Գևորգ Չաուշ
Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
![]() |
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիփեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |
Գևորգ Չաուշ | |
Գևորգ Արոյի Ղազարյան | |
![]() հայդուկապետ |
|
Ծննդյան օր՝ | 1870 (1871) |
Ծննդավայր՝ | Մըկթենք, Բսանաց, Սասուն |
Վախճանի օր՝ | 1907 |
Վախճանի վայրը՝ | Սոլուխ, Մուշ |
Գևորգ Չաուշ (Գևորգ Չավուշ, Գևորգ Արոյի Ղազարյան), հայ ազգային ազատագրական շարժման հերոս, ֆիդայի (1870 կամ 1871 - 1907): Ծնվել է Սասունի Բսանաց գավառի Մըկթենք գյուղում: Սովորել է Մշո Առաքելոց վանքի դպրոցում: Եղել է Հալեպում, որտեղից 1890-ին վերադառնալով միացել է Հարություն Պոյաջյանի մարտական խմբին: Մասնակցել է Սասունի 1891-1893-ի ինքնապաշտպանական կռիվներին և 1894-ի հերոսամարտին: 1894-ի սեպտեմբերին ձերբակալվել է թուրքական իշխանությունների կողմից և դատապարտվել 15 տարվա ազատազրկման: 20 ամիս անց նրան հաջողվել է փախել Սասուն: 1896-ին ծանոթացել է Անդրանիկի հետ, զինակցել նրան: Մասնակցել է Բերդակի և Առաքելոց վանքի կռիվներին (1901), 1904-ի Սասունի ապստամբությանը, ղեկավարել Իշխանաձորի և Տալվորիկի կռիվները: Գևորգ Չաուշի մարտական խումբը Կարսում, Աստղում, Արքավանքում և այլուր հերոսական մարտեր է մղել թուրքական գերազանցող ուժերի հետ: 1907թ. մայիսի 7-ին թուրքական զորքերին հաջողվել է շրջապատել Գևորգ Չաուշի զորաջոկատը Մշո դաշտի Սոլուխ գյուղում, որտեղ և նա զոհվել է անհավասար մարտում` Սոլուխի կամուրջի (Մուրադ գետ) վրա:
Գևորգ Չաուշը համիդյան արյունոտ վարչակարգի դեմ ոտքի ելած հայ ֆիդայական շարժման առաջին սերնդի ակնառու դեմքերից է, իր ժողովրդի ազատագրման գործին նվիրված անձնազոհ մարտիկ: Հայ ժողովուրդը բազմաթիվ երգեր է հյուսել նրա մասին: