Ioon

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

'n Eletrostatiese potensiaalkaart van die stikstof ioon (NO3−). Die rooi areas besit minder energie as die geel areas.
'n Eletrostatiese potensiaalkaart van die stikstof ioon (NO3−). Die rooi areas besit minder energie as die geel areas.

'n Ioon is 'n atoom of 'n groep saamgehegte atome wat een of meer elektrone verloor of bygekry het, wat veroorsaak dat hulle 'n positiewe of negatiewe lading kry. 'n Ioon wat slegs uit een enkele atoom bestaan word 'n mono-atomiese ioon genoem. 'n Negatiewe ioon, wat meer elektrone in die elektronskil het as wat dit protone in die atomiese nukleus het, word 'n anioon genoem (omdat dit tot anodes aangetrokke is). 'n Positiefgelaaide ioon, wat minder elektrone as protone besit, word 'n katioon genoem (omdat dit tot katodes aangetrokke is). 'n Poli-atomiese anioon wat suurstof bevat word soms 'n oksi-anioon genoem.