Enceladus (maan)
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Enceladus is die sesde grootste natuurlike satelliet van die planeet Saturnus. Die maan is in 1789 ontdek deur William Herschel. Enceladus was in Griekse mitologie een van die Titane wat verslaan en onder die Etna begrawe was deur Athene.
Enceladus se oppervlak weerspieël amper alle sonlig. Die maan het ook die grootste albedo in ons sonnestelsel (> 0.9). Die gevolg is 'n gemiddelde temperatuur van -201 °C. In 2005 is daar geisers op Enceladus ontdek wat waterdamp tot 'n hoogte van amper 500 km uitspoeg.
Dit was op 9 Maart, 2006 bevestig dat die Cassini-ruimtetig die aanwesigheid van vloeibare water waargeneem het.
[wysig] Verkenning van Enceladus
Voyager 2 het die eerste duidelike beelde van Enceladus van vanuit die ruimte geneem. Voyager 1 kon Enceladus slegs van 'n groot afstand in December 1980 waarneem, maar in Augustus 1981 het Voyager 2 die moontlikheid gehad om beelde met 'n veel hoër resolusie as Voyager 1 te neem, en was die oppervlak van Enceladus ook vir die eerste keer van naby gesien.
Die volgende gedetailleerde verkenning het eers weer op 30 Junie, 2004 begin, met die arrivering van die Cassini-ruimtetuig. Na aanleiding van 'n bestudering van die foto's van Enceladus deur Voyager 2, het die beplanners van die Cassini-missie Enceladus as 'n top-prioriteit gesien. Daar word talle "gemikte" benaderings beplan, wat Cassini tot ongeveer 175 km van die oppervlak sal bring, en 'n paar "ongemikte" benaderings, waar Cassini op 'n afstand van 100 000 km van die oppervlak sal wees.