Горјан Ѓорѓиев

Од Википедија, слободна енциклопедија

Горјан Ѓорѓиев

Слика:Gorjan.jpg


Роден 1965 год. во Скопје. Дипломирал на Академија за ликовни умстности во Скопје, отсек сликарство , 1987 год. Член е на ДЛУМ од 1988 год. Учествувал на многу групни изложби и колонии во земјата и во странство. Живее и работи во Скопје.


[уреди] Надворешни врски

  • www.artjangor.spces.live.com

Слика:Bik.jpg

Самостојни изложби: - Центар за култура и информации Скопј 1993 год.

  • Галерија Стоби. Скопје 1994 год.
  • Салон на ДЛУМ . Скопјс 1995
  • Културен центар,Струмица1995
  • Галерија ВИД. Белград 1997
  • Музеј на град Скопје. Скопје 2000
  • Уметничка галерија. Битола 2001

Следејќи ја својата творечка интенција и сликарски потенцијал, Горјан Ѓорѓиев во своите дела се стреми кон синтетичен и снажен начин на изразување, систематизирајќи ги при тоа своите внатрешни пориви на сопствениот сензибилитет. Тој гради еден синтетичен израз ЗА СЕБЕ во времето и за ВРЕМЕТО во себе, наоѓајќи рамнотежа помеѓу надворешната пресија и внатрешниот импулс. Со остри опсервации, распламтена фантазија, Горјан ја анализира и орнаментира бујната иреалност на своите визии кон еден настан, еден предмет, еден објект, од нивната физиономско - психолошка содржина па се до ликовната фиксација. Оттука, лексиката на неговото сликарство е слоевита и смислено вкрстена од различните доживувања и расположенија, рефлектирајќи една потреба од длабоко интимно соживување со себе и со својата средина што го окупира како емотивно раздвижување, како сликарски проблем. Така, тој се ослободува од една цела конкретна логика, во корист на диктатот на чулата и чувствата, со интуитивна и контемплативна сила, со емотивни изливи на внатрешната енергија и психичките вибрации, кои се реперкуираат во неговите дела како катарза како своевидна состојба на духот. Поединечно, секое негово дело содржи нуклеус кој се развива до апстрактум. Нуклеусот е дотолку посилен ако експлодира во безброј различни асоцијации.

Слика:Drugari.jpg

Тоа е уметност на сон, фантазија и јаве во кои се преплетуваат и живеат во симбиоза елементите на метафоричното, симболичното, и провокативно толкување. Во тој компромис на реално свесното и иреално потсвесното, во тој имагинарен свет, Горјан транспонира состојби на овоплотување на духот во материјата, оттсликување на својот свет низ претстави; слики - психограми со најразлична мотивска преокупација. Така, мотивите се потполно органски вклопени во особена масивна форма (со логичен ред и покрај сите навидум нелогичности) со нагласени делови од телото - очите, устата, рацете, главите округли или елипсовидни, секогаш асиметрични или духовито изобличени, потоа, митските бикови со јадра монументалност; тоа се тематските и содржински лајт мотиви кои ја чинат цврстата конструкција на композицијата. Истовремено тоа се слики каде бојата има појдовно и завршно значење,со динамични и експресивни потези ја гради структурата на деформирани форми - најчесто робустни, со потенциран израз и видлива драматика. Оттука, поливалентноста на колоритот условува едно комплексно доживување, постигнувајќи конечно заокружечи естетски ликовни решенија -носители на авторовата реторика во одбрана на својот ликовен ентитет на индивидуалност и засебна физиономија.