Коле Чашуле

Од Википедија, слободна енциклопедија

Коле Чашуле (роден во Прилеп, 1921 година) е македонски романсиер, драмски писател и публицист.

Бил директор на Радио Скопје, уредник на списанијата „Нов ден“ и „Современост“, главен и одговорен уредник на „Разгледи“, директор на драмата при Македонскиот народен театар. Еден е од иницијаторите за формирање на Друштвото на писателите на Македонија, а едно време бил и негов претседател. Подоцна се зачленува во Независни писатели на Македонија. Член е и на Македонскиот ПЕН центар.

Во 1946 година Чашуле е член на судскиот совет што го осудува Методија Андонов - Ченто на 11-годишна затворска казна.

Чашуле бил конзул во Канада и амбасадор во Боливија, Перу и во Бразил.

[уреди] Литературно творештво

Драми:

  • Една вечер (1948)
  • Последните гаврани (1950)
  • Задруга (1950)
  • Вејка на ветрот (1957)
  • Бразда (1958)
  • Црнила (1960)
  • Игра или социјалистичка Ева (1961)
  • Градскиот саат (1965), Вител (1966)
  • Партитура за еден Мирон (1967)
  • Земјаци (1967)
  • Тројца и вистината (1967)
  • Како што милувате: Оставка на еден карипски министер за внатрешни работи или, Достага на самиот врв од највисоката власт (1975)
  • Суд (1978)
  • Житолуб (1981)
  • Дивертисман за еден Стрез (1967-1990)
  • Роднокрајци (1987)
  • Тибурсио и Синфороса, (1988)
  • Вејка, два (1989)
  • Сон прв (1991)
  • Сон втор и по него друг (1992)
  • Модус мориенди (1992)
  • Лакримула (1993)
  • Маркучот во четири гласа (1995)

Романи:

  • Простум (1970)
  • Премреже 1-2 (1977)
  • Вомјази (1981)
  • Имела (1982)
  • Горчила (1983)
  • Канадски фрагменти (1985)
  • Конзулски писма (1987)
  • Така е, ако ви се чини (1994)
  • Лимб (2002)

Книги раскази:

  • Првите дни (1950)
  • Раскази (1953)
  • Само сказни (2000)

Книги есеи:

  • Записи за нацијата и литературата (1985)
  • Нови записи (1989)
  • Македонски дилеми (1992)
  • Резиме за мојата генерација (1998)
  • Болно племе (2000)

[уреди] Награди

Добитник е на наградите: За драмски опус „Марин Држиќ“, „11 Октомври“, и „Стале Попов“, „Стериина награда“, Награда за книжевен опус на „Мисла“, „4 Јули“ и други. Во 2007 година е добитник на Рациновото признание.

[уреди] Надворешни врски