Gebruiker:Anrie/Sandput
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Inhoud |
[wysig] The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring (rolprent)
The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring |
|
---|---|
![]() |
|
Regisseur | Peter Jackson |
Produksieleier | Peter Jackson Barrie M. Osborne Tim Sanders Fran Walsh |
Geskryf deur | Roman: J. R. R. Tolkien Draaiboek: Frances Walsh Philippa Boyens Peter Jackson |
Musiek by | Howard Shore |
Verspreider | - VSA - New Line Cinema - Elders - verskeie verspreiders |
Speeltyd | Oorspronklik: 178 min. Verlengde weergawe: 208 min. |
Land | Nieu-Seeland / VSA |
Taal | Engels Sindarin (Elf) |
The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring is 'n 2001-fantasierolprent deur die regisseur, Peter Jackson. Dit is die eerste aflewering van die The Lord of the Rings rolprenttrilogie en is gebaseer op die The Fellowship of the Ring gelyknamige eerste volume van J. R. R. Tolkien se epiese letterkundige fantasie, The Lord of the Rings. Jackson het die projek in 1995 begin as 'n twee-delige verwerking van Tolkien se werk. Oor die volgende ses jaar het die projek uitgebrei tot drie rolprente wat ook 'n 15-maand periode in Nieu-Seeland verfilm is. Tussen aanhangers word die titel van die rolprent dikwels verkort tot "FotR".[1]
Die Donker Heer, Sauron, is op soek na die Een Ring, wat gebruik kan word om "Middle-earth" (Afrikaans: Middel-aarde) te verower. Die Ring het in die hande van die klein hobbit, Frodo Baggins, beland en hy moet dit vernietig om sodoende ook Sauron en sy magte te vernietig. Die lot van Middle-earth is op die spel soos Frodo en sy agt kamerade die genootskap, of "fellowship" van die ring vorm. Hulle begin op hul reis na Mount Doom in die land Mordor: dit is die enigste plek waar die Ring vernietig kan word.
Die rolprent is op 19 Desember 2001 uitegereik en was en het byval by beide die kritici en rolprentgangers gevind. Dit was 'n lokettreffer en het wêreldwyd meer as $871 miljoen verdien: dit was die rolprent wat die tweede meeste verdien het in 2001 gemaak het (na Harry Potter and the Philosopher's Stone. Tans is die rolprent nommer 14 op die lys van rolprente wat die wêreldwyd die meeste geld verdien het. Dit het vyf BAFTA's gewen, waaronder ook Beste Rolprent en Beste Regisseur. In 2007 was The Fellowship of the Ring aangewys as nommer 50 op die American Film Institute se lys van 100 beste Amerikaanse rolprente.
[wysig] Plot
Pretbederwerswaarskuwing: Die storielyn of storie se einde volg hieronder.
Die voorwoord, vertel deur Galadriel, wys die Donker Heer Sauron besig om die Een Ring te smee. Met dié Ring kan hy die lande van Middel-aarde verower deur die verknegting van die draers van magiese ringe wat aan individuele van die verskeie rasse gegee is: die elwe, die dwerge en die mense. 'n Laaste bondgenootskap word tussen die elwe en die mense geworm om Sauron en sy magte aan die voet van Mount Doom teen te sit. Die seun van Elendil, Isildur, gryp egter sy pa se swaard en kap na Sauron se hand. Die hou sny Sauron se vingers af, wat hom van die Ring skei en sy magte tot niet maak. Aangesien Sauron se lewe egter tot die Ring gebind is, is hy self nie verslaan tot die Ring self vernietig is nie. Isildur neem die Ring en swig onder die verleiding en beloftes wat die Ring die draer bied: hy weier om dit vernietig, maar word later tydens 'n verrassingsaanvalle deur gedrogte ("orcs") vermoor. Sy liggaam val in 'n rivier en die Ring word verlore.
