Երկրաֆիզիկա

Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Երկրաֆիզիկան (երբեմն ընդունված է ասել՝ գեոֆիզիկա) երկրաբանական գիտությունների ճյուղ է, որն ուսումնասիրում է երկրի ֆիզիկական հատկությունները քանակական մեթոդներով, ինչպիսին են, օրինակ՝ սեյսմիկ, էլեկտրոմագնետիկ և ռադիոակտիվության մեթոդները։ Սկզբնական շրջանում հանդիսացել է երկրաբանության գլխավոր ենթաճյուղերից մեկը, սակայն ակտիվ զարգացման հետևանքով այն ձեռք է բերել անկախ գիտության կարգավիժակ։

Երկրաֆիզիկա գիտությունը ունի հետևյալ ճյուղերը.

  • Սեյսմոլոգիա (երկրաշարժեր)
  • Ծանրության ուժ և երկրաբաշխություն (Եկրագնդի ծանրության ուժը և երկրի չափն ու ձևը)
  • Մթնոլորտաբանություն, որն ընդգրկում է.
  • Մթնոլորտային էլեկտրականություն և երկրային մագնիսականություն (including ionosphere, Van Allen belts, telluric currents, Radiant energy, etc.)
  • Meteorology and Climatology, which both involve studies of the weather.
  • Aeronomy, the study of the physical structure and chemistry of the atmosphere.
  • Geothermometry (heating of the Earth, heat flow, volcanology, and hot springs)
  • Hydrology (ground and surface water, sometimes including glaciology)
  • Physical oceanography
  • Tectonophysics (geological processes in the Earth)
  • Geodynamics (numerical study of the inner Earth)
  • Exploration and engineering geophysics
  • Geophysical Engineering
  • Glaciology
  • Petrophysics
  • Applied geophysics
  • Mineral Physics
  • Engineering geology