കൂവളം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

എയ്ഗില്‍ മെര്‍മെലോസ്(Aegle Mermelos)എന്ന ശാസ്ത്രീയ നാമമുള്ള വൃക്ഷമാണ്‌ കൂവളം. കൂവളത്തിന്റെ ഇലയെ അലൌകികതയുടെ പ്രതീകമായാണ്‌ ഹിന്ദുമതവിശ്വാസികള്‍ കണക്കാക്കുന്നത്. ഈ സസ്യത്തിനെ മലയാളത്തില്‍ 'കൂവളം', 'വില്‍മം' എന്നും തമിഴില്‍ 'കുവളം' എന്നും ഹിന്ദിയില്‍ 'ബേയ്ല്' എന്നും കന്നടയില്‍ 'കുംബല' എന്നും പറയാറുണ്ട്.

ഉള്ളടക്കം

[തിരുത്തുക] ആയുര്‍‌വേദത്തില്‍

പ്രധാന ലേഖനം: ആയുര്‍‌വേദം

ഉത്തമ ആയുര്‍വേദ ഔഷധമായ കൂവളത്തെ വിദേശ കാര്‍ഷിക സര്‍വ്വകലാശാലകള്‍ പ്രത്യെകം പരിപോഷിപ്പിച്ചുവരുന്നതായി സയന്‍സ് ടുഡേ മാഗസിന്‍ രിപ്പോര്‍ട്ടു ചെയ്യുന്നു. വാതം, കഫം, ഛര്‍ദ്ദി, ക്ഷയം, അതിസാരം ഇവയെ ശമിപ്പിക്കുവാന്‍ അത്യുത്തമമാണ് കൂവളം. പ്രമേഹത്തിനും കൂവളം ഔഷധമാണ്. കൂവളത്തിന്റെ ഇലയുടെ ചാറെടുത്ത് എണ്ണ കാച്ചി ചെവിയില്‍ ഒഴിച്ചാല്‍ ചെവിവേദന, പഴുപ്പ് എന്നിവ മാറിക്കിട്ടുമെന്ന് ആയുര്‍വേദ ഭിഷഗ്വരന്മാര്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.

അമാവാസി, പൌര്‍ണ്ണമി ദിവസങ്ങളില്‍ പ്രകൃതിയിലുണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങള്‍ ഈ ഔഷധസസ്യത്തേയും സ്വാധീനിക്കുമെന്നതിനാലാണ് ഈ ദിവസങ്ങളില്‍ മരുന്നിനായി ഇതിന്റെ ഇല പറിക്കരുതെന്ന് വിധിച്ചിരിക്കുന്നത്.

[തിരുത്തുക] ഹിന്ദുമതവും കൂവളവും

ശിവക്ഷേത്രങ്ങളില്‍ കൂവളമരത്തിനു ദിവ്യവും പ്രധാനവുമായ സ്ഥാനമാണ് നല്‍കിയിരിക്കുന്നത്. ശിവപാര്‍വ്വതിമാര്‍ക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട ഈ വൃക്ഷത്തിന്റെ മുള്ളുകള്‍ ശക്തിസ്വരൂപവും ശാഖകള്‍ വേദവും വേരുകള്‍ രുദ്രരൂപവുമാണെന്നും സങ്കൽപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. കൂവളത്തിന്റെ ഓരോ ഇതളും മൂന്നായി പിരിഞ്ഞാണിരിക്കുന്നത്. ഓരോ ഭാഗത്തിനും ഓരോ ഗുണവുമാണ്. ഇത്തരത്തിലെ മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളേയും സാക്ഷാല്‍ പരമശിവന്റെ തൃക്കണ്ണുകളായിട്ടാണ് ഭക്തര്‍ വിശ്വസിച്ചുപോരുന്നത്.

[തിരുത്തുക] വിശ്വാസങ്ങള്‍

ജന്മപാപങ്ങളെ ഇല്ലാതാകുന്ന ദിവ്യസസ്യമായി കൂവളത്തെ കാണാനാണ് ഏറെ ഭക്തര്‍ക്കും താല്പര്യം. അദൃശ്യമായ ദൈവീക സാന്നിദ്ധ്യം എപ്പോഴും കൂവളത്തില്‍ ഉണ്ടെന്നും അവര്‍ കരുതുന്നു. അമാവാസി, പൌര്‍ണ്ണമി ദിവസങ്ങളില്‍ കൂവളത്തിന്റെ ഇല പറിക്കാന്‍ പാടില്ലെന്നാണ് വിശ്വാസം.

[തിരുത്തുക] അവലംബം

വെങ്ങാനൂര്‍ ബാലകൃഷ്ണന്റെ “താളിയോല”

ആശയവിനിമയം
ഇതര ഭാഷകളില്‍