H-II-Gebitt
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Een H-II-Gebitt ass eng interstellar Wollek aus liichtendem Gas mat engem Duerchmiesser vun munchmol villen 100 Liichtjoer, an déier d’Stäregebuerten stattfannen. Jonk, waarm, blo Stäre, déi duerch d’Gasemissioun entstane sinn, senden vill ultraviolett Liicht aus, dat de Niwwel ëm si ioniséiert.
An H-II-Gebidder entstinn dausende vu neie Stäre an enger Zäitperiod vun e puer Millioune Joer. Um Enn féieren awer Supernovaexplosiounen a Stärewand vun de gréisste Stäre dozou, datt d’Gas vum H-II-Gebitt zerstreet gëtt. Zeréck bleiwt e Stärekoup wéi d’Plejaden.
D’H-II-Gebidder hunn hire Numm duerch dee grousse Koup un ioniséiertem atomarem Waasserstoff, deen si enthalen, wougéint H-I-Gebidder neutralen atomaren Waasserstoff an molekularen Waasserstoff (H2) hunn. H-II-Gebidder kënnen am Universum nach op ganz groussen Distanzen ausgemaach ginn. Dofir sinn d’Ënnersich vun extragalakteschen H-II-Gebidder hëllefsräich, fir d’Distanzen a chemesch Zesummesetzung vun aneren Galaxien ze ermëttelen.
[Änneren] Bekannte H-II-Gebidder
Eegenumm | NGC-Nr. | Messier-Nr. | Stärebild | Distanz(Lj.) |
---|---|---|---|---|
Orionniwwel | NGC 1976, 1982 | M 42, 43 | Orion | 1.500 |
Konusniwwel | NGC 2264 | keen | Monoceros | 2.600 |
Adlerniwwel | NGC 6611 | M 16 | Serpens | 7.000 |
Kalifornienniwwel | NGC 1499 | keen | Perseus | 1.000 |
Carinaniwwel | NGC 3372 | keen | Carina | 6.500-10.000 |
Nordamerikaniwwel | NGC 7000 | keen | Cygnus | 2.000-3.000 (?) |
Lagunenniwwel | NGC 6523 | M 8 | Sagittarius | 5.200 |
Trifidniwwel | NGC 6514 | M 20 | Sagittarius | 5.200 |
Rosettenniwwel | NGC 2237-2239 + 2246 | keen | Monoceos | 5.000 |
Omeganiwwel | NGC 6618 | M 17 | Sagittarius | 5.000-6.000 |
Galaktesche Niwwel NGC 3603 | keen | Carina | 20.000 | |
Tarantelniwwel | NGC 2070 | keen | Dorado | 160.000 |
Geeschterkapp-Niwwel | NGC 2080 | keen | Dorado | 168.000 |
Nebel NGC 604 | keen | Triangulum | 2.400.000 |