Buite-Mongolië
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Buite-Mongolië (Mongools: Ar Mongol, Mantsjoerys: Tulergi Monggo, Sjinees: 外蒙古) was 'n politieke onderafdeling van die Qing Ryk. Dit het bestaan uit die volgende vier provinsies (aimags), van Oos na Wes:
- Chechen Khan Provinsie (Chechen Khan Ayimagh, Setsen Khan Aimag)
- Töshiyetü Khan Provinsie (Töshiyetü Khan Ayimagh, Tüsheet Khan Aimag)
- Sayin Noyan Khan Provinsie (Sayin Noyan Khan Ayimagh, Sain Noyon Khan Aimag)
- Jasaghtu Khan Province (Jasaghtu Khan Ayimagh, Zasagt Khan Aimag)
Die term word vandag soms steeds gebruik om na die land Mongolië te verwys, waarmee die grondgebied grootliks ooreenkom. Die historiese definisie het ook Tannu Uriankhai ingesluit, waarvan die grootste deel die moderne Tuva Republiek beslaan, deel van die Russiese Federasie. Dit het egter nie die moderne Mongoolse Khovd en Bayan-Ölgii provinsies ingesluit nie.
Die naam Buite-Mongolië staan teenoor Binne-Mongolië (内蒙古; Nèi Měnggǔ), vandag 'n Mongoolse outonome gebied van die Volksrepubliek van Sjina. Die terme Buite- en Binne-Mongolie is administratiewe terme wat deur die Qing Disnastie (1644-1911) geskep is. Mongole self gebruik terminologie wat na die liggaam verwys naamlik Övor (boesem vir Binne-Mongolië) en Ar (rug vir Buite-Mongolië).
Die Republiek van Sjina (Taiwan) het nie grondwetlik die land se aanspraak op Buite-Mongolië laatvaar nie. Artikel 3 van die “Toespassingsreëls vir die Wet wat die verhoudings tussen die mense van die Taiwan gebied en die vasteland gebied bepaal”, wat op 30 Januarie 2002 van krag geword het, is aangepas om Buite-Mongolië van die vasteland gedeelte uit te sluit.[1]
[wysig] Verwysings
- ↑ Nationalism and Hybridity in Mongolia, Uradyn E. Bulag, ISBN13: 9780198233572ISBN10: 0198233574 Hardback, 320 pages, Mar 1998