Twee en 'n half millenniums later word die ring weer gevind deur die skepsel, Gollum, wat dit, danksy die "onnatuurlike lang lewe" wat die Ring bied, vir die volgende vyfhonderd jaar in sy besit het. Die Ring verlaat hom egter en word gevind deur die hobbit, Bilbo Baggins, tot die ontsettenis van Gollum. Bilbo keer terug na sy tuiste in die Shire en die verhaal spring sestig jaar voorwaarts. Tydens sy 111ste verjaardag gee Bilbo die ring aan sy nefie en aangenome erfgenaam, Frodo Baggins. Die towenaar, Gandalf, kom gou agter dat dit die Een Ring is en stuur Frodo na die dorpie, Bree, saam met Frodo se vriend, Samwise Gamgee, met planne om hom binnekort weer daar te ontmoet. Gandalf vertrek na die vesting, Isengard, om met die hoof van sy order, Saruman, te vergader. Saruman openbaar dat die Nazgûl, spookagtige ridders in die diens van Sauron, reeds uit Mordor vertrek het om die Ring te vind en enige een wat dit in sy besit het dood te maak. Saruman openbaar homself ook as 'n bedrieër: hy het 'n volgeling van Sauron geword en neem Gandalf gevange bo-op die toring, Orthanc.
Frodo en Sam verkry die geselskap van twee ander hobbits, Meriadoc Brandybuck (Merry) en Peregrin Took (Pippin). Na 'n noue-onstnapping van een van die Nazgûl bereik hulle die dorpie, Bree, waar hulle 'n Mens ontmoet met die naam Strider. Strider stem in om hulle na Rivendell, die tuiste van die Elwe te neem, aangesien Gandalf nie opgedaag het nie. Tydens die reis oornag hulle op 'n heuwel genaamd "Weathertop", waar hulle aangeval word deur die Nazgûl. Strider probeer die hobbits te beskerm, maar Frodo word ernstig beseer met 'n vervloekte swaard. Dit tog na Rivendell word in allerhaas voortgesit, aangesien Frodo daar eers genees kan word. Hulle ontmoet die elf Arwen en Frodo word in haar sorg oorgelaat. Met die Nazgûl op haar hakke, jaag sy te perd na Rivendell, waar Frodo deur haar vader, Elrond, genees word.
In Rivendell ontmoet Frodo vir Gandalf, wat sy gevangenisneming en ontsnap by Isengard aan Frodo verduidelik. Elrond vergader 'n raad wat moet besluit wat met die Ring sal gebeur. Die Ring kan slegs vernietig word in die vuur (die lawa) van Mount Doom, waar dit gesmee is. Dié berg is in Mordor geleë, naby Sauron se vestiging, Barad-dûr, en dit sal dus 'n baie gevaarlike missie wees. Frodo bied aan om die ring na die berg te neem, terwyl die ander stry oor wie die missie moet aanvaar. Frodo se aanbod word aanvaar en hy word vergesel deur sy hobbit-vriende, Gandalf en Strider, wie blykbaar eintlik Aragorn, die geregtige erfgenaam van die troon van die Mense-koninkryk, Gondor, is. Die Elf, Legolas, en die Dwerg, Gimli, sluit ook by hulle aan, sowel as die Mens, Boromir, die seun van Denethor II, die waarnemer van Gondor.
Die Genootskap begin hul reis, maar hulle word by die berg, Caradhras, stopgesit deur die bose Saruman se towerspreuke. Hulle word geforseer om onder deur die berg te reis deur die Moria-myne. Halfpad deur die myne, gee Pippin per ongeluk hulle posisie weg aan 'n aantal gedrogte. By die Brug van Khazad-dûm het Genootskap 'n ontmoeting met 'n Balrog, 'n antieke demoon van vuur and skaduwee. Gandalf konfronteer die Balrog op die brug, wat die ander toelaat om uit die myne te ontsnap, terwyl Gandalf saam met die Balrog in die peillose diepte onder die brug val.
