ഓംകാരം
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഉള്ളടക്കം |
[തിരുത്തുക] ആമുഖം
ഓം എന്ന അക്ഷരം എങ്ങനെ, എന്ന് ഉണ്ടായി എന്ന് വ്യക്തമായി പറയുവാനാകില്ല. സകല വേദങ്ങളിലും ഓം എന്ന അക്ഷരം വരുന്നുണ്ടെന്നതിനാല് ഇതിന് വേദത്തോളം, അല്ലെങ്കില് അതിലും കൂടുതല് പഴക്കമുണ്ടെന്നു വേണം കരുതാന്. വേദങ്ങളോളം പ്രസക്തിയുണ്ട് ഓം എന്ന അക്ഷരത്തിന്. അതി ഗഹനമായ തത്വങ്ങളാണ് ഓം എന്ന അക്ഷരം പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നത്. വേദം എന്ന വാക്കിനര്ത്ഥം അറിവ് എന്നാകുന്നു. ഇപ്പറഞ്ഞ എല്ലാ അറിവും ഓം എന്ന അക്ഷരത്തില് ഉള്പ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഓം എന്ന അക്ഷരത്തില് നിന്നു തന്നെയാണ് വേദമുണ്ടായത് എന്നു പറയുന്നതിലും തെറ്റില്ല. അന്ധകാരത്തില് നിന്നും വെളിച്ചത്തിലേക്ക് പിടിച്ചുയര്ത്തുന്നതിന്റെ പ്രതീകമായാണ് ഹിന്ദുക്കള് ഓംകാരത്തെ കരുതി വരുന്നത്. അ,ഉ,മ എന്നീ മൂന്നക്ഷരങ്ങളുടെ സങ്കലനമാണ് ഓംകാരമെന്നത്. ഇതില് അടങ്ങയിരുക്കുന്ന ഓരോ അക്ഷരത്തിനും അതിന്റെ അര്ത്ഥ വ്യാപ്തിയുണ്ടു.’അ’ ആദിമത്വത്തേയും’ഉ’ഉത്കര്ഷത്തെയും’മ’ മിതിയേയും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. അതിനാലാണ് ഓംകാരത്തെ സ്രുഷ്ടിസ്ഥിതിലയങ്ങളുടെ പ്രതിനിധീകരണ ശക്തിയായി വിശേഷിപ്പിക്കുന്നതും.
[തിരുത്തുക] പദോല്പത്തി
അക്ഷരം എന്ന വാക്കിനര്ത്ഥം നാശമില്ലാത്തത് എന്നാണ്. ആദ്യ അക്ഷരമായ അ തൊണ്ടയില് നിന്നും ഉത്ഭവിക്കുന്നു. ഉ എന്ന അക്ഷരം വായുടെ മദ്ധ്യഭാഗത്തുനിന്നും വരുന്നു. മ എന്ന അക്ഷരമാകട്ടെ, വായയുടെ ഏറ്റവും പുറമെ അധരപുടത്തില് നിന്നും ഊര്ന്നുവീഴുന്നു. അ. ഉ, മ എന്നീ അക്ഷരങ്ങള് ചേര്ന്നതാണ് ഓം എന്ന അക്ഷരം. ആദ്യവും മദ്ധ്യവും അന്ത്യവും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന അക്ഷരങ്ങളെ ചേര്ത്തെഴുതിയതിനാല് മറ്റെല്ലാ അക്ഷരങ്ങളും സ്വഭാവികമായും ഇതിലടങ്ങുന്നു എന്നു താല്പര്യം. ആയതിനാല് സര്വ അക്ഷരങ്ങളേയും പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന ഏകാക്ഷരവും ഓം ആകുന്നു.
[തിരുത്തുക] നിര്വചനം
സകല വേദങ്ങളിലും ഉപനിഷത്തിലും മന്ത്രങ്ങളിലും ഓം എന്ന അക്ഷരത്തെക്കുറിച്ച് പരാമര്ശമുണ്ടെങ്കിലും ഒരു നിര്വചനം എന്ന നിലയില് എടുത്ത് കാണിക്കാവുന്നത് നചികേതസ്സ് എന്ന ബ്രാഹ്മണകുമാരന് യമന് ഉപദേശിക്കുന്ന കഠോപനിഷത്തിലെ മന്ത്രമാണ്.
സര്വേ വേദാ യത് പദമാനന്തി
തപാംസി സര്വാണി ച യത് വദന്തി
യദിച്ഛന്തു ബ്രഹ്മചര്യം ചരന്തി
തത്തേ പദം സംഗ്രഹീതേ ബ്രവീമ്യോമിത്യേതത്.
