അരയാല്
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഇന്ത്യന് ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെമ്പാടും കാണുന്ന വലിയ ഇലകൊഴിയും വൃക്ഷമാണ് അരയാല് (Ficus Religiosa, Linn). ഹിന്ദു, ബുദ്ധ മതങ്ങളൊക്കെയും പവിത്രമായികരുതുന്ന ഈ വൃക്ഷത്തിനെ ഹിന്ദിയില് പീപ്പല് എന്നും, ബംഗാളിയില് അശ്വത്ഥാ എന്നും കന്നടയില് അരളിയെന്നും തമിഴില് അരശുവെന്നും വിളിക്കുന്നു. ബുദ്ധ മതത്തിന്റെ ആവിര്ഭാവത്തിനുമുന്നേ തന്നെ മരങ്ങളെ ആരാധിച്ചിരുന്നു എന്നതിന് ഹരപ്പയില് നിന്നും മറ്റും തെളിവ് ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് ബൌദ്ധം സാംഖ്യംതുടങ്ങിയ നിരീശ്വരവാദ പരമായ ദര്ശനങ്ങളുടെ ആവിര്ഭാവത്തോടെ ആല്മരങ്ങളുടെ പ്രസക്തി വര്ദ്ധിച്ചു[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്]. ബോധി വൃക്ഷത്തെ അശോക ചക്രവര്ത്തി ആയിരം കുടം പനിനീര് കൊണ്ട് അഭിഷേകം ചെയ്തതായും രേഖകള് ഉണ്ട്. ഇത്തരം മരങ്ങളുടെ ആരാധനയും മരത്തില് കുടിയിരിക്കുന്ന ദേവതക്കുള്ള പൂജകളും പുരാതന കാലത്തേത് പോലെ ഇന്നും ഇന്ത്യയിലെ പല സ്ഥലങ്ങളിലും നടക്കുന്നുണ്ട്
ഉള്ളടക്കം |
[തിരുത്തുക] പേരിനു പിന്നില്
ആര്യന്മാരുടെ പവിത്ര വൃക്ഷമായിരുന്നു ആല് മരം. ആര്യ എന്ന സംസ്കൃത പദത്തിന്റെ പാലി രൂപാന്തരം ആരിയ എന്നാണ്. ആരിയ ആല് കാലക്രമത്തില് അരയാല് ആയി. ശ്രീബുദ്ധന്, താന് തപസ്സിരുന്ന ബോധി വൃക്ഷത്തെ തന്നെ ആരാധിക്കാനായിരുന്ന അദ്ദേഹം ശിഷ്യന്മാരോട് ഉപദേശിച്ചിരുന്നത്. കേരളത്തില് ക്ഷേത്രങ്ങള്ക്കും വിദ്യാലയങ്ങള്ക്കരികിലും ആല് മരം നട്ടു പിടിപ്പിച്ചത് ബുദ്ധമതക്കാരായിരുന്ന അന്നത്തെ കേരളീയര് തന്നെ. [1]
[തിരുത്തുക] ചരിത്രം

മോഹന്ജൊദാരോയില് നിന്നു ഖനനം ചെയ്തെടുത്ത ഫലകങ്ങളില് ആല്മരങ്ങളുടെ ചിത്രങ്ങള് കാണാം. ശ്രീലങ്കയിലാകട്ടെ ക്രിസ്തുവിനു മുമ്പ് മൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടില് നട്ട ആല്മരം ഇന്നുമുണ്ട്.ഹുയാന് സാങ്ങിന്റെ കൃതികളില് ആല്മരത്തെ കുറിച്ചു പരാമര്ശം കാണാം. ബോധി വൃക്ഷമെന്ന പേര് (പരമമായ ജ്ഞാനം പകരുന്നത്) ഗൗതമബുദ്ധന് ഈ മരത്തിന്റെ ചുവട്ടില് ധ്യാനം ഇരുന്ന് ബോധോദയം ഉണ്ടാവുന്നതിനും മുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.[2] പുരാതനകാലം മുതല്ക്കേ മരങ്ങളെ ദൈവത്തിന്റെ ചൈതന്യം ഉള്ക്കൊണ്ടവയായി കരുതി ആരാധിച്ചിരുന്നു.(ദൈവം എന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്നതാരെയാണോ അവരുടെ) ആല്മരം,കദംബം, ഇലഞ്ഞി,പീപ്പലം, പാല,ആര്യവേപ്പ് എന്നിവ ഇത്തരത്തില് ആരാധിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന മരങ്ങള് ആണ്. ആല് മരത്തില് യക്ഷന് കുടികൊള്ളുന്നു എന്നായിരുന്നു വിശ്വാസം ബുദ്ധമതം പ്രചരിക്കുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ ഈ വിശ്വാസം നില നിന്നിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തെ പ്രസാധപ്പെടുത്തിയാല് അഭീഷ്ടകാര്യം നടക്കും എന്നും