Tony Leon

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Tony Leon
Tony Leon

Anthony James Leon (gebore 15 Desember 1956) is 'n Suid-Afrikaanse politikus en die voormalige leier van die Demokratiese Alliansie, Suid-Afrika se hoof opposisieparty.

Leon het grootgeword in Suid-Afrika in 'n Joodse familie gedurende die Apartheidsera, toe die ANC en ander organisasies wat die swart meerderheid verteenwoordig het, onwettig was. In 1974 het hy die organiseerder vir die Progressiewe Party geword, die meer liberale party van die slegs twee wettige opposisie partye van daardie tyd. In dieselfde jaar is hy verkies tot die Johannesburgse Stadsraad, waar hy die leier van die opposisie geword het.

Hy is geskool by Kearsney College naby Durban voordat hy Regte bestudeer het aan die Universiteit van Witwatersrand, waar hy die President van die Regstudenteraad was en die Adjunk-President van die Verteenwoordigende Studenteraad. Hy het 'n prokureur geword, en in 1986 'n dosent in die Fakulteit van Regte van die Universiteit van Witwatersrand.

In 1989, is hy verkies tot die parlement vir die "Houghton constituency", om die Progressiewe Party se opvolger, die Demokratiese Party te verteenwoordig.

Vanaf 1990 na 1994, was hy die Voorsitter van die DP se Kommissie vir die Handves van Menseregte , en as sulks 'n adviseur vir die Convention for a Democratic South Africa (CODESA) en 'n uitgevaardigde vir die veel-party-onderhandelinge wat gelei het tot die einde van Apartheid en die totstandkoming van 'n veel-party-demokrasie in 1994.

Na die Suid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1994 is Leon weereens verkies tot die parlement in die eerste demokratiese Nasionale Vergadering, en ook as die leier van die Demokratiese Party. Op daardie stadium was die Demokratiese Party beskou as hoofsaaklik 'n kleiner party van blanke liberales, iets vreemds in die eerste veelrassige regering van Suid-Afrika.

Met die tweede algemene verkiesing in 1999 en met die Nuwe Nasionale Party wat slegs 28 setels (minder as die 82 in 1994) verseker, het Leon die leier van die opposisie in Suid-Afrika geword, sienende dat die DP 38 setels verower het.

Na die 2004 algemene verkiesing, het die Demokratiese Alliansie hul steun met 2,8% vermeerder, en so het die ANC se steun ook met 3,3% toegeneem. Hierdie toenames het ten koste van die drie van die vyf ander kleiner opposisie partye geskied, met slegs die Onafhanklike Demokrate - 'n nuweling op die Suid-Afrikaanse politieke sfeer - wat 'n noemenswaardige toename in stemme verwerf het.

Leon het 'n stewige mediabeeld gebou as die opposisieleier, deurdat hy die ANC-regering effektief gekritiseer het onder Nelson Mandela, en selfs nog meer onder sy opvolger Thabo Mbeki, omdat die ANC nie daarin slaag om Suid-Afrika se groot probleme van armoede, werkloosheid en die VIGS-pandemie te hanteer nie. Alhoewel hy sommige van die party se lojale liberale ondersteuners verdryf het deurdat hy die doodstraf, Geneties-gemanipuleerde voedsel en Eskom se korrelbedreaktor voorstaan.

Op Saterdag, 6 Mei 2007, tree Leon af as die leier van die Demokratiese Alliansie. Hy word opgevolg deur Helen Zille.

[wysig] Eksterne skakels

Ander tale