Фазил Хисни Дагларџа
Од Википедија, слободна енциклопедија
![]() |
|
Роден(а): | 1917![]() |
---|---|
Занимање: | поет |
Фазил Хисни Дагларџа (роден во Истанбул, 1914 година) е еден од најафирмираните и најплодни турски поети со повеќе од 60 издадени збирки песни до 2007 година.
Иако учи во воена школа, започнува со пишување поезија уште од средно училиште. Неговата песна Yavaslayan Omur („Бавен Живот“) го става во центарот на вниманието на турската интелегинција уште во 1933 година. Како офицер живее во неколку градови во земјата се до 1950 година, кога и ја напушта армијата, по што работи во Управата за Печат и Туризам и Министерството за труд уште десет години. Некое време минува во Франција во 1952 година. Заедно со еден пријател ја основа книжарницата и издавачка куќа Kitap („Книга“), чиј управник е се до 1970 година. Оттогаш е безмалку исклучиво посветен на пишување поезија.
Дагларџа е избран за најдобар турски поет од страна на Меѓународниот Поетски Форум на состанок во Питсбург, Пенсилванија во 1967 година и е добитник на Златниот венец на Струшките вечери на поезијата во 1974 година.
Неговата пуристичка употреба на турскиот јазик воведува една нова димензија во современата турска литература. Во своите песни тој обработува мотиви од праисторијата на човекот и универзумот, теми со антивоен карактер, но и такви инспирирани од Турската војна за независност.
[уреди] Надворешни врски
|
||
---|---|---|
1966-1990 |
Рождественски (1966) • Окуџава (1967) • Наѓ (1968) • Диздар (1969) • Павловиќ (1970) • Одн (1971) • Неруда (1972) • Монтале (1973) • Дагларџа (1974) • Седар Сенгор (1975) • Гилвик (1976) • Лундквист (1977) • Алберти (1978) • Крлежа (1979) • Енценсбергер (1980) • Конески (1981) • Станеску (1982) • Ватсјајн-Ајгеј (1983) • Вознесенски (1984) • Рицос (1985) • Гинсберг (1986) • Ружевич (1987) • Максимовиќ (1988) Шапкот (1989) • Падрон (1990) |
![]() |