Tethys (maan)

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Tethys, soos afgeneem deur Voyager 2 in 1981.
Tethys, soos afgeneem deur Voyager 2 in 1981.

Tethys is 'n natuurlike satelliet van die planeet Saturnus. Die maan is vernoem na die Titaan, Tethys, die vrou van Oceanus en is in 1684 ontdek deur Giovanni Cassini.

Net soos die mane, Dione en Rhea, is Tethys 'n ysliggaam. Dit kan afgelei word uit sy digtheid: 1,21 g/cm3. Tethys se oppervlak het talle kraters wat deur meteoriete veroorsaak is. Die gemiddelde temperatuur op die oppervlak van die maan is -187°C.

Op die Westelike halfronde is daar 'n reuse krater genaamd Odysseus, met 'n deursnit van 400 kilometer. Die bodem van krater is egter redelik vlak en vorm 'n konveks, parallel met die kromming van Tethys self. Die deursnit van Tethys is 1600 km.

'n Tweede geologiese verskynsel is die vallei Ithaca Chasma, wat 'n diepte van 3 tot 5 km het, 'n breedte van 100 km en 'n lengte van 2000 km. Daar word aangeneem dat die vallei ontstaan het toe die kern van Tethys gevreis het: die ys het uitgesit en die mantel van die maan geskeur. Dit is ook moontlik dat die impak wat Odysseus veroorsaak het 'n skokgolf veroorsaak het wat die mantel aan die ander kant van die maan geskeur het, en sodoende die vallei geskep het.