Санстефанска Бугарија

Од Википедија, слободна енциклопедија

Граници на Санстефанска Бугарија според Санстефанскиот договор
Граници на Санстефанска Бугарија според Санстефанскиот договор

Санстефанска Бугариjа бил проект за автономна територија во рамките на Отоманската Империја дефинирана по склучувањето на Санстефанскиот договор помеѓу Руската Империја и Отоманската Империја во 1878. Тој проект никогаш не се остварил, но одиграл огромна улога во формирањето на бугарскиот национализам.

Сан Стефанска Бугарија е држава која би се создала по Санстефанскиот мировен договор од 1878 година со кој Бугарија добивала автономија, и како таква таа би била најголема држава на Балканот во тоа време.

Таа требало да ги опфаќа териториите од река Дунав по новосоздадената српска граница и по западната граница на Врање до Скопска Црна Гора. Оттаму границата преминувала по западните граници на Куманово, Кочани, до Корабпланина.

Потоа, границата се спушта на југ по Црн Дрим и потоа по западната граница на Охрид, Старово и Корча до планината Грамос. Понатаму, границата тргнува на исток преку Костурското Езеро, стигнувала до река Магленица и се спушта до Солунскиот залив.

Границата го заобиколува Солун и преку езерото Бешик Ѓол излегува на Орфанскиот Залив. Од Бурувиот Ѓол границата се извиткува на север кон Родопите до Чепеларе, каде завива на исток и се спушта по Арда, па минува преку Источна Тракија до Црно море, оставајќи го Едрене во Османската империја, а Лозенград, Љубебургас и Мало Трново - во Бугарија. Границата го напушта морскиот брег при Мангалија и преку Добруџа излегува на Дунав при Расово.

[уреди] Види исто така