സകല വേദങ്ങളും ഏതു പദത്തെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിക്കുന്നുവോ, തപസ്സനുഷ്ഠിക്കുന്നവരെല്ലാം എന്തിനെക്കുറിച്ച് (വദന്തി)പറയുന്നുവോ, എന്ത് ഇച്ഛിച്ചു കൊണ്ട് ബ്രഹ്മചര്യം അനുഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നുവോ, അതേ പദത്തെ സംഗ്രഹിച്ച് പറഞ്ഞു തരാം (ബ്രവീമി) (ഓം ഇത്യേ തത്) - ഓം എന്നാണത്. ഓം എന്ന അക്ഷരത്തിണ്റ്റെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കിത്തരാന് ഉതകുന്ന ശ്ളോകമാണിത്. എങ്കിലും ഒരു നിര്വചനം സമഗ്രമായിരിക്കണം എന്ന നിലപാടെടുക്കുകയാണെങ്കില്, മാണ്ഡൂക്യ ഉപനിഷത്തിലെ മന്ത്രങ്ങള് ഉത്തമമായിരിക്കും. മാണ്ഡൂക്യോപനിഷത്ത് തുടങ്ങുന്നതു തന്നെ ഓം എന്ന അക്ഷരത്തെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിച്ചുകൊണ്ടാണ്.
[തിരുത്തുക] പേരില് നിന്ന്
പുണ്യപുരാണഗ്രന്ഥങ്ങളും ആചാര്യന്മാരുമൊക്കെ ഓംകാരത്തെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ടു. നിത്യമായ ഓംകാരജപംകൊണ്ട് ദേവേന്ദ്രന്,അസുരന്മാരുടെ ഹീനശക്തിയെ നേരിട്ട കഥകള് അഥര്വ്വവേദത്തില് പറയുന്നുണ്ട്. ബ്രഹ്മത്തെ അറിയാന് ഓം ഉപയോഗിക്കാം എന്നു യജുര്വേദം അനുശാസിക്കുന്നു. ഓംകാരത്തെ പരബ്രഹ്മമായി കഠോപനിഷത്ത് വിവരിക്കുമ്പോള് മുണ്ഠകോപനിഷത്താകട്ടെ ഓംകാരധ്യാനം പരമാത്മാവുമായി ആത്മ ഐക്യം പ്രാപിക്കാന് സഹായിക്കുമെന്നാണ് പറയുന്നതു.
ആധുനികയുഗത്തില് സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്, അരവിന്ദ-രമണ മഹര്ഷിമാര് തുടങ്ങി അനേകം മഹദ്വ്യക്തിത്വങ്ങള് ഓംകാര ധ്വനിയെപ്പറ്റി വിശേഷണങ്ങള് കുറിച്ചിട്ടുണ്ടു. ആദിയും അന്തവുമില്ലാത്ത ഓംകാരത്തെ പാശ്ചാത്യരും അംഗീകരിക്കാന് തയ്യാറായികഴിഞ്ഞു[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്]. ഈശ്വരനും ഓംകാരവും ഒന്നുതന്നെ എന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ തിരിച്ചറിവ്[തെളിവുകള് ആവശ്യമുണ്ട്]. കളങ്കമില്ലാത്ത ഈശ്വരഭജനമാണ് പ്രണവം എന്നുദ്ദേശിക്കുന്നതും. ഏത് വേദസ്തിതിയായാലും ഏത് മന്ത്രമായാലും ഏത് ക്രിയ ആയാലും തുടങ്ങുന്നത് ഓം എന്ന മന്ത്രത്തിണ്ടെ പിന്തുടര്ച്ചയായിട്ടാണ്. ലോകത്തിലെ ആദ്യത്തെ മന്ത്രധ്വനിയും ഓംകാരമാണു. ഓംകാരം നാദരൂപമായതിനാല് ബ്രഹ്മത്തെ നാദബ്രഹ്മം എന്ന് വിളിക്കുന്നു. കടലിന്റെ ഇരമ്പലും കറ്റിന്റെ ചൂളവും ഇടിമുഴക്കത്തിന്റെ ധ്വനിയും ഓംകാരത്തില് ലയിക്കുന്നു. ഏകവും പഞ്ചമവും ശൂന്യവും ഓംകാരത്തെ തിര്ച്ചറിയുന്നു. നമ്മുടെ ശ്വാസത്തില്പോലും ഓം എന്ന പ്രണവമന്ത്രത്തിന്റെ ആരോഹണ അവരോഹണമാണ്. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഓരോ ചലനങ്ങള്ക്കും ആധാരശബ്ദം ഓംകാരമാണു. പ്രണവമന്ത്രം യഥാവിധി ഉരുവിട്ടാല് രക്തസമ്മര്ദ്ദത്തെ കുറയ്ക്കാനും, വായുദോഷത്തെ അകറ്റാനും സാധിക്കും. ആയുര്വേദത്തില് പ്രണവമന്ത്രത്തിന്റെ മഹിമയും പ്രാണായാമത്തിലൂടെ പ്രണവം ജപിക്കുമ്പോള് സിദ്ധിക്കുന്ന ആരോഗ്യനേട്ടത്തെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
