Կուլմինացիա

Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Կուլմինացիա (լատ. ծուլմեն– գագաթ), սյուժեի հիմնական մասերից մեկը, գեղարվեստական երկում գործողությունների զարգացման բարձրակետը, ամենալարված աստիճանը, որին հաջորդում է հանգույցի լուծումը: Կուլմինացիան հատկապես ցայտուն է սյուժետային ուժեղ բախումներով երկերում (Դերենիկ Դեմիրճյանի «Վարդանանք» պատմավեպում Ավարայրի ճակատամարտը, Շիրվանզադեի «Պատվի համար» դրամայում այն տեսարանը, երբ Էլիզբարովն այրում է փաստաթղթերը):

[խմբագրել] Աղբյուր

  • Հայկական սովետական հանրագիտարան