Giselbert vu Lëtzebuerg

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Giselbert
ëm 1007 – 14. August 1059
Bild feelt nach
Grof vu Lëtzebuerg
Amtszäit 1047-1059
Virgänger Heinrich II.
Nofolger Konrad I.
Papp Friedrich I. vum Moselgau
Mamm Irmintrud vun der Wetterau

De Grof Giselbert vu Lëtzebuerg ersetzt säi Brudder, de Grof Heinrich II. no deem sengem Doud am Joer 1047 um Troun vu Lëtzebuerg. Hie bleift Grof vu Lëtzebuerg bis zu sengem Doud.

De Giselbert gouf ëm 1007 als zweete Bouf vum Grof Friedrich I. vum Mouselgau an der Irmintrud vun der Wetterau, Ierfduerchter vum Grof Heribert, gebueren. Gestuerwen ass hien de 14. August 1059.

An deenen éischten Dokumenter déi iwwert de Giselbert fonnt goufen, gëtt hien och nach "Giselbert von Longich" (Lonkech) genannt. An deene Schrëfte gëtt haaptsächlech iwwert dem Grof Giselbert seng Plünderungszich géint den Erzstift Tréier geschwat.

De Groof Giselbert erweidert säin Terrain awer och nach no Norden, well 1036 gëtt hien och nach "Comes de Salmo" genannt, an aanere Schrëften heescht hien och "Comes de Salinis". Dësen Titel kinnt hien eventuell duerch Bestierdnis kritt hun.

Em 1050 gëtt hie Vogt vun Iechternach, an am Summer 1056 als Besëtzer vun der Vogtei St. Maximin genannt. Déi leschte Kéier gëtt de Giselbert an enger Urkunde ernimmt, an deer de Keeser 1056 d'Rechter an d'Pflichten vun de Vögten nei définéiert.

[Änneren] Famill

De Giselbert hat 6 Kanner:

  • Konrad I., (1040 - 1086), Grof vu Lëtzebuerg,
  • Herrmann I., († 1088, Grof vu Salm a Géigekinnek vu Däitschland,
  • eng Duechter, bestued mam Thierry vun Ammensleben,
  • eng Duechter, bestued mam Kuno, Grof vun Oltingen,
  • Adalbero, († 1097 zu Antiocha), Doumhär zu Metz,
  • Jutta, bestued mam Udo vu Limburg.



Virgänger:
Heinrich II.
Grof vu Lëtzebuerg
no 1047 - 1059
Nofolger:
Konrad I.


Aner Sproochen