Die groep vlug na die elfgebied, Lothlórien, waar die heersers van die gebied, Galadriel en haar man, Celebron, hulle beskerm en toevlug bied. Na 'n rustydperk sit die Genootskap hulle reis voort op die Anduin-rivier oppad na Parth Galen. Tydens hulle vertrek gee Galadriel aan elke lid van die Genootskap 'n geskenk, waaronder die Botteltjie van Galadriel, wat sy aan Frodo skenk. Na hulle voet aan wal gesit het by Parth Galen, probeer Bormir die Ring van Frodo neem. Frodo slaag daarin om te ontsnap deur die ring aan te sit en onsigbaar te word. Frodo besef dat die versoeking wat die Ring bied te sterk sal wees vir die res van die Genootskap en besluit om hulle te verlaat en alleen na Mordor te reis. Die Genootskap word deur Uruk-hai-vegters aangeval, maar Merry en Pippin trek hulle aandag af sodat Frodo kan ontsnap. Boromir snel die twee hobbits te hul, maar word dodelik gewond deur die aanvallers se bevelvoerder, Lurtz, en Merry en Pippin word gevange geneem. Aragorn, Legolas en Gimli ontdek 'n sterwede Boromir, wat spyt is dat hy die Ring probeer steel het. Na Boromir sterf besluit die drie om die gedrogte agterna te sit en Merry en Pippin te red. Sam sluit by Frodo aan voordat hy vertrek en die twee sit saam die reis na Mordor voort.
[wysig] Rolverdeling
Viggo Mortensen as Aragorn: Aragorn, ook genoem Strider, is 'n Dúnedain Veldwagter en die erfgenaam van die troon van Gondor. Hy reis saam met die Genootskap op hulle tog na Mordor. Hy is onseker oor sy rol as koning, na die faling van sy voorganger, Isildur, en dié se weiering om die Ring te vernietig. |
|||
Sala Baker is Sauron: Die hoof-vyand en titelkarakter van die verhaal. Hy het die Een Ring geskep in 'n poging om Middel-aarde te verower. Hy verloor egter die ring aan Isildur en is nou op soek daarna om sy heerskappy oor Middel-aarde te verseker. Na die verlies van die ring verloor hy sy fisieke vorm en word spiritueel geïnkarneer as die Oog van Sauron. |
|||
Cate Blanchett as Galadriel, een van die heersers van Lothlórien en 'n magtige Elf, saam met haar man, Heer Celeborn. Sy wys aan Frodo 'n moontlike verloop van gebeure in haar towerspieël een gee aan hom die Lig van Eärendil. |
Elijah Wood was die eerste akteur om gekies te word op 7 Julie 1999.[2] Voor die verfilming begin het op 11 Oktober 1999 het die betrokke akteurs vir ses weke lang swaardgeveg geoefen, asook perdry en hoe om met 'n boot te vaar. Jackson het gehoop dat sulke aktiwiteite die akteurs 'n band sou ontwikkel, wat dan op film sou deurskemer.[3] Gevolgelik het Sean Astin, toe 'n vader van een, homself oor die 18-jarige Wood ontferm.[3] Hulle moes ook oefen om Tolkies se versies korrek te kon opsê.[4]
Stuart Townsend was oorspronklik gekies om die rol van Aragorn te vertol. Peter Jackson het egter agterkom dat hy te jonk was en dat 'n ouer akteur vir die rol benodig word. Die soektog het begin en Viggo Mortensen was binne drie gevind en vir die rol aangestel. Die produksieleier, Mark Odesky, het Mortensen in 'n toneelstuk gesien[5] en dit was Mortensen se seun, 'n groot aanhanger van die boek, wat hom oortuig het om die rol aan te neem.[3] Mortensen het die boek op die vliegtuig gelees en 'n spoedkursus in swaargeveg ondergaan en begin met die verfilming van die toneel by Weathertop.[6] Weg van die kameras het hy steeds sy swaard saam met hom gedra.[3]
[wysig] Vergelyking met bronmateriaal
Pretbederwerswaarskuwing: Die storielyn of storie se einde volg hieronder.
