Трагедыя на Нямізе
From Вікіпедыя
Трагедыя на Нямізе (30 мая 1999) — масавая таўкатня напрыканцы піўнога свята ў Мінску.
Хаваючыся ад дажджу ў пераходзе да станцыі метро “Няміга”, у таўкатні загінулі 53 чалавекі, яшчэ больш як 250 пацярпелі. Бальшыня загінулых – маладыя людзі ва ўзросце ад 14 да 20 гадоў.
Адразу пасля трагедыі ў краіне быў абвешчаны трохдзённы траўр.
Першы час за трагедыю ўлады часткова прынялі адказнасць на свой адрас. На распараджэнне Гарвыканкаму сталіцы і мясцовых выканкамаў цягам двух гадоў сваякам загінулых далі права бясплатнага праезду ў грамадскім транспарце, набыцця бясплатных лекаў і вызвалення ад аплаты камунальных паслугаў. Аднак у 2002-м прэзідэнцкай пастановай льготы былі скасаваныя.
Доўгі час пасля трагедыі падземны пераход быў своеасаблівым месцам паломніцтва для блізкіх сяброў і родных загінуўшых: людзі вешалі на сценах партрэты, іконы, тэксты малітваў, распальвалі свечкі ў памяць аб ахвярах.
На месцы трагедыі, ля ўваходу на станцыю метро "Няміга", 30 траўня 2002 быў усталяваны помнік у выглядзе 53 руж, раскіданых па метафарычных прыступках, а таксама малая каплічка з праваслаўным крыжом, унутры каторай змешчаны звесткі аб нагодзе для яе ўсталявання.