[തിരുത്തുക] പ്രണവത്തിന്റെ തരം തിരിവുകള്
ഓംകാരം എന്ന ഏകാക്ഷരത്തെ എട്ട് തരത്തില് തരംതിരിക്കുന്നു.’അ’കാര,‘ഉ’കാര,‘മ’കാര,അര്ദ്ധമാത്ര,നാദ,ബിന്ദുകലല,ശക്തി എന്നിങ്ങനെ.പ്രണവം ഉച്ചരിക്കുന്നതിന് ഗുരുമുഖത്തുനിന്നു പഠിക്കേണ്ടതുണ്ട്. എണ്ണ ധാരയായി ഒഴിക്കുമ്പോള്,ചിതരാത്തത് പോലെയും,ദീര്ഘമായ ഘണശബ്ദം പോലെയുമാണ് പ്രണവം ഉച്ചരിക്കേണ്ടത് എന്നു വേദവിശാരതന്മാര് പറയുന്നു. പ്രണവത്തെ ‘സര്വ്വമന്ത്രാദി സേവ്യാ’ എന്നു വിശേഷിക്കുന്നു.
[തിരുത്തുക] ഓംകാരം പുരാണങ്ങളില്
അകാരോ വിഷ്ണുരുദ്ദിഷ്ട: ഉകാരസ്തു മഹേശ്വര: മകാരസ്തു സ്മൃതോ ബ്രഹ്മാ: പ്രണവസ്തു ത്രയാത്മക: |
എന്ന് വായുപുരാണത്തില് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ‘അ’ വിഷ്ണുവിനെയും ‘ഉ’ ശിവനെയും ‘മ്’ ബ്രഹ്മാവിനെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
ബ്രഹ്മപ്രാപ്തിക്കും അതിലൂടെ ആത്മജ്ഞാനസിദ്ധിക്കും പ്രണവോപാസനയെക്കാള് പ്രയോജനപ്പെടുന്ന മറ്റൊന്നുമില്ലെന്നാണ് ‘പ്രണവോപനിഷത്തില്‘ പറയുന്നത്.
ഓംകാരത്തെ അറിയുന്നവര് യോഗിയായി മാറുമെന്ന് ഗരുഡപുരാണം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ‘ഓമിത്യേകക്ഷരം ബ്രഹ്മ’ എന്നും ‘ഗിരാമസ്മ്യേകമക്ഷരം’ എന്നും ഭഗവദ്ഗീതയിലുണ്ട്.
ഓമിത്യേതദക്ഷരമിദം സര്വം തസ്യോപവ്യാഖ്യാനം ഭൂതം ഭവദ് ഭവിഷ്യദിതി സര്വമോങ്കാര ഏവ. യച്ചാന്യത് ത്രികാലാതീതം തദപ്യോങ്കാര ഏവ. |
മാണ്ഠുക്യോപനിഷത്തിന്റെ തുടക്കം ഇങ്ങനെയാണ്. ഓം എന്ന നാശരഹിതമായ അക്ഷരം മാത്രമാണ് ഇഹത്തിലുള്ളതെല്ലാം. ഭൂത-വര്ത്തമാന-ഭാവി കാലങ്ങളിലുള്ളതെല്ലാം ആ അക്ഷരത്തിന്റെ ഉപവാഖ്യാനങ്ങള് മാത്രമാണ്. മൂണ് കാലത്തെയും അതിക്രമിച്ചിട്ടുള്ളതും ഓംകാരമാണ്.
‘ബ്രഹ്മം താമര ഇലയില് പുരുഷരൂപമായ ബ്രഹ്മാവിനെ സൃഷ്ടിച്ചു. ബ്രഹ്മാവ് ഓംകാരത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു. ഓംകാരം പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു’ എന്നു ഗോപഥബ്രാഹ്മണം വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
പ്രണവമാകുന്ന വില്ലില് ആത്മാവാകുന്ന ശരത്തെ തൊടുത്ത് ബ്രഹ്മമാകുന്ന ലക്ഷ്യത്തില് എയ്യണമെന്ന് മാണ്ഠുക്യവും, പരബ്രഹ്മത്തെയോ അപരബ്രഹ്മത്തെയോ പ്രാപിക്കാനുള്ള ശ്രേഷ്ടമായ മാര്ഗം ഓംകാരോപാസനയാണെന്ന് കഠോപനിഷത്തും പറയുന്നു.
