Keie
Van Wikipedie
Een keie of een baksteen is een kunsmaotige steen, dee emaak wonnen van klei en kan eventueel 'vermagerd' wonnen mit zaand, de klei wonnen in een vorm edaon en of-ebakken in een speciale novend mit een temperatuur van 900 tot 1.200 ºC (ofhankelijk van de kleisoorte), hiernao wonnen e paor dagen of-ekoeld, um scheuren en barsen te veurkoemen. In warmere lanen wonnen de keien vake edreug deur de zunne, dit duur meestiends 2 tot 4 dagen. Een keie wonnen gebruuk um gebouwen, muren of wegen mee te maken. Een aander alternatief veur bestaoting van keien is een betonnen bestaoting. Keie kunnen emaak wonnen deur mesines of deur meensewark, in Europa gebeur dit meestentieds mit mesines, terwiel 't in de armere lanen meestentieds mit meensewark edaon wonnen.
Bie 't bouwen van een mure of een gebouwen wonnen cement gebruuk as een soorte van liem, 't cement is tussen de keien deur haos altied zichbaor en wonnen oek wel de voege eneumd.
[bewark] Nedersaksisch
- Grunnegs: brik(ke)
- Stellingwarfs: bakstien
- Tweants: bakstean, baksteen
- Veluws:
- baksteen
- bakstien (Waopenvelde)
- mestelsteen
- rooie steen
- steen
- stien (Attem)
- bakkei(e)
- metselkeie (Loen)
- keie (Nunspeet)
- tichel (Epe)
![]() |
Meer ofbeeldingen dee bie dit onderwarp heuren ku-j vienen op de pagina Bricks van Wikimedia Commons. |