Սուրեն Աբրահամյան
Վիքիփեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Սուրեն Աբրահամյան ( ծ․ է 1907 թ․-ին) - Ռամկավար Ազատական կուսակցության վետերան անդամ, Վանի հերոսական պաշտպանության ականատես, գրող։
Բովանդակություն |
[խմբագրել] Կենսագրություն
Ծնվել է 1907 թվին Լեզք գյուղում (Վանից 3 մղոն հեռու)։ Հայոց Ցեղասպանության տարիներին եղել է Վանի հերոսական պաշտպանության ականատես։
Հայոց ցեղասպանության հուշերը ուղեկցել են նրան գիտակցական կյանքի ամբողջ ընթացքում:Հայոց ցեղասպանությանը վերաբերող բազմաթիվ նամակներ է ուղղել ամերիկյան կառավարության և մամուլի ներկայացուցիչներին: Դրանցով, նաև բազմաթիվ հրապարակային ելույթներով և հարցազրույցներով նա հետապնդել է Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը օտարների կողմից: Ավելին, հետ չմնալով ժամանակից` նա բացել է նաև ինտերնետային կայք (ArmenianGenocideSurvivor.com) հատուկ այդ նպատակի համար:
Խորապես տպավորիչ է 1926-ին Դետրոյթի Սենթրըլ հայսքուլի ավստրիական տարեգրքում տպագրված նրա «Ազատության ճանապարհին» էսսեն, որտեղ ընդամենը հինգ տարի առաջ Մ. Նահանգներ ոտք դրած պատանին (նա 14 տարեկան է եղել այդ ժամանակ), որ բոլորովին անգլերեն չգիտեր, լեզվի գերազանց իմացությամբ ներկայացնում է Վանի հերոսական մարտերը անզուգական նկարագրություններով և ավարտում էր շարադրանքը հետևյալ բառերով.
«Կեսգիշերը վաղուց անցել էր, և մենք հեռացել էինք հովտից: Բայց մաքուր, զով և խաղաղ մթնոլորտում մեզ դեռևս հետապնդում էին հրաձգության արձագանքները, որոնց ժամանակ առ ժամանակ գալիս էին միախառնվելու մահացող և վիրավոր մարդկանց վերջին հոգոցներն ու հառաչանքները, լքված երեխաների լացն ու տնքացող մայրերի ապարդյուն կանչը: Դրանք կարծես մեզ գոտեպնդում էին, որ շարունակենք մեր ճանապարհը դեպի ԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, որպեսզի կարողանայինք մեր վրեժը լուծել»:
[խմբագրել] Հրատարակությունները
«Վանից Դետրոյթ. Հայկական ցեղասպանությունից մազապուրծ» և «Հուշագրություն Արմենուհու և Ամիրյան ընտանիքի մասին» կենսագրական գրքերի հեղինակն է։ 2007 թվականին հրատարակվել է նաև Աբրահամյանի երրորդ գիրքը՝ «Հարյուրամյա ճանապարհորդությունը»։ Այն բաղկացած է 12 գլուխներից. «1915 թվի մի մասունք Վանից», «Իմ պատմությունը: Հարյուր տարի», «Մտորումներ իմ կենսագրության («Վանից Դետրոյթ» գրքի) վերաբերյալ», «Տեր Ստեփանյանները, Մելիքյանները և մայրիկս», «Այց Հայաստան», «Այց Լեզք գյուղ», «Ավարտական խոսք՝ ազատության ճանապարհին», «Ելույթներ Հայոց ցեղասպանության շուրջը», «Երկու ելույթ ցեղասպանության մասին», «Նամակներ քաղաքագետներին և մամուլին», «Րաֆֆու գիրքը՝ «Հատկանշական վերածնունդ: Դետրոյթաբնակ հայերի վաղ պատմությունը» և «Հուշագրություն Արմենուհու և Ամիրյան ընտանիքի մասին» գրքի վերաբերյալ մտորումներ»: Գիրքն ունի պատմական և ուսուցողական մեծ արժեք: