അരവിന്ദഘോഷ്

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

ശ്രീ അരോബിന്ദൊ
ശ്രീ അരോബിന്ദൊ

അരവിന്ദഘോഷ് അഥവാ ശ്രീ അരൊബിന്ദോ (ബംഗാളി: শ্রী অরবিন্দ Sri Ôrobindo, സംസ്കൃതം: श्री अरविन्द Srī Aravinda) (1872 ഓഗസ്റ്റ് 15 – 1950 ഡിസംബര്‍ 5) ഒരു ഇന്ത്യന്‍ ദേശീയവാദിയും, പണ്ഡിതനും, കവിയും, യോഗിയുമായിരുന്നു.

[തിരുത്തുക] ജീവിതരേഖ

ഡോ. കെ.ഡി. ഘോസിന്റെയും സ്വര്‍ണ്ണലത ദേവിയുടെയും മകനായി 1872 ഓഗസ്റ്റ്‌ 15 ന്‌ കൊല്‍ക്കത്തയില്‍ ജനിച്ചു. യൂറോപ്യന്‍ ജീവിത ശൈലിയെ അനുകൂലിച്ചിരുന്ന ഡോ. ഘോസ്‌, അരോബിന്ദൊയെ അഞ്ചാം വയസ്സില്‍ പഠനത്തിനായി ഇംഗ്ലണ്ടിലെ മാഞ്ചെസ്റ്ററില്‍ അയച്ചു. അവിടെ ഡ്രിവറ്റ്‌ എന്ന ഒരു ലാറ്റിന്‍ പണ്ഡിതന്റെ ശിക്ഷണത്തിലായിരുന്നു അദ്ദേഹം. 1884-ല്‍ അറൊബിന്ദൊ ലണ്ടനിലെ സെ. പോള്‍ വിദ്യാലയത്തില്‍ ചേര്‍ന്നു. 1890 ല്‍ ഇന്‍ഡ്യന്‍ സിവില്‍ സര്‍വ്വീസ്‌ പ്രാരംഭ പരിശീലനത്തിനായി സ്കോളര്‍ഷിപ്പോടെ കേംബ്രിജിലെ കിങ്ങ്സ്‌ കോളജില്‍ പ്രവേശനം ലഭിച്ചു.

1892-ല്‍ ബി.എ. പരീക്ഷയുടെ ഒന്നാം ഭാഗവും ഐ.സി.എസ്സും, ഒന്നാം തരത്തില്‍ ജയിച്ചു പക്ഷെ, രണ്ടാമതൊരു അവസരം നല്‍കിയിട്ടും അശ്വാഭ്യാസ പരീക്ഷയില്‍ പങ്കെടുക്കാത്തതിനാല്‍ ഐ.സി.എസ്സിന്‌ അയോഗ്യനായി. ഇതു കൂടാതെ, "താമരയും കഠാരയും" എന്ന പേരില്‍ ഇന്‍ഡ്യന്‍ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുവേണ്ടി പ്രവര്‍ത്തിച്ചിരുന്ന ഒരു രഹസ്യസംഘത്തിന്റെ സ്ഥാപകപ്രവര്‍ത്തകന്‍ എന്ന രഹസ്യാന്വേഷണ വിഭാഗത്തിന്റെ റിപ്പോര്‍ട്ടും ഇതിനു കാരണമായി.

1893-ല്‍ അദ്ദേഹം ഭാരതത്തില്‍ തിരിച്ചെത്തി ബറോഡയിലെ ഗേയ്‌ക്‍വാദ്‌, മഹാരാജ സയജി റാവുവിന്റെ സെക്രട്ടേറിയേറ്റിലെ ചില വിഭാഗങ്ങളിലും, മഹരാജാസ്‌ കലാലയത്തിലെ ആംഗലേയത്തിന്റെയും ഫ്രഞ്ചിന്റെയും പ്രഫസ്സറുമായി ഔദ്യോഗിക ജീവിതമാരംഭിച്ചു. ഈ സമയത്ത്‌ അദ്ദേഹം ഭാരതസംസ്കാരത്തേയും പാണ്ഡിത്യത്തെയും പറ്റി കൂടുതല്‍ പഠിക്കുകയും, കാളിദാസന്‍, ഭര്‍തൃഹരി തുടങ്ങിയവരുടെ കൃതികള്‍ ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക്ക് വിവര്‍ത്തനം ചെയ്യുകയുമുണ്ടായി. ഇന്ത്യന്‍‍ ദേശിയ കോണ്‍ഗ്രസ്സിന്‌ ശ്രദ്ധേയമായ രീതിയില്‍ രാജ്യത്തെ മുന്‍പോട്ടു നയിക്കുവാനുള്ള ശേഷിയില്ലന്ന വിശ്വാസത്തോടെ കഴിഞ്ഞിരുന്ന ദേശീയ വാദികള്‍ക്ക്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലേഖനങ്ങള്‍ പ്രചോദനമായിരുന്നു.