ജനങ്ങള് വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. വിവാഹം, സന്താനങ്ങള് എന്നിവക്കായാണ് പ്രധാനമായും ഈ വൃക്ഷങ്ങളെ ആരാധിച്ചിരുന്നത്. ഈ മരങ്ങള്ക്കു ചുറ്റും തറകെട്ടി സംരക്ഷിക്കുക പതിവായിരുന്നു. ഇത്തരം മരങ്ങളുടെ ചുവട്ടില് ദിനം മുഴുവനും നല്ല്ല തണല് ലഭിക്കുമെന്നതിനാലും കായ്കള് ഇല്ലാത്തതിനാല് പക്ഷികള് കാഷ്ഠിക്കുകയില്ല എന്നതിനാലും ഇവ സഭകള് ചേരുന്നതിനും, വിദ്യ അഭ്യസിക്കുന്നതിനുമുള്ള വേദിയായി. സംഘകാലത്ത് ബോധി മണ്ട്റം എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന (ഇന്ന് പട്ടിമണ്ട്റം) ആല് മരത്തിന് ചുവട്ടിലായിരൂന്നു എന്ന് സംഘകൃതികളില് വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്. [3] ആലില ബൗദ്ധമതക്കാരുടെ മതബിംബമണ്. ശിരസ്സിലോ കഴുത്തിലോ ആലില കെട്ടുന്നതിനെ പട്ടം കെട്ടല് എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത് (പാലിയില് പട്ടം എന്നതിന് ആലില എന്നാണര്ത്ഥം സംസ്കൃതത്തില്=പത്രം). പുരോഹിതന്, രാജാവ്, വധു, വിശ്വാസി എന്നീ പദവികള് സ്വീകരിക്കുന്നവര് ആലിലയാണ് പട്ടമായി കെട്ടുന്നത്. (പട്ടക്കാരന്, പട്ടാഭിഷേകം, പട്ടമഹിഷി എന്നീ പേരുകള് അങ്ങനെ വന്നതാണ്) ഇന്ന് കേരളീയ വധുക്കളുടെ താലിമാലയിലെ ആലില ഈ വിശ്വാസത്തിന്റെ പിന് തുടര്ച്ചയാണ്. എന്നാല് പിന്നീട് വന്ന ഹിന്ദു മതം ആല് മരത്തെ മറ്റു കഥകളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു.
[തിരുത്തുക] ഐതിഹ്യം
മഹാപ്രളയ സമയത്ത് മഹാവിഷ്ണു ആലിലയിലായിരുന്നു കിടന്നത് എന്ന് ചിലര് വിശ്വസിക്കുന്നു.
[തിരുത്തുക] പ്രത്യേകതകള്
വളരെക്കാലം ആയുസ്സുള്ളവയാണ് ഈ മരങ്ങള്. ശ്രീ ലങ്കയിലെ അനുരാധപുരയിലെ മഹാബോധി വൃക്ഷം രണ്ടായരത്തിലധികം വര്ഷമായി നിലനില്ക്കുന്നതാണെന്നു കരുതുന്നു. ബോധിവൃക്ഷച്ചുവട്ടിലിരുന്നാണ് ഗൗതമന് ബോധോദയം സംഭവിച്ചത്. ആ ബോധിവൃക്ഷത്തിന്റെ തൈ ആണ് അനുരാധപുരത്തെ മഹാ ബോധിവൃക്ഷം എന്നാണ് വിശ്വാസം. ഈ മരം ബുദ്ധമത വിശ്വാസികള്ക്ക് പവിത്രമാണ് . [4] മണ്ണിലല്ലാതെയും വിത്തു മുളച്ച് തൈ വളരും. വിത്തുകള് കാറ്റില് പറന്ന് വീടിന്റെ ഭിത്തികളിലോ ഓടകളിലോ മറ്റോ വന്നു പതിക്കാനിടയായാല് മതി അവ വളര്ന്നു തുടങ്ങും.
മണ്ണിലെങ്കിലും അവ ജലാംശവും വായുവില് നിന്ന് കഴിയുന്നത്ര പോഷണങ്ങള് വലിച്ചെടുക്കും. ഏതു പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളിലും വളരുന്ന ഇവയെ വിദ്യാര്ത്ഥികള്ക്ക് മാതൃകയായി ഉപനിഷത്തുക്കളില് പറയുന്നുണ്ട്.[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്] വലിയ വൃക്ഷങ്ങള്ക്ക് ശാഖകളില് നിന്ന് വേരുകള് മുളയ്ക്കാറണ്ട്. ഇത് കൂടുതല് പോഷണം ലഭ്യമാക്കാനുളള മരത്തിന്റെ ശ്രമമാണ്. ഈ വേരുകള് വായുവില് നിന്ന് ഈര്പ്പവും പൊടി, ചത്ത പ്രാണികള് എന്നിവയില് നിന്ന് നൈട്രജനും സ്വീകരിക്കുന്നു. [5] ഈ വലിയ വൃക്ഷത്തിന്റെ ശാഖകള് വളരെ പടര്ന്ന് പന്തലിച്ചു കാണുന്നു. കാണ്ഡത്തോടു ചേര്ന്നുള്ള വേരുകള് ചാലുകള് പോലെ അനുഭവപ്പെടുന്നു.
