Icarus (Asteroid)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
|
|
---|---|
Orbittyp | Apollo-Typ |
Positioun (Äquinoktium: J2000.0) | |
Grouss Hallefachs | 1,0779 A.E. |
Perihel – Aphel | 0,1866 – 1,9692 AE |
Exzentrizitéit | 0,8269 |
Inklinatioun | 22,856 Grad |
Sideresch Ëmlafzäit | 408,782 Deeg |
Mëttel Bunnvitesse | 28,69 km/s |
Physikalesch Eegenschaften | |
Duerchmiesser | 1 km |
Mass | ? kg |
Albedo | 0,4 |
Mëttel Dicht | ? g/cm3 |
Rotatiounsperiod | 2,273 h |
Absolut Hellegkeet | 17 |
Spektralklass | ? |
Entdecker Walter Baade | |
Entdeckungsdatum | 27. Juni 1949 |
Aner Bezeechnungen | 1949 MA |
Den (1566) Icarus ass en äerdnoen Asteroid (Planetoid), aus der Grupp vun den Apollo-Asteroiden. Dëst sinn Himmelskierper, deenen hir Bunn d’Äerdbunn kräize kënnen.
Den Asteroid gouf de 27. Juni 1949 vum däitschen Astronom Walter Baade entdeckt a no dem Ikarus, enger tragescher Gestalt aus der griichescher So genannt. Den Ikarus koum mat Hëllef vu selwer gebaute Fliggelen der Sonn ze no an ass ofgestierzt.
Den Asteroid Icarus bewegt sech tëschent 0,1866 AE (Perihel) an 1,9692 AE (Aphel) a ronn 409 Deeg op enger staark elliptescher Bunn ëm d’Sonn. D’Bunnexzentrizitéit ass 0,8269, d’Bunn ass ëm 22,856 ° géint d’Ekliptik gebéit.
Den Duerchmiesser vum Icarus ass nëmmen ronn ee Kilometer déck. Hien huet eng relativ hell Surface mat enger Albedo vun 0,4.