De Villiers Graaff

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Sir David Pieter de Villiers Graaff, of sir De Villiers Graaff soos hy algemeen bekend gestaan het, was van 1956 tot 1977 leier van die Verenigde Party en dus leier van die Amptelike Opposisie in die Volksraad, en 'n kort rukkie lank die tussentydse leier van die Nuwe Republiek Party.

Graaff is op 8 Desember 1913 gebore as seun van sir David Pieter de Villiers Graaff, 'n Suid-Afrikaanse nyweraar en kabinetsminister. Hy het die titel by sy pa geërf in 1931 en was 'n Rhodes-beurshouer. Graaff sluit met die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog by die Geallieerde Magte aan en verwerf die rang van kaptein. In 1942 is hy by Tobroek gevange geneem en tot 1945 in Italiaanse en Duitse krygsgevangenekampe aangehou.

Met sy toetrede tot die politiek verloor hy die tussenverkiesing in Hottentots-Holland, maar wen dieselfde setel met die verkiesing 'n jaar daarna op 26 Mei 1948, dieselfde verkiesing waarin die Nasionale Party se onafgebroke bewind van 46 jaar aanbreek.

In 1958, op 38-jarige leeftyd, word hy Kaaplandse leier van die V.P.. In 1956 volg hy adv. J.G.N. Strauss op as leier van die party.

Hy beklee dié posisie tot die V.P. op 28 Junie 1977 ontbind om in die Nuwe Republiek Party opgeneem te word. Graaff dien 'n kort rukkie as tussentydse leier van die nuwe party, maar bedank daarna uit die politiek. Hy sterf op 4 Oktober 1999. Sy seun sir David Graaff was van 1987 tot 1989 Parlementslid van die Nasionale Party in Wynberg.

[wysig] Bronne

  • Scannell, J.P., Die Afrikaanse Kernensiklopedie, Nasionale Boekhandel Beperk, Kaapstad (et. al.), 1965.
  • Cameron, Trewhella (hoofred.), Nuwe Geskiedenis van Suid-Afrika Human & Rousseau, Kaapstad en Pretoria, 1986.
  • Rosenthal, Eric, Encyclopaedia of Southern Africa, Juta and Company Limited, Kaapstad en Johannesburg, 1978.
  • Mostert, J.P.C., Politieke Partye in Suid-Afrika, Instituut vir Eietydse Geskiedenis, U.O.V.S., Bloemfontein, 1986.

[wysig] Eksterne skakels