Trilingualismus

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Image:Qsicon Ueberarbeiten.png Dësen Artikel entsprécht net de Wikipedia-Kritere fir en enzyklopedeschen Artikel. Dëst kann dru leien datt Schreif- oder Tippfeeler dran ze fanne sinn, oder en nach net nom Stil vun engem Wikipedia-Artikel formatéiert gouf. Et kann och sinn, datt den Inhalt net an eng Enzyklopedie gehéiert, sou wéi en am Moment do steet. Fir ze verhënneren datt dësen Artikel eventuell geläscht gëtt, muss en onbedéngt iwwerschafft ginn.

Trilingualismus( lat. très >dräi<, lingual >Sprooch<) , ass d’Bezeechung fir den Zoustand vun eenzelnen Persounen oder enger Gemeinschaft déi sech bei der alldeeglecher Kommunikatioun un 3 Sproochen bedingt. Triglossie: D’Situation dat an engem Land méi ewéi 3 Sproochen geschwaat gin Zu Lëtzebuerg sin maer an der Situatioun vun enger Triglossie, Méisproochechkeet, dat hescht dat am lëtzebuerger Land 3 verschidde Sproochen offiziel unerkannt sinn.

An zwar ass dat Lëtzebuergesch, Franséisch an Däitsch. Déi lëtzebuergesch Sprooch ass enstanen aus der Westmuselfränkescher Mondart. No an no huet se sech zu enger eegestänneger Sprooch entwëckelt. 1984 gouf déi lëtzebuergesch Sprooch als 3 Amtssprooch nirwent Franséisch an Däitsch unerkannt. Déi däitsch Sprooch huet sech duerch de Jang de Blannen ëm 1308 verstärkt am fréiere Lëtzbuerg duerchgesat. Di franséisch Sprooch huet sech während der burgundecher Herrschaft am 15 Jhr. stark agebiergert.

D’Triglossie-Situation ass et och schon am lëtzbuergeschen Dokumentwiesen ginn. Am Joer 1266 haten mir eng ausgebildten Institution, d’Rittergeriicht, wat sech aus Adlechen, Ritteren a Grofen zesummengesat huet. Hir Aufgab war et Besëtz-Lehnsrechtlech Ugeleegenheeten esou wéi Streidegkeeten ze léisen. Bis 1320 goufe latäin an spéider och franséisch Dokumenter hirgestallt. Eréicht géint 1350 koum et mam Jang de Blannen zu Muselfränkesch –däitschen Dokumenter. Verhandlungssprooch war awer sëcher Däitsch. Op Latäin an op Franséisch ass geschriwwen ginn an op Däitsch ass vehandelt ginn. D’Rittergeriicht spigelt déi mëttelalterlech Sproochsituation zu Lëtzebuerg perfekt duer.

D’Triglossie-Situation fënnt sech och nach haut zu Lëtzbuerg erëm. D’Kanner léiere scho vum éischten Schouljoer un Däitsch. An am zweeten Schouljoer fänken se da mat Franséisch un. Wichteg ze ernimmen ass datt d’Lëtzebuerger Land ee groussen Undrang u Grenzgänger huet déi all Dag op Lëtzebuerg schaffe kommen, déi meescht kommen aus Däitschland, Frankräich an der Belsch. Sou dat déi 3 Sproochen zu Lëtzebuerg all Dag geschwaat ginn.

D’Gericht benotzt déi Franséisch Sprooch, d’Chamberdebatte gi meschtens op Franséisch gehaalen opwuel dat net obligatoresch ass. De Mémorial ass op Franséisch verfaasst, an déi nei Medien (SMS, E-Mail…) benotzen ëmmer méi déi lëtzebuergesch Sprooch.