NGC 2080

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Date vum NGC 2080
Den Emissiounsniwwel NGC 2080 Foto vum Hubble-Weltraumteleskop.
Den Emissiounsniwwel NGC 2080 Foto vum Hubble-Weltraumteleskop.
Stärebild Dorado
Positioun (Äquinoktium: J2000.0)
Rektaszensioun 5h 39m 45,82s
Deklinatioun -69° 38' 38,8"
Erschäinungsbild
Niwweltyp Emissiounsniwwel (H-II-Gebitt) mat oppenem Stärekéip
Schäinbar Hellegkeet (visuell) 10,42 m
Schäinbar Hellegkeet (blau)
Schäinbaren Duerchmiesser
Flächenhellegkeet
Ioniséierent Quell
Bezeechnung (NGC 2080)
Typ energieräich Stäre vum agebettenem Stärekoup
Physikalesch Daten
Gehéiert zu der Grouss Magellanesch Wollek (N160-Komplex)
Distanz 168.000 Liichtjoer
Absolut Hellegkeet
Absoluten Duerchmiesser 50 Liichtjoer
Mass
Katalogbezeechnungen
NGC 2080, LMC N160A, ESO 57-EN12, PKS 0540-695, h 2950 , GC 1278

Den NGC 2080 ass een Emissiounsniwwel mat engem agebettenem oppen Stärekéip am Stärebild Dorado, dee ronn 168.000 Liichtjoer vun der Äerd ewech läit. De NGC 2080 befënnt sech an der grousser Magellanescher Wollek, enger Begleetgalaxis bun eiser Mëllechstrooss a steet ronn 30' südlech vum bekannten Tarantelniwwel (30 Doradus) um Himmel. Hie gëtt wéinst sengem Glach och Ghost Head Nebula oder zu däitsch Geisterkopf-Nebel genannt. Als H-II-Gebitt ass de Niwwel och ënnert der Bezeechnung (LMC) N160A bekannt. Seng zwee Aen (N160A1 an N160A2) ginn duerch Blosen aus Waasserstoff a Sauerstoff gemaach (sougenannten High Excitation Blobs, HEBs), hannert deenen sech masseräich Stäre verstoppen.

[Änneren] Entdeckung

Den Emissiounsniwwel NGC 2080 gouf am Dezember 1834 vum engleschen Astronom John Herschel entdeckt.

[Änneren] Um Spaweck