Tin

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

50 indiumtinantimoon
Ge

Sn

Pb
Algemeen
Naam, Simbool, Getal tin, Sn, 50
Chemiese reeks swak metale
Groep, Periode, Blok 14, 5, p
Voorkoms silwerige glansende grys
Atoommassa 118.710 (7) g/mol
Elektronkonfigurasie [Kr] 4d10 5s2 5p2
Elektrone per skil 2, 8, 18, 18, 4
Fisiese Eienskappe
Toestand vastestof
Digtheid (naby k.t.) (wit) 7.265 g/cm³
Digtheid (naby k.t.) (grys) 5.769 g/cm³
Vloeistof digtheid teen s.p. 6.99 g/cm³
Smeltpunt 505.08 K
(231.93 °C)
Kookpunt 2875 K
(2602 °C)
Smeltingswarmte (wit) 7.03 kJ/mol
Verdampingswarmte (wit) 296.1 kJ/mol
Warmtekapasiteit (25 °C) (wit)
27.112 J/(mol·K)
Dampdruk
P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k
teen T/K 1497 1657 1855 2107 2438 2893
Atoomeienskappe
Kristalstruktuur tetragonaal
Oksidasietoestande 4, 2
(amfoteriese oksied)
Elektronegatiwiteit 1.96 (Skaal van Pauling)
Ionisasie energieë
(meer)
1ste: 708.6 kJ/mol
2de: 1411.8 kJ/mol
3rde: 2943.0 kJ/mol
Atoomradius 145 pm
Atoomradius (ber.) 145 pm
Kovalente radius 141 pm
Van der Waals radius 217 pm
Diverse
Magnetiese rangskikking geen data
Elektriese weerstand (0 °C) 115 nΩ·m
Termiese geleidingsvermoë (300 K) 66.8 W/(m·K)
Termiese uitsetting (25 °C) 22.0 µm/(m·K)
Spoed van klank (dun staaf) (k.t.) (gerol) 2730 m/s
Young se modulus 50 GPa
Skuifmodulus 18 GPa
Massamodulus 58 GPa
Poissonverhouding 0.36
Mohs se hardheid 1.5
Brinell hardheid 51 MPa
CAS-registernommer 7440-31-5
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van Tin
iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP
112Sn 0.97% Sn is stabiel met 62 neutrone
114Sn 0.66% Sn is stabiel met 64 neutrone
115Sn 0.34% Sn is stabiel met 65 neutrone
116Sn 14.54% Sn is stabiel met 66 neutrone
117Sn 7.68% Sn is stabiel met 67 neutrone
118Sn 24.22% Sn is stabiel met 68 neutrone
119Sn 8.59% Sn is stabiel met 69 neutrone
120Sn 32.58% Sn is stabiel met 70 neutrone
122Sn 4.63% Sn is stabiel met 72 neutrone
124Sn 5.79% Sn is stabiel met 74 neutrone
126Sn sin ~1 E5 j β- 0.380 126Sb
Verwysings

Tin is 'n Chemiese element met die simbool: Sn, vanuit die Latyn: Stannum]].