1901-ല്‍ അദ്ദേഹം മൃണാളിനി ദേവിയെ വിവഹം കഴിച്ചു.

കഴ്‍സണ്‍ പ്രഭുവിന്റെ ബംഗാള്‍ വിഭജനകാലത്ത്‌, കൊളൊണിയല്‍ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്‌ ബദലായി, ദേശീയ വിദ്യാഭ്യാസ സമിതി കോല്‍ക്കത്തയില്‍ തുടങ്ങിയ കലാലയത്തിന്റെ തലവനായി അറൊബിന്ദോ ചുമതലയേറ്റു. ഇതേസമയത്തു തന്നെ ബന്ദേമാതരം പത്രത്തിന്റെ പത്രാധിപസ്ഥാനവും അദ്ദേഹം വഹിച്ചിരുന്നു. 1907-ല്‍ സര്‍ക്കാര്‍ ബന്ദേമാതരത്തിനും അരോബിന്ദോയ്ക്കുമെതിരെ രാജ്യദ്രോഹകുറ്റം ആരോപിച്ചു. എന്നാല്‍ അത്‌ കോടതിയില്‍ നിലനിന്നില്ല.

അതിനു ശേഷം പൂര്‍ണ്ണ സ്വരാജ്‌ എന്ന ലക്ഷ്യത്തിനായി ബ്രിട്ടീഷ്‌ ഉല്പ്പന്നങ്ങളുടെ ബഹിഷ്കരണം, ദേശീയവിദ്യാഭ്യാസം, ലക്ഷ്യപ്രാപ്തിക്കായി സന്നദ്ധസേനാരൂപീകരണം തുടങ്ങിയ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി ഭാരതത്തിലുടനീളം യാത്ര ചെയ്തു. 1908 മേയ്‌ 2-ന്‌ അരോബിന്ദോ അറസ്റ്റിലാവുകയും തീവ്രവാദിയെന്നു മുദ്രകുത്തപ്പെടുകയുമുണ്ടായി. 1908 മേയ്‌ 5 മുതല്‍ 1909 മേയ്‌ 6 വരെ അദ്ദേഹത്തെ കൊല്‍ക്കത്തയിലെ ആലിപോര്‍ സെണ്ട്രല്‍‍‍ ജയിലില്‍ അടച്ചു. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹം കുറ്റവിമുക്തനാക്കപ്പെട്ടു.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലേഖനങ്ങള്‍ ബ്രിട്ടീഷ്‌ സര്‍ക്കാരിന്‌ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ ഉണ്ടാക്കി. അതിനാല്‍ അവര്‍ അദ്ദേഹത്തെ നാടുകടത്തുന്നതിനുള്ള നിയമവശങ്ങള്‍ പഠിക്കുന്നു എന്ന രഹസ്യ വിവരത്തെ തുടര്‍ന്ന് അരോബിന്ദോ 1910 ഏപ്രിലില്‍ പുതുച്ചേരിയിലെത്തി.

അവിടെ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തില്‍ നിന്ന് വിട്ടുനിന്ന് ആത്മീയതയില്‍ മുഴുകി അരൊബിന്ദൊ തന്റെ ശിഷ്ട ജീവിതം ചിലവഴിച്ചു. 1950 ഡിസംബര്‍ 5-ന്‌ അന്തരിച്ചു.

[തിരുത്തുക] പ്രധാന കൃതികള്‍

  • ദ് ലൈഫ് ഡിവൈന്‍ (The Life Divine)
  • ദ് സിന്തസിസ് ഓഫ് യോഗ (The Synthesis Of Yoga)
  • എസ്സേയ്സ് ഓണ്‍ ഗീത (Essays On The Gita)
  • ദ് ഫൗണ്ടേഷന്‍സ് ഓഫ് ഇന്ത്യന്‍ കള്‍ച്ചര്‍ (The Foundations Of Indian Culture)
  • ദ് ഫ്യൂച്ചര്‍ ഓഫ് പോയെറ്റ്റി (The Future Poetry)
  • ദ് ഹ്യൂമന്‍ സര്‍ക്കിള്‍ (The Human Cycle)
  • ദ് ഐഡിയല്‍ ഓഫ് ഹ്യൂമന്‍ യൂണിറ്റി (The Ideal Of Human Unity)
  • കളക്റ്റഡ് പോയെംസ് ആന്റ് പ്ലേയ്സ്, സാവിത്രി (Collected Poems and Plays, Savitri).
ആശയവിനിമയം