Аблога Родасу (1522)

From Вікіпедыя

АБЛОГА РОДАСУ (1522), аблога крэпасці на в. Родас, якая належала Ордэну гаспітальераў, войскамі Атаманскай Турцыі (26.6 — снежань 1522).

Змест

[правіць] Перад падзеямі

У 1-й чвэрці 16 ст. Турцыя дасягнула піку сваёй магутнасці пры ўладаранні султана Сулеймана. Тымчасам, ордэн гаспітальераў працягваў сур'ёзна перашкаджаць Турцыі у Эгейскім моры і Усходнім Міжземнамор'і. Каля 1521 стала ясным, што новая атака на сядзібу Ордэна — в. Родас, не прымусіць сябе чакаць.

[правіць] Сілы бакоў

[правіць] Атаманская Турцыя

Каля 200 тыс. чал., вялікі флот.[1]

Камандаванне — султан Сулейман.

[правіць] Ордэн гаспітальераў

Каля 2000 абаронцаў, рыцараў і слугаў Ордэну.

Камандаванне — гросмайстар Піліп Вілье дэ л'Іль Адам.

[правіць] Аблога

Турэцкія войскі высадзіліся на Родасе 26.6.1522. Падобна як пры аблозе 1480 году, абложнікі мелі магутную артылерыйскую падтрымку, абаронцы з'яўлялі выдатную інжынерную падрыхтоўку ў абароне. Штурмы і абстрэлы працягваліся каля сямі месяцаў.

Лічыцца, што канцлер Ордэна, Андрэа д'Амарал, які быў у варожых адносінах з гросмайстрам, меў сувязь з туркамі, у лістападзе 1522 ён быў абвінавачаны ў гэтым і пакараны смерцю.[2]

Перад лістападам 1522 туркі мелі вялізныя страты, але і Ордэн страціў больш за 10% сваіх лічэбна слабых войскаў. У снежні 1522 султан Сулейман прапанаваў вельмі ганаровыя ўмовы здачы крэпасці. Большасць насельніцтва востраву і некаторыя з рыцараў падтрымлівалі ідэю ганаровай здачы, і, пасля некалькіх асабістых сустрэч з Сулейманам, гросмайстар дэ л'Іль Адам згадзіўся з умовамі султана. Крэпасць і востраў былі здадзены.

[правіць] Пасля падзей

Рыцары, разам з многімі з насельніцтва Родасу, пакінулі востраў з усёй сваёй зброяй і здабыткам, але мусілі пакінуць на востраве свае гарматы. У цікавым павароце падзей англійскі кароль Генрых VIII зафундаваў рыцарам новыя гарматы. Гэта было яшчэ да нацыяналізацыі маёмасці англійскай царквы.


Гл. таксама: Аблога Родасу (1480), Аблога Мальты (1565).


  1. Цалкам магчыма, што колькасць турэцкага войска была перабольшана сучаснікамі. Eric Morse. Crusader knights, Turks and Byzantines. — Toronto, 2003. с. 9.
  2. Паводле сучаснікаў, ён так і не прызнаўся ў гэтым.