Азе-ле-Ридо
Од Википедија, слободна енциклопедија
Комуна Азе-ле-Ридо![]() Поглед на замокот Азе-ле-Ридо преку реката Ендр |
|
Commune de Azay-le-Rideau | |
Местоположба | |
Лонгитуда | 00°28'01 |
Латитуда | 47°15'44 |
Администрација | |
---|---|
Земја | Франција |
Регион | Центар |
Департман | Ендр и Лоара |
Округ | Шинон |
Кантон | Азе-ле-Ридо |
Меѓукомуналитет | Заедница на комуните на крајот Азе-ле-Ридо |
Градоначалник | Бернар Кордие (2001-2008) |
Статистика | |
Надм. височина | 36 m–102 m (прос. 45 m) |
Површина¹ | 27.34 km² |
Население² (1999) |
3,100 |
- Густина (1999) | 113/km² |
Разно | |
INSEE/Поштенски број | 37014/ 37190 |
¹ Француски катастер, во кои не спаѓаат езера, бари, глечери > 1 km² и речни устија. | |
² Population sans doubles comptes: единечно броење на жители на повеќе од еднна комуна (на пр. ученици, студенти и воени лица). | |
![]() |
Азе-ле-Ридо (фр. Azay-le-Rideau) е комуна во департманот Ендр и Лоара во Франција.
Содржина |
[уреди] Замок
Замокот („шато“) Азе-ле-Ридо е изграден во периодот од 1518 до 1527 год., како еден од првите француски ренесансни дворци. Лежи на остров на одстров на реката Ендр, така што темелите му се издигаат директно од вода.
[уреди] Историја на замокот
Жил Бертело, државен ризничар на кралот Франсоа I и градоначалник на Тур, почал да гради на оваа веќе утврдена локација, која делумно била наследство на неговата сопруга. Меѓутоа таа самата (Филипа Лезбахи) раководела со изградбата, и ја добила новата идеја да се постави централно скалиште (escalier d'honneur), кое е најголемата иновација на овој замок. Кога Бертело бил фатен во финансиска проневера, тој бил принуден да избега од недовршениот замок во 1528 и никогаш повторно не го видел. Потоа кралот го конфискувал имотот и го доделил како награда на еден висок офицер.
Низ вековите замокот се менувал неколку пати, заклучно со XX век кога бил купен од владата и реставриран. Неговата внатрешност била сосема обновена со збирка ренесансни предмети. Денес замокот е отворен за посети од јавноста.
[уреди] Стил
Долгите, ниски пропорции и скулптурната декорација на Азе се италовидни, во новиот антички стил, но аголните кули со шилести покриви, вертикалните групирани прозори одделени со тенки ленти, како и накосениот покрив се воочливо француски. Игривите утврдувања и средновековните донжонски кули му дале чувство на традиционална благородност на новооблагородениот кралски ризничар.
При влегување во замокот главна улога игра централното скалиште. Тоа е делумно вградено во самата зграда, на француски начин, елемент сличен на оној кај Блоаскиот замок.
Скулптурните детали на Азе-ле-Ридо се особено забележителни. На приземјето наоѓаме жлебести пиластери на високи основи кои ги држат амблемите со саламандер и невестулка, симболи на кралот Франсоа I и кралицата Клода.
Подоцна, кај романтистите се јавил обновен интерес и восхит за замокот. Оноре де Балзак го нарекол „избрусен дијамант вграден во Ендр.“[1] Денес Азе-ле-Ридо е окружен со карактеристично парколика пејзажна англиска градина со многу видови дрва, особено егзотични четинари: атласки кедар, барски чемпрес и секвои од Новиот Свет.
[уреди] Белешки
- ↑ "Un diamant taillé à facettes, serti par l'Indre."
[уреди] Надворешни врски
- Опис и фотографии на Азе-ле-Ридо ((en))
- Фотогалерија на Азе-ле-Ридо ((en))
- Слики од замокот Азе-ле-Ридо и други дворци на Лоара ((en))
Замоци на Лоара |
---|
Амбоаз • Азе-ле-Ридо • Анже • Блоа • Бурдесиер • Валенсе • Виландри • Плеси-Буре • Сули • Ланже • Лоше • Менар • Монтсоро •
Риво • Сомур • Талси • Трусе • Усе • Шамбор • Шанонсо • Шатоден • Шеверни • Шомон |