Мак Диздар
Од Википедија, слободна енциклопедија
![]() |
|
Роден(а): | 17 октомври 1917![]() |
---|---|
Починал(а): | 14 јули 1971![]() |
Занимање: | поет |
Мехмедалија "Мак" Диздар (17 октомври 1917 - 14 јули 1971) e босански поет, еден од најголемите југословенски поети од втората половина на дваесеттиот век.
Содржина |
[уреди] Живот
Основно училиште завршува во својот роден град Столац а гимназија во Сараево, по што, во текот на Втората светска војна е приврзаник на комунистите и партизаните.
По крајот на војната, Диздар веднаш се истакнува како највидна личност во културниот живот во Босна и Херцеговина, работејќи како главен уредник на дневниот весник Oslobođenje, челник на неколку издавачки куќи и, на крајот, како професионелаен писател и претседател на Друштвото на Писателите на Босна и Херцеговина, се до неговата смрт во 1971 година.
[уреди] Творештво
Со оглед на фактот што Диздар во текот на целиот живот е посветен комунист и миленик на високите политички кругови, со право би требало да се очекува дека неговите литературни квалитети се ограничени од страна на доктрината на социјалистичкиот реализам и социјалната поезија која е фаворизирана во овој период. Сепак, Диздар успева да создаде уникатен и моќен поетски опус и зад своето име да остави стихови кои и денес се сметаат за врвни дела во пост-воената југословенска литература.
Како поет, Мак Диздар останува запаметен по своите две крунски книги: една збирка Kameni spavač (Камениот спијач (1966-1971)) и една подолга поема Modra rijeka (Модра река (1971)). И двете успеваат да достигнат еден величенствен претоп на два навидум неспоредливи елементи: инспириран од средновековните надгробни споменици во Босна ("stećci" или "mramorovi") и врежаните афористички записи во кои се зборува за минливоста на животот, тој создава една прекрасно структуирана збирка на блажени стихови натопени во неговата сопствена, интимна, а сепак универзална визија на животот и смртта извлечена од христијанските и муслиманските гностички сочувствени сфаќања за животот како премин меѓу "гробот и ѕвездите". Диздаровиот поглед на почетокот и крајот, парадоксално, ги обединува гностичкото ужасување од телесните страсти и чувството на блаженост и хармонија во исконоста на земјата и универзумот.
Дури и по распадот на Југославија и падот на комунизмот, Диздаровиот поетски magnum opus останува да биде од подеднаква важност - Модра река и Камениот спијач стануваат камен-темелник во процесот на изградување на модерната босанска литература.
[уреди] Награди
Во 1969 година, Мак Диздар го добива Златниот венец на Струшките вечери на поезијата.
[уреди] Надворешни врски
|
||
---|---|---|
1966-1990 |
Рождественски (1966) • Окуџава (1967) • Наѓ (1968) • Диздар (1969) • Павловиќ (1970) • Одн (1971) • Неруда (1972) • Монтале (1973) • Дагларџа (1974) • Седар Сенгор (1975) • Гилвик (1976) • Лундквист (1977) • Алберти (1978) • Крлежа (1979) • Енценсбергер (1980) • Конески (1981) • Станеску (1982) • Ватсјајн-Ајгеј (1983) • Вознесенски (1984) • Рицос (1985) • Гинсберг (1986) • Ружевич (1987) • Максимовиќ (1988) Шапкот (1989) • Падрон (1990) |
![]() |