Електрична спроводливост

Од Википедија, слободна енциклопедија

Електрична спроводливост, специфична елетрична спроводливост или електроспроводливост е мерата во која еден материјал може да спроведува електрична струја. При поставување на електричен потенцијал низ еден проводник, подвижните полнења течат, создавајќи електрична струја. Спроводливоста σ соодносот помеѓу густината на струјата \mathbf{J} и силата на електричното поле \mathbf{E}:

\mathbf{J} = \sigma \mathbf{E}.

Постојат и материјали каде спроводливоста е анизотропски, каде σ е 3×3 матрица, која е генерално симетрична.

Спроведливоста е реципрочна (обратна) на електричната отпорност и ја има SI единицата сименс на метар (S·m-1) т.е. ако електричното спроведување помеѓу две спротивни страни на 1-метарска коцка материјал е 1 сименс, тогаш елетричната спроводливост на тој материјал е 1 сименс на метар. Електричната спроводливост се изразува преку грчката буква σ, но повремено се користат и κ или γ.

Содржина

[уреди] Класификација на материјалите по спроводливост

  • Проводниците како металите имаат висока спроводливост.
  • Изолаторите како стаклото или вакуумот имаат ниска спроводливост.
  • Спроводливоста на полупроводниците обично е средна, но таа прилично варира под разни услови, како изложување на материјалот на елетрични полиња или специфични фреквенции на светло, и, најважно, со температура.

[уреди] Некои типични електрични спроводливости

Електрична
спроводливост (S·m-1)
Температура
(°C)
Белешки
Сребро 63.01 × 106 20 Материјал со највисока ел. спроводливост
Бакар 59.6 × 106 20
Жарен бакар 58.0 × 106 20 Единица која се користи како стандард за потврдување на легури или калење со алуминиум.
Алуминиум 37.8 × 106 20
Морска вода 5
Питка вода 0.0005 to 0.05
Дејонизирана вода 5.5 × 10-6 Се менува во 1.2 × 10-4 кај вода без гасови; видете J. Phys. Chem. B 2005, 109, 1231-1238

[уреди] Комплексна спроводливост

За анализирање на спроводливоста на материјали изложени на променливи електрични полиња, потребно е спроводливоста да се третира како комплексен број (или матрица комплексни броеви, во случај на горенаведените анизотропски материјали) наречена адмитивност. Оваа метода наоѓа примена кај електричната импедантна томографија, вид индустриска и медицинска визуелизација. Адмитивноста е збир од реалната компонента нарелена спроводливост и имагинарна компонента наречена сусцептантност. [1]

[уреди] Зависност од температура

Електричната спроводливост е во голема мера зависна од температурата. Кај металите електричната спроводливост се намалува со зголемување на температурата, додека кај пролупроводниците зголемувањето на температурата знаи зголемена спроводливост. Низ извесен температурен дијапазон, електричната спроводливост може да се воопшти како правопропорционална на температурата. За споредување на мерењата на спроводливост при разни температури, тие треба да се стандардизираат (сведат) на заедничка температура. Оваа зависност често се изразува со нагиб на една графа на температура-спроводливост, и може да се користи:

\sigma_{T'} = {\sigma_T \over 1 + \alpha (T - T')}

каде

σT′ е елктричната спроводливост при заедничка температура, T′
σT е електричната спроводливост при измерена темпаратура, T
α е нагиб на температурната компензација на материјалот,
T е измерената температура,
T′ е заедничката температура.

Нагибот на температурна компензација на највеќето води во природна состојба е околу 2 %/°C, но може да варира помеѓу (1 to 3) %/°C. На овој нагиб влијае и геохемијата, и може лесно да се одреди во лабораторија.

[уреди] Видете исто така

  • Електрично спроведување - расправа за физичкиот извор на елетричната спроводливост
  • Електричен отпор
  • Електрична отпорност - обратно од електрична спроводливост
  • Електромагнетни единици во SI системот
  • Топлотна спроводливост