Գիշերամայր
Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
ԳԻՇԵՐԱՄԱՅՐ, գիշերային խավարն անձնավորող պառավ վհուկներ, սև օձեր հմայողներ։ Նրանք արևի և լույսի թշնամիներն են, որ աշխարհի ստեղծման օրից հետապնդում են արևին, բայց բնավ չեն կարողանում նրան հասնել կամ բռնել։ Երբ երեկոն իջնում է՝ նրանք սարերի տակից դուրս են գալիս մեր աշխարհը, որ բռնեն արևին, բայց արևն արդեն մայր մտած է լինում, և միայն վերջալույսի ցոլքերն են աշխարհը լուսավորում։ Այդ պահին նրանք մեկ բերան փչում են, և մութը պատում է ամբողջ աշխարհը։ Պառավ գիշերամայրերը ձեռներին սև օձեր բռնած սկսում են դեսուդեն վազել. մտնում են սարերը, քարերը, անտառները, տները՝ կարծելով, թե արևն այնտեղ է թաքնվել։ Երկար որոնելով ու չգտնելով արևին՝ նրանք մտնում են ավերակ ջրաղացներն ու ցամաքած հորերը, որոնք իրենց սովորական ուղիներն են դարձել, և դրանց միջով անցնում են գետնի տակ ու ծովերի հատակը՝ արևին փնտրելու։ Հենց այդ պահին արևելքում շառագունում է արշալույսը, լուսանում, և արեգակը գետնի տակից բարձրանում է երկինք։