Lunik-sending

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Lunik-3
Lunik-3

Lunik 1 tot Lunik 3 is die name van die drie Sowjetse maankapsules van die sogenaamde eerste reeks, wat na aanleiding van die eerste Sowjetse satelliet Sputnik so vernoem is. Amptelike Sowjetse media verwys na die drie kapsules as

  • "Kosmiese raket" (Lunik-1),
  • "Sowjetse kosmiese raket 2" (Lunik-2) en
  • "Outomatiese interplanetêre stasie" (Lunik-3).

Lunik-2 is die eerste ruimtetuig wat op 13 September 1959 op die oppervlakte van die maan land.

Alhoewel Lunik-3 as gevolg van tegniese probleme in 'n wentelbaan om die son beland, lewer die ruimtetuig waardevolle gegewens vir die ontleding van die aardse straling en bewys die bestaan van die sonwind. Sy belangrike bydrae tot die verkenning van die maan is fotografieë van die maan se agterkant, wat in Oktober 1959 geneem is.

Die maankapsules van die tweede reeks ruimtetuie kry die naam Luna.

'n Aantal ander sendings tussen September 1958 en April 1960 het misluk, sonder dat die Sowjetunie verslag gegee het oor hierdie projekte.

Ander tale