Mimas (natuurlike satelliet)

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Mimas, soos afgeneem deur Voyager 1 in 1980.
Mimas, soos afgeneem deur Voyager 1 in 1980.

Mimas is 'n natuurlike satelliet van die planeet Saturnus. Die maan is in 1789 ontdek deur William Herschel. Mimas het 'n baie lae dighteid, 1,17, wat aandui dat die maan hoofsaaklik uit bevrore water bestaan en 'n klein hoeveelheid rots.

Die mees opvallendste kenmerk van Mimas is 'n groot krater met 'n deursnit van 130 km, wat na Herschel, die ontdekker van die maan, vernoem is. Herschel (die krater) neem amper 'n derde van die maan se deursnit in beslag. Die rand van die krater is ongeveer 5 km hoog en die diepste dele tot 10 km diep. Die sentrale berg is 6 km hoog. As daar 'n krater op die aarde was wat dieselfde verhouding gehad het met die aarde as wat Herschel met Mimas het, sou dié krater 'n deursnit van 4000 km gehad het - breër as Kanada. Die impak wat die krater veroorsaak het, het waarskynlik amper vir Mimas uiteengeskeur: daar is aan die ander kant van die maan skeure te sien wat moontlik veroorsaak is deur skokgolwe van die impak wat dwarsdeur die maan gereis het.

Daar is ook kleiner kraters op Mimas se oppervlak, maar hulle kom nie naby die grootte van Herschel nie.