Sirius (Stär)

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Sirius
aner Nimm oder Katalognummeren
Synonyme Canicula; Hondsstär; Aschere
Stärebild: Canis maior; Cma
Bayer-Buschstaf: α
Flamsteed-Nummer: 9
Bright Star Catalogue: HR 2491
Henry-Draper-Katalog: HD 48915
SAO-Katalog: SAO 151881

De Sirius, (α / Alpha Canis Majoris) och Hondsstär, Aschere oder Canicula genannt, ass deen hellste Stär um Nuetshimmel an den Haaptstär vum Stärebild Canis Major (Groussen Hond). De Groussen Hond stellt wuel ursprënglech de schakalkäppegen alägyptesche Gott Anubis duer. De Sirius ass de südlechste Stär vum Wantersechseck.

Koordinaten fir d'Äquinoktium 2000.0:

De Stär Sirius ka vun alle bewunnte Géigende vun der Äerd gesinn ginn an huet eng schäinbar Hellegkeet vun -1,46m an eng absolut Hellegkeet vun 1.5M. Mat nëmmen 8,6 Liichtjoer Distanz ass hien och een vun de noste Stären vun der Äerd, an huet dofir eng relativ grouss Eegebewegung vun 1,3 Bousekonnen am Joer. De Sirius gehéiert ausserdeem zu der Ursa-Major-Stroum, d.h. hien huet eng ähnlech Eegebewegung wéi Deeler vum Stärebild Ursa Major (Grousse Bier), an ass dofir och entwécklungsgeschichtlech mat dëse Stäre Famill.

De Sirius ass een Haaptreiestär vun der Spektralklass A0 oder A1 mat der Liichtkraaftklass Vm.

Seng Mass ass ronn 2,4-mol sou grouss wéi déi vun eiser Sonn, säin Duerchmiesser ass 1,8-mol a seng Liichtkraaft 26-mol sou grouss. Seng Iwwerflächentemperatur läit bei ronn 10.000 K, wat de Grond fir seng grouss Hellegkeet ass.

[Änneren] Duebelstäresystem Sirius

De Sirius mat sengem Begleeder
De Sirius mat sengem Begleeder

De Sirius ass en Duebelstäresystem. De Begleetstär ass duerch de groussen Hellegkeetsënnerscheed an dem kuerzen Ofstand vu maximal 11,4 Bousekonnen eréischt am Joer 1862 vum Alvan Graham Clark (Jong vun engem Teleskopebauer) entdeckt ginn. Géigeniwwer vun der méi heller Komponent Sirius A huet de Begleetstär Sirius B nëmmen eng schäinbar Hellegkeet vun 8,5m an ass e Wäissen Zwerg. Dat gouf eréischt am Joer 1923 erkannt, wéi sech erausgestallt huet, datt, obwuel de Sirius B bal esou schwéier ass wéi eis Sonn an eng wiesentlëch méi waarm Iwwerflächentemperatur vun 25.000 K huet, muss hie bei senger schwaacher Hellegkeet eng entspriechend manner grouss sinn. De Sirius B ass ronn 0,94 Sonnemasse schwéier, ass dobäi awer méi kleng wéi de Neptun. Et war den éischte wäissen Zwerg, den entdeckt gouf an ëmkreest de Sirius A eemol a knapp 50 Joer.

Den Ofstand vu béide Stären (grouss Hallefachs) bedréit ronn 4 Mrd. km (vergläichbar mat der Distanz Sonn-Neptun), woubäi d'Exzentrizitéit vun der Bunn mat 0,58 zimlech héich ass.

[Änneren] Vu weem ass de Numm

Den Numm Sirius selwer staamt entweder vum alägyptesche Gott Osiris, vum griicheschen Sirene, oder vum griichesche Wuert seirios, de "Verbrannten" of.

Umierkung: De Sirius ass d' Isis, den Orion ass d' Osiris.

[Änneren] Um Spaweck