Артур Шопенхауер

Од Википедија, слободна енциклопедија

Артур Шопенхауер
Артур Шопенхауер

Артур Шопенхауер (22 февруари, 1788, Данциг, Прусија21 септември, 1860, Франкфурт) е германски философ. Тој е еден од најважните философи на 19 век, најпознат по своето дело Светот како Волја и претстава. Тој е обично познат по тоа што се залагал за еден вид на философски песимизам, што го гледа светот како суштински зол и залуден, но ако подлабоко се навлезе во неговите дела, под влијание на источната мисла, тој пронаоѓал надеж во естетиката, сочувството кон другите и аскетскиот живот. Неговите идеи длабоко влијаеле на полето на философијата, психологијата и литературата.

Шопенхауер бил идеалист, и неговото учење се заснова на идејата дека волјата е основа на сѐ, Кантовото "нешто по себе", суштината на светот кој е само претстава. Волјата е вечно незадоволена, и затоа животот е бескрајно страдање, а овој свет најлошиот можен свет. Цел на се' е нирвана (будизам). Со поголемо влијание се здобил дури пред крајот на животот.

Својата работа ја дели на четири дела, односно во четири книги. Во првиот дел го објаснува философскиот аспект на светот како надворешност, т.е. како објект на разгледување. Втората книга е всушност неговото најпознато дело Светот како Волја и претстава. Во третиот дел се зборува за судбинското помирување на човекот со сопствената волја и аскетизмот. Меѓутоа Шопенхауер не заршува во потполн песимизам. Така, во четвртиот дел од својот опус тој се обидува да го појасни извршувањето на човековата волја.