Никита Станеску
Од Википедија, слободна енциклопедија
![]() |
|
Роден(а): | 31 март 1933![]() |
---|---|
Починал(а): | 13 декември 1983![]() |
Занимање: | поет, есеист |
Никита Станеску (Плоешти, 31 март 1933 - Букурешт, 13 декември 1983) е романски поет, великан на романската литература. Во богатото поетско творештво во повеќе од две децении објавува околу 30 книги поезија и спаѓа меѓу најплодните европски поети. Неговите дела се преведени на многу странски јазици.
Никита Станеску е роден во Плоешти каде и завршува средно училиште пред да замине во Букурешт за да студира романски јазик и литература. Дипломира во 1957.
Станеску се венча уште во 1952 година со Магдалена Петреску, но следната година двојката се разделува. Во 1962 година тој се венча со Доина Кјуреа, а по точно дваесет години, една година пред неговата смрт, се оженува со Тодорита "Дора" Тарита.
Првата збирка песни Sensul iubirii („Смислата на Љубовта“) ја објавува во 1960 година. Последната книга што ја објавува во текот на својот живот Noduri şi semne ("Јазли и белези"), е објавена во 1982 година. Умира како последица на хепатитис.
Трипати едноподруго ја добива наградата на Сојузот на писателите на Романија, а добитник е и на Хердеровата награда за литература во 1975 година и на „Златниот венец“ на Струшките вечери на поезијата во 1982 година.
За жал, умира релативно млад, зад себе оставајќи фигура на митски поет и можеби најзначајните поетски дела на пост-воената романска литература:
По падот на Железната завеса, посмртно е избран за член на Романската Академија.
[уреди] Дела
- Sensul iubirii - „Смислата на Љубовта“
- O viziune a sentimentelor - "Приказ на чувствата"
- 11 Elegii - "11 елегии"
- Necuvintele - "Непрозборено"
- Un pământ numit România - "Земјата наречена Романија"
- Epica Magna - „Големиот еп“
- Opere imperfecte - "Несовршени дела"
- Noduri şi semne - "Јазли и белези"
[уреди] Надворешни врски
- Поезија од Никита Станеску ((en))
|
||
---|---|---|
1966-1990 |
Рождественски (1966) • Окуџава (1967) • Наѓ (1968) • Диздар (1969) • Павловиќ (1970) • Одн (1971) • Неруда (1972) • Монтале (1973) • Дагларџа (1974) • Седар Сенгор (1975) • Гилвик (1976) • Лундквист (1977) • Алберти (1978) • Крлежа (1979) • Енценсбергер (1980) • Конески (1981) • Станеску (1982) • Ватсјајн-Ајгеј (1983) • Вознесенски (1984) • Рицос (1985) • Гинсберг (1986) • Ружевич (1987) • Максимовиќ (1988) Шапкот (1989) • Падрон (1990) |
![]() |