Jackons, Walsh en Boyens het talle veranderings aan die verhaal gebring, in 'n poging om die tempo en karakterontwikkeling vir die rolprentmedium aan te pas. Jackson het gesê dat sy hoof begeerte was om die rolprent hoofsaaklik op Frodo en die Ring te fokus en dat enige iets anders 'n afleiding is.[7] Die voorwoord konenseer die geskiedenis van die verhaal soos deur Tolkien weergegee: die Laaste Bondgenootskap se sewe jaar-lange belegering van die Barad-dûr word verkort tot 'n enkele veldslag, waar Elendil eenvoudige deur Sauron verslaan word. Sauron se nederlaag is vinnige hou van Isildur met sy vader so gebroke swaard, Narsil. In die film ontplof Sauron, alhoewel Tolkien slegs meld dat sy gees vlug.[8] In die boek behou Isildur die Een Ring as 'n herdenking, maar hy word nie deur die Ring korrup gemaak soos in die rolprent nie. Hy word aanbeveel om die Ring te vernietig, maar daar is geen melding van die toneel in die rolprent waar Isildur en Elrond by Mount Doom is en Isildur weier om die Ring te vernietig nie.[9]
Gebeurtenisse in die begin van die boek word in die film gekondenseer of weggelaat. 'n Groot verskil is die feit dat Gandalf nie bewus is van Bilbo se planne om die Shire te verlaat nie. In die boek is daar 'n 17 jaar-lange periode tussen die oomblik wat Gandalf die Ring in Frodo se sorg laat en sy terugkeer om die gravering daarvan te openbaar. Die tydperk word vir tydsduur en speeltyd in die rolprent verkort.[10] In die bronmateriaal spandeer Frodo ook 'n paar maande aan voorbereiding vir sy vertrek na Bree: in die rolprent word dit verkort na een dag, om dramatiese spanning te verhoog. Die verhaal tot en met Frodo en Sam se vertrek vanaf Bag End en hulle ontmoeting met Merry en Pippin is ook in die rolprent verkort. Sommige karakters, soos Tom Bombadil, is geheel en al uitgelaat vir eenvoudiging van die storielyn, asook om plek te maak vir tonele wat die bedreiging van die Nazgûl uitbrei. Dié dele is ook verkort of uitgehaal om die karakter van Saruman voor te stel, aangesien die karakter slegs in terugflitse in die boek verskyn tot en met volume 2, The Two Towers. Die gevangenisneming van Gandalf word ook in die rolprent uitgebrei met 'n vegtoneel tussen Gandalf en Saruman. Saruman se rol word self ook uitgebrei: hy is verantwoordelik vir die sneeustorm op die berg, Caradhras, terwyl 'n bose gees daarvoor verantwoordelik was in die boek.
'n Aansienlike toevoeging aan die rolprent is Aragorn se onsekerheid oor sy rol as koning. Hierdie element is nie in die boek teenwoordig nie: daar beplan Aragorn op die troon op 'n geskikte tydstip te eis. In die boek laat hy die gebreekte swaard, Narsil, opnuut smee sodra hy by die Genootskap aansluit, maar in die rolprent word dit uitgestel tot en met die derde deel, The Return of the King. Hierdie veranderings was alles te danke aan Jackson se vereiste van "karaktergroei": die idee dat elke karakter moet verander of iets leer deur die loop van die verhaal. Die Elf, Arwen, het 'n ook groter rol in die rolprent as in die boek: sy neem die rol van Glorfindel oor in die toneel waar Frodo van die Nazgûl gered word. Die rol van Elrond is ook ander as sy ewebeeld in die boek: in die rolprent twyfel hy aan die krag van die Mens om sonder die leiding van 'n koning te oorleef.
