Jacob Daniël du Toit
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Jacob Daniël du Toit is gebore in Paarl 1877 en oorlede Pretoria 1953.
Du Toit was beter bekend as Totius. Totius was ‘n Gereformeerde Kerk dominee. Gedurende die Tweede Vryheidsoorlog was hy 'n kapelaan van die Boere. Hy het later ‘n doktorsgraad in teologie aan die Universiteit van Amsterdam gekry en is aangestel as professor van die teologiese skool in Potchefstroom.
Sy literêre nalatenskap sluit in die eerste vertaling van die Bybel en die Psalms in Afrikaans. Onder die skuilnaam Totius het hy gedigte geskryf, meestal oor sy liefde van mens, natuur en die konflikterende ideologie van Britse imperialisme en Afrikaner nasionalisme.
[wysig] Gedigte
Twee van Totius se gedigte:
O, die oggendstond op 'n boereplaas! Die môre-ster het opgegaan; Die haan het op sy beul geblaas; Hom volg sy vrind die kallekoen, Die kraalvee is al moeg gelê; Sy emmer ruis van pure musiek, Maar kyk hoe staan die osse met Die son gaan op, die vee verdwyn. Die mïre smelt weer met die dou, |
Hoe rustig stap hy aan Hoe rustig stap hy aan So stap hy rustig aan Steeds stap hy rustig aan Nog stap hy rustig aan Stap, stap dan rustig aan |
[wysig] Eksterne skakels
- Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden 1951-1953, pag. 145-150
- Trekkerswee, deur Totius. Tekeninge deur J.H. Pierneef. Verkrygbaar by Projek Gutenberg.