Елка
From Вікіпедыя
ЕЛКА (лац. Picea), род вечназялёных аднадомных дрэў сямейства хваёвых. Каля 45 відаў.
Вышыня дрэў 30-35 м, часам да 50 м дыяметр да 120 см. Крона густая, конусападобная. Ігліца цёмна-зялёная, чатырохгранная, радзей, пляскатая, завостраная. Жаночыя шышкі выцягнутыя, яйкападобныя, выспявабць у год цвіцення; мужчынскія шышкі дробныя.
Ценевынослівае дрэва. Жыве да 300-500 гадоў і больш.
На Беларусі расце елка еўрапейская, або звычайная, якая ўтварае яловыя лясы. У садах, парках, лясгасах інтрадукавана больш за 10 відаў; найбольш пашыраныя: елка калючая, канадская, або белая, сербская, сібірская, аянская, карэйская.
Елка выкарыстоўваецца ў будаўніцтве, цэлюлознай прамысловасці, для вырабу некаторых музычных інструментаў. Большасць відаў выкарыстоўваюцца таксама як дэкаратыўныя дрэвы.