Joseph Kutter
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
De Joseph Kutter, gebuer den 12. Dezember 1894 an der Stad Lëtzebuerg, an do gestuerwen den 2. Januar 1941, war ee vun deene bedeitendste lëtzebuergesche Moler.
Als Jong vun engem Photograph wiisst hien an der Stad op, wou en an de Kolléisch an an d'Handwierkerschoul geet, well een do zeechnen a mole léiere konnt. Vun 1911 bis 1914 huet hien op de Kunstgewerbeschulen vu Stroossbuerg a München studéiert, an 1916 zu Köln Glasmolerei. 1918 ass hien nees fir e puer Méint zu München op der Akademie, a bleift an deeër Stad bis 1924.
Wéi en 1924 zu Lëtzebuerg am Salon vum Cercle Artistique ausstellt, kritt en ze spieren, datt wéineg Versteesdemech fir säi kënschtlerech Talent do ass. Zäit senges Liewens leid de Joseph Kutter drënner, datt e keng Unerkennung fonnt huet. Hien huet dann och 1927 mat aneren Artisten d'Sezessioun gegrënnt.
Seng Biller charakteriséiere sech schonn am Ufank duerch éischter däischter Téin, ginn dann, ënnert dem Androck vum Paul Cézanne méi heel, dann, ënnert dem Afloss vum Expressionismus, nees méi däischter. Hie moolt Landschaftsbiller vu Venedeg, Saint Tropez a Calvi, an och Dierfer aus dem Éislek. Hinnen entstréimt eng melancholesch Stëmmung; den Himmel oder den Hannergrond sinn däischtergréng oder schwaarz. No den 1920er Joere mécht hien nach just zwou Reesen an d'Ausland, nämlech an Holland (1934 an 1939); d'Biller, déi do entstinn, hunn dann och e méi differenzéiert Faarwespill.
Bekannt sinn och seng Kannerportraitën a Portraitë vun him selwer. Seng Selbstportraitë loosse seng bannescht Onrou spieren. Eng Serie Biller vu Clownen, déi 1936-1937 entstinn, weise soss näischt ewéi Niddergeschloenheet a Verzweiwelung. Offiziell gëtt haut de Joseph Kutter, zesumme mam Emile Mayrisch, Charly Gaul, Robert Schuman, Pierre Werner an Edward Steichen als berühmteste Lëtzbuerger ugesinn.
De Joseph Kutter stierft am Alter vu 46 Joer an der Stad Lëtzebuerg.
Inhaltsverzeechnis |
[Änneren] Austellungen
- Kutter 1894 - 1941
- Musée national d'histoire et d'art, Stad Lëtzebuerg, 13. Dezember 1994 - 15. Januar 1995
- Große Orangerie, Schloß Charlottenburg, Berlin, 5. Februar 1995 - 15. Mäerz 1995
- Kutter et l'expressionnisme européen, Musée national d'histoire et d'art, Stad Lëtzebuerg, 7. Juli 2007 - 19. August 2007
[Änneren] Literatur
- Jean Luc Koltz, Edmond Thill: Joseph Kutter, Catalogue raisonné de l'œuvre. Luxembourg, Editions Saint Paul, 2000. 2. Oplo, ISBN 2-87963-308-7.
- Muller, Joseph-Émile: Joseph Kutter, der Maler der Melancholie, in: "Voilà Luxembourg" Nr. 4, Abrëll 1992, S. 24-33.
- Frédéric Humbel, "JK-La vie et l'oeuvre de Joseph Kutter", Luxembourg, 1994.
- Jean Luc Koltz, Fabienne Pietruk: Kutter et l'expressionnisme européen, Publications du Muséee national d'histoire et d'art, Lëtzebuerg, 2007 ISBN 978-2-87985-017-7
[Änneren] Unerkennung
- D'Post huet Käppercher als Undenken un den Joseph Kutter rausbruecht
[Änneren] Collectiounen
- Musée national d'histoire et d'art an der Stad Lëtzebuerg
- Autoportrait, och Autoportrait à la chemise rouge, 1919
- Nu couché, 1919
- Venise, 1924
- Le champion, 1932 (Prêt)
- Suzanne, 1933 (Prêt)
- Luxembourg, ëm 1936
- Musée National d'Art moderne - Centre Pompidou - zu Paräis
- L'homme au doigt coupé, 1930)
[Änneren] Linken
[Änneren] Kuckt och
[Änneren] Um Spaweck
- Biographie vum Joseph Kutter
- Säit vun der Regierung iwwer Les Luxembourgeois célèbres
- Eng Rëtsch Tableauën
- Säit vum Lëtzebuerger Konscht- a Geschichtsmuséeiwwer de Joseph Kutter
- Säit vum Lëtzebuerger Konscht- a Geschichtsmusée iwwer d'Wierker vum Joseph Kutter (Austellung vum 7. Juli bis 19. August 2007
- CNA: Film iwwert de Kutter