Die gedrukte verhaal, The Fellowship of the Rings, het 'n skielike einde in terme van dramatiese struktuur, siende dat die verhaal, The Lord of the Rings, een verhaal is wat slegs in drie dele uitgegee is. Om 'n klimaks aan die einde van die rolprent te bewerkstellig het Jackson die slagveld geïntroduseer waarin hy ook die nuutgeskepde (en onbenaamde) karakter, Lurtz, vir die eerste keer voorstel. In die boek word die geveg wat tot Boromir se dood lei in terugflitse in die tweede volume verhaal, maar die geveg is na die eerste rolprent verskuif en gebeur in die rolprent se huidige tyd. In 'n poging om die einde meer bevredigend te maak, is Aragorn bewus van Frodo se vertrek, terwyl die Genootskap in die boek in chaos verkeer.
[wysig] Production
Jackson began working with Christian Rivers to storyboard the trilogy in August 1997, as well as getting Richard Taylor and Weta Workshop to begin creating his interpretation of Middle-earth.[11] Jackson told them to make Middle-earth as plausible and believable as possible, to think of Middle-earth in a historical manner.[12]
In November,[12] Alan Lee and John Howe became the primary conceptual designers for the film trilogy, having had previous experience as illustrators for the book and various other tie-ins. Lee worked for the Art Department creating places such as Rivendell, Isengard, Moria and Lothlórien, giving art nouveau and geometry influences to the Elves and Dwarves respectively.[12][13] Though Howe contributed with Bag End and the Argonath,[12][13] he focused working on armour having studied it all his life.[14] Weta and the Art Department continued to design, with Grant Major turning the Art Department's designs into architecture, and Dan Hennah scouting locations.[12] On April 1 1999,[5] Ngila Dickson joined the crew as costume designer. She and 40 seamstresses would create 19,000 costumes, 40 per version for the actor and their doubles, ageing and wearing them out for impression of age.[15]
[wysig] Filming locations
A list of filming locations, sorted by appearance order in the movie:
Fictional Location |
Specific Location in New Zealand |
General Area in New Zealand |
---|---|---|
Hobbiton | Matamata | Waikato |
Gardens of Isengard | Harcourt Park | Upper Hutt |
The Shire woods | Otaki Gorge Road | Kapiti Coast District |
Bucklebury Ferry | Keeling Farm, Manakau | Horowhenua |
Forest near Bree | Takaka Hill | Nelson |
Trollshaws | Waitarere Forest | Horowhenua |
Ford of Bruinen | Arrowtown Recreational Reserve | Queenstown |
Rivendell | Kaitoke Regional Park | Upper Hutt |
Eregion | Mount Olympus | Nelson |
Dimrill Dale | Lake Alta | The Remarkables |
Dimrill Dale | Mount Owen | Nelson |
Lothlórien | Lake Wakatipu | Queenstown |
River Anduin | Rangitikei River | Rangitikei District |
River Anduin | Poet's Corner | Upper Hutt |
Parth Galen | Paradise | Glenorchy |
Amon Hen | Mavora Lakes | Milford Sound |
[wysig] Verwysings
- ↑ "Abbreviations." elvish.org. URL besoek op 2006-08-17.
- ↑ "Offical Frodo Press Release!", The One Ring.net, 1999-07-09. URL besoek op 15 Oktober 2006.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 The Fellowship of the Cast (DVD). New Line Cinema. 2002
- ↑ Sibley, Brian (2001). The Lord of the Rings: Official Movie Guide. Harpercollins, bl. 100-101. ISBN 0-00-711908-9.
- ↑ 5,0 5,1 Brian Sibley (2002). The Lord of the Rings: The Making of the Movie Trilogy. Harpercollins. ISBN 0-00-713567-X
- ↑ Cameras in Middle-earth: Filming The Fellowship of the Ring (DVD). New Line Cinema. 2002.
- ↑ From Book to Screen (DVD). New Line Cinema. 2002.
- ↑ Tolkien, J.R.R. (1981). The Letters of J. R. R. Tolkien. Houghton Mifflin. ISBN 0-618-05699-8.
