Թամար
Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թամար, (մոտ XIIդ. 60-ական թթ. կես–1213), Վրաստանի թագուհի 1184–ից (1178–ից գահակիցը հոր Գեորգի III)։ Գահակալության առաջին տարիներին ֆեոդալական ավագանին հանդես է եկել թագավորական իշխանության սահմանափակելու պահանջով։ Թագուհին թեև պահպանել է օրենսդրական և գործադիր իրավունքները, սակայն զրկվել է պետական հարցերը միանձնյա լուծելու հնարավորությունից։ Թամարի օրոք վրացական պետությունը հասել է իր հզորության ու ծաղկման գագաթնակետին։ Պետության և անձամբ թագուհու նեցուկն են դարձել Սարգիս Զաքարյանը և նրա որդիներ Զաքարեն ու Իվանեն։ Նրանք գլխավորել են պայքարը կենտրոնախույս ավագանու և արտաքին թշնամիների դեմ։ 1195-ին վրացական և հայկական զորքերը Զաքարե Երկայնաբազուկի հրամանատարությամբ պարտության են մատնում Ատրպատականի աթաբեգ Աբուբեքրին ու նրա դաշնակիցներին։ Թամարի թագավորության տարիները Վրաստանում և Հայաստանում նշանավորվել են շինարարական ծավալուն գործնեությամբ, մշակույթի առաջընթացով։ Թամարը 1185–ին ամուսնացել է իշխան Անդրեյ Բոգոլուբսկու որդու՝ Յուրիի հետ, երկրորդ անգամ 1189–ին՝ ալանական արքայորդի Դավիթ Սոսլանի հետ։