[തിരുത്തുക] ഇലകള്
ഇലയുടെ അഗ്രം വാലുപോലെ നീണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇലകള് ഇളം ചുവപ്പുനിറത്തിലാണുണ്ടാവുക. പിന്നീടാണവ പച്ചനിറം പ്രാപിക്കുന്നത്. വളരെ ചെറിയ പുഷ്പങ്ങളാണുണ്ടാവുക.
[തിരുത്തുക] കായ്കള്
[തിരുത്തുക] പ്രത്യുത്പാദനം
ആല്മരങ്ങളുടെ പ്രത്യുത്പാദനം വളരെ സവിശേഷമായ രീതിയിലാണ്[6]. ഒരു പ്രത്യേക ജാതി വണ്ടിനുമാത്രമേ ഒരു പ്രത്യേക ജാതി ആലില് പരാഗണം നടത്താന് കഴിയൂ. വണ്ടുകളുടെ പ്രത്യുത്പാദനത്തിനു ആല്മരങ്ങളുമാവശ്യമാണ്. അരയാലില് പരാഗണം നടത്തുന്നത് ബ്ലാസ്റ്റോഫേജ് ക്വാഡ്രറ്റിസെപ്സ് (Blastophage Quadraticeps) എന്നയിനം ഷഡ്പദമാണ്. അരയാലിന്റെ പൂക്കള് വളരെ ചെറിയതാണ്. വണ്ടുകളും വളരെ ചെറിയവയാണ്. അരായാലിന്റെ പൂക്കുലയില് ആണ്പൂക്കളും പെണ്പൂക്കളുമുണ്ടാവും. പൂങ്കുലയെ പൊതിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു തോടുണ്ടാവും തോടിനുള്ളിലേക്ക് വളരെ ഇടുങ്ങിയ വഴിയാണുണ്ടാവുക. പരാഗണസമയമാകുമ്പോള് പെണ്പൂക്കള് ഗന്ധം പുറപ്പെടുവിക്കുകയും, പെണ്വണ്ടുകള് തേടിയെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു പൂന്തോടിന്റെ(Cyconium) ഉള്ളിലേക്കുള്ള ചെറിയ വഴിയേ പുങ്കുലയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന വണ്ടുകളുടെ ചിറകുകള് വശങ്ങളിലുരസി നഷ്ടപ്പെടുന്നു. പിന്നീട് പരാഗണം നടത്തുകയും പൂക്കളില് തന്നെ മുട്ടയിടുകയും ചെയ്യുന്നു. വണ്ടകത്തു കയറിയാല് പൂന്തോടിന്റെ സുഷിരം അടഞ്ഞു പോകുന്നു, മറ്റു പ്രാണികളില് നിന്നും രക്ഷനേടുവാനാണിത്. പെണ്വണ്ടുകള് പൂവിനകത്തു തന്നെ മരിക്കുന്നു. തുടര്ന്ന് പൂവിനകത്തിട്ട ആണ്മുട്ടകള് ആദ്യം വിരിയുകയും ബലമേറിയ വായുള്ള ആണ്വണ്ടുകള് പുറത്തു വരുന്നു, ആണ് വണ്ടുകളാണ് പെണ്വണ്ടുകളുടെ മുട്ടകള് പൊട്ടിച്ചു കൊടുക്കുന്നത്. പെണ്വണ്ടുകള്ക്ക് ബലമുള്ള വായഭാഗം ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടാണിത്. പൂന്തോടിനകത്തു നിന്നു തന്നെ ഇണചേര്ന്നുകഴിഞ്ഞാല് ആണ്വണ്ടുകള് ചത്തുപോകുന്നു. പെണ് വണ്ടുകള് പുതിയ പൂങ്കുലയും തേടി പോവുകയും ചെയ്യുന്നു. വിത്തുകള് ഭാരം കുറഞ്ഞവയാണ്. പൂന്തോടു പൊട്ടിയാല് വിത്തുകള് കാറ്റത്തു പറന്നു പോവുകയും വിത്തു വിതരണം നടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
[തിരുത്തുക] ആവാസവ്യവസ്ഥകള്
