Славко Јаневски

Од Википедија, слободна енциклопедија

Славко Јаневски
Славко Јаневски

Славко Јаневски (Скопје, 11 јануари 1920 - Скопје, 20 јануари 2000), е истакнат македонски раскажувач, романсиер, поет, филмски сценарист, есеист и сликар.

Во Скопjе завршил основно и стручно-техничко училиште. Од 1945 година е уредник на првиот македонски весник за деца „Пионер“, потоа главен уредник на списанието за деца „Титовче“, на списанијата за литература и уметност „Нов ден“ и „Современост“, на литературниот весник „Хоризонт“ и на хумористично-сатиричниот весник „Остен“. Во меѓувреме работи како уредник во издавачките куќи „Кочо Рацин“, „Наша книга“ и „Македонска книга“.

Автор е на многуброjни книги за деца, патеписна проза, збирки раскази, романи, поезија и филмски сценарија. Неговиот роман "Селото зад седумте јасени" 1952 е првиот роман објавен на македонски јазик.

Како плодотворен писател, Јаневски ја адаптираше за екран класичната историска драма на Војдан Чернодрински "Македонска крвава свадба" 1967, во режија на Трајче Попов; соработуваше со Панде Ташковски на филмската адаптација на подоцнежниот епски воен роман "Доследни на заветот" пренасловен во "Македонскиот дел од пеколот" во режија на Ватрослав Мимица од Загреб; и ја адаптира сопствената хуманистичка новела "Две Марии" за филмот со наслов "Јазол" во режија на Кирил Ценевски.

Славко Јаневски e добитник е на многу награди и признанија, меѓу кои се:: Наградата АВНОЈ (1968); Наградата 11 Октомври; потоа на СВП; 13 Ноември, награда на градот Скопје; Рациново признание и Наградата Мирослав Крлежа. Добитник е на две златни арени за сценарио, за филмовите „Волчја ноќ“ (1955) и "Македонскиот дел од пеколот" (1974) на филмскиот фестивал во Пула.

Во 1947 година Славко Јаневски, заедно со Блаже Конески, Ацо Шопов, Владо Малески и Коле Чашуле, го формираа во Скопје Друштвото на писателите на Македонија, кое тогаш броеше 7 члена. Потоа Јаневски беше и претседател на Друштвото.

Член на Македонскиот ПЕН центар. Член на МАНУ од нејзиното основање во 1967 година.

[уреди] Творештво

  • Крвава низа (поезија, 1945)
  • Пруга на младоста (со Ацо Шопов, поезија, 1946)
  • Пионери, пионерки, бубачки и шумски ѕверки (поезија за деца, 1946)
  • Распеани букви (поезија за деца, 1946)
  • Милиони маченици (поема за деца, 1948)
  • Егејска барутна бајка (поезија, 1949)
  • Песни (1950)
  • Улица (повест, 1950)
  • Лирика (1951)
  • Село зад седумте јасени (роман, 1952)
  • Шеќерна приказна (сказна за деца, 1952)
  • Кловнови и луѓе (раскази, 1956)
  • Две Марии (роман, 1956)
  • Леб и камен (поезија, 1957)
  • Месечар (роман, 1959)
  • Сенката на Карамба Барамба (поезија за деца, 1959)
  • Марсовци и глувци (поезија за деца, 1959)
  • Горчливи легенди (патописна проза, 1962)
  • И бол и бес (роман, 1964)
  • Стебла (роман, нова верзија на „Село зад седумте јасени“, 1965)
  • Евангелие по Итар Пејо (поезија, 1966)
  • Црни и жолти (поезија за деца, 1967)
  • Каинавелија (поезија, 1968)
  • Тврдоглави (роман, 1970)
  • Омарнини (раскази, 1972)
  • Ковчег (раскази, 1976)
  • Оковано јаболко (поезија, 1978)
  • Астропеус (поезија, 1979)
  • Змејови за игра (поезија, 1983)
  • Миракули на грозомората трилогија: Легионите на Свети Адонис, Кучешко распетие и Чекајќи чума (1984)
  • Девет Керубинови векови (роман, 1987)
  • Глуви команди (поетски избор, 1988)
  • Песји шуми (поезија, 1988)
  • Чудотворци (роман, 1988)
  • Рулет со седум бројки (роман, 1989)
  • Скаменетиот Орфеј (поетски избор, 1990)
  • Пупи Паф (проза во стихови за деца, 1991)
  • Зад тајната врата (раскази, 1993)
  • Континент Кукулино (проза, 1996)
  • Пупи Паф во Шумшул град (книга за деца, 1996)
  • Пупи Паф гледа од вселената (1996)
  • Пупи Паф господар на соништата (1996)
  • Депонија (роман, 2000)

[уреди] Надворешни врски


Други јазици