Plinio Guidoni

From Wikipedia

Plinio Guidoni (1922-1994)

Næo a Camoggi in to 1922 Plinio Guidoni o l'ha innovoö a poexia zeneise in scio l'esempio de i meistri forseti Thomas Stearns Eliot o Stephane Mallarmé. A soa a l'è a poexia de a pòula che a non dixe e non asconda, ma a fâ segno e misteiosamente allue a mondi desconosciùi, a o de là de e appaense.
Guidoni o l'è stæto deportoö in Germania durante a segonda guæra mondiâ e i effetti de questa drammatega esperiensa se aretrovan in ta soa opera comme in ta poexia Maccaia, nuvie basse, bollezzumme.
Se arecorda tra e soe opere A çittæ deserta (1969), L'ostaia (1978), Sette corali ((1982) e Controvento (1990).
Guidoni o l'è stæto ascì autô de testi tiatrâ dovve se sente a influensa de o tiatro de l'assurdo, speçialmente de Beckett e Pinter.Tra e soe opere tiatrâ se arecordan: Briscola, A vëgia ostaja do Baccan, I Caroggê, Zovena cö parasö , A camoa e Il magazzino (in italien)
Poexie:

Opere tiatrâ:



Da o scito de:Alessandro Guasoni