Ġan Anton Vassallo
Minn Wikipedija, l-enċiklopedija ħielsa.
Ġan Anton Vassallo, iben Vincenzo u Marija Vassallo, twieled fis-6 ta’ Ġunju, 1817.
Għallmuh fost l-oħrajn, Dun Pietru Pawl Psaila u Dun Ġużepp Zammit Brighella. Kien jaf tajjeb il-Malti, it-Taljan, u l-Latin barra l-Franċiż, l-Għarbi u xi ftit Ingliż.
Beda l-kors tal-liġi fl-Università fl-1839 u ħa l-lawrja fl-1842. Fl-1850 beda jgħallem it-Taljan fil-Liċeo, u fl-1863 laħaq Professur tat-Taljan fl-Università. Vassallo miet qasir il-għomor fit-28 ta’ Marzu, 1868 u jinsab midfun fil-Knisja tal-Karmnu, il-Belt.
Beda jikteb il-poeżija sew bil-Malti u kemm bit-Taljan fl-1842. Kiteb ħafna bijografiji ta’ nies Maltin fl-Arte (1862-66), u "La Storia di Malta raccontata in Compendio" (1854). Bil-Malti ħareġ "Storja ta’ Malta miktuba għall-poplu Malti" (1862), "Il-Ħajja ta’ l-Appostlu Missierna San Pawl" (1858), "Ġesù Kristu fid-Dinja" (1861), u żewġ kotba ta’ poeżija, "Ħrejjef bil-Malti" (1861) u "Ħrejjef u Ċajt bil-Malti" (1863). L-aqwa biċċa xogħol tiegħu, "Il-Ġifen Tork", inkiteb fl-1842 u dehret fl-1852, jiġifieri għaxar snin wara. Din hi l-unika epika li għandna fil-letteratura Maltija.