പ്രണവത്തിലെ അകാരം ഋഗ്വേദവും ഉകാരം യജുര്വേദവും മകാരം സാമവേദവുമാണെന്ന് പരാമര്ശമുണ്ട്.
[തിരുത്തുക] ഓംകാരത്തെകുറിച്ചുള്ള ഒരുപാഖ്യാനം
സൂത്രസംഹിതയില് കാണുന്നത് ഇപ്രകാരമാണു. സൃഷ്ടികര്മത്തിന് മുമ്പ്, ബ്രഹ്മാവ്,മഹേശ്വരദര്ശനത്തിനായി,പഞ്ചാഗ്നിമധ്യത്തില് തപസ്സിരുന്നു. ദീര്ഘമായ തീവ്രതപസ്സില് പ്രസാദിച്ച ശിവന്, ഭൂമിയും അന്തരീക്ഷവും സ്വര്ഗവും നിര്മിക്കാന് അനുഗ്രഹം നല്കി. പക്ഷേ ത്രിലോകങ്ങളിലും പരമേശ്വരനെ കാണാത്തതില് ബ്രഹ്മാവ് വിഷമിച്ചു. ഭൂമിയില് നിന്ന് അഗ്നിയും അന്തരീക്ഷത്തില്നിന്ന് വായുവും സ്വര്ഗത്തില് സൂര്യനും ഉണ്ടായി. അതിലൊന്നും ശിവനെ കാണാതെ ബ്രഹ്മാവ് ശിവസങ്കല്പത്തില് മുഴുകി. അഗ്നിയില് നിന്ന് ഋഗ്വേദവും വായുവില് നിന്നു യജുര്വേദവും സൂര്യനില് നിന്ന് സാമവേദവും ഉണ്ടാകുന്നത് കാണാന് കഴിഞ്ഞു. അവയില്നിന്ന് യഥാക്രമം ഭൂ:,ഭുവ:,സ്വ: എന്നീ ശബ്ദങ്ങള് പുറപ്പെടുന്നത് കേട്ടു. ആ വ്യാഹൃതികളില്നിന്നും യഥാക്രമം അകാരവും ഉകാരവും മകാരവും പുറപ്പെട്ടു. ആ വര്ണങ്ങള് ഒന്നിച്ചപ്പോള് ഓംകാരമുണ്ടായി. പ്രണവസ്വരൂപമായ ഓംകാരത്തില് മഹേശ്വരന്റെ രൂപം തെളിഞ്ഞു എന്നാണ് വിശ്വാസം.
[തിരുത്തുക] ഓംകാരധ്യാനം
സര്വ്വമന്ത്രങ്ങള്ക്കും സകല വേദങ്ങള്ക്കും സകല ദേവതകള്ക്കും ജനനിയായ ഓംകാരത്തെ ധ്യാനിക്കുന്നത് ഏറെ പുണ്യമായി കരുതുന്നു.ഓംകാര രൂപത്തിന്റെ മുന്നില് വിളക്കു കത്തിച്ച്108,1008 എന്നീ പ്രകാരം ദിനം മുടങ്ങാതെ ജപിക്കുന്നത് ഏറേ നന്നാണ്.എന്നാല് ഗര്ഭിണികള് പ്രണവം ജപിക്കുന്നത് ദോഷമായി കരതുന്നു.രക്തസംക്രമണത്തിന് വ്യതിയാനം വരുത്തുവാണുള്ള കഴിവു ഓംകാരത്തിനു ഉള്ളതു കൊണ്ടാവാം. മൂന്ന് സന്ധ്യകളിലും-ഉഷസ്സന്ധ്യ,മധാഹ്നസന്ധ്യ,സായംസന്ധ്യ-പ്രണവോപാസന ചെയ്യണമെന്നനണ് ആചാര്യപ്രോക്തം. ഉത്തര ദിക്കിന് അഭിമുഖമായിട്ടായിരിക്കണം സാധകന് ഇരിക്കേണ്ടതു. പ്രാണനെ ഉണ്ര്ത്താനും ഉജ്ജീവിപ്പിക്കാനും പ്രണവോപാസനക്കൊണ്ട് സാധിക്കും. ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന കുണ്ഠലിനീശക്തിയെ ഉണര്ത്തി, സുഷുമാനാഡിയിലൂടെ അതിനെ സഹസ്രാരപത്മത്തിലെത്തിച്ച്,ശിവസായൂജ്യത്തിണ്ടെ അമൃതം വര്ഷിക്കാനും ഓംകാരോപാസനകൊണ്ട് സാധിക്കും എന്നാണ് വിശ്വാസം. [1] [2]