Գալուստ Խանենց

Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Գալուստ Խանենց (Խանյան) (1910 թ.-1998 թ.)– իրանահայ գրող է։

Ծնվել է Թեհրանում 25 հունվար 1910 թվականին։ Ուսումը եղել է տեղական դպրոցներում և Լիսե Սան Լուի ֆրանսիական դպրոցում։ Հետագայում աշակերտել է ճարտարապետ Մարգար Էլգալի մոտ և ուսանել է ճարտարապետություն նրա դասընթացներում, նա ստացել է պատվո նշան ժամանակակից Թագավորից իր կրած նեղությունների համար Գոլեստան պալատի Նորոգման համար։

Նա մանուկ հասակից զբաղվել է գրականությամբ, հրատարակված ունի ութը չափածո հատորներ` «Ամբողջ Սրտով», «Հրաշալի Զորություն», «Բարև Քեզ Մարդ», «Հայ Ժողովրդի Վերածնունդը», «Լուսամուտը», ինչպես և պարսկերենի թարգմանված` «Հրաշալի Զորություն» և «Բարև Քեզ Մարդ» հատորները։

Գալուստ Խանենցը եղել է «Նոր Էջ» գրական խմբակցության հիմնանդամներից, այս խումբը 1935 թվին հրատարակեց իր առաջին հատորը «Նոր Էջ» անունով, որպես «ժողովածու Իրանահայ երիտասարդ գրողների»։

Գալուստ Խանենցը քանիցս մեծարանքի է արժանացել Հայաստանյան և արտասահմանյան մի շարք կազմակերպությունների կողմից։ Նաև շնորհվել է երեք գրական մրցանակներ, Խանենցի ստեղծագործությունների արժեքավորումը տվել է Թորոս Թորմանյանը, նրան նվիրած (Հալեպում հրատարակած) իր «Մարդերգակ Բանաստեղծը» գրքի մեջ։

Գալուստ Խանենցը մահացել է 1998-թ հունիս 4-ինԹեհրանում։