Հովիկ Ներսիսյան

Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Հովիկ Ներսիսյան (ծ. 1921 թ.)– պարսկահայ բանասեր և հայագետ է։

[խմբագրել] Կենսագրություն

Հովիկ Ներսիսյանը ծնվել է 1921 թ. Իրանում։ Վկայված Թեհրանի և ապա Գլազգոյի (Անգլիա) ֆակուլտետներից։ Գերադասելով զինվորական կյանքը, հաճախում է Իրանի զինվորական ակադեմիան (համալսարանը)։ Շահում շրջանավարտների առաջնությունը և թագավորի կողմից պարգևատրվում թրով, ընտրվում թագավորական գարդի սպա, ստանում աջուդանական շքափոկ (վաքսիլ) թագավորի կողմից, պարգևատրվում է «Գիտություն» շքանշանով։ 1948 թ. հրաժարվում է բանակային ծառայությունից։ 1991 թ. ընտրվում է Նյու Յորքի Գիտությունների Ակադեմիայի իսկական անդամ։

[խմբագրել] Աշխատությունները

Բանասիրական բազմաթիվ պարսկերեն և հայերեն հոդվածների հեղինակ է։

2000 թ. տպագրվել է նրա հոդվածների ընտրանին։

2003 թ., 1750 թվից Ներսիսյանների Տոհմածառին նվիրված 8-րդ դարի Հայաստանի իրադարձություններին, Մուշ, Կարին և Համադան քաղաքների պատմության և ավել քան 1800 անուններ մի տոհմում։

2004 թ. «Հայերի Բռնագաղթն ու Բավարիացիների Հայկական Ծագումը» ուսումնասիրությունը։

2006 թ. ընթերցողի դատին է ներկայացրել իր 5-րդ գիրքը «Հայկական Լեռնաշխարհը Ըստ Զրադաշտն ու Իր Ավեսթան» խորագրով, որը նախատեսված է ինչպես արևելագետների, այնպես էլ գիտական լայն շրջանակներիհամար։