- ↑ Phil Eskew. "The Fellowship of the Ring." The Nitpicker's Guide to the Lord of the Rings. URL besoek op 18 Maart 2007.
- ↑ Peter Jackson, Fran Walsh, Philippa Boyens (2002): Director/Writers Commentary (DVD). New Line Cinema.
- ↑ Russell, Gary (2003). The Art of the Two Towers. Harper Collins, 8. ISBN 0-00-713564-5.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Sjabloon:Cite video
- ↑ 13,0 13,1 Sjabloon:Cite video
- ↑ Sibley (2001), p.90
- ↑
[wysig] Tito
Josip Broz Tito (7 May 1892 - 4 May 1980) was the leader of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia from 1945 until his death. During World War II, Tito organized the anti-fascist resistance movement known as the Yugoslav Partisans. Later he was a founding member of Cominform but resisted Soviet influence (see Titoism), and became one of the founders and promoters the Non-Aligned Movement. He died on 4 May 1980 in Ljubljana.
He was born in Kumrovec, Croatia, then part of Austria-Hungary, the seventh child of Franjo and Marija Broz. His father, Franjo Broz, was a Croat, while his mother Marija was a Slovenian. He was drafted into the Austro-Hungarian Army and fought in World War I. After the war he joined the Communist Party of Yugoslavia and became involved with the trade union movement. After Nazi Germany invaded Yugoslavia during World War II, Tito lead the Yugoslav anti-fascist resistance movement, known as the Partisans.
The Partisans were eventually victorious over both the Germans and the nationalist Serb Chetniks. After the war, Tito was initially close to the Soviet Union, as a member of the Informbiro, but in 1948 broke with Stalin over economic independence. He was one of the founding members of the Non-Aligned Movement in 1961, along with Gamal Nasser of Egypt, Jawaharlal Nehru of India, Sukarno of Indonesia, and Kwame Nkrumah of Ghana. He died in 1980 in Ljubljana, three days before his 88th birthday.
[wysig] Ranglys
eerste tweede derde vierde vyfde sesde sewende agtste ("agste" - old fashioned) negende ("neënde" - old fashioned) tiende elfde twaalfde dertiende veertiende vyftiende sestiende sewentiende agtiende negentiende twintigste een-en-twintigste twee-en-twintigste drie-en-twintigste vier-en-twintigste vyf-en-twintigste ses-en-twintigste sewe-en-twintigste agt-en-twintigste nege-en-twintigste dertigste een-en-dertigste twee-en-dertigste drie-en-dertigste vier-en-dertigste vyf-en-dertigste ses-en-dertigste sewe-en-dertigste agt-en-dertigste nege-en-dertigste veertigste een-en-veertigste twee-en-veertigste drie-en-veertigste vier-en-veertigste vyf-en-veertigste ses-en-veertigste sewe-en-veertigste agt-en-veertigste nege-en-veertigste vyftigste een-en-vyftigste twee-en-vyftigste drie-en-vyftigste vier-en-vyftigste vyf-en-vyftigste ses-en-vyftigste sewe-en-vyftigste agt-en-vyftigste nege-en-vyftigste sestigste een-en-sestigste twee-en-sestigste drie-en-sestigste vier-en-sestigste vyf-en-sestigste ses-en-sestigste sewe-en-sestigste agt-en-sestigste nege-en-sestigste sewentigste een-en-sewentigste twee-en-sewentigste drie-en-sewentigste vier-en-sewentigste vyf-en-sewentigste ses-en-sewentigste sewe-en-sewentigste agt-en-sewentigste nege-en-sewentigste tagtigste een-en-tagtigste twee-en-tagtigste drie-en-tagtigste vier-en-tagtigste vyf-en-tagtigste ses-en-tagtigste sewe-en-tagtigste agt-en-tagtigste nege-en-tagtigste negentigste een-en-negentigste twee-en-negentigste drie-en-negentigste vier-en-negentigste vyf-en-negentigste ses-en-negentigste sewe-en-negentigste agt-en-negentigste nege-en-negentigste honderdste