Лав Николаевич Толстој
Од Википедија, слободна енциклопедија
Грофот Лав Николаевич Толстој (на руски: Лев Никола́евич Толсто́й) (9 септември (28 август, Јулијански календар) 1828 – 20 ноември (7 ноември по Јулијански календар) 1910) бил руски романсиер, реформатор, пацифист и морален мислител, забележлив по неговиот мирен отпор и неговиот придонес кон руската литература и политика. Тој бил член на семејството Толстој од руското благородништво и имал титула гроф.
Како писател, Толстој се смета за еден од најголемите романсиери на сите времиња, во прв ред поради неговите главни романи, „Војна и мир“ и „Ана Каренина“. Како морален филозоф, Толстој е познат по своите идеи за ненасилниот отпор, искажани во прв ред во неговото дело „Царството Божје е во тебе.“ Неговите идеи за ненасилниот отпор извршиле големо влијание врз Махатма Ганди и Мартин Лутер Кинг.
Поради неговите неортодоксни погледи во однос на религијата, Синодот на Руската православна црква во 1901 година го екскомуницира Толстој.
[уреди] Творештво
- „Детство“ (1852)
- „Момчештво“ (1854)
- „Младост“ (1856)
- „Севастополски раскази“ (1855-1856)
- „Козаци“ (1863)
- „Војна и мир“ (1864-1869)
- „Ана Каренина“ (1873-1877)
- „Смртта на Иван Илич“ (1884-1886)
- „Власта на темнината“ (1886)
- „Кројцеровата соната“ (1888)
- „Воскресение“ (1889-1899)
- „Царството Божје е во тебе“ (1894)
- „Господар и слуга“ (1895)
- „Хаџи Мурат“ (1896-1904)