ഇന്ത്യയിലും ശ്രീലങ്കയിലുമായിരുന്നു ആലുകളാദ്യം ഉണ്ടായിരുന്നത് എന്നു കരുതുന്നു. ഇന്ത്യന് ഉപഭൂഖണ്ഡത്തില് നിന്നും തെക്കെ ഏഷ്യയിലെമ്പാടുമായും പിന്നീട് ലോകത്തിലേക്കും പടര്ന്നെന്നു കരുതുന്നു. ഹിമാലയന് പ്രാന്ത പ്രദേശങ്ങളില് ധാരാളമായി കാണുന്നു. ഇന്ത്യ, മ്യാന്മാര്, ശ്രീലങ്ക മുതലായിടങ്ങളില് നട്ടു വളര്ത്താറുണ്ട്. വിത്തുമൂലം പ്രവര്ദ്ധനം നടത്താം, ചെറിയ കമ്പുകള് വെട്ടി നട്ടു മുളപ്പിക്കാമെങ്കിലും നന്നായി വളരാറില്ല. മറ്റുവൃക്ഷങ്ങളുടെ ശാഖകളിലോ ഭിത്തികളിലോ ആണ് ആദ്യം വളര്ച്ച ആരംഭിക്കുന്നത്. കാലം ചെല്ലുമ്പോള് ഇതിന്റെ വേരുകള് ഭിത്തിപൊട്ടിക്കുകയോ ആതിഥേയ വൃക്ഷത്തെ ഞെരുക്കികളയുകയോ ചെയ്യുന്നു.[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്]
[തിരുത്തുക] ഉപയോഗങ്ങള്
പെട്ടികള്, ചക്രങ്ങള്, പാത്രങ്ങള് മുതലായവ ഉണ്ടാക്കാന് അരയാലിന്റെ തടി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. വാഹനങ്ങളുടെ ടയറിന്റെ ട്യൂബിലുണ്ടാകുന്ന സുഷിരങ്ങളടക്കാന് അരയാലിന്റെ കറ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. പട്ടയില് 4% ടാനിന് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. മരപ്പട്ടയും ഇലയും നാമ്പും ഉദരരോഗങ്ങള്ക്കായുപയോഗിക്കാറുണ്ട്. മരപ്പട്ടയുടെ കറ വ്രണങ്ങള് ഭേദപ്പെടുത്താനുപയോഗിക്കാറുണ്ട്.[7]
[തിരുത്തുക] വിവിധ സംസ്കാരങ്ങളില്
- കേരളത്തില് അരയാലിലനും ആര്യവേപ്പിനും അടുത്തിടെ വിവാഹം നടത്തിയത് വാര്ത്തയായിരന്നു, അരയാലിനെ പോലെ ആര്യ വേപ്പും ബുദ്ധമതസംഭഅവനയാണ്.
- ഹിന്ദുക്കളുടേയും ബുദ്ധമതക്കരുടേയും പവിത്ര വൃക്ഷമാണ് ഇത്.
- ക്രിസ്ത്യാനികള് വരെ അവരുടെ താലിമാലയില് ആലിലയുടെ രൂപമാണ് ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. അടുത്തകാലത്ത് കുരിശും ആലിലയോട് ചേര്ക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
- ഭാരതരത്ന പുരസ്ക്കാരം ആലിലയുടെ രൂപത്തിലാണ്
[തിരുത്തുക] ചിത്രങ്ങള്
[തിരുത്തുക] അവലംബം
- ↑ പി.ഒ., പുരുഷോത്തമന് (2006). ബുദ്ധന്റെ കാല്പാടുകള്-പഠനം. കേരളം: പ്രൊഫ. വി. ലൈല. ISBN 81-240-1640-2.
- ↑ ശ്രീനിവാസന്, കെ.ആര്. (1998). ടെമ്പിള്സ് ഒഫ് സൗത്ത് ഇന്ത്യ. ഇന്ത്യ: നാഷണല് ബുക്ക് ട്രസ്റ്റ്. ISBN 81-237-2251-6.
- ↑ അകനാനൂറ് വാല്യം രണ്ട്. വിവര്ത്തനം നെന്മാറ പി. വിശ്വനാഥന് നായര്. കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി. തൃശൂര്
- ↑ Jaya Siri Maha Bodhi (ഇംഗ്ലീഷ്).
- ↑ The Bodhi Tree - Ficus religiosa (ഇംഗ്ലീഷ്). ശേഖരിച്ച തീയതി: 14, 2007.
- ↑ അന്യമാകുന്ന അരയാല്: ലേഖനം, മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പ്, 2006 ആഗസ്റ്റ് 27-സെപ്റ്റംബര് 2
- ↑ ഇന്ത്യയിലെ മരങ്ങള്, ആര് ചന്ദ്രമോഹന്, എം.എ. രാധികാറാണി, കേരള ഭാഷാ ഇന്സ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട്, തിരുവനന്തപുരം, 1975, പേജ്-82