeu tot 'n politiese konflik tussen die hertoë van Normandië en die grawe van Anjou. Laasgenoemde annekseer Maine in die jaar 1101.

Danksy die sentrale ligging tussen Engeland, Normandië, Anjou en Akwitanië word Maine teen die tweede helfte van die 12de eeu een van die belangrikste gebiede van die Angevin-ryk. In 1203 verower koning Filips II van Frankryk die gebied en maak dit tot 'n deel van die kroondomein.

Die VSA-deelstaat Maine is waarskynlik na hierdie Franse provinsie vernoem.