Андрэй Альгердавіч
From Вікіпедыя
Андрэй Альгердавіч, Андрэй Полацкі (~1320 – 12 жніўня 1399), князь пскоўскі, князь полацкі (1348 – 1387), некаторы час вялікі князь полацкі і вялікі князь рускі. Старэйшы сын Альгерда.
Быў абраны пскавічамі пскоўскім князем, але хутка пакінуў Пскоў, бо быў абраны полацкім князем замест свайго дзядзькі Нарымонта-Глеба. Замест сябе ў Пскове пакінуў намесьнікам Юрыя Вітаўтавіча, магчыма свайго стрыечнага брата, пасля гібелі Юрыя ў бітве з лівонскімі рыцарамі пскавічы абралі сабе іншага князя, бо былі незадаволеныя адсутнасцю Андрэя ў Пскове.
Пасля смерці Альгерда па яго тэстаменце вялікім князем літоўскім стаў Ягайла. Андрэй спачатку быў у саюзе з Кейстутам супраць Ягайлы, пасля смерці Кейстута абвясціў сябе вялікім князем полацкім, а пасля вялікім князем рускім са сталіцай ў Полацку. Аднак пад ціскам Ягайлы вымушаны быў падацца з Полацку ў Маскву.
Андрэй Полацкі браў удзел у сутычках маскоўцаў з татарамі, у тым ліку ў пераможнай бітве на рацэ Вожы (1378). Таксама удзельнічаў у Кулікоўскай бітве (1380), дзе ўзначальваў правы фланг маскоўскага войска.
Пасля склаўшы саюз з Лівонскім ордэнам, назваўшы лівонскага магістра бацькам і дарагім сябрам, такім чынам прызнаўшы сябе яго васалам, вярнуўся ў Полацак. Праз нейкі час быў захоплены Ягайлам і зняволены ў адным з замкаў у Польшчы. Адтуль быў вызвалены на просьбу Вітаўта.
Загінуў у 1399 годзе ў бітве на рацэ Ворскле разам з братам Дзмітрыям і шматлікімі іншымі князямі.