Icarus (Asteroid)

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

(1566) Icarus
Orbittyp Apollo-Typ
Positioun (Äquinoktium: J2000.0)
Grouss Hallefachs 1,0779 A.E.
PerihelAphel 0,1866 – 1,9692 AE
Exzentrizitéit 0,8269
Inklinatioun 22,856 Grad
Sideresch Ëmlafzäit 408,782 Deeg
Mëttel Bunnvitesse 28,69 km/s
Physikalesch Eegenschaften
Duerchmiesser 1 km
Mass  ? kg
Albedo 0,4
Mëttel Dicht  ? g/cm3
Rotatiounsperiod 2,273 h
Absolut Hellegkeet 17
Spektralklass  ?
Entdecker Walter Baade
Entdeckungsdatum 27. Juni 1949
Aner Bezeechnungen 1949 MA

Den (1566) Icarus ass en äerdnoen Asteroid (Planetoid), aus der Grupp vun den Apollo-Asteroiden. Dëst sinn Himmelskierper, deenen hir Bunn d’Äerdbunn kräize kënnen.

Den Asteroid gouf de 27. Juni 1949 vum däitschen Astronom Walter Baade entdeckt a no dem Ikarus, enger tragescher Gestalt aus der griichescher So genannt. Den Ikarus koum mat Hëllef vu selwer gebaute Fliggelen der Sonn ze no an ass ofgestierzt.

Den Asteroid Icarus bewegt sech tëschent 0,1866 AE (Perihel) an 1,9692 AE (Aphel) a ronn 409 Deeg op enger staark elliptescher Bunn ëm d’Sonn. D’Bunnexzentrizitéit ass 0,8269, d’Bunn ass ëm 22,856 ° géint d’Ekliptik gebéit.

Den Duerchmiesser vum Icarus ass nëmmen ronn ee Kilometer déck. Hien huet eng relativ hell Surface mat enger Albedo vun 0,4.

[Änneren] Kuckt och