Կուլմինացիա
Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կուլմինացիա (լատ. ծուլմեն– գագաթ), սյուժեի հիմնական մասերից մեկը, գեղարվեստական երկում գործողությունների զարգացման բարձրակետը, ամենալարված աստիճանը, որին հաջորդում է հանգույցի լուծումը: Կուլմինացիան հատկապես ցայտուն է սյուժետային ուժեղ բախումներով երկերում (Դերենիկ Դեմիրճյանի «Վարդանանք» պատմավեպում Ավարայրի ճակատամարտը, Շիրվանզադեի «Պատվի համար» դրամայում այն տեսարանը, երբ Էլիզբարովն այրում է փաստաթղթերը):
[խմբագրել] Աղբյուր
- Հայկական սովետական հանրագիտարան