Լևոն Խաչերյան
Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լևոն Խաչերյան (ծ. Նիկոսիա ք., 1924-2007 թ.) — հայ անվանի հայագետ և լեզվաբան։
Անվանի հայագետի գիտական ուսումնասիրությունների կենտրոնում հայոց վանքերն էին, գիտնական վարդապետների կյանքի ու հոգևոր գործունեության ուսումնասիրությունը, նաև գրաբարի, միջին հայերենի և արդի հայոց լեզվի քերականությունը, հայոց լեզվի պատմության հանգուցային հարցերը:
Նա հեղինակ է տասնյակից ավելի գիտական աշխատությունների, հարյուրավոր հայագիտական հոդվածների, մասնակցել է միջազգային գիտաժողովների:
Նա ծնվել էր 1924 թվականին, Կիպրոսի Նիկոսիա մայրաքաղաքում, հետո տեղափոխվել Սիրիա, Լիբանան, ապա նորից Կիպրոս, որտեղ 1946 թվականին միացել էր հայրենադարձների քարավանին և եկել Հայաստան: Աշխատել է Մատենադարանում, դասախոսել ԵՊՀ–ում: Անխնա քննադատում էր Հայաստանը լքողներին, սակայն 1981 թ. ինքը մեկնեց հայրենիքից և հաստատվեց Մ. Նահանգներում, որտեղ հրատարակեց մի քանի ստվար հատորներ: Մահացել է 2007 թ.–ի Ապրիլի 19-ին։
[խմբագրել] Աղբյուր
«Ազգ» Օրաթերթ [1]