Duve (voegel)

Van Wikipedie

Een duve
Een duve

Een duve of doeve (Latien: Columbidae) is een veulveurkoemende voegelsoorte. In Nederlaand koemen een antal duvesoorten veur, waorvan sommigen d'r stark an de meens an-epas hem. De rotsduve bieveurbeeld is een veurouwer van de tamme stadsduve dee-j overal in de grote stejen vienen kunnen, volgens sommigen luui soms zelfs in te grote getallen. Veur veul meensen is de stadsduve dé duve, mar een duve as de Turkse tortel of de houtduve kump oek iezig vake veur in Europa.

[bewark] De duve as edomesticeren voegel

Duven wonnen allange ehouwen deur de meens; as pluumvee, um ze (in duvetillen) vet te mesten en op te eten, mar veural oek as posduve vanwegen d'r uutstekende oriëntasievermeugen. Al in de vuufde dynastie van 't ouwe Egypte (±2000 v. Chr.) bestungen der al tamme duven. Hiervan bin tekeningen evunnen in een graf uut disse periode. In de Tachtigjaorige Oorlog wönnen de duve al gebruuk um tiejigen te doon vanuut belegeren stejen. In de Eerste Wereldoorlog gebruken zowel 't Duutse leger as de ealliëren posduven.

[bewark] De duve as symbool

De duve steet symbool veur verschillende dingen.

  • Personifikasie van de vrede, 't hef dan vake een olieftakke in zien bek, in tegenstelling tot de raove. Dit is weerumme te haolen uut 't verhaol van Noach.
  • Een duvepaortjen is 't symbool van de liefde. Vake is dit 't attribuut van Venus.
  • 't Christelijke symbool veur de Heilige Gees, naor de woorden van Jehannes de Deuper: En Jehannes getugen: ‘Ik hebbe de Gees as een duve uut de hemel zien neerkoemen, en hij bleef op hum rusten.’ (Jehannes 1:32).
  • De ziel. Op ouwe schilderiejen steet soms een nonne of-ebeeld waorbie een duve uut de mond kump. De ziel verlaot dan 't lief.
  • Een duve mit een flesjen in de snavel is 't attribuut van Remigius.

[bewark] Nedersaksisch


Wikimedia Commons Meer ofbeeldingen dee bie dit onderwarp heuren ku-j vienen in de kattegerie Pigeons van Wikimedia Commons.