Ամանոր (երկիմաստության փարատում)

Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ամանորը (հին հայերենում` "նոր տարի"), հայկական դիցարանում նոր տարին անձնավորող, «նոր պտուղների ամենաբեր» համարվող աստվածն էր։ Նրա տոնն ու պաշտամունքը կատարվում էին հայկական նոր տարվա օրերին՝ Նավասարդին, որ հին տոմարով համընկնում էր հուլիսի վերջերին և օգոստոսի սկզբերին՝ տարվա այն ամիսներին, երբ հասունանում էին մրգերն ու պտուղները։ Նավասարդյան տոնախմբությունները հատկապես մեծ համաժողովրդական շուքով ու ցնծությամբ տեղի էին ունենում հեթանոսության կենտրոններից մեկում՝ Բագավանում: