Ստեփանոս

Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ստեփանոս (ծննդյան և մահվան թթ. անհայտ), XIII դարի վերջիև XIV դարի սկզբի հայ գրիչ և մանրանկարիչ, Վասպուրական մանրանկարչության դպրոցի ներկայացուցիչ։ Ապրել և ստեղծագործել է Բզնունյաց գավառի Արճեշ քաղաքում, աշակերտել ծաղկող և դպիր Խաչատուր քահանային։ Ստեփանոսի երկու ձեռագիր Ավետարաններ պահպանվում են Երևանի Մ.Մաշտոցի անվան Մատենադարանում։ Ավելի ամբողջական է 1303–ի ձեռագիրը, չնայած հետագա վերանորոգման ժամանակ խախտվել է թերթերի դասավորությունը։ Նկարների թեմատիկ շարքն ու պատկերագրությունը առնչվում է X-XIդդ. ավանդների հետ, մանավանդ՝ «Տեմպիետոյի» մետիվի և համաբարբառի աղյուսակների դասավորությունը յոթ էջի վրա։ Ստեփանոսի արվեստին բնորոշ է ճկուն և արտահայտիչ գծանկարը, որը երբեմն հյութեղ, երբեմն՝ թափանցիկ գունահատվածների հետ ստեղխում է կենդանի շարժում՝ որոշ նյութականություն հաղորդելովկերպարին։