Heeschbrecher Bildchen
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
D'Heeschbrecher Bildchen ass e Marienhellegtum an eng Pilgerplaz bei Heeschbrech, fir déi et an der Zäit eng Rei weider Nimm gouf, déi awer haut net méi geleefeg sinn: Maria Hilf im Walde; Maria Hilfe in der Not; Maria im Walde; Bildchenskuescht; Kuescht. (Kuescht oder Kues ass eng al lëtzebuergesch Bezeechnung fir e Baam, meeschtens eng Eech).
D'Kombinatioun Marienhellegtum – Eech ass zimmlech verbreet. D'Pilgeruertschaft Montaigu (Scherpenheuvel) an der Belsch geet op e Mariebild an enger Eech zréck. Och d'Bildche vu Veianen huet am Ufank tëschent den Äscht vun enger Eech gestanen. A Frankräich gëtt e Chêne de la Vierge an dem Staatsbësch vun Tannières no bei den Uertschafte La Baffe an Archettes.
[Änneren] Urspronk vun der Pilgerplaz
Wann am Laf vun der Geschicht d’Leit aus der Géigend dës Fro gestallt kruten, hu si ëmmer geäntwert, datt déi Marieneech nach ëmmer do stoung. De Professer Engling mengt 1859, datt d’Bildchen op en heednesche Kult zréckgeet. Deemols gouf et d'Bestriewen, d’Urspréng ganz fréi ze datéieren, fir d’Wichtegkeet ze ënnersträichen. Dëse Kult wir dann ersat ginn duerch chrëschtlech Aflëss, d.h.en Hellegebild ass an d’Plaz vum Gëtzebild komm.
Fir dës Theorie schwätzt Folgendes:
- 1) Bam-Nischen un heednëschen “hellege Beem” – v.a. un Eechen - waren nët rar, et ware Plaze wou Affere gemaach goufen.
- 2) 300 m vun der Eech ewech goufe vill Tounstatuette vun der Fruchtbarkeetsgëttin Nehalienna, an och Mënze fonnt.
Trotzdem gëtt dës Theorie vun engem heedneschen Urspronk haut net méi vertrueden. Mat Sécherheet geet déi haiteg Marieveréierung zréck op en Ereegnes vum 30. Mee 1731. Vun dräi Bridder ginn der zwéi vum Blëtz erschloen. Als Merci fir seng Rettung léisst deen drëtten, de Bernard Mathias Deitz, dat bekannt Bild an der Eech opstellen. Obwuel dat Ganzt no Legend kléngt, gëtt et eng historesch Grondlag, well am Joer 1895 huet de Paschtouer Christian Beck am Douderegëster eng Inscriptioun fonnt, déi beleet datt effektiv den 30. Mee 1731 de Johann an de Bernhard Deitz ënnert enger Eech vum Blëtz erschlo goufen.
Vun do unn, si virun allem Fraen dohinner gepilgert - Fraen, déi e Kand erwaart hun a Fraen, deenen hir Männer am Krich waren. Op mannst säit 1936 geet de 15. August (Mariä Himmelfahrt) owes eng Liichterprëssioun vun der Schanzer Kierch, ugefouert vun der Becher Musék, bäi d’Eech, wou en Altor an eng schéi faarweg Dekoratioun (vill Luuchten asw.) ubruecht sinn, a wou dann eng Mass mat Priedegt gefeiert gëtt.
[Änneren] D'Eech
Den exakten Alter vun der Eech ass net bekannt. Et gëtt ugeholl si hätt ongeféier 300 Joer. De Forstinspekter Paul Modert bezeechent se an den 1960er Joren als déi stäerkst Eech an deen déckste Bam aus dem Land. Eng Eech ka bis zu 800 Joer al ginn, allerdéngs ass d'Heeschbrecher Eech krank. Am Joer 1980 war d’Eech gemooss ginn, si hat dun en Ëmfank vun 8,30 Meter. D'Nisch an der Eech staamt aus dem Joer 1817. 1911 war si duerch Käerze bal verbrannt. D'Statu war verkuelt, konnt awer zu Tréier gefléckt ginn. 1929 gouf dunn den Huelraum ausbetonnéiert. D’Eech gehéiert zënter 1938 dem Staat a steet ënner Denkmalschutz.
Hanner der Eech ass eng Griecht mat Fielse mat Schläifrillen aus der Steenzäit. Hei goufen och vill neolithesch Steebëllen an Ähnleches fonnt.
[Änneren] Linken
[Änneren] Kuckt och
- Heeschbrech
- Bildchen-Kapell zu Veianen
- Bemierkenswäert Beem zu Lëtzebuerg