Tuugliende

Van Wikipedie

Een tuugliende mit tuugknippen
Een tuugliende mit tuugknippen

Een tuugliende (of liende) is een espannen draod daor a'j ewassen tuug (linnengoed) en aandere kleraosie an te dreugen hangt. De draod is deurgaons buten espannen tussen muren of liendepaolen (bi'jveurbeeld in de tune), en de kleraosie wördt deurgaons mit holten tuugknippen an de draod ehungen. Vake wördt drei of vier draoden naost mekaar espannen. De tuugliende onderscheidt heur van 't wasrekke en de dreugmeule.

De draod was vrogger miestentieds een touwgien, mar bestiet teengswoordig bi'j de mieste West-Europeanen uut een kunststofvezel of staoldraod mit plastic d'r umhenne.

In 'n paor plaotsen in Nederlaand daoras 't slim weien wil (zoas op Marken), wördt een tweistrengsliende ebruukt die ze roop nuumt. D'r wördt gien tuugknippen ebruukt umdet de kleraosie vört weien zol: in plaots daorvan wördt de kleraosie tussen beide strengen eklemd.

In Zuud-Europese laanden ku'j de tuugliende aover nauwe straoties espannen vienden. Um de was mit gemak buten te hangen en weerumme te halen, is an beide enden van 't draod een ketrol vast-emeuken.

Vanof de opkomst van de wasdreuger nemp 't gebruuk van de tuugliende of, mar kleraosie van gevuulig materiaol kan nog aaltied beter an de liende.

[bewark] Nedersaksisch

[bewark] Uut de kunst

Mangs oet zien venster zöt e 'n vrouw
die wasgoed hank an 't lienetouw;
een windvlaog blas heur rokken strak,
boetseert heur börsten in heur jak.

Uut Allèn, een gedicht van Hans Heyting (evunden ien Scheupers van de Taol, Stichting Het Drentse Boek, Zuudwolde, 2003)